Γράφει ο Γ. Πευκιανάκης
Αίφνης και αρχομένης της ανοίξεως μας ενέσκηψε η επιδημία- πανδημία- του κορωνοϊού. Η ιλιγγιώδης ανάπτυξη της ιατρικής επιστήμης, της τεχνολογίας από της γης ως του διαστήματος αποδείχτηκαν αθύρματα στην ταχύτητα εξάπλωσης ενός ιού μονοκύτταρου ανεγκέφαλου και αόρατου! Μέσα σ’αυτό τον εφιάλτη η Ελλάδα πραγματοποίησε την έκπληξη. Αυτή η κοινωνία η υποταγμένη στην συμφεροντολαγνεία, στην κομματική αντιμαχία στην κλεπτομανία και τη διαπλοκή ανέδειξε μια πλειάδα σοβαρών ανθρώπων και διακεκριμένων επιστημόνων, πράξη που ασφαλώς πιστώνεται στα θετικά του πρωθυπουργού. Ανέλαβαν την ηγεσία της μάχης κατά του ιού, άνθρωποι έμπειροι, ευφυείς διαπρεπείς τίμιοι Έλληνες και ένα ολόκληρο σύστημα στοιχήθηκε στη μάχη: Γιατροί, υγειονομικοί, ερευνητές, διοικητικοί, εργαζόμενοι αναρίθμητων ειδικοτήτων. Ο καλώς εννοούμενος λαός πειθάρχησε και σε δυο μήνες και πλέον είχε κερδηθεί η μάχη των επιστημόνων γενικά. Δημοφιλείς πια οι γνωστοί αντιπρόσωποι Τσιόρδας, Χαρδαλιάς, Κοντοζομάνης. Κυβέρνηση και λαός έδειξαν ότι υπάρχει και μια άλλη Ελλάδα. Την ίδια ώρα στον Έβρο οι ένοπλες δυνάμεις και οι της πολιτικής προστασίας- αστυνομικοί και πολίτες έδωσαν την δική τους μάχη σε μια προσπάθεια αντιμετώπισης ουσιαστικά εχθρικής εισβολής. Ο χαρισματικός Τσιόρδας αυθεντικός εξαιρετικά, συγκίνησε όταν μίλησε για τις γιαγιάδες και τους παππούδες ,θησαύρισμα πολύτιμο για την Ελληνική οικογένεια Φεύγοντας ο Τσιόρδας, τέλος Μαΐου- δυστυχώς επανήλθε μετά τρεις μήνες προβληματισμένος- μας αποχαιρέτησε συγκινητικά μένα ποίημα που δείχνει, εκφράζει αξιακό υπόβαθρο φιλοσοφικής και χριστιανικής ζωής. Μπορώ να ζήσω ευτυχισμένος με απλά πράγματα-τα πιο μικρά των καθημερινών. Μου φτάνει που οι εβδομάδες έχουν Κυριακές- Που οι χειμώνες πέτρινα χιονισμένα σπίτια- Που αγαπώ μετρημένους ανθρώπους. Που δεν με νοιάζει να με θυμούνται- υστεροφημία- Που υπάρχουν μουσικές και ευωδιές που με ευχαριστούν Αισθανθήκαμε να κερδίζεται η μάχη με τις αξίες που ενέπνευσε η ηγεσία και που με ασπίδα αγωνιστικό σταυρό-πειθαρχία μέτρο σύνεση προσοχή-σχεδόν εξεδιώχθη το κακό και αν και άλλοι λαοί έτσι έπρατταν η πανδημία θα ήταν στην ιστορία ήδη. Το θαύμα δεν κράτησε πολύ , αφηνιασμένοι οι θιασώτες της θερινής αρπαχτής, οδήγησαν δυστυχώς και τον πρωθυπουργό στο γρήγορο άνοιγμα των συνόρων να μη χάσουμε τον Τουρισμό! Αλλά και κάθε δραστηριότητα συναφή στην μονομέρεια μιας επισφαλούς οικονομίας. Δυστυχώς ό,τι με κόπο κερδήθηκε παραμένει ζητούμενο. Δεκαετίες τώρα όλες οι επενδύσεις μας και οι χρηματοδοτήσεις στον τουρισμό. Αλήθεια έχομε κάνει ταμείο, εισαγωγές εξαγωγές-παροχές υπηρεσιών από αλλοδαπούς, ποιο το καθαρό κέρδος; Συνήθως αναμέναμε οικονομικές συνέπειες από κάποιο τουρκικό επεισόδιο και μας προέκυψαν μαζί. Προστέθηκε και η από μακρού αναμενόμενη καταστροφική πορεία των δομών μετανάστευσης, εξερράγη εφιαλτικά στη Μόρια, στο σχεδόν υπό κατάληψη άλλοτε ωραιότατο το κέντρο πολιτισμού της Λέσβου. Σε περίπτωση Ελληνοτουρκικής σύρραξης πως θα δράσουν οι αναρίθμητοι πράκτορες; Δεν θα στρατολογήσουν τους χιλιάδες διάσπαρτους ισλαμιστές; Γιατί δεν μπορούσαμε να έχομε τουρισμό «με απλότητα» χωρίς την αλλοπρόσαλλη διασκέδαση περιθωριακών τουριστών- κατάληψη –συνωστισμό παραλιών από αδηφάγα λαμόγια και Δήμους; Ή με απόλυτο έλεγχο δεν θα είχαμε «ποιοτικότερο» κόσμο και υψηλοτέρου εισοδήματος; Πρεμούρα να γεμίσει η ευτελισμένη Μύκονος και όχι μόνο με τους γκλαμουράτους, με την επιδειξιομανία χυδαίου πλούτου, που οι νυν και οι πρώην κυβερνήσεις αδιαφορούν από πού προέρχεται. Για να φτάσωμε σ’αυτή την αποτυχία κάποιοι «άλλοι Έλληνες» με ευθύνη της κυβέρνησης– και είναι πολλοί- κέρδισαν στην αντεπίθεση-Λαϊκισμός- Ήταν όπως εκείνοι, ο στρατός της πολιτικής δημαγωγίας που αγανακτισμένοι πριν πέντε χρόνια θα 'σκιζαν τα μνημόνια και θα' ταν μέρα μεσημέρι και στα καθ’ημάς όταν θα 'παιζαν οι λύρες και τα νταούλια θα χόρευαν οι αγορές! Ήταν εύκολο επίσης να περάσει στους νέους, τους χωρίς περίσκεψη και χωρίς αξίες, πελάτες των beac bar, νυκτόβιους κ.λ.π., η αδιαφορία για τους άλλους και μάλιστα για τους ηλικιωμένους- αδιαφορία για το «ξύπνημα Κυριακών» και καθημερινών, αυτοί κοιμούνται ως αργά το μεσημέρι και ξανά ως τις 11 το βράδυ. Αντίσταση και κλάμα λοιπόν για το ωράριο κλεισίματος τα μεσάνυκτα. Που ξανακούστηκε! ακόμη και ο Παπαθεμελής- ποιος τον θυμάται- είχε εισηγηθεί να κλείνουν στις δύο και τα «σκυλάδικα» στοχοποίησαν ως μη όφειλαν και την Εκκλησία με αποτέλεσμα και κάποιοι παραθρησκευτικών, ιδεοληπτικών και άλλων αντιλήψεων να προστεθούν στους συνομοσιολόγους. Συνέβη ένας ευρύτερος αποπροσανατολισμός και διότι οι νουνεχείς και εχέφρονες αποστασιοποιημένοι από την εποχή της «καραντίνας» άθελά τους, αυτοί οι προσεκτικοί φίλοι της λογικής και γνώστες των επιχειρημάτων, άφησαν το πεδίο ελεύθερο σ’εκείνους που από τον χειμώνα κουβαλούσαν την βεβαιότητα «ιός δεν υπάρχει εξυφαίνεται παγκόσμια συνωμοσία και έρχονται εμβόλια με τσιπάκια. Πάσης φύσεως τυχοδιώκτες του παρασιτικού τουρισμού, της καταστροφικής διασκέδασης και παντός ξεσαλώματος ακόμη και των λεγομένων κοινωνικών και πολιτιστικών εκδηλώσεων που είδαν να μειώνεται ο τζίρος τους, εύκολα προστίθενται στην αμφισβήτηση στην υποψία παγκόσμιας συνωμοσίας. Ποια είναι η βάση της συνομοσιολογίας ! Υπάρχουν σκοτεινά κέντρα αποφάσεων- εξυφαίνονται σχέδια τοπικών και γενικότερων καταστροφών. Είναι θέμα χρόνου και θα δεις! Δεν υπάρχει ιός και όπου διαπιστώνεται είναι θεατρική παρουσία με αμειβόμενους γιατρούς και άλλους. Δεν μπορούμε ν' αλλάξομε την υποκειμενική αλήθεια του καθενός που σχηματίζεται με βάση την αντίληψή του και τις προσλαμβάνουσες ανεπεξέργαστες πληροφορίες. Ούτε μπορούμε ν’ απαγορεύσομε την γνώμη που δεν είναι παραπλήσια της δικής μας. Μπορούμε όμως να συμφωνήσομε, ότι και η πιο προσωπική πραγματικότητα δεν κτίζεται από πληροφορίες άσχετων και μάλιστα μη ειδικών. Άρα για να έχω γνώμη πρέπει να έχω γνώση και η γνώση στηρίζεται στην έγκυρη πληροφόρηση και κατά προτίμηση από τους ειδικούς και υπεύθυνους.. Αν μιλάμε για την «απειλή του λοιμού» θα ακούσομε τους λοιμωξιολόγους, αν μιλάμε για κτίρια και δρόμους, τους μηχανικούς, όπως και για την μάθηση των παιδιών θα απευθυνθούμε στους δασκάλους. Βεβαίως και πρέπει να είμαστε επιφυλακτικοί. Βεβαίως και το κράτος πρέπει να εμπνέει εμπιστοσύνη στους πολίτες και να έχει συνέπεια. Όπως και να' χει είμαστε σήμερα σε μια κατάσταση χειρότερη από εκείνη που ελπίζαμε και μάλιστα μπροστά σ’ένα δύσκολο χειμώνα. Ένας αξιωματικός- μας έλεγε στο στρατό-« είναι δυσκολότερο ν’ αντιμετωπίσωμε τον καιρό από τον εχθρό» και ενώ πάντα θα υπάρχουν οι Τούρκοι πρέπει να θυμούμαστε π.χ - στην Επανάσταση 1821-27 και πριν και πάντοτε οι «άλλοι Έλληνες» ήταν σοβαρότερος εχθρός, αλλά και ζητούμενο θα είναι ποιοι εμείς και ποιοι οι άλλοι, αλλά και ως πότε οι ανεξέλεγκτες στρατιές που τόσο απερίσκεπτα χαιρετούσαμε «αδέλφια μας μετανάστες» Και στη μάχη του κορωνοϊού και στη μάχη των Τούρκων έχομε να δείξουμε «καλή και δυνατή Ελλάδα» που προϋποθέτει υπεύθυνη καθοδήγηση, σταθερή γραμμή και πολιτική συναίνεση. Υποχρέωση της κυβέρνησης είναι η ανάδειξη των δημιουργικών δυνάμεων και η αξιοκρατική τους επιβράβευση. Υποχρέωση δική μας είναι η με προσοχή εφαρμογής των οδηγιών των επιστημόνων και η εφαρμογή κανόνων σωστής συμπεριφοράς από τα σχολεία ως και την κοινωνία. Θέλομε να ελπίζομε ότι με συνέπεια και πειθαρχία, δεν χάθηκαν οι δυνατότητες επαναπροσδιορισμού των στόχων στην μακρά δυστυχώς πορεία - του πολέμου- Άλλωστε η υγεία όπως η ελευθερία και η πατρίδα είναι αδιαπραγμάτευτα αγαθά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου