Επιτέλους, μετά από πολύχρονες αναζητήσεις, βρήκα να το φωτογραφίσω στο Καστέλι Κισάμου, στο σπίτι μιας συμπαθέστατης ηλικιωμένης κυρίας, καταγόμενης από την Κεραμωτή Κισσάμου, που το έχει και το φυλάει σαν κόρη οφθαλμού, από τον Κεραμωτιανό προπάππο της!
Είχα ακούσει παιδί ακόμα, από γέρους στο χωριό της μητέρας μου, το Αμυγδαλοκεφάλι, πως είχε προπολεμικά το λιόκουρνο η συγκεκριμένη οικογένεια Στρατάκη στο διπλανό χωριό, την Κεραμωτή.
Το φίδι αυτό, σκουρόχρωμο, μικρότερο από ένα μέτρο, με ένα οστέινο κέρατο (καμιά σχέση με τα δυο μικρά δερμάτινα που έχουν κάποια άλλα φίδια) πάνω στο κεφάλι (ο Φουράκης μόνο λέει όμως πως είδε δυο κέρατα σε αυτό το φίδι...) τριών εκατοστών περίπου, το οποίο μάλλον μετά την χειμερία νάρκη του έπεφτε με το σύρσιμο στα κλαδιά, όπως περιγράφει σε σχόλιο που παραθέτω ο κ. Ανδρέας Φουράκης που είχε επίσης δει μικρός το μάλλον εξαφανισθέν από δεκαετίες κερασφόρο φίδι.
Το είχε δει και η γιαγιά μου, παιδί ακόμα όπως μου είπε, αλλά δεν πρόλαβε, δεν είχε πρόχειρο να πετάξει κάποιο ασπρόρουχο, όπως λέγαν οι παλιοί πως έπρεπε,για να αφήσει το φίδι το κέρατο...
Για σύγκριση μεγέθους έβαλα δίπλα του ένα κέρμα είκοσι λεπτών. Το λιόκουρνο είναι δεμένο με σπαγκάκι για να μπαίνει σε ποτήρι με νερό λίγα λεπτά. Το νερό αυτό μετά το έπινε ο δηλητηριασμένος και θεραπευόταν σίγουρα! Οι φυσιοδίφες αγνοούν την ύπαρξη αυτού του φιδιού. Υπάρχουν όμως εγκυρότατες μαρτυρίες στο διαδίκτυο στο λήμμα λιόκουρνο...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου