ΟΡΥΧΕΙΑ ΣΙΔΗΡΟΥ ΣΤΙΣ ΑΠΟΠΛΥΣΤΡΕΣ ΡΑΒΔΟΥΧΑ

 Ο Μιχάλης Δημ. Βουτσαδάκης είχε φθάσει τέλος του 19ου αι. στην Αμερική και εργάσθηκε για χρόνια σε μίνες μεταλλείων. Αρχές του 20ού αι. ήλθε στην Κίσαμο με την εμπειρία του και όταν πήγαινε στο κυνήγι πεζοπορώντας για ώρες αντιλήφθηκε τις σκουριές του σιδηρομεταλλεύματος και αυτό του έγινε βραχνάς και όνειρο να αποκτήσει τα δικά του ορυχεία. Με ντόπιους εργάτες και πρωτόγονα μέσα άρχισε το σκάψιμο και με εξορύξεις δημιούργησε γαλαρίες και πηγάδια εξόρυξης.

Το 1905 υπέγραψε συμφωνία με τη γαλλική εταιρία ΜΟΝΦΛΥ και με υπεράνθρωπους κόπους έφτιαξε εναέριο λούκι με ξύλα επενδυμένα με λαμαρίνα χονδρή που στηριζόταν σε συρματόσχοινα για να κατεβάζουν το μετάλλευμα στην ακτή για φόρτωση στα πλοία. Δεν χρησιμοποιήθηκε, όμως, για πολύ, επειδή ξαφνική θαλασσοταραχή κατέστρεψε ο κάτω μέρος της φόρτωσης και απογοητευμένος ο Μιχάλης, που είχε βάλει εκεί όλα του τα χρήματα, ξαναγύρισε το 1912 στην Αμερική. 

Όταν οι εργάτες το μετάλλευμα σε βόλους, φώναζαν πως έβγαλαν... πατάτες και αυτό γινόταν στην περιοχή "Αποπλύστρες", που άγνωστο γιατί, είχε ονομαστεί έτσι.
Ο Μιχάλης πήγε και στους Αγίους Τόπους και από τότε τον γνώριζαν ως Χατζημιχάλη Βουτσαδάκη. Πέθανε το 1957 σε ηλικία 87 ετών.
Αντώνης Πλυμάκης.

Η διαδρομή απο τα Νοπήγεια είναι μιας ώρας περίπου με μονοπάτι που έχουν χαράξει Ορειβατικός Χανίων και Άγγλοι περιπατητές. Είναι εύκολη λίγο πριν το σημείο που κατέληγε το σιδηρομεταλλεύμα προς την θάλασσα, έχει μια δυσκολία αλλά σε αποζημιώνει η θέα και η μεγάλη σπηλιά που υπάρχει στα βόρεια της προβλήτας. Στα νότια της προβλήτας υπάρχει μικρή καλά κρυμμένη παραλία για απαιτητικούς...η πρόσβαση μόνο με σκάφος.