Ο ΜΙΧΑΛΗΣ ΤΑ ΕΙΠΕ ΟΛΑ... ΚΑΙ ΟΠΩΣ ΕΙΝΑΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ.

Το νέο Αρχαιολογικό Μουσείο στα Χανιά είναι επιτέλους μια πραγματικότητα και μας εξέπληξε όλους ευχάριστα.

Το άτυπο άνοιγμά του πριν από τα επίσημα εγκαίνια, δίνει σε όλους τη δυνατότητα να το επισκεφτούμε και να έχουμε προσωπική άποψη για αυτό το θαυμάσιο απόκτημα.

Για να φτάσουμε στο σημείο αυτό, πολλοί κοπίασαν και πνευματικά και σωματικά από πολλά χρόνια, ανασκάπτοντας την τραχιά γη των Χανιών, μελετώντας τα «δώρα», που αυτή πλούσια προσέφερε, ακούγοντας τις μεμψιμοιρίες και κάποιες μικρότητες, όσων άσχετων αγνοούν πόσο δύσκολο είναι να φτάσεις σε ένα τέτοιο συλλογικό αποτέλεσμα.

Είναι οι άνθρωποι «ων Κύριος -και όχι μόνο- οίδεν τα ονόματα» και τους ευχαριστούμε γι’ αυτό. Τα πάντα -και τα θετικά και τα αρνητικά- έχουν καταγραφεί στον σκληρό δίσκο της συλλογικής μνήμης.

Ας χαρούμε λοιπόν αυτό που απλόχερα μας προσέφεραν κράτος, Αυτοδιοίκηση, ειδικοί επιστήμονες και άλλοι εργαζόμενοι, που έκαναν τη δουλειά τους άψογα και με επαγγελματισμό για ένα θέμα που καλά κρατεί τουλάχιστον από το 1936.

Να μάθουμε την Ιστορία του τόπου μας μέσα από τις χιλιάδες τα καλοτοποθετημένα στον χώρο ευρήματα, αναγνωρίζοντας ότι τα Χανιά δεν έχουν μόνο σημαντικές αρχαιότητες (κάποιοι, κάποτε έλεγαν πως οι Μινωίτες ερχόταν από τα ανατολικά για σαφάρι στην «άγρια Δύση»), αλλά και τους κατάλληλους ανθρώπους να διαχειρίζονται την υπόθεση διαχρονικά.

Καθώς διαβάζω κάποια άσχετα και πικρόχολα σχόλια δεξιά – αριστερά, λέω: «Καλά, δεν μπορούμε να χαρούμε κάτι μια φορά «χωρίς μεμψιμοιρίες»; Δεν αντιλαμβανόμαστε πως κάποιες στιγμές, όπως αυτή, είναι ιστορικές, αλλά πρέπει οπωσδήποτε «να το πάμε» και αυτό σε ό,τι έχουμε μάθει από χρόνια να κάνουμε; Θέλει κάποιος να κάνει κριτική επί της ουσίας, θετική, ή αρνητική; Ας την κάνει.

Το σημαντικό είναι πως η πόλη απέκτησε ένα άριστο Μουσείο με όλες τις θετικές συνέπειες. Μπορούμε να μείνουμε σε αυτό και μόνο;

Τα υπόλοιπα ας τα αφήσουμε για «τον ιστορικό του μέλλοντος».

Και να ευχηθώ σύντομα να δούμε και τον Άγιο Φραγκίσκο, Βυζαντινό Μουσείο, όπως έχει λεχθεί από παλιά, ώστε να ξετυλιχτεί ολόκληρο το κουβάρι του τοπικού πολιτισμού στον κατάλληλο τόπο.