ΔΙΕΘΝΗΣ ΧΩΡΟΦΥΛΑΚΗ ΣΤΟ ΝΗΣΙ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ

ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 1897-ΜΑΡΤΙΟΣ 1897
Στο τέλος του δέκατου ένατου αιώνα, οι μεγάλες δυνάμεις της Ευρώπη είχαν την υποχρέωση να επεκτείνουν τα εδάφη τους προς στην Αφρική και την ανατολική Μεσόγειο, προς την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Το νησί της Κρήτης, το οποίο εξαρτάται πολιτικά και διοικητικά από την κυβέρνηση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας,  βρίσκεται σε στρατηγική θέση στο κέντρο της Μεσόγειου και το Αιγαίου, θαλάσσιο διάδρομο προς τα Στενά.
Οι διαφορές μεταξύ του τοπικού πληθυσμού της Κρήτης, Ελληνική πλευρά και τουρκική-μουσουλμανική, ήταν συχνές και η διατήρηση της δημόσιας τάξης, ήταν δύσκολη. Ο Τούρκος διοικητής, ένας κάτοικος του νησιού, δεν ήταν σε θέση να αντιμετωπίσει την κατάσταση αποτελεσματικά. 
Μετά την εξέγερση του πληθυσμού της Χριστιανικής Κρήτης εναντίον της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας το Μάιο του 1896, οι ευρωπαϊκές δυνάμεις αποφάσισαν να παρέμβουν για να αποτρέψουν μια άμεση αντιπαράθεση ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία. Ήταν έτοιμες λοιπόν να ......
.. στείλουν ένα σύνταγμα Χωροφυλακής, προκειμένου να αντικαταστήσουν, τουλάχιστον εν μέρει την τοπική χωροφυλακή, που υπηρετούσαν κυρίως μουσουλμάνοι προκατειλημμένοι, για την αποκατάσταση της τάξης. Τον Δεκέμβριο του ίδιου έτους, το Βασιλικό Υπουργείο Πολέμου ενημέρωσε την Γενική Διοίκηση των Carabinieri (Καραμπινιέρηδων), και με βάσει τις διεθνείς συνθήκες, ότι θα πρέπει να συσταθεί στην Κρήτη σύνταγμα Χωροφυλακής, που θα αποτελείται από στρατιώτες από τους στρατούς των ενδιαφερομένων για τη σταθερότητα, την ισορροπία και την ασφάλεια του νησιού, του Ανατολικού Μετώπου, δηλαδή με τη Ρωσία, την Αγγλία, την Αυστρία-Ουγγαρία, τη Γαλλία και την Ιταλία. Με την απόφαση αυτή της Γενικής Διοίκησης της Carabinieri, αμέσως προσπάθησαν να βρουν στρατιωτικούς που είχαν τις απαραίτητες προϋποθέσεις, αλλά και την θέληση να λάβουν μέρος στην αποστολή, η οποία δεν θα είναι μικρότερη από τρία έτη. Όσοι στρατιωτικοί θα ελάμβαναν μέρος στην αποστολή αυτή, θα είχαν μεγαλύτερη αποζημίωση, καθώς και ένα βαθμό ανώτερο από εκείνο που είχαν στην χώρα τους.

Εν τω μεταξύ, στις αρχές του 1897, ο Σουλτάνος εγκρίνει την προτεινόμενη αναδιοργάνωση της χωροφυλακής, με τον όρο, το στράτευμα που θα προσλαμβάνεται στην Οθωμανική επικράτεια, να ήταν ντόπιο ενώ οι αξιωματικοί και οι εκπαιδευτές ευρωπαϊκής προέλευσης, εξασφαλίζοντας έτσι μια μορφή ελέγχου στα συμφέροντα των ευρωπαϊκών εθνών.
Τον ίδιο μήνα τον Ιανουάριο, το Υπουργείο Εξωτερικών άρχισε την επιχειρησιακή φάση και έφτιαξε αντίγραφο του κανονισμού για την ίδρυση της Κρητικής Χωροφυλακής. Η στρατιωτική διοίκηση διορίστηκε από την Διοίκηση Γενικός Γραμματέας των Carabinieri και αρχηγός της εκλέχτηκε ο Captain Frederick Craven, με υπασπιστές του, τον Arcangelo De Candido και Celoria. Ταξίαρχος διορίσθηκε ο Giuseppe Pesavento, και υπολοχαγός ο Luigi Paolini.
Με την έγκριση του Υπουργείου Πολέμου η Στρατιωτική διοίκηση απέπλευσε από το Μπρίντιζι προς στην πόλη των Χανίων, πρωτεύουσα της Κρήτης, όπου έφτασαν στις 6 Φεβρουαρίου 1897. Ο Captain Frederick Craven, με τον μεγαλύτερο βαθμό, διορίστηκε διοικητής του 1ο Τάγμα του Χωροφυλακής, λοχαγός ο De Celoria και ο Giuseppe Pesavento υπολοχαγός.
Εν τω μεταξύ, οι Ευρωπαϊκές δυνάμεις με αίτημα των εμπορικών πλοίων, έστειλαν και ναυτικό αποσπάσματα στην Κρήτη. Την διοίκηση του ναυτικού αποσπάσματος, το στρατιωτικό συμβούλιο την έδωσε στο ναύαρχο Canevaro, ενώ ο καπετάνιος Carlo Amoretti διορίστηκε διοικητής στρατιωτικών Χανίων.
Περιμένοντας να αναλάβουν επίσημα τα καθηκόντων τους, οι αξιωματικοί των αστυνομικών αλλά και του ναυτικού αποσπάσματος, διενεργούσαν δοκιμαστικούς ελέγχους στο νησί. Οι έλεγχοι αυτοί, μαζί με πάμπολλες εκθέσεις, γεμάτες ειδήσεις και αξιολογήσεις, ο Captain Frederick Craven έστελνε σε εβδομαδιαία βάση στην Ιταλία!  Διατηρούνται σήμερα στο Αρχείο του Μουσείου της Carabinieri.
Στις 10 Μαρτίου 1897 η διεθνής Χωροφυλακή διαλύθηκε. Η Ευρώπη κατάλαβε ότι είχε αποτύχει μιας και δημιουργήθηκε μεγάλη εχθρότητα με αυτό το παράξενο "πάντρεμα", διαπίστωσε τεράστια διαφθορά και έλλειψη ενότητας στην εκτέλεση εντολών.
Συνεχίζεται....