Η επίσκεψη στην Κίσαμο είναι μοναδική εμπειρία. Η γνωριμία με την επαρχία δεν έχει να κάνει μονάχα με το ζεστό και φωτεινό ήλιο, την κρυστάλλινη θάλασσα, τα φαράγγια, την παρθένα γη, την μεγάλη χρονική διάρκεια διακοπών σας στην περιοχή. Η γνωριμία με την επαρχία Κισάμου είναι ταυτόχρονα κι ένα ταξίδι στην μακραίωνη ιστορία της, τον πολιτισμό, την παράδοση, τα ήθη και έθιμα, την φιλόξενη ψυχή των ανθρώπων της....Όσοι δεν μπορείτε να το ζήσετε... απλά κάντε μια βόλτα στο ιστολόγιο αυτό και αφήστε την φαντασία σας να σας πάει εκεί που πρέπει...μην φοβάστε έχετε οδηγό.... τις ανεπανάληπτες φωτογραφίες του καταπληκτικού Ανυφαντή.





Τρίτη 12 Μαΐου 2009

Η ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΣΤΗΝ ΚΡΗΤΗ

Κατά κανόνα μια δημοσκόπηση που βεβαίως πραγματοποιείται με δειγματοληψία κατά την οποία το δείγμα πρέπει να περιέχει τις χαρακτηριστικές ιδιότητες του πληθυσμού ως μικρότερο είδωλο αυτού, καταγράφει τις τάσεις που αναπτύσσονται και τις απόψεις του κοινού κατά το χρονικό διάστημα της διεξαγωγής της.
Στην προκειμένη περίπτωση η άποψη των πολιτών για την εγκληματικότητα και τη θυματοποίηση στην Κρήτη καταγράφεται ύστερα από τα γεγονότα του Δεκεμβρίου και άλλες μορφές καθημερινής βίας του τελευταίου διαστήματος. Οι πολίτες δέχονται επιθέσεις από παντού, η απειλή της ανεργίας και οι απολύσεις, η απώλεια εισοδήματος και οι απελπισμένοι μετανάστες απειλούν να γίνουν πρόβλημα υψίστης σημασίας για την ελληνική κοινωνία σύμφωνα με τους ειδικούς.
Η εμφάνιση χαρακτηριστικών ιδιαιτεροτήτων του Κρητικού λαού, η οικονομική ανασφάλεια, σε συνδυασμό με τις αιματηρές ληστείες και τα τρομοκρατικά χτυπήματα, δημιουργούν ένα εκρηκτικό μείγμα. Σύμφωνα με την Παγκρήτια δημοσκόπηση που διενεργήθηκε υπό την εποπτεία του καθηγητή Κων/νου Ζοπουνίδη, διευθυντή των εργαστηρίων Ανάλυσης Δεδομένων και Πρόβλεψης και Συστημάτων Χρηματοοικονομικής Διοίκησης του Πολυτεχνείου Κρήτης, του διδάκτορα Μιχάλη Νικολαράκη και του υποψηφίου διδάκτορα στην Ανάλυση Δεδομένων Γ.I. Ματαλλιωτάκη.
Όπως χαρακτηριστικά σημειώνεται από την ανάλυση των δεδομένων η γνώμη των πολιτών για την εγκληματικότητα στην Ελλάδα προκαλεί έντονο προβληματισμό και ανησυχία αφού ένα συντριπτικό ποσοστό της τάξεως του 89,0% δηλώνει ότι το θέμα της εγκληματικότητας στην Ελλάδα χειροτέρευσε κατά τον τελευταίο χρόνο, 8,2% παρέμεινε ίδια και μόλις ένα ελάχιστο ποσοστό 1,6% του δείγματος δήλωσε πως καλυτέρευσε.
Σαφώς επηρεασμένη από τη σημερινή κατάσταση φαίνεται να είναι και η κοινή γνώμη των κατοίκων της Κρήτης, οι οποίοι υποστηρίζουν σε ποσοστό 25,8%, ότι η εγκληματικότητα στην Κρήτη είναι πολύ αυξημένη σε σχέση με άλλες περιοχές. Το 29,9% του πληθυσμού υποστηρίζει πως η είναι λίγο αυξημένη και το 28,6% ότι είναι ίδια με τις άλλες περιοχές. Στον αντίποδα το 13,3% του πληθυσμού υποστηρίζει πως η εγκληματικότητα στην Κρήτη είναι λιγότερη από ότι στις υπόλοιπες περιοχές της χώρας.
Σε ερώτηση, αν από την πολιτεία ασκείται συγκεκριμένη πολιτική κατά του εγκλήματος, η γνώμη των πολιτών της Κρήτης έχει αρνητικό ισοζύγιο αφού το 49,3% των πολιτών διατυπώνει αρνητική ή μάλλον αρνητική άποψη και μόλις το 39,1% εκφράζεται θετικά.
Τη διάσταση αυτή που αναπτύχθηκε ότι το κράτος δε ανταποκρίνεται στις υποχρεώσεις του σε θέματα ασφάλειας επιβεβαιώνουν τα ευρήματα της παρούσας δημοσκόπησης, όπου σε σχετική ερώτηση οι πολίτες υποστηρίζουν σε ποσοστό 26,8% ότι στην Κρήτη η αστυνομία θα μπορούσε να αντιμετωπίσει επιτυχώς την πάταξη της εγκληματικότητας αλλά οι πολιτικοί εμποδίζουν το έργο της.
Το 1/5 περίπου (21,0%) του πληθυσμού της Κρήτης δήλωσε ότι κύριος λόγος της μη αποτελεσματικής αντιμετώπισης της εγκληματικότητας στο νησί είναι η ανεπάρκεια και η διαφθορά των ίδιων των αστυνομικών. Το 19,7% πως η αστυνομία στην Κρήτη δεν κάνει καλά τη δουλειά της, το 17,8% πως η αστυνομία χρειάζεται δραστικές αλλαγές στην εκπαίδευση και την οργάνωση της και ένα ποσοστό ύψους 10,4% δήλωσε πως η πάταξη της εγκληματικότητας στην Κρήτη είναι εφικτή γιατί η αστυνομία έχει τη δυνατότητα και κάνει σωστά τη δουλειά της. Όσον αφορά δε στην αστυνόμευση στην Κρήτη η πλειοψηφία (74,6%) των πολιτών δηλώνει ότι έχουν καιρό να δουν αστυνομικούς να περιπολούν στη γειτονία ή να συναντήσουν κάποιο μπλόκο. Ένα ποσοστό ύψους 16,6% βλέπει αστυνομικούς ή μπλόκα περιστασιακά και μόλις το 8,0% των πολιτών υποστηρίζει ότι συναντούν συχνά αστυνομικούς να περιπολούν στη γειτονιά τους.
Ευθύνες όμως για ανεπαρκή δράση κατά της εγκληματικότητας αποδίδονται και στους φορείς της τοπικής Αυτοδιοίκησης (Δήμους και Νομαρχίες). Οι πολίτες υποστηρίζουν σε ποσοστό κοντά στο 60% ότι οι Δήμοι και οι Νομαρχίες δεν αναπτύσσουν κατάλληλες δράσεις για την πάταξη της εγκληματικότητας, δε λαμβάνουν μέτρα ,δε συνεργάζονται με την αστυνομία και δεν ενημερώνουν τους πολίτες. Αντίθετη άποψη διατυπώνει το 35% του δείγματος υποστηρίζοντας ότι οι φορείς της τοπικής αυτοδιοίκησης συμβάλλουν την προσπάθεια κατά της εγκληματικότητας.
Αξιοσημείωτο είναι ότι τα 2/3 του δείγματος υποστηρίζουν πως η καταπολέμηση της εγκληματικότητας δεν είναι αρμοδιότητα μόνο του κράτους, ενώ ένα ποσοστό της τάξεως του 30,4% διατυπώνει αντίθετη άποψη. Γενική εκτίμηση φαίνεται να αποτελεί 66,2% ότι οι πολίτες μπορούν να συμβάλλουν στην αντιμετώπιση της εγκληματικότητας, ενώ το 16,9% βλέπει ως εφικτή τη συμβολή των πολιτών στην αντιμετώπιση της εγκληματικότητας με την προϋπόθεση να είναι πιο συνεργάσιμη και υπεύθυνη η αστυνομία. Χαρακτηριστικό είναι όμως ότι στην ίδια ερώτηση το 24% του δείγματος θεωρεί πως οι πολίτες δεν μπορούν να συμβάλλουν στην προσπάθεια κατά της εγκληματικότητας.
Η έρευνα επεκτάθηκε και στον βαθμό εμπιστοσύνης της κοινωνίας απέναντι στην ελληνική δικαιοσύνη, όπου μόλις το 10,5% δήλωσε πως την εμπιστεύεται απόλυτα, το 21,7 % των πολιτών αφήνει σαφείς αιχμές για το έργο της δηλώνοντας ότι εμπιστεύεται την ελληνική δικαιοσύνη αναλόγως την περίσταση. Το 42,5% την εμπιστεύεται σε μέτριο, ενώ το 19,2 % δηλώνει πως δεν έχει καμία εμπιστοσύνη στην ελληνική δικαιοσύνη.
Η προβολή των στερεοτυπικών χαρακτηριστικών του αλλοδαπού μετανάστη, όπως αυτή κυριάρχησε στην χώρα μας την τελευταία δεκαπενταετία, είναι προφανής. Παρόλο που ένα ποσοστό 54,4% υποστηρίζει ότι στην Ελλάδα το ίδιο εγκληματούν όλοι, το 40,6% του δείγματος πιστεύει πως οι εγκληματίες στην Ελλάδα είναι αλλοδαποί στο μεγαλύτερο ποσοστό. Την αντίθεση του στις παραπάνω απόψεις εκφράζει το (2,5%) υποστηρίζοντας ότι οι πλειοψηφία των εγκληματιών είναι Έλληνες.
Η εικόνα φοβισμένου πολίτη καταγράφεται στην Κρήτη τη δεδομένη στιγμή καθώς οι κάτοικοι βιώνουν συναισθήματα ανασφάλειας έχοντας στο μυαλό τους την ιδέα ότι θα πέσουν θύμα τα εγκληματικών ενεργειών. Οι ίδιοι δε νιώθουν προστατευμένοι μέσα στο σπίτι τους (34,9%), ενώ το 35,5% αισθάνεται μέτρια προστασία εντός της οικίας του. Οι πολίτες φοβούνται να περπατήσουν στο δρόμο τις βραδινές ώρες και αισθάνονται ευάλωτοι στην καθημερινή πραγματικότητα. Χαρακτηριστικά, το 37,9% των κατοίκων της Κρήτης απάντησαν πως αισθάνονται πολύ ή αρκετή ανασφάλεια όταν κυκλοφορούν στον δρόμο, διατυπώνοντας παράλληλα την άποψη ότι κινδυνεύουν περισσότερο κατά τη διάρκεια της καλοκαιρινής και της χειμερινής περιόδου με ποσοστά 43,6% και 36,2 αντίστοιχα.
Αρνητικές καταγραφές όπως προαναφέραμε είχαμε σύμφωνα με τις απαντήσεις των πολιτών σε ερώτηση για την πιθανότητα που δίνουν να πέσουν οι ίδιοι θύμα κάποιας εγκληματικής ενέργειας. Σε ποσοστό 40,6% θεωρούν πως η πιθανότητα να είναι θύματα είναι μεγάλη ή πολύ μεγάλη, 26,1% μικρή και 23,6% ελάχιστη. Ενώ το 9,6% του δείγματος δεν απάντησε στη συγκεκριμένη ερώτηση. Οι πολίτες αισθάνονται ευάλωτοι σε πιθανές επιθέσεις και δεν είναι ικανοποιημένοι από την ποιότητα ζωής τους δηλώνοντας κατά το ήμισυ 51,0% ότι έχουν αλλάξει τις συνήθειές της ζωής τους εξαιτίας του φόβου μην πέσουν θύμα εγκληματικής ενέργειας.
Η έρευνα επεκτάθηκε και στον προσδιορισμό του ποσοστού των πολιτών που έχουν πέσει θύματα εγκληματικών ενεργειών όπως βίαιη επίθεση, κλοπή, ληστεία, βανδαλισμού και διάρρηξη κατοικίας και αυτοκινήτου. Ενδιαφέρον παρουσιάζει ότι σε όλες τις προαναφερθείσες μορφές θυματοποίησης τα ποσοστά των πολιτών που προσδιορίστηκαν από την έρευνα και δήλωσαν ότι έχουν πέσει θύμα τέτοιων ενεργειών οι ίδιοι ή φίλοι και συγγενείς τους κυμαίνονται σε ένα εύρος 23,2% έως 27,3%. Στην περίπτωση όμως των διαρρήξεων σπιτιών το ποσοστό αυτό φτάνει το 30,3%. Από την ανάλυση των δεδομένων χαμηλότερη συχνότητα στη Κρήτη φαίνεται να λαμβάνουν χώρα πράξεις βανδαλισμού συγκεντρώνοντας ποσοστό μόλις 8,9%.
Αντιφατικές υπήρξαν οι απαντήσεις σχετικά με την ενημέρωση, καταγγελία στην αστυνομία στις περιπτώσεις όπου οι πολίτες έπεσαν θύμα εγκληματικών ενεργειών. Το 51,7% των πολιτών δεν κατήγγειλε το περιστατικό στην αστυνομία με αρκετούς να υποστηρίζουν πως δεν έγινε καταγγελία στις αρχές θεωρώντας ότι η αστυνομία δεν μπορεί να τους βοηθήσει.
Όσον αφορά στην άποψη της κοινής γνώμης απέναντι στον τρόπο με τον οποίο παρουσιάζονται οι εγκληματικές ενέργειες από τα ΜΜΕ, δηλαδή αν αυτός ανταποκρίνεται στην αλήθεια ή είναι υπερβολικός για λόγους τηλεθέασης, αύξησης πωλήσεων κ.λπ., επικρατεί η άποψη με συντριπτικά ποσοστά (86,8%) ότι είναι υπερβολικός ή μάλλον υπερβολικός. Συγχρόνως όμως υπάρχει ένα ποσοστό της τάξεως του 9,7% που πιστεύει πως ο τρόπος παρουσίασης των εγκληματικών ενεργειών από τα μέσα ενημέρωσης ανταποκρίνεται στην αλήθεια.
Μεθοδολογία και ταυτότητα έρευνας.

Η έρευνα διενεργήθηκε υπό την εποπτεία του καθηγητή Κων/νου Ζοπουνίδη διευθυντή των εργαστηρίων Ανάλυσης Δεδομένων και Πρόβλεψης και Συστημάτων Χρηματοοικονομικής Διοίκησης του Πολυτεχνείου Κρήτης, και του Υποψηφίου Διδάκτορα στην Ανάλυση Δεδομένων Γ.I. Ματαλλιωτάκη.
Η οργάνωση της έρευνας, η ανάλυση των αποτελεσμάτων και η επίβλεψη συλλογής των στοιχείων έγινε από τον Γιώργο Ματαλλιωτάκη, υποψήφιο Διδάκτορα του Πολυτεχνείου Κρήτης.
Η σύνταξη του ερωτηματολογίου έγινε σε συνεργασία του καθηγητή Κων/νου Ζοπουνίδη, του διδάκτορα Νικολαράκη Μιχαήλ, του Γιώργου Παπακωνσταντή διδάκτορα του Παντείου Πανεπιστημίου, καθηγητή Παραπτωματικότητας στο Τμήμα Κοινωνικής Εργασίας του ΑΤΕΙ Κρήτης και του υποψηφίου διδάκτορα Γ.I. Ματαλλιωτάκη.
Η παγκρήτια αυτή έρευνα πραγματοποιήθηκε κατά την περίοδο 6-9 Απριλίου του 2009.
Μέθοδος: Το δείγμα ήταν τυχαίο, στρωματοποιημένο και αντιπροσωπευτικό του σχετικού πληθυσμού, περιελάμβανε 1.011 νοικοκυριά της Κρήτης και επιλέχθηκε βάσει των σχετικών αναλογιών του πραγματικού πληθυσμού της απογραφής του 2001. Βασίσθηκε σε δομημένο ερωτηματολόγιο και πραγματοποιήθηκαν προσωπικές τηλεφωνικές συνεντεύξεις.
Ηλικίες: από 18 ετών έως 60+.
Οι τηλεφωνικές κλήσεις για τη συλλογή των στοιχείων έγιναν από φοιτητές του μαθήματος Ανάλυσης Δεδομένων. Για τη διεξαγωγή της έρευνας εργάστηκαν και δύο επόπτες.

http://www.haniotika-nea.gr/index.php?art_id=33673

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Αυτό που δε σχολιάζουν οι ιστορικοί είναι ότι η Κρήτη, όπως και άλλα μέρη στην Ελλάδα, υπέστη την τρομοκρατία των πρώτων μανιακών φονιάδων που εμφανίστηκαν εδώ, των Μυκηναίων (Αχαιών), τους οποίους ο λαός συνεχώς αποδοκίμαζε, βλ. Ιλιάδα και τραγωδίες.
Αυτοί συνεργάστηκαν με τους κατά τόπους ολιγάριθμους αρχομανείς (π.χ. μοναρχικούς μινωΐτες) και εξουθένωναν το λαό ως ειλωτόφονοι άπληστοι έφοροι, μπεκροπελλαίοι κλπ.
Οι Κρητικοί πρέπει να αποκαλούν τους μανιακούς νεο-μυκηναίουςμε το όνομά τους, για να μη δυσφημίζονται και για να ενθαρρύνουν τα παιδιά στην αντίσταση!

Unknown είπε...

Αισθάνομαι την ανάγκη πια μετα απο 9 χρονια επιθέσεων που εχω υποστεί σε ενα μικρό κομμάτι γης που κI ατέχω στα Νοπηγεια Κισσάμου πριν το cambing Nooigia να πω οτι η εγκληματικότητα εχει πάρει διαστάσεις επικύνδινος για μενα και την οικογενεια μου. Απο το 2011 αντιμετωπίζω την μανία κάποιων που προϋπήρχαν στην περιοχη ως ενοικιαστές και στην συνεχεια την επιθετικοτητα ανταγωνιστικών επιχειρήσεων της περιοχης οταν θελήσαμε να εκμεταλλευτούμε οι ίδιοι τον χωρο μας. Επι 9 χρονια για μενα ο χώρος μου εγινε στόχος εγκληματικών ενεργειών απο εξυβρισεις , κλοπες, έως δολιοφθορές και καταπατήσεις αιγιαλού παραλίας και θάλασσας. Επι 9 χρονια η συγκεκριμένη ομάδα με περιμένει καθε φορα που βρίσκομαι εκει για να μου δείξει τα κατορθώματα της . Σπασμένες τζαμαρίες ανοιγμένα και κλεμμένα πορτοπαράθυρα καθως και εκβιασμους με ομάδες που ´ερχονται απο κατω καθε φορα που ειμαι εκει. Ομάδες που εχουν ασυλία και που δεν τους ακουμπά κανένας εδω και χρονια. Επι 9 χρονια με εμμονή και μανία πετάνε τα σκουπίδια τους. στον χωρο και επι 9 χρονια κ´ανουν αςφαλτοςτρωςεις σε βάρος του ακινήτου μου δημοςια έργα και στέλνουν τους νταήδες τους και στην πολη για να συνεχιςουν το έργο τους τι αλλο πρεπει να γινει για να ειςακουςτω ;Αναρωτιέμαι οταν επι 9 χρονια πηγαινοέρχομαι στις αρμόδιες αρχές αστυνομια εισαγγελία λιμεναρχεία κτηματική υπηρεσία τι αλλο πρεπει να κανω πριν σκοτώσουν . Παρακαλω να μεταφερθείτε μεχρι εκει αν ποτε εχετε χρονο και να δειτε την κατασταση για να εχετε ιδια άποψη επι του θέματος! Η αντίσταση που μας εχει μείνει ειναι η αυτοδικία αλλα αν αυτός ειναι ο τροπος αντιμετώπισης της βίας τοτε η περιοχη θα γινει φατ ουέστ. Άραγε τι εξυπηρετεί ολη αυτη η βια; Ποιοι κρύβονται πισω απο την ασυλία καποιων ; Το ερώτημα το απευθύνω σε καθε σκεπτόμενο Κισσαμιτη που δεν θελει ο χώρος του να γινεται στόχος εγκληματιών! Agali mezedopoleio.