Κύριε Δήμαρχε,
Προβληματίστηκα πολύ πριν καταλήξω σ΄ αυτό το κείμενο. Δεν ήθελα να αντιδράσω εν θερμώ. Από τότε που βγήκα στη σύνταξη, εδώ και δέκα χρόνια, καλοκαίρια και χειμώνες ζω στο χωριό μου, την Κουκουναρά. Εχω φτιάξει ένα σπίτι, το μισό με τα χέρια μου. Ξανάγινα αγρότης στο μερτικό μου, 160 ελιές σε οχτώ μέρη, που τις φροντίζω μόνος μου. Ξαναπηγαίνω με το αγροτικό βανάκι μου στους ίδιους δρόμους που περπατούσα στα παιδικά μου χρόνια. Βρήκα ξανά τις ρίζες μου. Είμαι γερός και δυνατός κι αισθάνομαι ευτυχισμένος. Η σύνταξη η δική μου και της γυναίκας μου, αν και κουτσουρεμένες και με δάνειο να ξεπληρώνουμε, φτάνουν και περισσεύουν. Έτσι έχω την πολυτέλεια και τη θέληση να κάνω και τον εθελοντή και να προσφέρω αρκετό από το χρόνο μου σε διάφορες δράσεις, μόνος μου και με άλλους.
Ήρθα, λοιπόν, και σε βρήκα στο Δημαρχείο την Τετάρτη 12 Αυγούστου και ζήτησα μια μπετονιέρα τσιμέντο για να συνεχίσουμε τη βελτίωση του αγροτικού δρόμου από την Κουκουναρά προς τα Παντελιανά, μήκους 700 μέτρων. Δέχτηκες την πρόταση αυθόρμητα και ανεπιφύλακτα μαζί με τρεις Αντιδημάρχους. Μέχρι το βράδυ ήταν σχεδόν έτοιμη η εθελοντική ομάδα, τρακτέρ για τη μεταφορά, φτυάρια, τζουγκράνες. Τη δουλειά την ξέραμε, θα ήταν η τρίτη μπετονιέρα.
Αυτές οι δραστηριότητες, όμως, γεννούν ζήλια και φθόνο. Ετσι, την άλλη μέρα πέσαν κάποια τηλέφωνα πως, δήθεν, εγώ θέλω να φτιάξω το δρόμο, για να πηγαίνω στο περβόλι μου με το βανάκι. Καταλαβαίνω ποιοι είναι. Θέλουν να κρύψουν τη δική τους ανεπάρκεια τορπιλίζοντας μια δημιουργική προσπάθεια.
Δεν κατάφερα να σε μεταπείσω και το μικροέργο ναυάγησε. Και δεν είναι μόνο αυτό. Δέχτηκε ένα πλήγμα ο εθελοντισμός, κίνημα αναγεννητικό για την κοινωνία, που κάθε Δήμαρχος οφείλει να αγκαλιάζει και να στηρίζει, όπως αυθόρμητα και ειλικρινά,πιστεύω, κάνατε όλοι σας στη συνάντησή μας. Μετά τα θαλασσώσατε, όταν άρχισαν οι υπολογισμοί και οι παλιοί λογαριασμοί.
Επειδή δεν θέλω να πυροβολώ εκδικητικά, σταματώ εδώ την κριτική και συνεχίζω με δημιουργικές
προτάσεις.
Την εθελοντική προσπάθεια μπορεί να τη συνεχίσει ο νέος πρόεδρος της τοπικής Κοινότητας, ο οποίος δεν διαφωνεί με το έργο και ήταν πρόθυμος να συμμετέχει με το τρακτέρ του. Θα είναι μια πρόκληση και για τον ίδιο.
Το τμήμα αυτό του αγροτικού δρόμου είναι εμβληματικό για τον οικισμό μας. Βρίσκεται πάνω ακριβώς από το ενετικό καλντερίμι, που ξεκινούσε από τη Ροτόντα περνούσε από την Κουκουναρά και συνέχιζε Βουλγάρω, Μάκρωνα, Άρμενο Χωριό, Τρία Αλώνια, Ντελιανά. Ήταν εθνικός δρόμος για τα μικρά μας μέτρα. Σε κείνο το σημείο για τη συντήρησή του , θυμάμαι, κάναμε μαζί με τον αδερφό μου την προσωπική εργασία τοy πατέρα μας στα χρόνια της χούντας, μαζί με άλλους χωριανούς και τον διορισμένο Κοινοτάρχη επικεφαλής. Ήταν η τελευταία φορά που συντηρήθηκε, γιατί άρχισαν να κυκλοφορούν τα πρώτα τρακτέρ και να ανοίγονται αγροτικοί δρόμοι.
Και σήμερα από το κομμάτι αυτό ξεκινούν όλες οι διακλαδώσεις για τη δύσβατη αυτή περιοχή. Και, κατά τη γνώμη μου, η σύνδεση της Κουκουναράς με το Βουλγάρω πρέπει να γίνει με βάση αυτή την παλιά διαδρομή του ενετικού δρόμου, προς Παλιαλιτρίβιδο (παλιό ελεοτριβείο), Αρμό, Παναγία. Είναι συντομότερη και λύνει τρία σοβαρά τεχνικά προβλήματα. Η διέλευση βαριών οχημάτων από τη Χαλέπα προς Παντελιανά και μέσα στα Παντελιανά είναι αδύνατη και η Καμάρα είναι αμφίβολο το βάρος που αντέχει. Στο Παλιαλιτρίβιδο ο ποταμός κάνει στροφή με πλάτωμα και είναι τεχνικά εύκολη η διέλευση με σωλήνες και πλύστρα. Δείτε συναινετικά με το Σταθάκη πώς θα προχωρήσει το συντομότερο το έργο πάνω στη μελέτη του Ψαράκη ή όποια άλλη καλύτερη.
Στη συνέχεια βάλτε μπρος μελέτες για σύνδεση με Σκουλουδιανά και με Χριστό. Έτσι δημιουργείται ένας σταυρωτός οδικός άξονας στην Κοινότητά μας, που θα συμβάλει σημαντικά στην αγροτουριστική ανάπτυξη της φτωχής μας ενδοχώρας. Απευθύνομαι και στους δυο σας, νυν και πρώην Δήμαρχο, και οι δυο σας παιδιά της ίδιας ενδοχώρας, που η ανάπτυξή της πρέπει να σας βρίσκει σύμφωνους.
Θεσσαλονίκη, 28.08.2020 E-mail: daudakiskr@gmail.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου