ΚΑΝΕΝΑΣ ΚΑΛΟΣ ΕΚΤΙΜΗΤΗΣ;

Κάπως έτσι θα ήταν η Ροτόντα αν είχε τελειώσει και φυσικά αν δεν την είχε και ο χρόνος ... αποτελειώσει. Για όσους έχουν μπει στην βίλα είμαι σίγουρος οτι το πάνω αρχιτεκτονικό σχέδιο θα τους την θυμίσει και ανήκει στον μεγάλο Βενετό αρχιτέκτονα Αντρέα Παλάντιο. Στην δική μας περίπτωση δεν κατάφερε να το αποτελειώσουν το οικοδόμημα, μιας και δεν έφτασε ποτέ στον δεύτερο όροφο, αλλά ούτε σκεπάστηκε η εσωτερική αυλή με τον θόλο της φωτογραφίας.
Η Βίλα Αλμέρικο του Αντρέα Παλάντιο ξεκίνησε να χτίζεται στη Βιτσέντζα της Ιταλίας το 1565/66 και δεν προοριζόταν για κυρίως κατοικία, αλλά για προαστιακή εξοχική κατοικία του κληρικού Πάολο Αλμέρικο εξ και το όνομα της. 
Κάτι παρόμοιο θα γινόταν και εδώ, αργότερα βέβαια, αλλά δεν πρόλαβαν να την τελειώσουν μιας και οι Τούρκοι κατάλαβαν το νησί και έδιωξαν του Βενετούς... οπότε με λίγη τύχη στον υπολογισμό το 1645 θα ήταν η εποχή που εγκαταλείφθηκε. Φυσικά στις Καλάθενες υπάρχουν παλαιότερα βενετσιάνικα σπίτια και σε πολύ καλύτερη κατάσταση απο αυτό, μάλιστα το ένα είναι και καλοσυντηρημένο. 
Τις τελευταίες μέρες με την προσπάθεια να επικεντρώνεται στην Ροτόντα και τι πρέπει να γίνει για να σωθεί, μιας και είδαμε τι έπαθε η vila Trevizan, η κουβέντα καταναλώθηκε για το ποιος είναι ο αίτιος που έχουμε φτάσει σε αυτό το σημείο. Να αγωνιζόμαστε δηλαδή την ύστατη ώρα για να σώσουμε ένα από τα πιο σημαντικά μνημεία του τόπου μας. 
- Το ιδιοκτησιακό καθεστώς (δεν τα βρίσκουν ή δεν τα έβρισκαν ως και τώρα), η αδιαφορία των τοπικών αρχών (κοινότητα και Δήμος), αλλά και η αδυναμία της αρχαιολογίας να παρέμβει νομικά (έχει δικαίωμα μόνο να συντηρήσει εφόσον υπάρχει λόγος), μας έχουν φέρει σε κατάσταση αναζήτηση λύσης. Ειδικά για την Ροτόντα που στέκει ακόμα.
4 μερτικά, συν κάμποσα παιδιά των κληρονόμων αποτελούν το ιδιοκτησιακό καθεστώς τώρα της έπαυλης... και το ζητούμενο είναι τι ζητάνε για να παραχωρηθεί ή να απαλλοτριωθεί στο Δήμο, που με την σειρά του θα το παραχωρήσει στην αρχαιολογία για να συντηρηθεί και να αναστηλωθεί ώστε να ξαναπαραδοθεί πίσω στον Δήμο για πολιτιστική χρήση. 
Αυτή είναι ίσως η μοναδική λύση (και διαδρομή) αν θέλουμε να προλάβουμε το κτήριο που με τον επόμενο σεισμό θα χάσει άλλο ένα κομμάτι του στα δυτικά. 
Το μαχαίρι λοιπόν στον Δήμο, που θεωρώ οτι μπορεί να βρει και τους ιδιοκτήτες αλλά και το χρήμα για να σώσει την κατάσταση... βέβαια κάθε μέρα που περνάει είναι δίκοπο μαχαίρι για την σωτηρία της Ροτόντας. 
Άρα εκτός των άλλων ψάχνουμε και έναν καλό εκτιμητή, ..που θα τα ζυγιάσει όλα.