ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΑΘΛΗΤΙΚΕΣ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ

Η παρέμβαση της Μαρίας Χριστοφοράκης στην εκπομπή «Τα παιδία παίζει» με τον Αργύρη Παγαρτάνη που φιλοξενείτε στην σελίδα της Ελληνικής Ομοσπονδίας καλαθοσφαίρισης 

Για τον Α.Ο. Κισάμου: «Είμαστε ένας σύλλογος που καλλιεργούμε πολλά αθλήματα, έχουμε σκάκι, στίβο, μπάσκετ, πριν χρόνια είχαμε και χάντμπολ που δεν καρποφόρησε κι έτσι δώσαμε τη δυνατότητα σε πολλά παιδιά να γνωρίσουν τον αθλητισμό. Τώρα έχουμε και βόλεϊ στο σύλλογό μας. Ξεκινήσαμε το 1997-98 με πρόεδρο τον κύριο Καλογριδάκη. Ακολούθησε ο κύριος Φραγκιουδάκης και τώρα έχουμε την κυρία Μαρία Μπικάκη. Πήρε τον σύλλογο σε ένα σημείο που ήταν έτοιμος να κλείσει, τον κράτησε, στήριξε τα τμήματα, δημιούργησε και άλλα».
Για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν: «Το σημαντικότερο είναι ότι δεν έχουμε αθλητικές εγκαταστάσεις. Αν σκεφτεί κανείς ότι όλο το χειμώνα κάνουμε προπόνηση σε ανοιχτούς χώρους, είναι πάρα πολύ δύσκολες οι συνθήκες. Εύχομαι να γίνει κάτι σ’ αυτό το κομμάτι στην Κίσαμο. Είναι πραγματικά δύσκολο το να μην υπάρχει ένα κλειστό γήπεδο. Είμαστε νομίζω η μόνη ομάδα στην Κρήτη, ή τέλος πάντων μία από τις ελάχιστες, που κάνουμε όλες μας τις προπονήσεις σε εξωτερικό γήπεδο. Μέσα στο χειμώνα χάνονται πάρα πολλές προπονήσεις, δεν έχουμε τη δυνατότητα για συνεχόμενο πρόγραμμα, μιας και αλλάζει συνέχεια λόγω των καιρικών συνθηκών. Είμαστε στο έλεος του καιρού. Υπάρχουν φορές που πηγαίνουμε στους αγώνες χωρίς προπόνηση. Το πιο κοντινό κλειστό γυμναστήριο βρίσκεται στην κωμόπολη του Ταυρωνίτη, περίπου 20 χλμ. από την Κίσσαμο, η οποία ανήκει σε άλλο δήμο από τον δικό μας. Υπάρχει κινητοποίηση είναι η αλήθεια, αλλά το συντομότερο χρονικό διάστημα για να αποκτήσει κλειστό γυμναστήριο η Κίσσαμος είναι τρία χρόνια. Μπορεί να φαίνεται μικρό, αλλά για εμάς που το ζούμε καθημερινά είναι πολύ μεγάλο”.

Για το κίνητρο ανάπτυξης του συλλόγου: «Δεν το κάνουμε για βιοποριστικούς λόγους αυτό το επάγγελμα, αλλά γιατί θέλουμε να προσφέρουμε στη νεολαία του τόπου μας, στην κοινωνία του τόπου μας και να βοηθήσουμε τα παιδιά να μείνουν σ’ ένα δρόμο αγωνιστικότητας, θάρρους και προσπάθειας. Τους βάζουμε στόχο τα μαθήματα στο σχολείο, το να εξελιχθούν αθλητικά. Δεν είναι μόνο το αθλητικό κομμάτι, προσπαθούμε να τα βοηθήσουμε με πάρα πολλούς τρόπους. Είναι σημαντικό η προσπάθειά μας να ενισχύεται απ’ την Ομοσπονδία και από ανθρώπους που μπορούν να βοηθήσουν».