«Κατέβηκε με το σώμα του στον κάμπο του Μοναστηρίου, που δεν είχε πατήσει ποτέ το πόδι του αντάρτης και σαν να πηγαίνανε σε γάμο με τη γκάιντα και χορεύοντας, πήραν σβάρνα τα χωριά ζητώντας από τους κομιτατζήδες να βγούνε να πολεμήσουνε. Τα πατριαρχικά χωριά αναθαρρήσανε και πήγαιναν στη Μητρόπολη και ζητούσαν να επιστρέφουν και πάλι στο Πατριαρχείο. Οι εξαρχικοί πάλι ζητούσαν από τους Τούρκους προστασία. Όταν το προξενείο είδε την απήχηση που είχε η δράση του σώματος, έστειλε επιστολή και ανακαλούσε την αποκήρυξη και έλεγε στον Σκαλίδη να τραβηχτεί στα βουνά του Μοριχόβου, γιατί οι Τούρκοι εξαγριώθηκαν με το τόλμημά του και ετοίμαζαν μεγάλη επιχείρηση εναντίον του. O Νικολούδης θεώρησε την αλλαγή στάσης του κέντρου επαρκή και συμμορφώθηκε, αλλά ο Σκαλίδης δεν ήθελε να ακούσει πλέον τίποτα και επέμενε να στείλει στο κέντρο την απάντηση που υποσχέθηκε. Ζήτησε από τους άντρες του να φύγουν όσοι θέλουν με τον Νικολούδη στα βουνά αλλά κανείς δεν δέχθηκε να φύγει.»
Στις 23 Μαρτίου του 1906, το σώμα συγκρούσθηκε με δύναμη 250 Τούρκων και πολέμησαν μέχρις εσχάτων στην τοποθεσία Κράπα του χωριού 'Ιβενι (17 χιλιόμετρα βόρεια του χωριού Σκοπός) και έπεσαν για τη Μακεδονία μας, ο Γεώργιος Σκαλίδης και οι 15 από τους 16 άνδρες του, ενώ ένας τραυματισμένος πιάστηκε ζωντανός από τους Τούρκους. Τα παλικάρια του Σκαλίδη που έπεσαν πολεμώντας για τη Μακεδονία μας ήταν:
7 Μακεδόνες: Γιοβάν Κορμούζης, Τράικος Σοβίτσε, Νικόλαος Καρανικόλας, Στόικο Μήτρε, Γεώργιος Χρήστου, Στόιαν Ζλάτε Δημήτριος Τσίτσιρας,
4 Κρητικοί: Αντώνιος Μπουντουράκης, Μιχαήλ Χατζηδάκης, Κωνσταντίνος Κροκίδης, Γεώργιος Σαραφάκης,
3 από την Ελεύθερη Ελλάδα: Ιωάννης Ντέμπαρης, Βασίλειος Κωστόπουλος, Δημήτριος Μανδώρος και
1 Μικρασιάτης, ο 18χρονος Κιουταχειώτης Ιωάννης Ιωαννίδης .
Ας είναι αιωνία η μνήμη του.
ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου