Η επίσκεψη στην Κίσαμο είναι μοναδική εμπειρία. Η γνωριμία με την επαρχία δεν έχει να κάνει μονάχα με το ζεστό και φωτεινό ήλιο, την κρυστάλλινη θάλασσα, τα φαράγγια, την παρθένα γη, την μεγάλη χρονική διάρκεια διακοπών σας στην περιοχή. Η γνωριμία με την επαρχία Κισάμου είναι ταυτόχρονα κι ένα ταξίδι στην μακραίωνη ιστορία της, τον πολιτισμό, την παράδοση, τα ήθη και έθιμα, την φιλόξενη ψυχή των ανθρώπων της....Όσοι δεν μπορείτε να το ζήσετε... απλά κάντε μια βόλτα στο ιστολόγιο αυτό και αφήστε την φαντασία σας να σας πάει εκεί που πρέπει...μην φοβάστε έχετε οδηγό.... τις ανεπανάληπτες φωτογραφίες του καταπληκτικού Ανυφαντή.





Τρίτη 31 Μαρτίου 2009

ΦΡΕΝΟ ΣΤΙΣ ΕΙΣΠΡΑΚΤΙΚΕΣ ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ

«Εταιρείες ενημέρωσης οφειλετών για ληξιπρόθεσμες απαιτήσεις». Έτσι θα ονομάζονται πλέον οι εισπρακτικές εταιρείες και σαν εισηγητής του νομοσχεδίου αυτού ήταν ο κ. Βολουδάκης. Στην ομιλία του ο Χανιώτης βουλευτής τόνισε, μεταξύ άλλων, ότι «στην Ελλάδα έχουμε πολλά περιστατικά επιβολής καταχρηστικών όρων από τράπεζες προς τους πελάτες τους. Περιστατικά, που σε ορισμένες περιπτώσεις έχουν κριθεί παράνομα και καταχρηστικά από αποφάσεις δικαστηρίων, ως και από τον Άρειο Πάγο. Η σημερινή κυβέρνηση επέβαλε για πρώτη φορά πρόστιμα στις τράπεζες για αθέμιτες πρακτικές. Επί υπουργίας Σιούφα - Παπαθανασίου και μετά, επεβλήθησαν πρόστιμα που έφτασαν τα 16 εκατομμύρια ευρώ - μετά από το σημερινό πρόστιμο του 1 εκ. ευρώ». Ο κ. Βολουδάκης επεσήμανε ότι «μέσα σε όλο αυτό το διαμορφωμένο από δεκαετίες δυσμενές για τον καταναλωτή περιβάλλον ήρθε να προστεθεί ένα ακόμα βάρος, οι ονομαζόμενες εισπρακτικές εταιρείες, εταιρείες δηλαδή οι οποίες διεκπεραίωναν εκ μέρους των δανειστών - είτε ήταν τράπεζες είτε ήταν εταιρείες που πουλούσαν τα προϊόντα και τις υπηρεσίες τους με δόσεις- την είσπραξη των ληξιπροθέσμων οφειλών». Ο κ. Βολουδάκης τόνισε ότι «πολλές από τις εταιρείες αυτές κινήθηκαν στα όρια ή και πολύ συχνά έξω από τα όρια της νομιμότητας. Επρόκειτο για επιχειρήσεις οι οποίες συχνά, όπως καταγγέλλουν καταναλωτικές οργανώσεις χρησιμοποιούσαν ως μέσο την ψυχολογική βία και την παραπλάνηση του δανειολήπτη, προσπαθώντας ακόμα και να παρουσιασθούν ως δικαστικοί επιμελητές». Ο κ. Βολουδάκης ανέφερε, ακόμη, ότι «με αυτό το σχέδιο νόμου η κυβέρνηση επιχειρεί να βάλει τάξη στην προαναφερόμενη κατάσταση και να προστατεύσει τον καταναλωτή - δανειολήπτη. Οι γενικές αρχές του σχεδίου νόμου είναι ότι οι εταιρείες που μέχρι σήμερα ονομάζονταν εισπρακτικές, δεν έχουν πλέον το δικαίωμα να προβαίνουν σε είσπραξη ληξιπροθέσμων οφειλών. Το μόνο που θα μπορούν να κάνουν αυτές οι εταιρείες είναι να ενημερώνουν τον οφειλέτη για ληξιπρόθεσμες οφειλές, ή να προβαίνουν με τη συναίνεσή του σε διακανονισμό ή ρύθμιση του χρέους. Δεν θα επιτρέπεται όμως ενημέρωση για διακανονισμένο ή καταχρηστικό υπόλοιπο που έχει προκύψει από τα ψιλά γράμματα των συμβάσεων, που έχουν κριθεί από τον Άρειο Πάγο ως καταχρηστικοί όροι».
ΠΗΓΗ: Χανιώτικα Νέα

ΤΟ QUIZ ΤΗΣ ΒΔΟΜΑΔΑΣ

Α) Πόσοι επιβάτες τελικά από το Ρέθεμνος μπαίνουν στο Βιτσέντζος Κορνάρος, για να πάνε στον Πειραιά με ενδιάμεσες στάσεις στο Καστέλλι τα Αντικύθηρα και τα Κύθηρα;
Β) Οι υπόλοιποι Ρεθυμνιώτες πως πάνε στον Πειραιά ;
Γ) Τι θα κάνει ο Εισαγγελέας αν μάθει ότι το καράβι πάει 3 φορές την βδομάδα στο μέσον της Κρήτης .........για να αράξει;
Και τέλος !
Δ) Ποιος χαίρετε γι αυτήν την κατάσταση;
Για να κερδίσετε πρέπει να απαντήσετε και στις 4 ερωτήσεις, τα δώρα των νικητών θα ανακοινωθούν μόλις καθελκυστεί το Μυρτιδιώτισσα.
Σα δε ντρέπονται !!

ΕΙΠΕ !

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΛΑΙΤΖΑΚΗΣ Δημοτικός σύμβουλος, επικεφαλής της αντιπολίτευσης στο Δήμο Κισάμου, σχετικά με τους όμορους δήμους Κισάμου και Μυθήμνης
" Έχω την άποψη, η οποία στηρίζεται και σε άλλα δεδομένα, ότι ο διαχωρισμός του Δήμου Κισάμου με τον Δήμο Μυθήμνης δεν υποστηρίζεται ούτε από οικονομικά, ούτε από γεωγραφικά δεδομένα, ούτε από πολιτιστικά, από τίποτα. Είναι ένας διαχωρισμός που έγινε μες στη βιασύνη της εφαρμογής του Καποδίστρια 1, ένα από τα σφάλματα του Καποδίστρια 1. Οι δύο Δήμοι πρέπει να είναι ένας και μάλιστα τις αμέσως προσεχείς μέρες, που θα έρθει και το θέμα στο Δημοτικό Συμβούλιο της Κισάμου, εμείς θα καταθέσουμε πρόταση για να αρχίσει η διαδικασία της εθελοντικής συνένωσης των δύο δήμων. Τι θα κερδίσουμε από αυτήν την ιστορία; Θα κερδίσουμε τα πριμ, τις έκτακτες οικονομικές ενισχύσεις. Όταν δύο δήμοι συνενώνονται εθελοντικά, σύμφωνα με τον Κώδικα Δήμων και Κοινοτήτων, υπάρχουν συγκεκριμένα πριμ, bonus για την ενέργεια αυτή."

ΟΥΤΕ ΠΥΡΗΝΙΚΑ -ΟΥΤΕ ΠΥΡΗΝΑΔΙΚΑ


Οι κάτοικοι του "κάμπου της Κισάμου" διαμαρτύρονται για τις υπάρχουσες εγκαταστάσεις του πυρηνελαιουργείου απέναντι από την πόλη τους και για τις έντονες μυρωδιές τέσσερις τουλάχιστον μήνες το χρόνο.
Οι ιδιοκτήτες του πυρηνελαιουργείου διαμαρτύρονται γιατί δεν τους υποδεικνύεται χώρος μετεγκατάστασης για να μην υπάρχουν, διαμαρτυρίες.
Οι ιδιοκτήτες των λιοτριβιών θα διαμαρτυρηθούν εάν κλείσουν το πυρηνελαιουργείο.
Οι λίγοι ντόπιοι εργάτες θα κατέβουν σε διαδηλώσεις που θα χάσουν την δουλειά τους.
Οι οικολόγοι πολίτες θα διαμαρτυρηθούν εάν ο πυρήνας των λιοτριβιών δεν πάει στα πυρηνελαιουργεία και σκορπιστεί στα ρέματα.
Οι υπόλοιποι δεν αντέχουμε την μυρωδιά και θέλουμε να φύγει από εκεί.
Οι φορείς της αυτοδιοίκησης ακόμα δεν έχουν χωροθετήσει βιομηχανική περιοχή στον Κάμπο της Κισάμου.
Τελικά μπορεί όλοι να έχουν δίκιο;

Δευτέρα 30 Μαρτίου 2009

ΚΑΤΑΣΤΑΤΙΚΟΣ ΧΑΡΤΗΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ

Μετά την κατάλυση της Οθωμανικής κυριαρχίας και την ανακήρυξη της Κρητικής Αυτονομίας (1898-1913), τα ζητήματα της Εκκλησίας Κρήτης αντιμετώπισε η Κρητική Πολιτεία. Ο τελευταίος μητροπολίτης της περιόδου της Τουρκοκρατίας ήταν ο Τιμόθεος Καστρινογιαννάκης (1870 -1898). Μετά τον θάνατο του, το Οικουμενικό Πατριαρχείο εξέλεξε νέο μητροπολίτη Κρήτης τον επίσκοπο Λάμπης και Σφακίων Ευμένιο Ξηρουδάκη, αλλά η επαναστατική κυβέρνηση αρνήθηκε να τον αναγνωρίσει. Έτσι δημιουργήθηκε το λεγόμενο μητροπολιτικό ζήτημα, το οποίο ρυθμίστηκε με το Νόμο 276/1900 της Κρητικής Πολιτείας. Ο Ευμένιος ενθρονίστηκε ως κανονικός μητροπολίτης (14 Μάιου 1900) και το θέμα έληξε. Στη διευθέτηση αυτή προσέφεραν τις καλές υπηρεσίες τους ο διαπρεπής Επτανήσιος νομομαθής Ιωάννης Σκαλτσούνης και ο επί της Δικαιοσύνης σύμβουλος (υπουργός) Ελευθέριος Βενιζέλος. Σύμφωνα με τον ίδιο νόμο, οι Μονές, που υπερέβαιναν τότε τις 50, περιορίστηκαν στις μισές. Οι υπόλοιπες κρίθηκαν διαλυτές, εφόσον ο αριθμός των μοναχών περιοριζόταν κάτω των έξι, ήταν διαλυμένες αμέσως. Εάν είχε τελεσίδικη ισχύ η εφαρμογή του παραπάνω νόμου θα διασώζονταν τότε μόλις εννιά Μονές σε ολόκληρη την Κρήτη. Αλλά με βάση νεότερο νόμο της Κρητικής Πολιτείας, τον 553 της 17 Ιουλίου 1903, ανασυστάθηκαν ως αυτοτελείς όλες οι Μονές που είχαν τουλάχιστον έξι μοναχούς και ως παραρτήματα τους όσες είχαν λιγότερους. Με τον νόμο 276/1900 ρυθμίστηκαν και άλλα ζητήματα, κυρίως επισκοπικά. Καταργήθηκε οριστικά η Επισκοπή Χερρονήσου και προστέθηκε στην επισκοπική περιφέρεια της Μητροπόλεως. Η Επισκοπή Αρκαδίας μετατέθηκε στην περιοχή της Μεσαράς, με έδρα τους Αγίους Δέκα, ενώ η επαρχία Βιάννου προσαρτήθηκε στην Επισκοπή Πέτρας. Η Διοικητική οργάνωση της Εκκλησίας της Κρήτης διατήρησε τον τύπο του μητροπολιτικού συστήματος. Ο Καταστατικός Χάρτης, που όριζε τα πλαίσια της σχετικής αυτονομίας, έγινε δεκτός από το Οικουμενικό Πατριαρχείο και από τον Ύπατο Αρμοστή της νήσου. Ο μητροπολίτης και οι επίσκοποι συγκροτούσαν την Επαρχιακή Σύνοδο, που συνερχόταν τακτικώς μία φορά τον χρόνο και εκτάκτως όταν υπήρχε σοβαρή ανάγκη. Στις συνεδρίες συμμετείχε χωρίς δικαίωμα ψήφου κυβερνητικός επίτροπος. Οι Επίσκοποι Κρήτης εκλέγονταν από την Επαρχιακή Σύνοδο, η οποία εξέλεγε και τους τρεις υποψήφιους για τον μητροπολιτικό θρόνο, από τους οποίους το Οικουμενικό Πατριαρχείο επέλεγε τον έναν ως μητροπολίτη. Ο Καταστατικός Χάρτης εξακολούθησε να ισχύει και μετά την ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα (Ί913) και υπήρξε η βάση του ημιαυτόνομου διοικητικού καθεστώτος της Εκκλησίας Κρήτης. Η τελευταία σελίδα του Καταστατικού Χάρτη της Εκκλησίας Κρήτης (1900), με τις υπογραφές των Αρχιερέων της Μεγαλονήσου και του Ηγεμονικού Κυβερνητικού Επιτρόπου Ελευθερίου Βενιζέλου. Από τον Κώδικα της Ιεράς Επαρχιακής Συνόδου.

ΑΥΤΟ ΤΟ ΞΕΡΕΤΕ ;

Από που προέρχεται η φράση "Ακόμα δεν τον είδαμε και Γιάννη τον εβγάλαμε"
Ήταν κάποιος που είχε δύο κορίτσια της παντρειάς· και μια μέρα που ήρθε ένας προξενητής και του πήγε γαμπρό για την μεγαλύτερή του κόρη, την έστειλε αυτή να βγάλει κρασί από το βαρέλι, για να τον κεράσει. Εκείνη, αφού έβαλε την κανάτα κάτω από την κάνουλα να γεμίσει, συλλογιζόταν το γάμο της κι’ έλεγε πως θα παντρευτώ και πως θα κάμω παιδί και θα το βγάλω Γιάννη· μα έπειτα της ήρθε στο νου πως μπορεί να της πεθάνει και άρχισε αυτή τα μοιρολόγια και το κρασί έτρεχε. Αφού πέρασε πολύ ώρα, πηγαίνει η μικρότερη να δει τι γίνεται. Όταν όμως άκουσε τι έλεγε η αδελφή της, άρχισε κι’ αυτή να μοιρολογά το ανιψάκι της.....και το κρασί έτρεχε. Πηγαίνει ύστερα και ο πατέρας και όταν έμαθε γιατί άργησαν, κούνησε το κεφάλι του και είπε: "’Κομα δεν τον είδαμε, Γιάννη τον εκράξαμε και το κρασί τρέχει"!

Η Κρήτη στις αρχές του 17 αι.

Η νησιωτική φύση της Κρήτης και ιδίως ή τέλεια απομόνωσή της μέσα στο πέλαγος αποτελούσαν μεγάλο πλεονέκτημα για την άμυνά της. Την φυσική αυτή οχύρωση την ενίσχυαν 8 κάστρα, από τα οποία τα κυριότερα ήταν ό Χάνδακας, το Ρέθυμνο και τα Χανιά. Τα υπόλοιπα 5 ήταν μικρά επάνω σε επίκαιρα νησάκια: τρία, ή Γραμβούσα, οι Αγ. Θεόδωροι και ή Σούδα, γύρω από τα Χανιά, ανίκανα να εμποδίσουν την απόβαση στην Περιοχή, και τα υπόλοιπα δύο ή Σπιναλόγγα και το Παλαιόκαστρο, πού δεσπόζει το λιμάνι των Φρασκιών. Ήδη ό δούκας της Κρήτης Dolfin Venier στα 1610 και ό στρατηγός Moresini στα 1629, ύστερ’ από επιθεώρηση πού είχαν κάνει, είχαν επισημάνει τα αδύνατα σημεία των οχυρώσεων, την ανάγκη επιδιορθώσεων τειχών, υδραγωγείων, δεξαμενών κ. λ., την κατασκευή συμπληρωματικών έργων, την οργάνωση, τον εφοδιασμό των ναυπηγείων Χάνδακα και Χανιών, την κατασκευή και την επάνδρωση αρκετών γαλερών με την έγκαιρη στρατολογία των αναγκαίων «κατεργάρηδων»κ. λ.Ο στρατός (militia) τής Κρήτης αποτελούνταν από ξένους πεζούς και ιππείς, μισθοφόρους και μη. Οι μισθοφόροι πεζοί υπηρετούσαν μόνιμα στα κάστρα υπό την διοίκηση των καπετάνιων και των αξιωματικών, πού δεν ήταν καθόλου καλοί. Ο μισθοφορικός στρατός ανέβαινε στις 4.000, από τις οποίες 2.000 περίπου υπηρετούσαν στην πρωτεύουσα, στον Χάνδακα, και από εκεί στέλλονταν προς κάθε κατεύθυνση, όταν παρουσιαζόταν ανάγκη, ενώ οι υπόλοιποι ήταν μοιρασμένοι στα γύρω κάστρα. Οι καπιτάνοι, καθώς και οι στρατιώτες, δεν καλοπληρώνονταν, με αποτέλεσμα να δοθή σε μερικούς από τούς τελευταίους ή σιωπηρή άδεια ν’ ασκούν το επάγγελμα του ράφτη, του κουρέα, του παπουτσή και του φούρναρη. Ο Moresini ισχυριζόταν ότι ή εισδοχή Ελλήνων των πόλεων και μερικών χωρικών κατέστρεφε βαθμιαία την οργάνωση του στρατού. Ο μη μισθοφορικός στρατός ήταν οι ντόπιοι πολιτοφύλακες (cernide), πού ανέβαιναν στις 14.000 (4.000 στον Χάνδακα, 5.000 στα Χανιά και Σφακιά, 3.500 στο Ρέθυμνο και 1.000
περίπου στην Σητεία). Οι πολιτοφύλακες των πόλεων, πού στρατολογούνταν κυρίως από χαμάληδες, εργάτες, βιοτέχνες, διοικούνταν από δικούς των αξιωματικούς (coloneli), από
μέλη των ευγενών τής Κρήτης από κατοίκους των πόλεων, ενώ αντίστοιχα των επαρχιών από καπετάνιους «Έλληνες από ξένους πού μιλούσαν τα ελληνικά. Από το ιππικό πάλι το μισθοφορικό, πού ονομαζόταν stratia και αποτελούνταν από τούς γνωστούς μας Ηπειρώτες, Αλβανούς και Κροάτες stradioti, διαιρούνταν σε 6 λόχους, από τούς οποίους 2 υπηρετούσαν στον Χάνδακα, 2 στα Χανιά, 1 στο Ρέθυμνο και 1 στην Σητεία. Τα γυμνάσιά τους τα έκαναν το Καλοκαίρι είχαν ως αντικειμενικό στόχο την απόκρουση — μαζί με τούς πολιτοφύλακες (cernide) — αποβάσεων υποθετικού εχθρού. Συχνά όμως καταπίεζαν τούς χωρικούς ή και βαθμιαία αφομοιώνονταν από το περιβάλλον, ώστε ό Moresini προτείνει ν’ αντικαταστούν έγκαιρα. Το μη μισθοφορικό ιππικό, των φεουδαρχών (feudatarii), είχε ελαττωθεί από 1.400 άλογα σε 1.100, γιατί πολλοί φεουδάρχες είχαν φτωχύνει και χάσει τα φέουδά τους. Γενικά η κακή οικονομική τους κατάσταση τούς έκανε, ώστε να μην είναι ευχαριστημένοι από την υποχρέωσή τους να συντηρούν άλογο και να εκστρατεύουν ως ιππείς. Ως προς την ηθική υπόσταση των κατοίκων του τόπου ό Moresini γράφει: «δεν βρήκα τίποτε άλλο παρά συνηθισμένα πράγματα και μάλιστα πολύ λιγότερα από εκείνα πού συμβαίνουν σε όλες τις πόλεις• γνώρισα μάλιστα στον Χάνδακα, στα Χανιά και στο Ρέθυμνο πολλούς ευγενείς, Βενετούς και Κρητικούς, ως και πολίτες τόσο φρόνιμους, τόσο σεμνούς και τόσο πειθαρχικούς στους εκπροσώπους του Κράτους, πού μεταχειρίζονταν τούς δουλοπαροίκους σαν τα παιδιά τους, πράγμα πού δεν το βλέπει κανένας πουθενά αλλού. Υπάρχουν όμως και Έλληνες (ιδιαίτερα από τα χαμηλά κοινωνικά στρώματα) πού δεν έχουν και πολύ λευκή ψυχή• πιο εύκολα δίνουν τις υποσχέσεις παρά πού τις εκτελούν• είναι πανούργοι, κόλακες υπερβολικά και εύχονται ν’ απονέμεται ή δικαιοσύνη μεροληπτικά. Στις δικαστικές διαφορές, στους καυγάδες και στις στρεψοδικίες ξεπερνούν πολύ τούς όμοιούς των κάθε άλλης χώρας. Αν ένας γενικός προβλεπτής ήθελε να παραμείνει, ακόμη και όλη την περίοδο τής υπηρεσίας του, στο πιο μικρό Καστέλλι του Βασιλείου, για να λύση όλες τις διαφορές τους, ας πιστέψουν οι εξοχότητές σας πώς δεν θα επρόφτανε». Οι βενετικές όμως αρχές δεν ήταν και ανεύθυνες για την κατάσταση αυτή. Η ανάμειξη ανώτερων δημοσίων υπαλλήλων στο εμπόριο και ιδίως οι σχέσεις τους με κερδοσκόπους και μεσάζοντες δημιουργούσαν πολλά παράπονα και έκαναν τον λαό να δυσφορεί εναντίον τους. Η Κρήτη την εποχή εκείνη ήταν χωρισμένη σε 4 διοικητικές περιφέρειες ή διαμερίσματα (territoria), του Χάνδακα, πού ήταν και ή πρωτεύουσά της, του Ρεθύμνου, των Χανιών και της Σητείας. Η διοικητική αυτή διαίρεση, πού είχε εφαρμοστή κατά τον 14 αι., διατηρήθηκε σχεδόν ή ίδια και στην εποχή της τουρκοκρατίας ως σήμερα ακόμη. Η διοίκηση του Χάνδακα περιλάμβανε 8 καστελλανίες, του Ρεθύμνου 3, των Χανιών 3 και τής Σητείας 1. Στην διοίκηση Χανιών υπάγονταν και τα Σφακιά, πού όμως δεν σχημάτιζαν καστελλανία, αλλά χωριστή διοικητική περιφέρεια με επικεφαλής Βενετό προνοητή από τα Χανιά, πού έδρα του είχε το Καστέλλο κοντά στην Χώρα των Σφακιών. Ως προς την σύνθεση του πληθυσμού τής Κρήτης διαπιστώνουμε ότι με το πέρασμα των χρόνων έχει γίνει αισθητή διαφοροποίηση στην δομή τής κοινωνίας της από ορισμένες ανακατατάξεις, πού προοιωνίζουν την έναρξη μιας νέας εποχής. Σύμφωνα με την έκθεση του γενικού προνοητή Β. Moro (25 Ιουλίου 1602) 01 κάτοικοι των πόλεων αποτελούνται από ευγενείς Βενετούς, από ευγενείς Κρητικούς, από φεουδάρχες πού ήταν άλλοτε άνθρωποι του λαού και οι οποίοι τώρα με αλλεπάλληλες απαλλοτριώσεις — έχουν τα φέουδα των προηγουμένων, από τούς πολίτες και από τον «όχλο». Κάτοικοι της υπαίθρου ήταν οι Αρχοντόπουλοι (απόγονοι οικογενειών Ελλήνων αποίκων του Βυζαντίου), οι Αρχοντορωμαϊοι (απόγονοι ευγενών Ελλήνων), ξεπεσμένοι τώρα και οι δύο σε χωρικούς, και λίγο πιο κάτω απ’ αυτούς οι χωρικοί. Οι σχέσεις μεταξύ των χωρικών και των ευγενών (ιπποτών) ήταν εχθρικές, αλλά το μίσος ανάμεσά τους δεν ήταν τόσο οξύ, ώστε να προκαλέσει επανάσταση. Όπως βλέπουμε, μεγάλη ρωγμή έχει σημειωθεί στην κοινωνική στρωματογραφία της Κρήτης. Η κάποια απάλυνση των σχέσεων οφείλεται, κατά τον Moro, στα διάφορα μέτρα πού πήρε ή βενετική δημοκρατία για ν’ ανακουφίσει τους χωρικούς από τις καταπιέσεις των ιπποτών.
Έπειτα ή ίση μεταχείριση Ελλήνων και Βενετών ευγενών, ή αγορά νέων κτημάτων από τούς Έλληνες, ακόμη ή εκμετάλλευση των κτημάτων αυτών από τούς χωρικούς καλυτερεύουν
κάπως οικονομικές και κοινωνικές τους σχέσεις. Η βελτίωση λοιπόν τής συμπεριφοράς της Βενετίας απέναντι του Κρητικού λαού, καθώς και ό μακρύς χρόνος πέρασε συνετέλεσαν, κατά τον Moro, ώστε να σβήση από τις καρδιές ή ανάμνηση της βυζαντινής αυτοκρατορίας. Μολαταύτα ό Moro προτείνει να μη δίδονται οι τίτλοι της Κρητικής ευγενείας σε πολλούς εντόπιους, ώστε να μη διαταραχθή ή ισορροπία: να είναι δηλαδή ό αριθμός των ορθοδόξων ευγενών ίσος ή μεγαλύτερος από αντίστοιχο των καθολικών, για να ‘χουν πάντα την πλειοψηφία στα ζητήματα πού απασχολούν τις κοινότητες «ιδίως στα φορολογικά) οι καθολικοί παλαιοί έποικοι, οι οποίοι και πρέπει να προτιμούνται στα μεγαλύτερα αξιώματα. Κι’ όμως ή φυσική ροή των πραγμάτων οδηγούσε αναπότρεπτα προς αφομοίωση των παλαιών βενετικών οικογενειών. Οκτώ χρόνια αργότερα, 1610, ο δούκας της Κρήτης Dolfin Venier έγραφε τον επίλογό τους: Πολλές απ’ αυτές έσβησαν, αρκετές γύρισαν στην πατρίδα και άλλες, από αναμελιά και φτώχεια, κατάντησαν στα χωριά, άλλαξαν επαγγέλματα και έγιναν φτωχοί χωρικοί. Έτσι στο Συμβούλιο, πού συγκλήθηκε στα μέσα της θητείας μου, παραβρέθηκαν μόλις τριάντα περίπου απ’ αυτούς, ενώ από τους Κρητικούς παραβρέθηκαν περισσότεροι από εβδομήντα». Τα ίδια δηλαδή πού συνέβαιναν στις Κυκλάδες σημειώνονταν και εδώ. Σπουδαία επίσης είναι τα ιστορικά στοιχεία πού δίνει ό Moro για την θρησκευτική κατάσταση του τόπου, γιατί μας αποκαλύπτουν την επιταχυνόμενη διάχυση Βενετών και Ελλήνων (πού, όπως είδαμε, είχε αρχίσει πολύ νωρίς) και την αφομοίωση των πρώτων από τούς δεύτερους, όπως το διαπιστώνει και ό ίδιος ό γενικός προνοητής. Η τύχη της λατινικής κοινότητας τής Κρήτης είναι προδιαγραμμένη: «Οι ευγενείς Βενετοί ζουν σύμφωνα με το ρωμαϊκό δόγμα... Παρ’ όλο πού μερικοί από τούς Βενετούς αναγκάστηκαν από φτώχεια να κατοικήσουν στα χωριά, όπου ζουν κατά τον ελληνικό τρόπο, τα άγια μυστήρια τα εκτελούν κατά το λατινικό δόγμα. Το ίδιο λατινικό δόγμα διατηρούν επίσης όλες οι οικογένειες των γνωστών ευγενών Κρητικών, πού στάλθηκαν στο Βασίλειο εκείνο σαν αποικιστές και πήραν φέουδα, εκτός από μερικές πού αναγκάστηκαν κι’ αυτές από την φτώχεια να κατοικήσουν έξω στα φέουδά τους, και ασπάστηκαν το ορθόδοξο δόγμα. Οι άλλοι ευγενείς Κρητικοί, πού τούς παραχώρησε την ευγένεια ή Γαληνότητά σας υστερώτερα, και πού κατάγονται από τον λαό, είναι όλοι του ορθοδόξου δόγματος, εκτός από λίγους πού απόκτησαν την ευγένεια σαν νόθοι των εγγενών Βενετών και πρεσβεύουν το λατινικό δόγμα• οι απλοί φεουδάρχες, άλλοι είναι του ενός και άλλοι του άλλου δόγματος, ό λαός όμως όλος είναι του ορθοδόξου δόγματος». Επίσης χαρακτηριστικά είναι όσα γράφει ό Moro για την κατασίγαση των θρησκευτικών παθών: «Παλαιότερα οι Λατίνοι και οι ορθόδοξοι ήταν μεταξύ τους φανεροί εχθροί και εντελώς αντίθετοι. Πριν από λίγα χρόνια σε μερικές πόλεις του Βασιλείου έγιναν ταραχές, πού προκλήθηκαν από την διαφορά του δόγματος. Τώρα όμως, δόξα νάχη ό Θεός, ζούνε πολύ •ήσυχα, γιατί δεν υπάρχει καμιά διένεξη για τα ζητήματα της θρησκείας, επειδή και οι μεν και οι δε ζουν ελεύθερα στα δόγματά τους, και οι προύχοντες Έλληνες και άλλοι από το ίδιο δόγμα πολλές φορές πηγαίνουν στις λατινικές εκκλησίες ν’ ακούσουν την λειτουργία και οι λατίνοι συχνάζουν στις εκκλησίες των ορθοδόξων και δείχνουν πώς είναι ευλαβείς, για να κατακτήσουν την εμπιστοσύνη των Ελλήνων. Ο κλήρος και του ενός και του άλλου δόγματος είναι σεβαστός από όλους. Εκείνο όμως πού δείχνει περισσότερο τον σεβασμό των Ελλήνων προς το λατινικό δόγμα είναι ή γενική ευλάβειά τους στον Άγιο Φραγκίσκο. Στην εορτή του τρέχουν όλοι να επισκεφθούν την εκκλησία του και στις πιο σοβαρές ασθένειες των παιδιών τους είναι καθιερωμένο να τα κάνουν τάξιμο σ’ αυτόν τον άγιο και να ντύνουν την στολή με το σκουφάκι, πράγμα πού δεν το έβλεπε κανείς άλλοτε στο Βασίλειο. Στα Σφακιά είναι πολλοί απ’ αυτούς πού, από ευλάβεια προς τον άγιο, δίδουν το όνομά του στα παιδιά τους.Τα περασμένα χρόνια οι λατίνοι παπάδες δεν ήταν σεβαστοί. Στις λατινικές εκκλησίες δεν πήγαιναν οι ορθόδοξοι για ν’ ακούσουν την λατινική λειτουργία. Σήμερα, τώρα και λίγα χρόνια, τα πνεύματα και των μεν και των δε φαίνονται πολύ καλμαρισμένα και ησυχασμένα...Άλλοτε ήταν επικίνδυνο να συζητά κανένας για την διαφορά μεταξύ Ελλήνων και Λατίνων• σήμερα συζητούν φιλικά δίχως να παρεξηγούνται...
Κλείνοντας το λόγο επάνω στο θέμα αυτό λέγω, ότι, παρ’ όλο πού δεν υπάρχουν μεταξύ Ελλήνων και Λατίνων οι σχέσεις πού θα υπήρχαν, αν ήταν του ίδιου δόγματος όλοι, όμως δεν παρουσιάζονται πια οι ταραχές και τα μίση, που δημιουργούσε πρωτύτερα ή διαφορά των δογμάτων». Φοβάται ο Moro την επίδραση των Ελλήνων επισκόπων στην Κρήτη και ζητεί ν’ απαγορευθή ή παραμονή τους, έστω και αν ακόμη παραιτηθούν και πρόκειται να ιδιωτεύσουν στο νησί. Ο Moro τούς φοβάται, «γιατί αφήνουν μεν την επισκοπή, διατηρούν όμως τον τίτλο το επισκόπου και τον ανάλογο σεβασμό, το ίδιο σαν να ήταν επίσκοποι με τίτλους και σαν τέτοιους τούς τιμούν οι Έλληνες με μυστικές εκδηλώσεις... Όταν οι Έλληνες βλέπουν έναν ιερωμένο αξιωματούχο, τον υποδέχονται, τον βάζουν στα σπίτια τους, του έχουν μεγάλη εμπιστοσύνη και μπορεί κανείς να σχηματίση την γνώμη, ότι οι άνθρωποι αυτοί, πού έχουν κακές διαθέσεις προς την ρωμαϊκή εκκλησία και το λατινικό δόγμα, σπείρουν κρυφά, όταν εξομολογούν, καταστροφικά σπέρματα διχόνοιας ανάμεσα στους Έλληνες και στους Λατίνους. Εκτός απ’ αυτό, επειδή οι περισσότεροι είναι Τούρκοι υπήκοοι, είναι πάρα πολύ ύποπτοι και δεν μπορεί να περιμένη Κανείς απ’ αυτούς παρά μόνο κακό και ενέργειες αντίθετες στην Γαληνότητά σας». Ο Moro φοβάται επίσης τον συγχρωτισμό των στρατιωτών του ιταλικού στρατού με τούς εντοπίους και διαγράφει από τις τάξεις του τούς άνδρες πού συζούσαν με Κρητικές. Όπως βλέπουμε, ή αφομοίωση των Βενετών αποίκων από τούς Έλληνες είναι οριστική και τελεσίδικη. Προς την ανάμειξη των δύο πληθυσμών αντιστοιχεί ό παράλληλος συγκερασμός των ελληνικών και δυτικών πολιτιστικών στοιχείων μέσα και έξω από την Κρήτη, ό οποίος οδηγεί προς την δημιουργία τού ιδιότυπου τρόπου ζωής και πολιτισμού τού νησιού κατά το τέλος τού 16 και κατά το πρώτο μισό τού 17 αι.. Το Πολύχρωμο και γραφικό προϊόν του συγκρητισμού αυτού μάς το παρουσιάζει έκτυπα ή λογοτεχνία, ό ευαίσθητος δέκτης των νέων τάσεων.Οι αδικίες όμως και οι καταχρήσεις συνεχίζονται και αποτελούν αληθινή μάστιγα τού τόπου. Ο Moro τιμωρεί πολλές περιπτώσεις καταπιέσεων των Βενετών αξιωματικών σε βάρος των φτωχών χωρικών. Επίσης διαπιστώνει τις πολλές καταχρήσεις των υπαλλήλων, πού ήταν εντεταλμένοι με την αγγάρευση των κατοίκων και την εκτέλεση διαφόρων οχυρωματικών έργων: ότι πολλοί χωρικοί είχαν καταβάλει πολύ μεγαλύτερα χρηματικά ποσά από τα απαιτούμενα για την απαλλαγή τους από τις υποχρεώσεις τους, αλλά και τα ποσά αυτά τα είχαν καταχρασθή οι ίδιοι οι υπάλληλοι, χωρίς να τα καταγράψουν στους σχετικούς καταλόγους. Για να μην επαναληφθούν αυτά, ό Moro παίρνει τα κατάλληλα μέτρα, αλλά ταυτόχρονα αυξάνει. τούς «αγγαρικούς» από 15.371 σε 20.960 (άρρενες διαφόρων ηλικιών), ήτοι κατά 5.569 άτομα ή κατά 30%. Η εφαρμογή όμως των νόμων είναι, φαίνεται, πλημμελής. Στα 1610 ή δικαιοσύνη εξακολουθεί να χωλαίνη ακόμη τόσο πολύ, ώστε να νοσταλγή ό δούκας τής Κρήτης Dolfin Venier την δικτατορική εξουσία, που είχε δοθή άλλοτε στον γενικό προνοητή Foscarini.Ενδιαφέρουσες επίσης είναι οι ειδήσεις του Moro που αναφέρονται στους κατοίκους των Σφακιών. Οι Σφακιανοί, οι ανδρείοι, άγριοι και τραχείς κάτοικοι του ορεινού και άξενου νοτιοδυτικού τμήματος της Κρήτης, δημιουργούν πάντοτε ζητήματα στους Βενετούς. Επειδή θεωρούνται «Αρχοντορωμαϊοι», απόγονοι δηλαδή παλαιών ευγενών οικογενειών, δεν αγγαρεύονται ούτε και στρατεύονται στα κάτεργα. Είναι χωρισμένοι, όπως και άλλοτε, σε δυο φατρίες, των Πατέρων και των Παπαδοπούλων, πού έρχονται συχνά σε ρήξεις, και οι περισσότεροι ζουν από ληστείες τόσο στην περιοχή τους, όσο και στις άλλες. Αν όμως τούς περιποιηθούν και τούς διαπαιδαγωγήσουν κατάλληλα, υπάρχουν βάσιμες ελπίδες ότι θα προσφέρουν σοβαρές υπηρεσίες, γιατί — και εδώ μας δίνει ό Moro μιά χαρακτηριστική περιγραφή τους — «υπερέχουν από όλους τούς άλλους κατοίκους εκείνων των διαμερισμάτων, όχι μόνο γιατί είναι αρρενωποί στην όψη, ικανοί και ευκίνητοι, με σώματα λιγνά, ρωμαλέα και αγέρωχα, τολμηροί και ευγενικοί στους τρόπους, μα, αυτό πού ενδιαφέρει περισσότερο, γιατί έχουν οξύτητα πνεύματος, ψυχικό μεγαλείο και άφθαστη ικανότητα να χειρίζωνται τα όπλα, τόσο το τόξο όσο και το αρκεμπούζιο, όπου είναι εξαίρετοι, γιατί τέλος, είναι, δίχως αμφιβολία, οι πιο τολμηροί, οι πιο ανδρείοι και οι πιο γενναίοι άνδρες πού υπάρχουν στο Βασίλειο». Αισθητή είναι ή έλλειψη των σιτηρών, γιατί ή σιτοκαλλιέργεια στο νησί είχε αρχίσει και πάλι να υποχωρή. Τελευταία μάλιστα, στα 1604, όπως αναφέρει έκθεση του δούκα τής Κρήτης Zuanne Sagrado, ό δόγης είχε αναγκαστή να ξεριζώση πάλιν όλα τα καλλιεργήσιμα χωράφια πού είχαν μετατραπή σε αμπέλια. Η Κρήτη την εποχή αυτή κυκλώνεται από πλήθος πειρατών πού λυμαίνονται τις θάλασσες και χάνουν επικίνδυνα τα ταξίδια. Οι πειρατές στον καιρό του τρυγητού παρουσιάζονταν συχνά με τα μπερτόνια τους σαν ειρηνικοί έμποροι και με τα άνομά τους χρήματα αγόραζαν μοσχάτα κρασιά, χωρίς να διστάσουν να πληρώσουν και κάτι παραπάνω. Έπειτα από τις ληστρικές και εμπορικές αυτές επιχειρήσεις ξαναγύριζαν στα σπίτια τους και ξεχειμώνιαζαν, ώσπου ν’ αρχίσουν πάλι τα ίδια με την άνοιξη. Οι επισκέψεις αυτές των καραβιών, συγκεκριμένα των εξοπλισμένων γαλιονιών, στις νότιες ακτές το νησιού, σε κάθε άκρο του, συνεχίζονται και στα επόμενα χρόνια και ανησυχούν πολύ τον δούκα της Κρήτης Dolfin Venier: «Οι άνθρωποι αυτοί, πού αποβιβάζονται κατά εκατοντάδες και παραμένουν κάμποσο καιρό στο Βασίλειο, δημιουργούν συμπάθειες και εγκάρδιες σχέσεις, επειδή καλοπληρώνουν τις αναπαύσεις τους στο νησί και τα εμπορεύματα πού αγοράζουν, αλλά είναι επικίνδυνοι για την δημόσια υγεία, επειδή δεν γίνεται κανένας υγειονομικός έλεγχος. Έπειτα, επειδή ανήκουν σε διάφορους ηγεμόνες, εχθρούς τής οθωμανικής αυτοκρατορίας, είναι εύκολο να προκαλέσουν τις εύλογες υποψίες των Τούρκων». Και ακριβώς μιά τέτοια υποψία έδωσε την αφορμή τουλάχιστο ν’ αρχίση ό μεγάλος Κρητικός πόλεμος (1645 - 1669), πού τάραξε τον χριστιανικό κόσμο.
Πηγή: Απόστολος Βακαλόπουλος, Ιστορία του Νέου Ελληνισμού, Γ’ τομ., Θεσσαλονίκη 1968.

Κυριακή 29 Μαρτίου 2009

ΓΡΑΙΚΟΣ Ή ΕΛΛΗΝΑΣ

ΑΥΤΟ ΤΟ ΞΕΡΕΤΕ;
Ο Γραικός, σύμφωνα με τον Ησίοδο, ήταν γιος του Δία και της Πανδώρας, αδελφός του Μακεδόνα και του Μάγνη, παιδιών του Δία και της Πανδώρας, πρβ:«Κι η κόρη στον οίκο του ευγενή Δευκαλίωνα, η Πανδώρα με τον πατέρα Δία, τον οδηγό των Θεών όλων, σμιγμένη στην αγάπη γέννησε το μαχητή Γραικό.
Μάλιστα κατά τον Αριστοτέλη η ονομασία Γραικός είναι αρχαιότερη του Έλληνος. πρώτον μεν Γραικοί νυν δε Έλληνες» (Πάριο Χρονικό).

ΜΗΝ ΞΕΧΑΣΕΤΕ !!

Σε ισχύ τίθεται και στην Ελλάδα, σήμερα Κυριακή 29 Μαρτίου, το μέτρο της θερινής ώρας, φέρνοντας έτσι πιο κοντά το καλοκαίρι. Στις 03.00, οι δείκτες των ρολογιών μετακινήθηκαν μία ώρα μπροστά, δηλαδή στις 04.00. Το μέτρο αυτό θα ισχύσει μέχρι το τελευταίο Σάββατο του Οκτωβρίου (24/10/2009), και εφαρμόζεται ταυτόχρονα σε όλα τα κράτη - μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σύμφωνα με την οδηγία 2000/84/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 19ης Ιανουαρίου
2001. Βασίζεται σε ένα σύστημα που σκοπό έχει την καλύτερη αξιοποίηση του φωτός της ημέρας για εξοικονόμηση ενέργειας. Η Ελλάδα βρίσκεται δύο ωριαίες ζώνες (Time Zones) ανατολικά του Μεσημβρινού του Γκρίνουϊτς (Αγγλία), ο οποίος αποτελεί το σημείο
αναφοράς για την εύρεση της ώρας οπουδήποτε πάνω στη Γη. Η «κανονική» ώρα Ελλάδας βρίσκεται, λοιπόν, προσθέτοντας δύο ώρες στην Ώρα Γκρίνουϊτς Κανονικά, όταν στο Λονδίνο έχουμε π.χ. 9 το πρωί στην Ελλάδα έχουμε 11 το πρωί. Όπως είναι όμως γνωστό, για λόγους εξοικονόμησης ενέργειας (κυρίως στους ηλεκτρικούς λαμπτήρες) τη θερινή περίοδο - που ξημερώνει πιο νωρίς και σκοτεινιάζει πιο αργά - προχωράμε συμβατικά τα ρολόγια μας
μπροστά κατά μία ώρα. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα π.χ. να πηγαίνουμε τότε μία ώρα νωρίτερα για ύπνο και να ζούμε έτσι περισσότερο χρόνο στο φως της ημέρας και λιγότερο χρόνο στο σκοτάδι της νύχτας. Συνολικά κατά τους επτά μήνες της θερινής ώρας εξοικονομούμε 210 ώρες ηλεκτρικής ενέργειας εκμεταλλευόμενοι τον ήλιο.
Σημειώνεται ότι δύο χρόνια μετά την ενεργειακή κρίση που ξέσπασε στην Ευρώπη το 1974 αποφασίστηκε η υιοθέτηση του μέτρου της θερινής ώρας από μεγάλο μέρος των κρατών της Ευρώπης συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας. Πριν το 1996 η Θερινή Ώρα στην Ελλάδα διαρκούσε μέχρι την τελευταία Κυριακή του Σεπτεμβρίου.
Ιστορία του μέτρου
Είναι λίγοι εκείνοι που γνωρίζουν ότι η «θερινή» ώρα δεν είναι µια πρόσφατη ανακάλυψη. Για την ιστορία πρέπει να πούμε πως ο Βενιαµίν Φραγκλίνος, που ανακάλυψε το αλεξικέραυνο, είχε προτείνει στα 1784 µε ένα δηµοσίευµά του, τη θερινή ώρα, πάντοτε µε σκοπό την εξοικονόμηση ενέργειας. Αλλά τότε δεν τον πήρε κανείς στα σοβαρά.
Όμως, στα 1907 ένα Άγγλος φυσικός, ο William Willet, το πρότεινε και πάλι στη διεθνή κοινότητα. Την πρότασή του την υιοθέτησε η Βουλή των Κοινοτήτων στα 1916, οπότε και εφαρμόστηκε το «Βρετανικό θερινό ωράριο» όπως ονομάστηκε, σύμφωνα µε το οποίο οι δείκτες των ρολογιών προχωρούσαν κατά µία ώρα μπροστά κατά το καλοκαίρι. Ήταν η εποχή του 1ου Παγκοσμίου πολέμου και επειδή όλες τις χώρες τις ενδιέφερε η εξοικονόμηση ενέργειας, υιοθέτησαν το βρετανικό σχέδιο. Αργότερα το εγκατέλειψαν, αλλά επανέρχονταν κάθε λίγο και λιγάκι, ωσότου υιοθετήθηκε από την Ευρωπαϊκή Ένωση στα 1966, την εποχή της πετρελαϊκή κρίσης, και από τότε, έστω και µε παραλλαγές βρίσκεται σε ισχύ μέχρι σήμερα.
Για παράδειγμα, η Ιταλία υιοθέτησε το σύστημα αυτό μέχρι το έτος 1920 και επανήλθε και αργότερα, θεσμοθετώντας το κατά την περίοδο 1940-1948 και πάλι το 1966 και μετά. Σήμερα βρίσκεται σε ισχύ σε πολλά, αλλά όχι σε όλα, τα κράτη του κόσμου και υπάρχουν τόσο οι υπέρ, όσο και οι κατά του τρόπου αυτού να μετρούµε τις ώρες της ζωής µας... http://www.kirikas.net/news/content/view/2411/1/lang,/

ΚΑΤΑΓΡΑΦΗ ΒΥΖΑΝΤΙΝΩΝ ΟΙΚΙΣΜΩΝ ΕΠΑΡΧΙΑΣ ΚΙΣΑΜΟΥ

Ορισμένοι από τους οικισμούς, είναι βέβαιο ότι υπήρχαν κατά τη βυζαντινή περίοδο γιατί συναντώνται είτε στα έγγραφα για τα 12 Αρχοντόπουλα και στο χρυσόβουλο του Αλεξίου Β’ Κομνηνού, είτε στο Δίπλωμα των Σκορδίλιδων , είτε στην Διαθήκη και το βίο του Αγ. Ιωάννου του Ξένου , είτε συμπεραίνεται από την ετυμολογίας των τοπωνυμιών ότι πρόκειται για εγκαταστάσεις Σλάβων, Βουλγάρων ή Αρμενίων στρατιωτών του Νικηφόρου Φωκά. Ακόμα και σε ορισμένα έγγραφα της μονής Πάτμου, αναφέρονται ορισμένα τοπωνύμια της Δ. Κρήτης. Οι βενετσιάνικες πηγές του 13ου αιώνα, σπανίζουν για την Δυτικής Κρήτη. Γι αυτό σημαντική βοήθεια προσφέρουν οι απογραφές του F. Barozzi του 1577, του Π. Καστροφύλακα του 1583 και του F. Basilicata του 1630. Οι δυο πρώτες χρησιμοποιήθηκαν έμμεσα διότι η άμεση πρόσβαση σε αυτές δεν ήταν δυνατή. Βέβαια οι εποχές στις οποίες αυτές αναφέρονται απέχουν σημαντικά απ’ τον 12ο αιώνα. Αν όμως ληφθεί υπ’ όψιν η συνέχεια που χαρακτηρίζει τα κρητικά τοπωνύμια, όπως προαναφέρθηκε, τότε υπάρχουν αρκετές πιθανότητες η αρχή τους να βρίσκεται ακόμα και πολύ πιο πίσω από τον 12ο αιώνα,Ν τουλάχιστον για ένα τμήμα από αυτά. Οι απογραφές αυτές του 16ου αιώνα προσφέρουν περίπου 1000-1200 χωριά. Δεν θα ήταν λοιπόν τελείως άτοπο να υποθέσει κανείς ότι κατά τον 12ο αιώνα τουλάχιστον, θα υπήρχαν στην Κρήτη 800-1000 οικισμοί. Για την εύρεση οικισμών σημαντικότατη βοήθεια προσέφεραν και το άρθρο του Δ. Τσουγκαράκη , όπου έχει συγκεντρώσει ένα σημαντικό αριθμό τοπωνυμιών που ενδέχεται, με μεγάλη πιθανότητα να πρόκειται για βυζαντινές εγκαταστάσεις. Πολύτιμο επίσης αποδείχθηκε και το άρθρο του Χ. Γάσπρη, όπου καταγράφονται οι οικισμοί που αναφέρονται στα κατάστιχα φεούδων των τουρμών και των σεξτερτίων του 13ου – 14ου αιώνα. Για την ύστερη αρχαιότητα εξερετικά χρήσιμο αποδείχθηκε το βιβλίο του I. F. Sanders , όπου καταγράφονται όλες οι θέσεις της ύστερης αρχαιότητας. Το έργο τέλος του Στ. Σπανάκη προσέφερε σημαντικότατη βοήθεια κυρίως διότι έχει συγκεντρωμένους όλους τους οικισμούς ενώ παράλληλα αναφέρει τις πηγές στις οποίες πρωτοσυναντώνται.
Εδώ θα πρέπει να αναφερθεί ότι και αναφορές σε άρθρα ή δημοσιεύσεις για ύπαρξη αρχαιολογικών ευρημάτων που κατά κάποιο τρόπο τεκμηριώνουν το βυζαντινό παρελθόν ενός χώρου χρησιμεύουν. Προπαντός εκκλησίες, ακόμα και αν κτίστηκαν στην αρχή της ενετοκρατίας, προσφέρουν σημαντικά ερείσματα ώστε να υποθέσει κανείς ότι πρόκειται για βυζαντινή εγκατάσταση.

Αγ. Βαρβάρα: Πρώτη μνεία του οικισμού αυτού έχουμε το 1299.
Αρμενοχωριό: Πρώτη μνεία του οικισμούσε έγγραφο του νοταρίου P. Scardon του Χάνδακα το 1271.
Άστρικας: Πρώτη μνεία του οικισμού έχουμε στο κατάστιχο των Φεούδων της τούρμας Κισάμου τον 14ο αιώνα.Βουκολιές: Πρώτη φορά αναφέρεται σε νοταριακό έγγραφο του1256 Βουλγάρω: Πιθανόν να κατοικήθηκε από Βούλγαρους στρατιώτες που έφερε μαζί του ο Νικηφόρος Φωκάς το 961.
Βρύσες: Πρόκειται για οικισμό στην περιοχή των Μεσογείων συναντάται, απ’ το 1299 στη συνθήκη των Βενετών με τον Καλλέργη.
Γαβαλομούρι: Ο οικισμός αναφέρεται για πρώτη φορά στην απογραφή του Barozzi το 1577, του Καστροφύλακα το 1583 και του Basilicata το 1630.
Δρακόνα: Αναφέρεται σε βενετσιάνικες απογραφές στον Trivan του 1644.
Δραπανιάς: Αναφέρεται για πρώτη φορά στις απογραφές των Barozzi 1577, Καστροφύλακα 1583 καθώς και του Basilicata το 1630.
Έλος: Χωριό που αναφέρεται για πρώτη φορά τον 14ο αιώνα στο Κατάστιχο Φεούδων της τούρμας Κισάμου.
Ζαχαριανά: Υπήρχε τον 10ο-11ο αι.
Ζυμπραγού: Για πρώτη φορά αναφέρεται σε νοταριακό έγγραφο του 1256.
Καβούσι: Οικισμός στην περιοχή Μεσογείων αναφέρεται το 1332.
Καλάθενες: Για πρώτη φορά συναντάται σε νοταριακό έγγραφο του 1256.
Κίσαμος – Καστέλι: Πρωτοσυναντάται το 342 στην Σύνοδο της Σαρδικής.
Κούνενι :Υπήρχε απ’ τη βυζαντινή περίοδο, βρέθηκε επιγραφή στο ναό του Αγίου Γεωργίου με χρονολογία 1284.
Μαλάθυρος: Συναντάται για πρώτη φορά σε έγγραφο του νοταρίου του Χάνδακα B. de Brixano, όπου αναφέρεται ως Malachire, το 1301.
Μάκρωνας: Οικισμός και κοινότητα Βουλγάρω. Αναφέρεται στον νοτάριο του Χάνδακα με το όνομα Macrena σε έγγραφο του 1304, αναφέρεται στην απογραφή του Barozzi (1577) και Καστροφύλακα (1583).
Μαραθοκεφάλα: Στη θέση αυτή ο P. Faure έχει ταυτίσει ευρήματα της βυζαντινής περιόδου. Πάντως η πρώτη αναφορά που συναντάται ο οικισμός είναι στις τρεις ενετικές απογραφές του Barozzi (1577), του Καστροφύλακα (1583) και του Basilicata (1630).
Μεσόγεια: Χωριό και περιοχή στην δυτική πλευρά της επαρχίας. Συναντάται το 1299 στην συνθήκη των Βενετών με τον Καλλέργη.
Νωπήγια: Παραθαλάσσιος οικισμός. Πρώτη μνεία γίνεται το 1314.
Νοχιά: Χωριό που αναφέρεται στις απογραφές των Βενετών 1577, 1583, 1630.
Παλιόκαστρο Άνω – Πολυρρήνια : Χωριό που βρίσκεται στη θέση της σημαντικής αρχαίας πόλης της Δυτικής Κρήτης Πολυρρήνειας που ήκμασε κατά τα ελληνιστικά και ρωμαϊκά χρόνια. Η θέση αυτή συνέχισε να υπάρχει και τα βυζαντινά χρόνια. Για την πρώτη βυζαντινή περίοδο είχαν βρεθεί πρωτοχριστιανικές ταφές με επιτύμβιες επιγραφές του 5ου-6ου αιώνα μ.Χ. Για τη βυζαντινή περίοδο που μας αφορά, η πρώτη μνεία βρίσκεται σε νοταριακό έγγραφο του Χάνδακα το 1256.
Πανέθημος (ή Πανεύφημος): Συναντάται για πρώτη φορά σε νοταριακό έγγραφο του Χάνδακα το 1256 και τον 14ο αιώνα στο Κατάστιχο Φεούδων της τούρμας Κισάμου.
Πλάτανος: Συναντάται στο Κατάστιχο Φεούδων της τούρμας Κισάμου τον 14ο αιώνα.
Πολεμάρχι: Ο οικισμός αναφέρεται κατά την περίοδο της ενετοκρατίας στις απογραφές του 1577, 1583, 1630.
Ροδωπόυ: Αναφέρεται στις τρεις ενετικές απογραφές.
Ρούματα (Παλιά): Αναφέρεται στις τρεις ενετικές απογραφές, ενώ στο χωριό αυτό υπάρχει και βενετσιάνικη βίλα, η Villa Renier.
Σηρικάρι: Ο οικισμός αναφέρεται σε τρεις ενετικές απογραφές. Σώζεται όμως η χρονολογία από κτιτορική εκκλησία των Αγ. Αποστόλων με επιγραφή 6936 (=1427).
Σφακοπηγάδι: Πρώτη μνεία του χωριού γίνεται το 1304 σε νοταριακό έγγραφο του Χάνδακα.
Σφηνάρι: Ο οικισμός της Αγ. Βαρβάρας μνεία του οποίου με βεβαιότητα συναντάται το 1299.
Ταυρωνίτης: Πρώτη φορά αναφέρεται το 1322 στο Κατάστιχο Φεούδων της τούρμας Κισάμου.
Τοπόλια : Αναφέρεται για πρώτη φορά σε νοταριακό έγγραφο του Χάνδακα το 1256 με το όνομα Βopolia.
Tριαλώνια: Δεν υπάρχουν αναφορές από την βυζαντινή περίοδο. Μια καταγραφή όμως στο Κατάστιχο Φεούδων της τούρμας Κισάμου με το όνομα Caymena Alonia ίσως να αναφερόταν σε αυτό το χωριό.
Εδώ θεωρείται χρήσιμο να αναφερθούν οι οικισμοί οι οποίοι καταγράφονται στο Κατάστιχο Φεούδων της τούρμας Κισάμου τον 14ο αιώνα και που σήμερα παραμένουν άγνωστοι: Abendite, Anemolea, Armenocambo, Camena Alonia, Covuni, Lidea, Lutra, Murmuti, Parthena, Petriza, Pliticho, Psathi, Scinochefali, Stimboli.
πηγη: Φαντάκης Ιωάννης.

Σάββατο 28 Μαρτίου 2009

Ο ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ

Πάντα πίστευα ότι η δημοσιογραφία είναι ένα πολύ ενδιαφέρον και μαχητικό λειτούργημα. Οι παλαιότεροι σίγουρα θυμούνται καλά δημοσιογραφικά ονόματα, τότε που η τηλεόραση ήταν ασπρόμαυρη και η εφημερίδα 10φυλλη, τότε που οι ειδήσεις ήταν 30λεπτες.
Τότε που όλοι τρέχαμε για να μάθουμε και όχι όπως συμβαίνει σήμερα για να γελάσουμε, τότε που όλοι μας είχαμε και ένα μικρό περιθώριο επιλογής, τότε που φτιάχναμε δικές μας απόψεις και δεν αντιγράφομαι τυποποιημένες ανούσιες και πολύ πρόστυχες γκλαμουροεκφράσεις.
..............................................................................................
Μια νέα αλλά πολύ υποσχόμενη δημοσιογράφος γράφει στην προσωπική της σελίδα, «Θέλω να είμαι στο πλήθος με ανεπιτήδευτο τρόπο και ρομαντική διάθεση, να γυρνάω στο σπίτι και να είμαι χορτάτη από τις εικόνες που έδωσα στον κόσμο που με διαβάζει ή με ακούει, να μην φτιάχνω μύθους αλλά να βρίσκω αυτούς που υπάρχουν ανάμεσα μας. Θέλω να εμπλουτίζω συνειδήσεις, όχι να τις χτίζω και να τις κατευθύνω.»
Σοφά λόγια αλλά πόσοι άραγε αυτοαποκαλούμενοι δημοσιογράφοι τα πιστεύουν; Ελάχιστοι ως απειροελάχιστοι.
Ο τηλεοπτικός δημοσιογράφος σήμερα έχει τεράστια δύναμη που σίγουρα τα σημεία των καιρών του την έδωσαν, όμως ισορροπεί σε μαχαίρι δίκοπο, κι αν χάσει τον έλεγχο, κάτι που συμβαίνει πολύ συχνά, χάνουν τον έλεγχο και οι αναγνώστες του, αυτοί που τον στηρίζουν, τον διαβάζουν, τον πιστεύουν.
Οι ειδήσεις σήμερα είναι μια πολύ καλοστημένη παράσταση μόλις δεκαπέντε λεπτών, μετά ακολουθεί το ημερήσιο πανηγυράκι και όποιος αντέξει.
Αηδίας το ανάγνωσμα να βλέπεις δυο καθώς πρέπει μέχρι πρότινος φωτεινούς παντογνώστες (δημοσιογράφους) να αλληλοβρίζονται τιμώντας τα πλουσιοπάροχα συμβόλαια τους.
Χυδαιότητας το ανάγνωσμα να βλέπεις την γλαστροπαρουσιάστρια και αυτοαποκαλούμενη πρωινή δημοσιογράφο, να μας αναλύει με πειστικότητα τον πόνο μιας 55χρονης που πήγε με τον υπάλληλο της θείας του κουμπάρου του μπατζανάκη της για να εκδικηθεί τον άντρα της που ήταν κρυφή «αδελφή» και πήγε με τον αδελφό της ξαδέρφης του νονού του γείτονα της.
................................................................................................
Έχω (και σίγουρα δεν είμαι μόνος μου) την εντύπωση ότι οι δημοσιογράφοι ασχολούνται σήμερα με λάθος θέματα. Έτσι για αυτά που καθορίζουν πραγματικά την ζωή μας και την καθημερινότητα μας, δίνουν πολύ μικρή βαρύτητα, ενώ επιμένουν να δείχνουν το ξεκατίνιασμα πολιτικών, τραγουδιστών, ηθοποιών λες και ο κόσμος είναι πλασμένος να ακούει μόνο για αυτούς.
Φαίνεται ότι αδυνατούν με λίγα λόγια να πιάσουν την δυναμική μιας κοινωνίας και ενός κόσμου που θέλει να αλλάξει προς το καλύτερο, ή μήπως τελικά το κάνουν εσκεμμένα ;
Ευχή όλων μας είναι η δημοσιογραφία να παραμένει ονειροπόλα και ο δημοσιογράφος να καθιερωθεί στην συνείδηση μας σαν λειτουργός που σέβεται και εκτιμά την δουλειά που κάνει.
Ευχή όλων μας ακόμα, οι εφημερίδες που είναι το τελευταίο προπύργιο της πραγματικής και ουσιαστικής δημοσιογραφίας να αντέξουν στο κομματικό σφυροκόπημα.
Όπως όλοι γνωρίζεται σε κάθε κοινωνία υπάρχουν καλοί και κακοί άνθρωποι, έτσι και στην δημοσιογραφική κοινωνία υπάρχουν, καλοί και κακοί δημοσιογράφοι, το θέμα όμως είναι, ότι σήμερα οι κακοί είναι πολύ περισσότεροι.

ΑΥΤΟ ΤΟ ΞΕΡΕΤΕ;

Από που προέρχεται η φράσης " Ήξεις, Αφήξεις..." ;

Είναι το πρώτο μέρος μιας φράσης ενός περίφημου χρησμού της αρχαίας Πυθίας και που όλος ο χρησμός είναι ο εξής: "Ήξεις, αφήξεις ουκ εν πολέμω θνήξεις". Ο χρησμός αυτός
ήταν μία έξυπνη απάτη, γιατί το πρώτο, "Ήξεις, αφήξεις ουκ, εν πολέμω θνήξεις" με το κόμμα στο ουκ θα πει: "Θα πας, δεν θα έρθεις, θα πεθάνεις στον πόλεμο. Ενώ στο δεύτερο
"Ήξεις, αφήξεις, ουκ εν πολέμω θνήξεις" με το κόμμα στο αφήξεις, θα πει: "Θα πας, θα έρθεις, δεν θα πεθάνεις στον πόλεμο. Αυτούς τούς χρησμούς δεν τούς έδιναν γραμμένους κι’
έτσι, όπως το έπαιρνε κανείς. Σήμερα η φράση αυτή λέγεται, όταν θέλουμε η πρόκειται να υποδείξουμε μία ασάφεια.

ΙΛΙΑΔΑ ΤΟ ΑΡΧΑΙΟΤΕΡΟ ΣΥΓΓΡΑΜΜΑ ..ΑΣΤΡΟΝΟΜΙΑΣ

Του Μάριου Μαμανέα
"Διαρκούσης της δεκαετίας του 1930, η νεαρή κόρη ενός αγρότη από το Κάνσας των Η.Π.Α. περνούσε νύχτες ολόκληρες παρατηρώντας τις κινήσεις των πλανητών στο ουράνιο στερέωμα. Αργότερα ως δασκάλα στην Αγγλία συνδύασε την αφοσίωσή της στην αστρονομία με την αγάπη της για τα ομηρικά έπη. Αυτό την οδήγησε σε μια ανακάλυψη, που θα είχε παρασιωπηθεί, εάν η κόρη της, η δρ. Φλόρενς Γουντ, δεν είχε αξιολογήσει τις σημειώσεις της μητέρας της το 1991".
Έτσι ξεκινά ο πρόλογος της παρουσίασης από τη μεγάλη εφημερίδα του Λονδίνου «Φαϊνάνσιαλ Τάϊμς» του βιβλίου με τίτλο «Η Μυθική Ιλιάδα», έργου του ζεύγους Κέννεθ και Φλόρενς Γουντ, που κυκλοφόρησε στη Μεγάλη Βρεταννία πριν από λίγα χρόνια. Ο λόγος αφορά την Έντνα Λέι, μητέρα της δρος Φλόρενς Γουντ, η οποία μετά από έρευνες σαράντα τουλάχιστον ετών κατέληξε στο συμπέρασμα, ότι η Ιλιάδα εκτός από ηρωικό έπος είναι και το αρχαιότερο σύγγραμμα αστρονομίας στον κόσμο. Κατά την άποψή της οι περιγραφόμενες στην Ιλιάδα μάχες μεταξύ Αχαιών και Τρώων αντικατοπτρίζουν τις τροχιές αστέρων και αστερισμών, που φαίνονται σαν να μάχονται για μια πρωτοκαθεδρική θέση στον ουράνιο θόλο.
Στα πέντε από τα εννέα συνολικά κεφάλαια του βιβλίου, που επιμελήθηκαν οι Γουντ, η ιστορική ακολουθία των γεγονότων του Τρωικού πολέμου συμβαδίζει κατά τρόπο παράδοξο (ίσως όμως όχι συμπτωματικό τελικά) με τις κινήσεις ουρανίων σωμάτων. Οι απλοί αστέρες εκλαμβανόμενοι ως πολεμιστές και οι αστερισμοί ως επιφανείς ήρωες ή τμήματα στρατού κινούνται με τέτοιο τρόπο, σαν να έχουν συγχρονισθεί μέσα στο γίγνεσθαι. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον αποκτά αυτή η εκδοχή εάν ληφθεί υπ’ όψιν το γεγονός ότι και ο υπεύθυνος του εκδοτικού οίκου Τζων Μιούρεϊ, που εξέδωσε το έργο, σημειώνει με έμφαση, ότι «τα στοιχεία που αναφέρονται περιγράφουν αστρικές κινήσεις χρονολογούμενες στην 9η χιλιετία π.0, πολύ πριν καταγραφεί η αστρονομία της Μεσοποταμίας και της Αιγύπτου». Συνεχίζει δε παρατηρώντας, ότι «ο Όμηρος υπήρξε πιθανότατα ο τελευταίος και ο πιο πλήρης ως προς τις γνώσεις του από μια μακρά παράδοση ραψωδών, που είχαν απομνημονεύσει όσα γνώριζαν. Μετά το τέλος της ζωής του το ελληνικό αλφάβητο διατήρησε τα έργα τους δια της καταγραφής. Εκείνο που επίσης άλλαξε ήταν η μελέτη του ουρανίου χάρτη, η οποία από απλή εμπειρική παρατήρηση εξελίχθηκε σε επιστήμη με την συνδρομή των μαθηματικών και της γεωμετρίας. Έτσι η αστρονομική υφή της Ιλιάδας λησμονήθηκε».
Στην τελική επιμελημένη μορφή του το βιβλίο περιλαμβάνει ένα μακρύ κατάλογο 650 αστέρων και 45 αστερισμών, τους οποίους κατά τους συγγραφείς ο Όμηρος γνωρίζει και παρουσιάζει με ονόματα θεών και ηρώων. Οι κυριότεροι θεοί των αρχαίων Ελλήνων αντιστοιχούν στη Σελήνη (Ήρα) και στους ορατούς πλανήτες Αφροδίτη, Άρη, Δία, Ποσειδώνα και Κρόνο, ενώ ο Ερμής άλλοτε αντιστοιχεί στον ομώνυμο θεό και άλλοτε στο θεό Απόλλωνα.
Περαιτέρω συγκρίσεις και συνθέσεις της Έντνας Λέι είναι αξιοπρόσεκτες. Σαν παραδείγματα η παράταξη του στρατού του Αχιλλέα, όπου ο ίδιος αντικατοπτρίζεται στον Μεγάλο Κύνα. Ομοίως σε άλλη φάση της πορείας των ουρανίων σωμάτων ο Έκτωρ (Ωρίων) αντιπαρατίθεται με τον Αχιλλέα (Μεγάλο Κύνα) και εν συνεχεία καταδιώκεται από τον τελευταίο και φονεύεται («πίπτοντας» προς τη Δύση) από την εκδικητική μανία του βασιλιά των Μυρμιδόνων για το θάνατο του Πατρόκλου
που ως Μικρός Κύων δεν είναι πλέον ορατός.

Οι θέσεις των πόλεων της Ελλάδας
Όμως και οι γεωδαιτικές σχέσεις των αρχαίων ελληνικών πόλεων έχουν ουράνιες αντιστοιχίες σύμφωνα με το εν λόγω σύγγραμμα. Παραδειγματικά: οι ομηρικές τοποθεσίες και πόλεις της Βοιωτίας αντιστοιχούν κατά εκπληκτικό τρόπο στα αστέρια του Δράκοντος, όπως επίσης και η Τροία με την ενδοχώρα ανατολικά της αντικατοπτρίζεται στον αστερισμό της Μεγάλης Άρκτου και η Πύλος με τη λοιπή Μεσσηνία, όπου το βασίλειο του Νέστορος, στον αστερισμό του Αιγόκερω.
Το πλήθος των παραλληλισμών μεταξύ των αστρικών τροχιών και της γήινης δραστηριότητος είναι οπωσδήποτε πολύ μεγάλο, για να αποδοθεί σε απλές συμπτώσεις. Όπως εύστοχα παρατηρεί ο αρθρογράφος των «Φαϊνάνσιαλ Τάϊμς» Κρίστιαν Τάιλερ, που έκανε ειδικό αφιέρωμα στις στήλες της εφημερίδος εν όψει της εκδόσεως του βιβλίου, «όλα φαίνονται πολύ τέλεια για να είναι αληθινά (...). Οι συγγραφείς της «Μυστικής Ιλιάδας» απορρίπτουν κάθε ένσταση ότι διαστρέβλωσαν το ομηρικό υλικό, για να το κάνουν να ταιριάζει στις πεποιθήσεις τους. Κάθε τους υπόθεση εξετάστηκε με βάση τα δεδομένα του πρωτοτύπου κειμένου και βρέθηκε απολύτως ταιριαστή».
Κατόπιν αυτών απομένει να μελετηθεί και να αξιολογηθεί η θεωρία αυτή, η οποία, εάν είναι ορθή, θα αποτελέσει το έναυσμα αξιωμάτων, όπως και του ιστορικού δόγματος ότι η επιστήμη της αστρονομίας γεννήθηκε στη Βαβυλώνα και από εκεί τη διδάχθηκαν οι Έλληνες φιλόσοφοι και επιστήμονες.

ΠΗΓΗ: http://www.davlos.gr/webfiles/yearspec.php?id=7632&kod=11358&page=9

1Ε το ΕΙΣΙΤΗΡΙΟ + ΦΟΡΟΥΣ


Μια νέα αεροπορική εταιρεία που εκτελεί τα δρομολόγια στην γραμμή Χανιά – Αθήνα, για κάποιο χρονικό διάστημα, όρισε ως τιμή εισιτηρίου στην γραμμή, το ένα (1)
ευρώ, το οποίο – λέει – με τους φόρους θα φτάνει στα 19-20 ευρώ. Το παράξενο βέβαια δεν είναι το 1 Ε που είναι προσωρινό αλλά τα 19Ε που σαν μαμάκες πληρώνουμε, φόρο αεροδρομίου. Μετά κουβεντιάζουν για κρίση. Αξιοσημείωτο δε στην πολύ επίκαιρη ερώτηση του κ. Νικηφοράκη προς τον Υπουργό Μεταφορών κ. Στυλιανίδη είναι το παρακάτω πινακάκι με τους φόρους στα άλλα αεροδρόμια.

Αθηνών - «Ελευθέριος Βενιζέλος» 29 Ε
Χανίων - «Ι. Δασκαλογιάννης» 19 Ε
Ηρακλείου - «Ν. Καζαντζάκης» 19 Ε
Βαρκελώνη 7,5 Ε
Μιλάνο (Μαλπένσα) 11 Ε
Μαδρίτη 7,5 Ε
Μαγιόρκα 7,5 Ε
Κανάρια Νησιά (Τενερίφη) 6 Ε
Λισαβόνα 14 Ε
Βερολίνο (Σενέφελντ) 12 Ε
Στοκχόλμη 17 Ε
Άμστερνταμ 18 Ε
Λονδίνο (Κάτγουικ) 18 Ε
Βλέπετε τα αεροδρόμια της Ισπανίας είναι 3 φορές κάτω απο τα δικά μας, μετά λέμε γιατί έχουν περισσότερο τουρισμό

Παρασκευή 27 Μαρτίου 2009

"ΤΟ ΠΟΛΛΕΣ ΩΡΕΣ ΣΤΟ ΙΝΤΕΡΝΕΤ" ΜΕ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΖΕΙ

Αποτράπηκε αυτοκτονία μέσω Ίντερνετ
Ένας 35χρονος Χανιώτης φέρεται ότι δημοσίευσε στο Διαδίκτυο την πρόθεσή του να αυτοκτονήσει, αλλά αποτράπηκε από αστυνομικούς του Τμήματος Ηλεκτρονικού Εγκλήματος της Ασφάλειας Θεσσαλονίκης.
Ο επίδοξος αυτόχειρας δημοσίευσε στο Διαδίκτυο την πρόθεση του να βάλει τέρμα στη ζωή του, όμως το Τμήμα Ηλεκτρονικού Εγκλήματος της Διεύθυνσης Ασφάλειας Θεσσαλονίκης
-όπως ανακοίνωσε- τον απέτρεψε! Πρόκειται για 35χρονο ιδιοκτήτη καταστήματος ψιλικών, χωρισμένο και πατέρα ενός ανήλικου παιδιού που εντοπίστηκε στα Χανιά.
Φέρεται ότι δημοσίευσε μήνυμα που έλεγε ότι σκοπεύει να αυτοκτονήσει, για προσωπικούς και οικογενειακούς λόγους, σε ηλεκτρονικό forum ιστοσελίδας γνωριμιών, μέσω της οποίας υπάρχει η δυνατότητα επικοινωνίας μεταξύ των χρηστών του Διαδικτύου.
Από την Αστυνομία έγινε γνωστό ότι έγιναν άμεσες ενέργειες προκειμένου να εντοπιστεί ο ιδιοκτήτης του προφίλ και να εξακριβωθούν οι προθέσεις του. Από την ανάλυση των ψηφιακών ιχνών, προέκυψαν τα στοιχεία ταυτότητας του.
Οι αστυνομικοί ενημέρωσαν του οικείους του και έδωσαν κατευθύνσεις για τη ψυχολογική υποστήριξή του. Η Διεύθυνση Ασφαλείας σημειώνει ότι ο 35χρόνος μέχρι σήμερα είναι ζωντανός και καλά στην υγεία του ενώ για το θέμα ενημέρωσε την Εισαγγελία Πλημμελειοδικών Θεσσαλονίκης.
Η επέμβαση της Αστυνομίας στάθηκε σωτήρια για τον νεαρό ιδιοκτήτη μίνι μάρκετ, ο οποίος πλέον παρακολουθείται από ειδικούς, που του παρέχουν την κατάλληλη ψυχολογική στήριξη.
Οι αστυνομικοί του τμήματος ηλεκτρονικού εγκλήματος της Συμπρωτεύουσας εντόπισαν το προειδοποιητικό μήνυμα, το οποίο ήταν χωρισμένο σε τρεις ενότητες και το είχε «ανεβάσει» στο ίντερνετ πριν μερικές ημέρες. Συγκεκριμένα στα μέσα του περασμένου μήνα, φέρεται να συνομιλούσε διαδικτυακά και να είχε ενημερώσει τους υπόλοιπους χρήστες ιστοσελίδας γνωριμιών για τις προθέσεις του.
Το μήνυμά του περιελάμβανε τρία τμήματα σύμφωνα με τα όσα ανέφερε αξιωματικός της ΕΛΑΣ που χειρίστηκε την υπόθεση.
Στην πρώτη ενότητα έγραφε πως είναι ιδιαίτερα χαρούμενος και ευτυχής που έχει τη δυνατότητα να επικοινωνεί με άλλα άτομα μέσω του διαδικτύου.
Στη συνέχεια φανέρωσε σταδιακά τις προθέσεις του γράφοντας ότι η ζωή έχει πολλές δυσκολίες, ότι είναι κουρασμένος και απογοητευμένος και όπως κατά πληροφορίες έγραφε, από το 2005 εμφανίστηκαν τα πρώτα προβλήματα που αντιμετώπιζε σε προσωπικό επίπεδο. «Εδώ τερματίζει ο κύκλος της ζωής μου» φέρεται να είχε γράψει ο 35χρονος.
Στην τελευταία ενότητα των μηνυμάτων του ο Χανιώτης επιχειρηματίας ζητούσε από τους υπόλοιπους χρήστες με τους οποίους «συνομιλούσε» ηλεκτρονικά να μην διαγράψουν το προφίλ του, προκειμένου να έχουν κάτι να θυμούνται από εκείνον. «Μη διαγράψετε το προφίλ μου, θέλω να με έχετε στο μυαλό σας» αναφέρουν οι πληροφορίες ότι αναγραφόταν στο μήνυμα.
Οι αστυνομικοί του τμήματος ηλεκτρονικού εγκλήματος της Ασφάλειας Θεσσαλονίκης εντόπισαν τα ψηφιακά του ίχνη, βρήκαν τηλέφωνα και διευθύνσεις και άμεσα επικοινώνησαν με τη μητέρα του και τον αδερφό του, ενημερώνοντας τους για τις προθέσεις του συγγενή τους.
Παράλληλα δόθηκαν οδηγίες για το πώς θα πρέπει να αντιμετωπίσουν το θέμα, ενώ ενημερώθηκαν και οι Διωκτικές Αρχές των Χανίων.
Σύμφωνα με πληροφορίες ο παρολίγον αυτόχειρας διέμενε τα τελευταία χρόνια με τον ανήλικο γιο του. Είχε χωρίσει πριν από 3,5 χρόνια και είχε αναλάβει εκείνος το μεγάλωμα του παιδιού του. Οι συγγενείς του ανέφεραν στους αστυνομικούς ότι το τελευταίο διάστημα είχε κλειστεί στον εαυτό του και πως περνούσε αρκετές ώρες στο internet.
Πηγή:Χανιώτικα Νέα

ΑΙΓΑΙΟ

Της Eύη Βαγιάτη
-Όταν ήμουν στο Πανεπιστήμιο και ασχολήθηκα με το Διεθνές Δίκαιο και ειδικά με όλο αυτό το story Ελλάδα-Τουρκία (δίκαιο θάλασσας) και κατάλαβα τι ακριβώς γίνεται ή μάλλον δε γίνεται, απογοητεύτηκα πλήρως…Το θέμα μπορεί να λυθεί εάν βρεθεί, απλούστατα, κάποιος που θα χει τα κότσια και τον τσαμπουκά να το κάνει!
«Οι ενέργειες αυτές της Τουρκίας παραβιάζουν κατάφωρα το Διεθνές Δίκαιο και επιβαρύνουν τις προσπάθειες που καταβάλλονται για τη βελτίωση των ελληνοτουρκικών σχέσεων», δήλωσε η κυρία Ντόρα Μπακογιάννη μετά τις πρόσφατες παραβιάσεις του εναέριου χώρου της Ελλάδας από την πλευρά της Τουρκίας…Τα λόγια της αυτά προκάλεσαν την οργή μου…γιατί; Μα για την κοροϊδία, για το παραμύθι που μας έχουν μάθει να πιπιλάμε σαν καραμέλα τόσα χρόνια… «αχ, αυτοί οι άτιμοι οι Τούρκοι, παραβιάσεις επί παραβιάσεων κλπ., κλπ.»…Και γιατί δεν κάνει κάτι η Ελλάδα να διασφαλίσει τα όρια του εναέριου χώρου της ή να οριοθετήσει επιτέλους την αιγιαλίτιδα ζώνη της; Γιατί δεν τίθενται επιτέλους σε εφαρμογή οι διατάξεις του Διεθνούς Δικαίου; Υπάρχει κάποιος που μπορεί να δώσει απαντήσεις; …
Αιγιαλίτιδα ζώνη (ή χωρικά ύδατα) είναι η θαλάσσια ζώνη που εκτείνεται πέρα απ’ την ξηρά και απ’ τα εσωτερικά ύδατα και επί της οποίας το παράκτιο κράτος ασκεί πλήρη κυριαρχία.
Όσον αφορά το νομοθετικό καθεστώς που διέπει το εύρος των ελληνικών χωρικών υδάτων κατά καιρούς έχουν υιοθετηθεί διάφορες λύσεις. Εν τέλει σήμερα η Ελλάδα έχει εύρος 6 μιλίων. Ειδικά για τον προσδιορισμό του εναέριου χώρου υπεράνω της χωρικής θάλασσας, το εύρος της χωρικής θάλασσας ορίζεται στα 10 ναυτικά μίλια. Η νομοθετική αυτή εικόνα μόνο ορθόδοξη δεν είναι, καθώς δεν νοείται κυριαρχία επί του αέρος χωρίς αντίστοιχη κυριαρχία επί του εδάφους ή της θάλασσας.
Η Τουρκία εμπράκτως από το 1974 αμφισβητεί τον ελληνικό εθνικό εναέριο χώρο που υπέρκειται της θαλάσσιας ζώνης μεταξύ των 6 και 10 μιλίων στο Αιγαίο.
Το ανώτατο επιτρεπτό όριο της αιγιαλίτιδας ζώνης καθορίζεται τόσο από το εθιμικό δίκαιο όσο και από το άρθρο 3 Σύμβασης του Δικαίου Θάλασσας και ορίζεται στα 12 μίλια.Η Ελλάδα δικαιούται λοιπόν να επεκτείνει την αιγιαλίτιδα ζώνη της μέχρι το ανώτατο αυτό όριο. Σε περίπτωση μάλιστα επέκτασης της αιγιαλίτιδας ζώνης στα 12 μίλια, το 64% περίπου του Αιγαίου θα περιέλθει στην ελληνική κυριαρχία.
Από το 1974 που η Ελλάδα εξεδήλωσε την πρόθεσή της να υλοποιήσει τη δυνατότητα που της παρέχει το Διεθνές Δίκαιο για αιγιαλίτιδα ζώνη 12 μιλίων, η Τουρκία αντιδρά εντόνως χαρακτηρίζοντας την πιθανή επέκταση της ελλαδικής αιγιαλίτιδας ζώνης ως «αιτία πολέμου».
Σημειωτέον δε ότι η απειλή χρήσης βίας αποτελεί διεθνές αδίκημα, σύμφωνα και με τον Χάρτη Η.Ε. Η Ελλάδα θα μπορούσε να προσφύγει κατά της Τουρκίας στο Συμβούλιο Ασφαλείας για την απειλή αυτή! Γιατί δεν το έκανε;;;
Τα επιχειρήματα που προβάλλει η Τουρκία για να στηρίξει την αντίδρασή της στην επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων στερούνται νομικής βάσης. Θα αναφέρω κάποια μόνο από αυτά…
Σύμφωνα με τους τούρκικους ισχυρισμούς, η Ελλάδα δεν δικαιούται να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα μονομερώς γιατί το Αιγαίο αποτελεί ημίκλειστη θάλασσα και κατά συνέπεια, μια τέτοια ενέργεια θα απαιτούσε την προηγούμενη συγκατάθεση της Τουρκίας ως ομόρου παράκτιου κράτους. Η ίδια η Τουρκία βέβαια όταν επέκτεινε τη αιγιαλίτιδα ζώνη της στα 12 ναυτικά μίλια στη Μαύρη Θάλασσα δεν ζήτησε προηγουμένως τη συγκατάθεση των γειτονικών παράκτιων κρατών!
Ένα άλλο νομικοφανές επιχείρημα της Τουρκίας συνιστά το ότι η επέκταση των χωρικών υδάτων της Ελλάδος στα 12 ν.μ. θα καταστήσει το Αιγαίο μια ελληνική «λίμνη» με
αποτέλεσμα να περιορισθεί η ελευθερία της ναυσιπλοΐας και να θιγεί το δικαίωμα της Τουρκίας για πρόσβαση στην ανοικτή θάλασσα με αποτέλεσμα να απειλούνται σοβαρά τα
συμφέροντα της Τουρκίας στην περιοχή. Το Δίκαιο Θάλασσας το προέβλεψε και αυτό όμως! Στην αιγιαλίτιδα ζώνη αναγνωρίζεται το δικαίωμα αβλαβούς διέλευσης σε πλοία τρίτων κρατών.
Σε κάθε περίπτωση, οι ρυθμίσεις της Σύμβασης Δικαίου Θάλασσας σχετικά με το εύρος της αιγιαλίτιδας ζώνης, την υφαλοκρηπίδα των νησιών και άλλες ανάλογες ρυθμίσεις ευνοϊκές για τις ελληνικές θέσεις, οδήγησαν την Τουρκία στη μη υπογραφή της Σύμβασης Δικαίου Θάλασσας. Ωστόσο το διεθνές δικαίωμα της Ελλάδας για αιγιαλίτιδα ζώνη 12 ν.μ. θεμελιώνεται και στο εθιμικό δίκαιο!
Όσον αφορά την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας του Αιγαίου, η έναρξη της ελληνοτουρκικής διαφοράς σημειώθηκε το 1973 και παραμένει άλυτη ακόμη. Γιατί;;;
Η Ελλάδα εμμένει σε δικαιοδοτική επίλυση της διαφοράς ενώπιον του Διεθνούς Δικαστηρίου σε αντίθεση με την Τουρκία, η οποία το αποφεύγει συστηματικά. Αυτό δεν είναι δυνατόν βέβαια να αποτελεί μόνον ελληνικό πρόβλημα. Αποτελεί γενικότερο πρόβλημα της διεθνούς κοινότητας.
Η Τουρκία αποφεύγει τη δικαιοδοτική επίλυση των διαφορών της συστηματικά λόγω της ένδειας των νομικών επιχειρημάτων που εκφράζει σχετικά με τις αξιώσεις που διατυπώνει.
Ένδεια, που με τη σειρά της την οδηγεί σε μια πολιτική δημιουργίας κρίσεων και ενδεχομένως θερμού επεισοδίου με την Ελλάδα.
Την ελληνοτουρκική κρίση του 1996 στα Ίμια ποιος την έχει ξεχάσει; Δεν έχει γραφτεί ο επίλογος ακόμη……Γιατί; Διότι η εδαφική διεκδίκηση της Τουρκίας ούτε αποσύρθηκε μα ούτε υποβλήθηκε σε κρίση στο Διεθνές Δικαστήριο. Τότε μάλιστα στη ρηματική της διακοίνωση η Τουρκία προώθησε και τη θεωρία των «γκρίζων ζωνών». Τούρκικη εφημερίδα κατονόμασε τις νησίδες Φαρμακονήσι και Αγαθονήσι, που βρίσκονται κοντά στην ασιατική ακτή, ως τμήμα των «γκρίζων ζωνών».
Από τότε, από το 1996 μέχρι σήμερα 2009…ουδεμία αλλαγή! Οι Τούρκοι παραβιάζουν ανενόχλητοι τον εθνικό μας εναέριο χώρο και τα χωρικά μας ύδατα, οι πολιτικοί κάνουν δηλώσεις περί παραβιάσεως του διεθνούς δικαίου και μόλις πέσουν λίγο οι τόνοι ρίχνουν και την ιδέα της ελληνοτουρκικής βελτίωσης των σχέσεων των δύο χωρών, οι πολίτες βρίζουν τους Τούρκους γιατί είναι πολεμοχαρής λαός και ψάχνει αφορμές προκειμένου να ξεστομίσει το … «casus belli» και.. όλα καλά! Η μόνη βελτίωση που έχει επέλθει είναι όσον αφορά το διαγωνισμό της Eurovision. Δίνουμε απλόχερα στην Τουρκία 12άρια και χαιρόμαστε που η Τουρκία μας ανταμείβει όταν ακούμε το… «12 points go to…Greece»!
Ίσως να χαρακτηριστώ υπερβολική…μα τα πράγματα είναι τόσο απλά και είναι και γραμμένα σε νόμους και διεθνείς συμβάσεις. Γιατί δε βρέθηκε κανένας έως τώρα από όσους έχουν περάσει απ’ το Υπουργείο Εξωτερικών να δώσει λύση στο ζήτημα; Αλλάζουν οι κυβερνήσεις και τα πρόσωπα και τα προβλήματα παραμένουν εκεί…στο ύψος τους…άλυτα…σαν γρίφοι…Στο Αιγαίο όμως δεν υπάρχουν αμφιλεγόμενα ζητήματα του διεθνούς δικαίου τα οποία απαιτούν διευκρινίσεις. Υπάρχει μόνο η επιθυμία της Τουρκίας να ανατρέψει πλήρως το ισχύον νομικό καθεστώς!
Ίσως τελικά να είναι γραμμένο στο D.N.A. του Έλληνα το… «έλα, μωρέ, εγώ θα βγάλω το φίδι απ’ την τρύπα;» Δεν έχει όμως μάλλον καταλάβει πως κι ο ίδιος ζει σε μια τρύπα…μαύρη…κατάμαυρη…γιατί τη σκιάζει το παρελθόν…ως πότε;;;
πηγή: http://www.epikairo.gr/?p=9272

Η ΑΛΥΣΙΔΑ

Κρίκος ένα.
Στο σημείο μηδέν γυρίζει και πάλι η υπόθεση λειτουργίας του βιολογικού καθαρισμού αλλά και αποχετευτικού δικτύου στους δήμους του κόλπου μας. Όλοι νόμιζαν ότι κάνοντας τις απαλλοτριώσεις για την κατασκευή του εργοστασίου του βιολογικού, φτιάχνοντας τον υποθαλάσσιο αγωγό θα τελειώναμε, γελαστήκανε αλλά και γελαστήκαμε που περιμέναμε πως και πως για να ...ξεβρομίσουμε. Η διαχείριση είναι τελικά το μεγάλο αγκάθι και δύσκολα θα βρούνε λύσεις, αν δεν κάτσουν κάτω όλοι μαζί και να τα βρουν. Εξάλλου μόνο στο άκουσμα ότι χρειάζονται 400.000 Ε για τα ετήσια λειτουργικά έξοδα του βιολογικού, ακόμα και οι βουλευτές ...σταυροκοπήθηκαν;
Φυσικά έκπληξη είναι και οι δηλώσεις του δημάρχου Μυθήμνης κ. Μυλωνάκη όταν ρωτήθηκε για το θέμα αυτό από χανιώτικη εφημερίδα:"Εμείς από τον Σεπτέμβρη έχουμε καταθέσει τις προτάσεις μας στον Δήμο Κισάμου και περιμέναμε να ανταποκριθεί ανάλογα αλλά αυτό δεν έχει γίνει". Ερωτηθείς για το αν υπάρχει "κωλυσιεργία από πλευράς Δήμου Κισάμου" ο κ. Μυλωνάκης σημείωσε πως "πιστεύω πιο πολύ αμέλεια και δεν μπορούν να καταλάβουν το μέγεθος του έργου".Όλοι οι κάτοικοι τα ξενοδοχεία οι επιχειρήσεις περιμένουν πότε επιτέλους θα ξεκινήσει ο βιολογικό του κόλπου, αλλά και αυτό μάλλον δεν το είχαν προβλέψει οι ......υπόλογοι. Νόμιζαν ότι λειτουργεί μόνος του. Κρίμα !
Κρίκος δυο.
Πριν κάμποσο καιρό έγραψα ότι το Καστέλλι δεν είναι μια καθαρή πόλη και αυτό οφείλετε σε πολλούς λόγους. Έγραψα ακόμα ότι μπορούμε να το κάνουμε να φαίνεται καθαρό αρκεί να προσπαθήσουμε όλοι μας. Ο δήμος που έχει τον πρώτο λόγο, οι κάτοικοι και μετά οι διάφορες ομάδες, οργανώσεις, σύλλογοι, πρέπει επιτέλους να ενδιαφερθούν για την καθαριότητα. Γιατί τα ξαναγράφω, θα μου πείτε αφού τα έχω ξαναγράψει; Μα για την απαράδεκτη κατάσταση που υπήρχε σε όλη την πλατεία Τζανακάκη την μέρα της εθνικής μας εορτής. Τα καλάθια παραγεμισμένα από σκουπίδια όλη η πλατεία ασκούπιστη και ένα πρόχειρο άσπρισμα για τα μάτια του κόσμου. Αλλά δυστυχώς αυτά τα μάτια ήταν που τα είδαν και .... ντράπηκαν. Επειδή κάποιοι θα μου πουν ότι δεν κάνει να γράφω τέτοια γιατί έτσι δυσφημώ την πόλη μου, θα τους θυμίσω ότι καλύτερα από μένα παρά από κανένα ξενομερίτη που ψάχνει και την ευκαιρία. Εξάλλου εγώ ζω εδώ και όπως και να το κάνουμε δεν μου αρέσει να ζω μαζί με τα σκουπίδια. Άραγε γιατί δεν δίνεται εργολαβία όπως συμβαίνει σε άλλους δήμους, γιατί οι άλλο δήμοι βρίσκουν τρόπους και να φαίνονται καθαροί; Μήπως και εδώ έχουμε κωλησιεργία;
Κρίκος τρία.
12 λεπτά κράτησε η παρέλαση των σχολείων μας, με το ρολόι μου και μα τον Κολοκοτρώνη, τον Διάκο και την Μπουμπουλίνα, έμοιαζε σαν να ήθελαν όλοι, όσο ποιο γρήγορα να τελειώσει αυτό το μαρτύριο. Αγγαρεία, βαριεστιμάρα, νωχελικότητα. Ένα μακρύ τρενάκι όλα τα σχολεία, δεν ήξερες ποιο ήταν ποιο, που πολλές φορές αν τα αντανακλαστικά δεν λειτουργούσαν καλά (εννοώ τα φρένα) όλοι, μα όλοι θα γινότανε μια χαλκομανία. Ξαναθυμήθηκα, όπως και αρκετοί άλλοι τον μακαρίτη τον Μαρακομιχελάκη, τον Ροβίθη, τον Βελεγράκη, τον φίλο μου τον Πέτρο, ξαναθυμήθηκα τα δικά μου χρόνια στο σχολείο και πραγματικά σκέφτηκα, τι τις χρειαζόμαστε τις παρελάσεις σήμερα, έχασαν το νόημα αλλά και η εικόνα δεν είναι η καλύτερη, ευκαιρία να βρούμε κάτι άλλο για να αναγνωριστεί η αξία του μαθητή, της μαθήτριας. Οι μαθητικές παρελάσεις είναι κατάλοιπο άλλων εποχών, ας μην λέμε ονόματα και στην σημερινή δημοκρατική Ελλάδα που το 40% των παιδιών είναι μετανάστες δεν μπορείς να οργανώνεις μαθητικές παρελάσεις στρατιωτικής έμπνευσης. Άλλο το 1970-80 και άλλο τον 2008-9. Σήμερα οι νέοι είναι ελεύθεροι και δύσκολα θα τους επιβάλεις κάτι που δεν μπορούν να κατανοήσουν. Ας σκεφτούμε κάτι διαφορετικό για να γιορτάσουμε την μέρα, θέατρο, χορούς, ομιλίες, γιατί όπως θα είδατε και ο κόσμος ήταν λίγος, σαν να βαρέθηκε τα ίδια και τα ίδια, αλλά και το θέαμα κάθε χρόνο και λιγότερο.
Ούτε κρητική μουσική δεν είχαμε όπως άλλοτε, λέτε να κτύπησε η κρίση και τις παρελάσεις;

Πέμπτη 26 Μαρτίου 2009

ΟΙ ΤΕΣΣΕΡΕΙΣ ΓΡΑΜΒΟΥΣΕΣ




Αν δεν το ξέρετε στην Ελλάδα υπάρχουν τέσσερα νησάκια με το όνομα Γραμβούσα, δυο στην Κίσαμο (Ήμερη και Άγρια Γραμβούσα), ένα στην Αμοργό και ένα στην ανατολική μεριά της Θάσου. Κάπου διάβασα ότι υπάρχει και ένα ακόμα στα μικρασιατικά παράλια. Θα το ψάξω!!!

ΤΣΟΥΝΑΜΙ

Ο αιώνας αυτός θα φέρει σεισμό με τσουνάμι στο Αιγαίο!!!
Καταστροφικό σεισμό που θα συνοδεύεται από τσουνάμι προβλέπουν ερευνητές του Πανεπιστημίου Κέιμπριτζ της Αγγλίας στη χώρα μας, μέσα στα επόμενα ενενήντα χρόνια, δηλαδή μέχρι το τέλος του αιώνα. Όπως λένε, βασισμένοι σε μελέτη που πραγματοποίησαν, το ελληνικό τόξο, που ως γνωστόν ξεκινά από το Ιόνιο πέλαγος και περνά από τα ανοιχτά της Κρήτης, μπορεί να δώσει φοβερό σεισμό, ανάλογο με εκείνον που κατέστρεψε την Αλεξάνδρεια, το 365 προ Χριστού. Χρησιμοποιώντας τεχνικές χρονολόγησης που βασίζονται στον άνθρακα, προσομοιώσεις και μοντέλα που δημιουργήθηκαν σε υπολογιστές, οι ερευνητές δημιούργησαν τεχνητά δόνηση ανάλογη μ’ εκείνη που έγινε αιτία καταστροφής της Αλεξάνδρειας. Στόχος ήταν να εντοπιστεί από πού προήλθε εκείνος ο σεισμός. Και όπως διαπίστωσαν, προήλθε από το ελληνικό τόξο. Όπως αναφέρουν μάλιστα στη μελέτη τους που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Nature Geoscience», τέτοιος σεισμός που συνοδεύεται από τσουνάμι συμβαίνει περίπου κάθε οκτακόσια χρόνια. «Εκτιμούμε ότι υπάρχει επανάληψη τέτοιων σεισμών ανά 800 χρόνια» λέει χαρακτηριστικά η καθηγήτρια Σεισμολογίας Μπεθ Σόου που είναι επικεφαλής των μελετητών. Η ομάδα της ερεύνησε τα δεδομένα προηγούμενων σεισμών ώστε να διαπιστώσει τις μελλοντικές πιθανότητες ισχυρών δονήσεων. «Η διαπίστωση ότι το ελληνικό τόξο ευθύνεται για το σεισμό του 365 π.Χ. και το τσουνάμι που ακολούθησε είναι πολύ σημαντική για εκατομμύρια ανθρώπους που ζουν στην περιοχή» προσθέτει η Βρετανίδα σεισμολόγος. «Το ρήγμα κοντά στις νοτιοδυτικές ακτές της Κρήτης έδωσε ιδιαίτερα ισχυρό σεισμό που προκάλεσε τσουνάμι, γύρω στο 1300 μ.Χ. Αυτό σημαίνει ότι η επόμενη πολύ ισχυρή δόνηση θα μπορούσε να συμβεί οποιαδήποτε στιγμή μέχρι το τέλος του αιώνα» επισημαίνει η Σόου. Η Βρετανίδα σεισμολόγος και οι συνάδελφοί της υπολογίζουν τα πιθανά μεσοδιαστήματα μεταξύ των πολύ ισχυρών σεισμών μετρώντας την κίνηση κάθε πλευράς του ρήγματος ώστε να υπολογίσουν πόσο συχνά τέτοιοι μεγάλοι σεισμοί θα πρέπει να σημειώνονται για να δικαιολογείται η κινητικότητα των πλευρών του ρήγματος. Το μοντέλο που έφτιαξαν στον υπολογιστή για να κάνουν τους υπολογισμούς τους λαμβάνει ως δεδομένο ότι μια δόνηση μεγέθους 8 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ θα προκαλούσε τσουνάμι που θα κατέκλυζε τις παραλιακές περιοχές της Αλεξάνδρειας και ολόκληρης της βόρειας Αφρικής, όπως επίσης τις νότιες ακτές της Ελλάδας και της Σικελίας και θα έφτανε μέχρι το λιμάνι του Ντουμπρόβνικ. Μια τέτοια δόνηση θα ήταν ανάλογη εκείνης του 365 π.Χ. που κατέστρεψε μεγάλο τμήμα της χώρας μας και προκάλεσε τσουνάμι που πλημμύρισε την Αλεξάνδρεια και το Δέλτα του Νείλου προκαλώντας το θάνατο δεκάδων χιλιάδων ανθρώπων. Αυτή η εκτίμηση είναι λογικά ακόλουθη του ιστορικού των παλιρροϊκών κυμάτων, καταλήγουν η Σόου και οι συνεργάτες της στη μελέτη τους. Το ίδιο ανησυχητικά είναι εξάλλου τα συμπεράσματα έρευνας του Ινστιτούτου Γεωφυσικής και Ηφαιστειολογίας της Ρώμης, ερευνητές του οποίου απομόνωσαν τα στοιχεία έξι ιστορικών σεισμών της Μεσογείου, μεγέθους άνω των 8 Ρίχτερ -δυο από αυτούς στην Κρήτη, το 365 μ.Χ. και το 1030 μ.Χ.- οι οποίοι προκάλεσαν τσουνάμι. Μελετώντας τα κατέληξαν στο ίδιο ακριβώς συμπέρασμα με εκείνο της Σόου και των συνεργατών της. Εν τω μεταξύ, με τη συνδρομή της UNESCO πρόκειται να δημιουργηθεί στη δυτική Ελλάδα ένα δίκτυο μελέτης των σεισμών, όπου θα παρακολουθούνται οι εξελίξεις κατά μήκος του ελληνικού τόξου με σεισμογράφους και παλμογράφους.
To 2004 ήμουν μαζί με τους γεωλόγους του αγγλικού πανεπιστημίου στις μετρήσεις που έγιναν στους αρχαιολογικούς χώρους της Κισάμου αλλά και των Φαλασάρνων, μετρήσεις που έγιναν σε τοίχους που έπεσαν σαν χάρτινοι, πάχους 4-5 μέτρων. Κατά τα λεγόμενα των ειδικών ο σεισμό του 365 μ.Χ., εκτιμάται ότι είχε ένταση 8,3-8,5 βαθμούς της κλίμακας Ρίχτερ και μόλις 12 μίλια απόσταση δυτικά από τα Φαλάσαρνα. Το ρήγμα πιθανότατα θα παραμείνει ήσυχο για περίπου 5.000 χρόνια, όπως υπολογίζουν οι Βρετανοί γεωλόγοι. Προειδοποιούν όμως ότι, εάν η τεκτονική δομή κατά μήκος του υπόλοιπου ελληνικού τόξου είναι παρόμοια, ένας υποθαλάσσιος σεισμός θα μπορούσε να προκαλέσει τσουνάμι στην Ανατολική Μεσόγειο. Το τελευταίο τσουνάμι που σάρωσε την ανατολική Μεσόγειο συνέβη στις 8 Αυγούστου 1303. Σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύτηκε το 2006, το κύμα των εννέα μέτρων που χτύπησε πάλι την Αλεξάνδρεια προκλήθηκε από σεισμό περίπου 7,8 βαθμών που είχε εκδηλωθεί 40 λεπτά νωρίτερα έξω από την Κρήτη. Επίσης πολύ σημαντικό τσουνάμι είναι αυτό που έπληξε την Αλεξάνδρεια τον Ιούλιο τού 365 μ.Χ. που προκλήθηκε από σεισμό μεγέθους 8.2 τής κλίμακας Ρίχτερ. Ο αριθμός των θυμάτων ανήλθε στους 50.000.
Πηγή: Πατρίς, espresso gr. http://sadentrepese.blogspot.com/2008/10/blog-post_24.html

Τετάρτη 25 Μαρτίου 2009

Η ΠΑΡΕΛΑΣΗ ΜΑΣ

Αυτό είναι το ιερό πανί, το γαλανό και τ' άσπρο
κομμάτι απ' ανοιξιάτικο και ξάστερο ουρανό
που' ναι λευκό σαν τον αφρό, του κύματος που ανθίζει
σε περιγιάλι ολόμορφο, σε πέλαο μακρινό.
Αυτό είναι το ιερό πανί, που όταν περνάει μπροστά μας
υγραίνονται τα βλέφαρα και σπαρταράει η καρδιά.
Έκλαψαν μάτια και καρδιές, επάνω της κι οι κόρες
τις νύχτες την υφαίνανε κρυφά στον αργαλειό. Είναι η σημαία τη βλόγησαν παπάδες μ' άσπρα γένια
μες στης σκλαβιάς το τρίσβαθο κι απόκρυφο σχολειό
είναι μια αθάνατη πνοή, που ορμάει να ζωντανέψει
με ανατριχίλα ανέκφραστη το δίχρωμο πανί.

25 ΜΑΡΤΙΟΥ 1821

http://www.geetha.mil.gr/media/1istoriko_25martiou/25martiou-1/25mar-3.htm

ΒΥΖΑΝΤΙΝΑ ΧΩΡΙΑ ΣΤΗΝ ΚΙΣΑΜΟ

Τρία χωριά στην Κίσαμο με πολύ....... παράξενο όνομα !!!
Αρμενοχωριό: Οικισμός στην σημερινή κοινότητα Σφακοπηγαδίου. Αναφέρεται στο Κατάστιχο των Φεούδων της Κισάμου τον 14ο αιώνα . Ίσως να πρόκειται γι αυτόν τον οικισμό που αναφέρεται και σε έγγραφο του νοταρίου P. Scardon του Χάνδακα το 1271. Δεν είναι όμως βέβαιο ότι εννοείται το συγκεκριμένο χωριό ή άλλο με ίδιο όνομα. Με βάση την ετυμολογική ανάλυση του ονόματος, θα μπορούσε να λεχθεί ότι κατά πάσα πιθανότητα πρόκειται για εγκατάσταση Αρμενίων στρατιωτών του Νικηφόρου Φωκά μετά το 961. Παρόμοια τοπωνύμια είναι διάσπαρτα σ’ όλη την Κρήτη και παρέχουν μια σχετικά ασφαλή τοποθέτηση των οικισμών αυτών τουλάχιστον στην αρχή της δεύτερης βυζαντινής περιόδου της Κρήτης.

Βουλγάρω: Χωριό που όπως δηλώνεται και απ’ την ονομασία του, πιθανόν να κατοικήθηκε από Βούλγαρους στρατιώτες που έφερε μαζί του ο Νικηφόρος Φωκάς το 961. Πάντως το χωριό συναντάται και στο Κατάστιχο Φεούδων της τούρμας Κισάμου στις αρχές του 14ου αιώνα . Στην ίδια κοινότητα επίσης και κοντά στο εν λόγω χωριό βρίσκεται ο οικισμός Λατζιανά όπου υπήρχε και το μοναστικό κέντρο της Αγ. Βαρβάρας του οποίου ο μισοκατεστραμένος σταυροειδής εγγεγραμμένος ναός σώζει ελάχιστα λείψανα ωραίας ζωγραφικής που δείχνει σοβαρές επιδράσεις από το κέντρο. Αν και υποστηρίζεται ότι είναι κτίσμα του 14ου αιώνα, υπάρχει και η άποψη ότι ίσως πρόκειται για έργο των μέσων του 11ου αιώνα. Υπό αυτές τις συνθήκες η ύπαρξη του χωριού αυτού από τη βυζαντινή περίοδο φαίνεται σχεδόν βέβαιη.

Τοπόλια : Χωριό που αναφέρεται για πρώτη φορά σε νοταριακό έγγραφο του Χάνδακα το 1256 με το όνομα Βopolia. Είναι σχεδόν βέβαιο ότι πρόκειται για παλαιότερο οικισμό. Μάλλον πρόκειται για εγκατάσταση Σλάβων στρατιωτών του Νικηφόρο Φωκά. Το όνομα του οικισμού είναι σλαβικό και δηλώνει είδος λεύκας (τοπόλι). Παρόμοια τοπωνύμια υπάρχουν και σ’ άλλα μέρη της Ελλάδας, στην Ευρυτανία (Τοπολιανά), στην Αχαΐα (Τοπόλοβα) αλλά και στην Βουλγαρία όπου Τοπόλιτσα ονομάζεται παραπόταμος του Έβρου. Το όνομα αυτό πάντως συναντάται και στις τρεις ενετικές απογραφές με το σημερινό του όνομα. Σύμφωνα με τα στοιχεία αυτά πρόκειται για επίσης βυζαντινό οικισμό. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι μόλις 3 χμ. παρακάτω βρίσκεται το χωριό Βουλγάρω όπου επίσης εικάζεται ότι πρόκειται για εγκατάσταση Βουλγάρων στρατιωτών του Ν. Φωκά. Στο ίδιο χωριό και στο σπήλαιο της Αγίας Σοφίας, έχουν ανακαλυφθεί νομίσματα και κεραμική της ρωμαϊκής περιόδου . Ίσως τούτο να δηλώνει ότι η θέση κατοικούνταν και πριν την δεύτερη βυζαντινή περίοδο.

Πηγή: Φαντάκης Ιωάννης

Τρίτη 24 Μαρτίου 2009

ΣΗΜΕΡΑ Η ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΣΗΜΑΙΑΣ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟ ..ΜΠΑΛΚΟΝΙ !!


Τιμή σε αυτούς που θυσιάστηκαν
Να δείξουμε πως όχι μόνο είμαστε
αλλά και πως νιώθουμε Έλληνες
Ας κλείσουμε τα μάτια κι ας προσπαθήσουμε έστω για λίγα λεπτά να καταλάβουμε και να νοιώσουμε το μεγαλείο της ψυχής των αγωνιστών του 1821.
Ας κλείσουμε τα μάτια κι ας βρεθούμε με τα παλικάρια μέσα στην Αγία Λαύρα μπροστά στον Παλαιών Πατρών Γερμανό και το Λάβαρο της Επαναστάσεως την στιγμή που ψέλνουν το "Τη Υπερμάχω Στρατηγώ"...
Ας κλείσουμε τα μάτια κι ας βρεθούμε μπροστά στον Αθανάσιο Διάκο την στιγμή που, μπροστά στη μεγάλη θυσία, απαντά στον Ομέρ Βρυώνη, "Εγώ Γρεκός γεννήθηκα, Γρεκός θε να πεθάνω"...
Ας κλείσουμε τα μάτια κι ας βρεθούμε στο διάσπαρτο από πτώματα Ελλήνων και Τουρκοαιγυπτίων, πεδίο της Μάχης στο Μανιάκι, την στιγμή που σηκώνουν τον νεκρό Παπαφλέσσα κι ο Ιμπραήμ σκύβει και τον φιλά στο μέτωπο από θαυμασμό...
Ας κλείσουμε τα μάτια κι ας βρεθούμε στην Βιέννη όπου ανάμεσα σε δακρυσμένα μάτια ο Ρήγας Φερραίος λέει "Καλύτερας μιας ώρας Ελεύθερη ζωή παρά σαράντα χρόνια σκλαβιά και φυλακή"...
Ας κλείσουμε τα μάτια κι ας βρεθούμε με τον Οδυσσέα Ανδρούτσο μέσα στο χάνι της Γραβιάς με τα 120 παλικάρια του περικυκλωμένος από 8000 Τουρκαλβανούς του Ομέρ Βρυώνη, την στιγμή που φωνάζει "Φωτιά" δίνοντας το έναυσμα του άρξασθε πύρ...
Ας κλείσουμε τα μάτια κι ας βρεθούμε με τον Κολοκοτρώνη στα Δερβενάκια λίγο πριν την μάχη να λέει : "Είδα ένα όνειρο, τον Θεό να υπογράφει ένα χαρτί. Την ελευθερία των Ελλήνων. Και την υπογραφή του ο Θεός δεν την παίρνει πίσω"...Ας κλείσουμε τα μάτια κι ας βρεθούμε με τον Καραΐσκάκη στην Αράχωβα την στιγμή που λέει στους άλλους οπλαρχηγούς "όποιος αγαπάει την πατρίδα, θα υποφέρει"...
Ας κλείσουμε τα μάτια κι ας βρεθούμε μέσα στο πολιορκημένο Μεσολόγγι, απλοί στρατιώτες πάνω στις επάλξεις, να σημαδεύομαι τους εχθρούς...Ας κλείσουμε τα μάτια κι ας βρεθούμε στο πυρπολικό του Κανάρη που πλέει μέσα στην νύχτα προς το λιμάνι της Χίου, λίγο πριν ανατινάξει την ναυαρχίδα του σφαγέα Καρά Αλή...
Ας κλείσουμε τα μάτια κι ας βρεθούμε πάνω στο καράβι της Μπουμπουλίνας την στιγμή που βλέποντας τους άντρες της να δειλιάζουν σε μια επίθεση φωνάζει " Είσθε λοιπόν γυναίκες κι όχι άντρες; Εμπρός"...
Ας υψώσουμε την Ελληνική Σημαία στα μπαλκόνια μας και στις αυλές μας.
Ας τιμήσουμε τα παλικάρια που θυσιάστηκαν για την Ελευθερία μας.
Ας κρατήσουμε αναμμένη την φλόγα της Ελλάδας στην ψυχή μας.
Ας δείξουμε σε όλους τους λαούς της Γης, ότι σ' αυτήν την γωνιά κατοικεί το ενδοξότερο και πιο υπερήφανο Γένος. Το Γένος των Ελλήνων. Το Γένος των Ηρώων.
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ: ΑΣ ΜΙΛΗΣΟΥΜΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ