Πρόκειται για μια Βυζαντινή εικόνα του 15ου – 16ου αιώνα, η οποία είχε χαθεί από το ναό από το 2002 και βρέθηκε το 2015 σε έκθεση στο Ιστορικό Μουσείο Κρήτης.
Η υπόθεση αποκαλύφθηκε από τον νυν ιερέα του ναού, ο οποίος, όπως είπε ξεκίνησε να αναζητά την εικόνα λίγους μήνες μετά την ανάληψη των καθηκόντων του, το 2002. «Μου έλεγαν οι πιστοί, βγάλε μας να προσκυνήσουμε το “Χριστουλάκι” έτσι την αποκαλούσαν. Εγώ δεν την είχα δει ποτέ και τότε, επειδή δεν την έβρισκα, άρχισα να την αναζητώ» κατέθεσε ο ίδιος ενώπιον του Δικαστηρίου. Η συγκεκριμένη εικόνα, δύο χρόνια πριν είχε παραληφθεί για συντήρηση από την Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων μαζί με την εικόνα του Αγίου Νικολάου, με πρωτοβουλία του προηγούμενου ιερέα και είχε διαπιστωθεί η σημαντική της αξία ενώ όπως προέκυψε, είχε επιστραφεί στο ναό μετά τη συντήρηση, πριν την αλλαγή ιερέα. «Ξαφνικά το 2015, διαβάζω ότι έγιναν τα εγκαίνια έκθεσης στο Ιστορικό Μουσείο Κρήτης, παρουσία μάλιστα και του Περιφερειάρχη και του Αρχιεπισκόπου και πρώτη εικόνα… το “Χριστουλάκι”!» κατέθεσε. Μετά από αυτό κίνησε την σχετική νομική διαδικασία, κατηγορώντας τον προκάτοχό του για την αφαίρεση της εικόνας και τον συλλέκτη για κλεπταποδόχο και ζητώντας να αποδοθεί η εικόνα πίσω στον ιερό ναό.
Από τη μεριά του ο κατηγορούμενος δήλωσε πως δεν έχει καμία σχέση με την υπόθεση, τόνισε πως με δική του πρωτοβουλία προχώρησε η συντήρηση και ανάδειξη των εικόνων του ναού και αναφέρθηκε στις ενέργειες που έκανε ως ιερέας για την διατήρηση της περιουσίας της ενορίας. Όσο για το γεγονός ότι η συγκεκριμένη εικόνα δεν συμπεριλαμβανόταν στον κατάλογο των εικόνων κατά την απογραφή και την παραλαβή – παράδοση στον διάδοχό του, απάντησε πως ο κατάλογος ήταν ενδεικτικός και δεν μπορούσε να συμπεριλαμβάνει τα πάντα.
«Αθώος» δήλωσε και ο δεύτερος κατηγορούμενος, συλλέκτης και δωρητή της συλλογής στο μουσείο. Όπως υποστήριξε, η εικόνα ήρθε στην κυριότητά του από κάτοικο χωριού του Ηρακλείου και αγοράστηκε έναντι περίπου 2.000. Μάλιστα, ο κάτοχός της, την παρουσίασε ως οικογενειακό κειμήλιο, το οποίο έπρεπε να εκποιήσει καθώς είχε οικονομική ανάγκη λόγω ασθένειας. Πάντως το συγκεκριμένο πρόσωπο δεν είχε κληθεί ως μάρτυρας στο Δικαστήριο. Ο συνήγορός του κατηγορουμένου υποστήριξε πως πρόκειται για ένα πρόσωπο αναγνωρισμένου κύρους στην τοπική κοινωνία που δεδομένη αγάπη για τον τόπο του, το Ηράκλειο που δεν επεδίωκε κανένα όφελος αφού έκανε δωρεά στο μουσείο τις εικόνες.
Το δικαστήριο έκανε ομόφωνα δεκτή την εισαγγελική πρόταση για απαλλαγή και των δύο από τις κατηγορίες με το σκεπτικό ότι οι συγκεκριμένες πράξεις, δεν αποδείχτηκαν.
Από τη μεριά του ο κατηγορούμενος δήλωσε πως δεν έχει καμία σχέση με την υπόθεση, τόνισε πως με δική του πρωτοβουλία προχώρησε η συντήρηση και ανάδειξη των εικόνων του ναού και αναφέρθηκε στις ενέργειες που έκανε ως ιερέας για την διατήρηση της περιουσίας της ενορίας. Όσο για το γεγονός ότι η συγκεκριμένη εικόνα δεν συμπεριλαμβανόταν στον κατάλογο των εικόνων κατά την απογραφή και την παραλαβή – παράδοση στον διάδοχό του, απάντησε πως ο κατάλογος ήταν ενδεικτικός και δεν μπορούσε να συμπεριλαμβάνει τα πάντα.
«Αθώος» δήλωσε και ο δεύτερος κατηγορούμενος, συλλέκτης και δωρητή της συλλογής στο μουσείο. Όπως υποστήριξε, η εικόνα ήρθε στην κυριότητά του από κάτοικο χωριού του Ηρακλείου και αγοράστηκε έναντι περίπου 2.000. Μάλιστα, ο κάτοχός της, την παρουσίασε ως οικογενειακό κειμήλιο, το οποίο έπρεπε να εκποιήσει καθώς είχε οικονομική ανάγκη λόγω ασθένειας. Πάντως το συγκεκριμένο πρόσωπο δεν είχε κληθεί ως μάρτυρας στο Δικαστήριο. Ο συνήγορός του κατηγορουμένου υποστήριξε πως πρόκειται για ένα πρόσωπο αναγνωρισμένου κύρους στην τοπική κοινωνία που δεδομένη αγάπη για τον τόπο του, το Ηράκλειο που δεν επεδίωκε κανένα όφελος αφού έκανε δωρεά στο μουσείο τις εικόνες.
Το δικαστήριο έκανε ομόφωνα δεκτή την εισαγγελική πρόταση για απαλλαγή και των δύο από τις κατηγορίες με το σκεπτικό ότι οι συγκεκριμένες πράξεις, δεν αποδείχτηκαν.
ΠΗΓΗ Χανιώτικα Νέα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου