Διαβάζοντας την Ιστορία των Σφακίων και το κεφάλαιο Γραμβούσα και Γραμβουσιανοί δεν μπορώ να μην σταθώ στην παρακάτω αναφορά. Μια αναφορά που κοσμεί την σελίδα των Σφακίων φυσικά δίχως να αναφέρει την βιβλιογραφία ή τις πηγές ...
- Μετά την κατάληψη της Γραμβούσας βρήκαν τόπο κατοικίας πάνω από 3000 ψυχές. Ένα γεγονός όμως ήλθε να σκιάξει τον αγώνα, στο φρούριο έμεναν 23 Σφακιανοί μόνο, τους επιτέθηκαν πάνω από 300 κατωμερίτες σκότωσαν μία γυναίκα και τον ήρωα πορθητή Ν. Βερυκάκη και τους υπόλοιπους τους έδιωξαν.
Την κατάσταση έσωσε ο Ν.Οικονόμος ο οποίος τύγχανε μεγάλης εκτίμησης στα Σφακιά, αυτός με τέσσερις άλλους πήγε στα Σφακιά και τους ανακοίνωσε ότι τουφέκισαν τον πρωτεργάτη και όσοι επιθυμούν μπορούν να γυρίσουν στην Γραμβούσα. Έτσι από ένα άνθρωπο αποφεύχθηκε ο εμφύλιος μα οι σχέσεις Σφακιανών – Γραμβουσιανών δεν αποκαταστάθηκαν ποτέ.
Οι Γραμβουσιανοί έκαναν μια πολιτική αρχή με όνομα «Διοικητική Επιτροπή Γραμβούσας» και προσκάλεσαν τον Α. Κριαρά να συμμετάσχει όμως αυτός αρνήθηκε, όπως αρνήθηκε και Ν. Οικονόμος ο οποίος δεν ξαναπάτησε στην Γραμβούσα.
Από την άλλη οι Σφακιανοί έκαναν την «Δημογεροντία Σφακίων» για τις πολιτικές υποθέσεις ενώ τα στρατιωτικά είχαν οι καπετάνιοι.
Η παραπάνω πράξη των κατωμεριτών είχε τη ρίζα της στην ζηλοφθονία τους αλλά και στο ότι προσπαθούσαν να βγάλουν από τα αξιώματα τους Σφακιανούς και να τα πάρουν αυτοί. Η περίοδος δεν ήταν και η καλύτερη για την επανάσταση, οι Σφακιανοί ήταν χολωμένοι, και οι κατωμερίτες δεν πολεμούσαν γιατί τους εξυπηρετούσε η λανθάνουσα κατάσταση όπως είχε διαμορφωθεί αφού:
α. Επικαρπούνταν τα κτήματα των Μουσουλμάνων που είχαν κλεισθεί στα κάστρα.
β. Δεν ήθελαν αγωνιστές στην περιοχή τους γιατί έπρεπε να τους τρέφουν και πολλές φορές
αυτό γινόταν αφού έπεφταν οι αναγκαίες ξυλιές.
Την κατάσταση έσωσε ο Ν.Οικονόμος ο οποίος τύγχανε μεγάλης εκτίμησης στα Σφακιά, αυτός με τέσσερις άλλους πήγε στα Σφακιά και τους ανακοίνωσε ότι τουφέκισαν τον πρωτεργάτη και όσοι επιθυμούν μπορούν να γυρίσουν στην Γραμβούσα. Έτσι από ένα άνθρωπο αποφεύχθηκε ο εμφύλιος μα οι σχέσεις Σφακιανών – Γραμβουσιανών δεν αποκαταστάθηκαν ποτέ.
Οι Γραμβουσιανοί έκαναν μια πολιτική αρχή με όνομα «Διοικητική Επιτροπή Γραμβούσας» και προσκάλεσαν τον Α. Κριαρά να συμμετάσχει όμως αυτός αρνήθηκε, όπως αρνήθηκε και Ν. Οικονόμος ο οποίος δεν ξαναπάτησε στην Γραμβούσα.
Από την άλλη οι Σφακιανοί έκαναν την «Δημογεροντία Σφακίων» για τις πολιτικές υποθέσεις ενώ τα στρατιωτικά είχαν οι καπετάνιοι.
Η παραπάνω πράξη των κατωμεριτών είχε τη ρίζα της στην ζηλοφθονία τους αλλά και στο ότι προσπαθούσαν να βγάλουν από τα αξιώματα τους Σφακιανούς και να τα πάρουν αυτοί. Η περίοδος δεν ήταν και η καλύτερη για την επανάσταση, οι Σφακιανοί ήταν χολωμένοι, και οι κατωμερίτες δεν πολεμούσαν γιατί τους εξυπηρετούσε η λανθάνουσα κατάσταση όπως είχε διαμορφωθεί αφού:
α. Επικαρπούνταν τα κτήματα των Μουσουλμάνων που είχαν κλεισθεί στα κάστρα.
β. Δεν ήθελαν αγωνιστές στην περιοχή τους γιατί έπρεπε να τους τρέφουν και πολλές φορές
αυτό γινόταν αφού έπεφταν οι αναγκαίες ξυλιές.
Ο Κριτοβουλίδης ως μέλος της επιτροπής των Γραμβουσιανών από το φρούριο του, προσπάθησε να πείσει τους Σφακιανούς να μπουν πάλι στη φωτιά. Την πομπώδη επιστολή μετέφερε ο πεντακοσίαρχος Παναγιωτάκης στα Σφακιά και για το λόγο αυτό κινδύνευσε την διαπόμπευση.
Από την επιστολή του παραπάνω φαίνεται ότι οι Γραμβουσιανοί - κατωμερίτες δεν μπορούσαν να κάνουν μια επαναστατική ενέργεια χωρίς τους Σφακιανούς......
Σχόλια δεν χωρούν αλλά αυτό το κείμενο δεν τιμά κανένα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου