ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΠΟΙΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΠΟΥ,

περνώντας από αυτόν τον κόσμο, αφήνουν ανεξίτηλο το στίγμα τους, όντες σημείο αναφοράς για τους τωρινούς, και φάρος φωτεινός για τους επόμενους.  Αυτοί οι άνθρωποι, με το έργο τους, τη δράση τους, και την όλη στάση ζωής τους, «έχουν σμιλέψει το χρόνο», παραμένοντας αιώνια παρόντες.
Ένας απ’αυτούς είναι και ο αείμνηστος Θανάσης Δεικτάκης, που τόσο ξαφνικά χάσαμε. Πολυβραβευμένος πνευματικός δημιουργός , εξαίρετος πεζογράφος, ταλαντούχος λογοτέχνης, χαρισματικός ποιητής, πολυσύνθετος λαογράφος. Λεπτομερής καταγραφέας των ηθών και των εθίμων της περιοχής του, ερευνητής της χλωρίδας, της πανίδας, της τοπικής κουλτούρας, της παράδοσης και της ιστορίας, και, το σπουδαιότερο, βιογράφος όλων των λα ι κών μουσικών που έζησαν και μεγαλούργησαν σ’αυτόν τον ευλογημένο τόπο που λέγεται Κίσαμος, αλλά και σ’ολόκληρο το νομό.
Ο Θανάσης, το εκλεκτό μέλος της Ένωσης Πνευματικών Δημιουργών, ο φίλος, ο φίλος όλων μας, ήταν ένας άνθρωπος προικισμένος με ξεχωριστή ευφυΐα, με απαράμιλλη φιλομάθεια, με ενορατική σκέψη, με ισχυρή αντίληψη, με απέραντη μνήμη, με πλούσια φαντασία, αλλά κυρίως με ορθόδοξο ήθος και βαθιά αγάπη προς το Θεό και τους συνανθρώπους του.
Υπερβολικά ολιγαρκής και αφιλοχρήματος, αρέσκονταν να προσφέρει χωρίς να αποσκοπεί στην «εδώ και τώρα» αναγνώριση και αυτοπροβολή.
Πολίτης του λαού και του πολιτισμού, με μοναδικό γλαφυρό ύφος γραφής, συναρπαστικά αναγνώσιμο.
Η αύρα της λεπτής πνοής που αφήνουν τα κείμενά του, θα συντροφεύει γενιές και γενιές Κισαμιτών, Χανιωτών, Κρητικών, και όχι μόνο.
Διαμάντια παντοτινά τα ποιήματά του, θα προσφέρουν σ’αυτούς που τα διαβάζουν πλούτο πνευματικό, ηρεμία, γαλήνη, ψυχική δύναμη.
Υπήρξε βαθύτατα λαϊκός και καθόλου λόγιος, γήινος μα και ρεμβώδης, φωτεινός, καρτερικός και συμπονετικός. Εύστοχα χιουμορίστας μα και λεπταίσθητα σκωπτικός και τρυφερός. Πιστός, πραγματικά Χριστιανός, αγνός πατριώτης, συνειδητός Έλληνας. 
Φεύγοντας απ’ αυτό τον εφήμερο κόσμο, προσκεκλημένος στην αιώνια ζωή από τον Κύριο της ζωής και του θανάτου, μπορεί να μην άφησε τραπεζικούς λογαριασμούς και πλούτη. Άφησε όμως, στη Μαρία, τη σύζυγό του, στα παιδιά του και στα εγγόνια του, ένα καθαρό όνομα, μια φωτεινή ανάμνηση, ένα απαράμιλλο ήθος, μια βαριά πολιτιστική κληρονομιά κι ένα πλούσιο αρχείο που πρέπει οπωσδήποτε να αξιοποιηθεί.
Σίγουρα θα είναι αιώνια η μνήμη του.
Επικήδειος λόγος απο την Γ.Γ της Ένωσης Πνευματικών δημιουργών Χανίων Άννα Μακράκη-Καρέλλα.