...ο κισαμίτικος λαός, πάππου προς πάππου λογάριαζε και έδειχνε σεβασμό στην πολιτιστική κληρονομιά, για να μην τα ξεχάσει λοιπόν όλα αυτά τα 'δεσε με γοητευτικούς θρύλους.
Φώτο Μελάκης Νίκος
...μια βολά τ΄απόσπασμα που εκυνήγαν , οθε τα Ροδοπού, ένα φυγόδικο, έφτασε στο Γκιώνα. Ήτονε κακοκαιριά κι οι κακομοίρηδες οι χωροφυλάκοι, βρεγμένοι και παγωμένοι, εμπήκανε στο ξωμονάστηρο του Αι Γιάννη.
Ωστόσο, έπαψε η βροχή και σκεφτήκανε ν' αναψουνε φωθιά, όξω στην αυλή, να ζεσταθούνε και να στεγνώξουνε.
Αναμαζώξανε ότι στεγνό χαρτί τους ήταν αχρείαστο, φέρανε και μερικά ξερόκλαδα κι άναψ΄ η φωθιά. Γύρω τζη εσιμώσανε όλοι κι επυρώνουντονε. Μιας κοπανιάς, σηκώνετ' ένας, κάνει μια βόλτα, μαζώνει ένα μεγάλο δεμάτι ξύλα και γλακιστός το' φερε να το ρίξει πάνω στη φλόγα.
-Μη μωρέ, για θα καεί ο πλάτανος του Αγίου! του φωνάξανε.
- Τον πλάτανο θα ξανοίξομε γη τον απατό μας, απου δεν έχομε στεγνή κλωστή;
Μα ως εσίμωξε να ρίξει το δεμάτι στην φωτιά, ελιγώθηκε και έπεσε χάμαι.
Ως τον είδανε οι σύντρόφοι ντου πεσμένο, εζοριστήκανε ασκημα. Τα γιατροσόφια που κατέχανε δεν επιάνανε τόπο. Εφοβηθήκανε πως θελα ποθάνει!
Ευτυχώς και τσι φώτισε ο Άι Γιάννης και πήρανε την εικόνα ντου και την ακουμπήσανε στο μπέτη του χωροφύλακα....Ετσά εξελιγώθηκε.
Βασίλης Χαρωνίτης
...μια βολά τ΄απόσπασμα που εκυνήγαν , οθε τα Ροδοπού, ένα φυγόδικο, έφτασε στο Γκιώνα. Ήτονε κακοκαιριά κι οι κακομοίρηδες οι χωροφυλάκοι, βρεγμένοι και παγωμένοι, εμπήκανε στο ξωμονάστηρο του Αι Γιάννη.
Ωστόσο, έπαψε η βροχή και σκεφτήκανε ν' αναψουνε φωθιά, όξω στην αυλή, να ζεσταθούνε και να στεγνώξουνε.
Αναμαζώξανε ότι στεγνό χαρτί τους ήταν αχρείαστο, φέρανε και μερικά ξερόκλαδα κι άναψ΄ η φωθιά. Γύρω τζη εσιμώσανε όλοι κι επυρώνουντονε. Μιας κοπανιάς, σηκώνετ' ένας, κάνει μια βόλτα, μαζώνει ένα μεγάλο δεμάτι ξύλα και γλακιστός το' φερε να το ρίξει πάνω στη φλόγα.
-Μη μωρέ, για θα καεί ο πλάτανος του Αγίου! του φωνάξανε.
- Τον πλάτανο θα ξανοίξομε γη τον απατό μας, απου δεν έχομε στεγνή κλωστή;
Μα ως εσίμωξε να ρίξει το δεμάτι στην φωτιά, ελιγώθηκε και έπεσε χάμαι.
Ως τον είδανε οι σύντρόφοι ντου πεσμένο, εζοριστήκανε ασκημα. Τα γιατροσόφια που κατέχανε δεν επιάνανε τόπο. Εφοβηθήκανε πως θελα ποθάνει!
Ευτυχώς και τσι φώτισε ο Άι Γιάννης και πήρανε την εικόνα ντου και την ακουμπήσανε στο μπέτη του χωροφύλακα....Ετσά εξελιγώθηκε.
Βασίλης Χαρωνίτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου