ΕΝΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ ΤΟΥ ΒΑΒΟΥΛΕ ΤΟ 1950 ΓΙΑ ΠΡΑΚΤΙΚΗ ΙΑΤΡΙΚΗ

 Παντελής Π. Βαβουλές (1885-1970) ήταν δάσκαλος, με πλούσιο λαογραφικό και συγγραφικό έργο. Γεννήθηκε στις Στροβλές  και σπούδασε στην Εκκλησιαστική Σχολή της Αγίας Τριάδος, στη συνέχεια, στο Διδασκαλείο Ηρακλείου, από όπου έλαβε το πτυχίο του δασκάλου. Έργα του: "Ο ομιλητής" (συλλογή ομιλιών, εκδ. οίκος Δ. Δημητράκου, 1939), "Θέματα εκθέσεων", "Το λεξικάκι του μαθητή", "Παλαιά" και "Καινή Διαθήκη", "Ελληνική ιστορία" και "Γραμματική" όλων των τάξεων του δημοτικού (σε συνεργασία με τον επιθεωρητή Ι. Σταυρακάκη), "Γεωγραφία Γ΄ τάξης Δημοτικού", "Ο Κρητικός τραγουδιστής" (συλλογή κρητικών μαντινάδων και δημοτικών τραγουδιών τάβλας, στράτας, κλπ., 1950), "Του γάμου" (μαντινάδες, τραγούδια, παροιμίες, παιχνίδια, 1955), "Παρατηρήματα" (Ηράκλειο, 1957), "Μαζώχτρα" (ανέκδοτο αφήγημα), "Κρητικός παροιμιαστής" (ανέκδοτη συλλογή παροιμιών).

Σκαλίζοντας κάποια παλιά βιβλία και περιοδικά βρήκα ένα άρθρο του κ. Βαβουλέ, σχετικά με την πρακτική ιατρική στην Κρήτη όπου γίνεται αναφορά στο συνταγολόγιο του πρακτικού ιατρού Νίκου Μαραγκάκη.

Αφορμή για να γράψω πήρα απο το ΛΙΟΚΟΥΡΝΟ το κέρατο του φιδιού που θεραπεύει όλες τις δηλητηριάσεις, και το άρθρο του Κώστα Ντουντουλάκη που δημοσίευσα εδώ πριν απο δυο χρόνια (σχετική φώτο του λιόκουρνου, κάτω) και τελευταία ανακινήθηκε ξανά.

Τα γιατροσόφια που αναφέρονται στο άρθρο του κ Βαβουλε είναι πολλά, θα αναρτήσω κάποια που μου άρεσαν και αφορούν τα δόντια μας.... πάνε οι οδοντίατροι μετά απο αυτό το άρθρο.

(κρατάω και την ορθογραφία αλλά και την σύνταξη του κειμένου)

* Ασκελετούρας καρδιάν βάλε σε τσικάλι και αφόριο ξίδι. Πρώτα την κόψε σε μικρά κομμάτια και σκέπασε την καλά με το ξίδι, βάλε την στον ήλιο για 40 μέρες και τότε βγάλε κομμάτι αυτού, άλειψε τα γούλια (ούλα) με το όξος και υγιαίνει.

* Άγριου κλημάτου φύλλα πίνε με τον λουλά (πήλινη καπνοσύριγγα) ωσάν καπνό και ή πέφτει ή υγιαίνει  το πονεμένο δόντι, και τ άλλα (δόντια) δεν βλάπτονται.

* Έπαρε σκύλου κεφαλήν (σκληρό για όλους τους φιλόζωους) κάψε την κάνε την σκόνη και ανακάτωσε τηνε με μέλι ακράτο, βάλε εις το πονεμένο δόντι και υγιαίνει. 

* Έπαρε κορφές βάτου καθάρισε τες και δενδρολίβανο και σκίνον και βάλε λάδι και ξίδι και βράσε τα καλά έως ότου φυράξη το τρίτον, και όσον δεχτής πλύνε τα δόντια σου και θα σφίξουνε.

* Θαυμαστόν! Του λαγού το δόντι το μακρύ έπαρε και όταν πονέση το δόντι σου γγίξε το και πέφτει ο πόνος. Όσο μακρύ είναι τόσο καλύτερο.

- Αυτά τα ενδιαφέροντα στα γιατροσόφια για τα δόντια, πριν τα κάνετε συμβουλευτείτε βέβαια ένα οδοντίατρο... και για το τέλος άφησα την καλύτερη συνταγή.

* Αν θέλης να πέσουν τα σκουλίκια των οδόντων έπαρε σπόρον του δισκιάμου!!! και βάλε κάρβουνο σε ένα καψί (πήλινο σπασμένο αγγείο) έπειτα βάλε τον σπόρον να χάσκη να μπαίνη να μπάινη ο καπνός μέσα (στο στόμα) ώρα πολλή και έχε ένα σκουτέλι νερό απο κάτω να πέφτουν τα σκουλίκια.

Πιστεύω οτι μας κάλυψε το πρώτο μέρος...που θα έχει και συνέχεια....