Η επίσκεψη στην Κίσαμο είναι μοναδική εμπειρία. Η γνωριμία με την επαρχία δεν έχει να κάνει μονάχα με το ζεστό και φωτεινό ήλιο, την κρυστάλλινη θάλασσα, τα φαράγγια, την παρθένα γη, την μεγάλη χρονική διάρκεια διακοπών σας στην περιοχή. Η γνωριμία με την επαρχία Κισάμου είναι ταυτόχρονα κι ένα ταξίδι στην μακραίωνη ιστορία της, τον πολιτισμό, την παράδοση, τα ήθη και έθιμα, την φιλόξενη ψυχή των ανθρώπων της....Όσοι δεν μπορείτε να το ζήσετε... απλά κάντε μια βόλτα στο ιστολόγιο αυτό και αφήστε την φαντασία σας να σας πάει εκεί που πρέπει...μην φοβάστε έχετε οδηγό.... τις ανεπανάληπτες φωτογραφίες του καταπληκτικού Ανυφαντή.






Τρίτη 22 Οκτωβρίου 2019

ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ ΠΑΙΔΙΩΝ ΤΟΥ 1974

Για χρόνια πολλά ένας κόμπος έδενε το στομάχι. Όλο και πιο συχνά και επαναλαμβανόμενα, ίσως γιατί μεγαλώνουμε, επιστρέφουν οι μνήμες του παρελθόντος. Ευχάριστοι επισκέπτες, κάποτε για να υπομνήσουν κάποιο ανεκπλήρωτο ηθικό χρέος. Από τον Σεπτέμβρη του 1974 στο σήμερα. 43 χρόνια μετά. Ο φόβος και η αβεβαιότητα εκείνου του μαύρου καλοκαιριού ήταν που άφησαν τις χαροκαμένες κι αλαφιασμένες, απ' τα δεινά του πολέμου, Κύπριες μανάδες να κατευοδώσουν τα παιδιά τους για έναν άγνωστο προορισμό.
Άγνωστοι τότε ανάμεσά μας. Στοιβαγμένοι απάνω στο πλοίο της γραμμής για τον Πειραιά. Με βλέμμα απλανές, κάποιοι μαζεύονταν απόμερα και άκουγες το συριστό κλάμα τους. Μακριά από τους δικούς μας, κάποιων είχαν σκοτωθεί και άλλων αγνοούνταν. Μακριά από τον όλεθρο του πολέμου." (Απόσπασμα από τη μαρτυρία του κ. Γιώργου Κ. Γεωργίου)

"Το απόγευμα διαβάζαμε μαζί τα μαθήματά τους, κουβεντιάζαμε, λύναμε μαζί ζητήματα της κοινής μας καθημερινότητας, μιλούσαμε για την πόλη και τα ενδιαφέροντά της. Ακούγεται βατό, απλό, εύκολο... ΔΕΝ ΗΤΑΝ. Έφτανε ένα γράμμα που ερχόταν από την Κύπρο για να με κάνει "κομμάτια", όπως και το παιδί που το λάβαινε και μάθαινε πως ο αδερφός του σκοτώθηκε ή πως ο πατέρας αγνοείται. Πως πέθανε κάποιος δικός του, πως τραυματίστηκε κάποιος άλλος. Έφτανε ένα γράμμα για να πέσει εκείνη η σιωπή, που σήμαινε μαζί σεβασμό, πόνο, συμπόνια, λύπη για τον έναν, που έκρυβε και τη λύπη των πολλών για τα δικά τους." (Απόσπασμα από τη μαρτυρία της κ. Σοφίας Κωνσταντέλλια)

Μαρτυρίες των παιδιών που φιλοξενήθηκαν ανά την Ελλάδα, όλα ασυνόδευτα απο 12-17 χρονών απο την Κύπρο. Ανάμεσα στα παιδιά πολλά έμειναν εδώ στην Κίσαμο στο οικοτροφείο του Ειρηναίου. Στο Βιβλίο υπάρχει το "Ευχαριστώ" του Πάνου Φελλά που φιλοξενήθηκε εδώ εκείνα τα χρόνια.

Δεν υπάρχουν σχόλια: