ΑΡΘΡΟ

Όσο πιο μακρύ είναι ένα αδιέξοδο, τόσο πιο πολύ μοιάζει με δρόμο| 

Του Σπύρου Ζουριδάκη

 Στο κυβερνητικό επιτελείο μετά και τις τελευταίες εξελίξεις στις Βρυξέλλες, επικρατεί συγκρατημένη αισιοδοξία. Το ίδιο αντιλαμβάνεται και η Ελληνική Κοινωνία, που από τη μία θέλει να συγχαρεί τον Πρωθυπουργό αλλά από την άλλη συγκρατείται καθώς μιλάμε για προσωρινή λύση κατά την οποία μετατίθεται το πρόβλημα της Ελληνικής Οικονομίας.

Και το αναλύω παρακάτω.

Κατ αρχήν δεν θα μας άφηναν να χρεοκοπήσουμε -όπως λέμε εδώ στην Ελλάδα- για διάφορους λόγους οι σύμμαχοι μας.

Η Αμερικάνικη Κυβέρνηση για Τρίτη φορά μέσα σε επτά μήνες παρενέβη πιέζοντας τους Ευρωπαίους για οριστική λύση στο Ελληνικό Οικονομικό πρόβλημα.

Και φυσικά, ανησυχούν, καθότι μια πιθανή διάχυση της Ελληνικής Κρίσης και δη στην Ευρωζώνη, θα έθετε θέμα επιβίωσης των Αμερικάνικων τραπεζών καθώς είναι αρκετά εκτεθειμένες στα Ευρωπαϊκά CDS!

Τα CDS, όπως αναφέρει ο CEO της JP Morgan, Jamie Dimon στις 14 Ιουλίου, είναι όπως κάθε ασφάλιστρο. Είναι σίγουρη η αποπληρωμή τους μέχρι εκεί που το υπόσχεται ο εκδότης. Εάν η τράπεζα που τα εκδίδει και πρέπει να τα πληρώσει δεν μπορεί, τότε είναι σαν ένας πνιγμένος άνθρωπος να προσπαθεί να σώσει κάποιον που πνίγεται.

Στην περίπτωση της χώρας μας τώρα, οι πληροφορίες λένε ότι τα συνολικά υπενδεδυμένα κεφάλαια σε CDS ανέρχονται στα 5,8 με 6 δισ. Δολάρια. Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι αν ένας επενδυτής κατέχει 10 εκατ. θέση σε ελληνικό χρέος, θα πληρώσει για να αντισταθμίσει τον κίνδυνο αυτό 1,825 εκατ δολάρια, καθώς το CDS βρίσκεται στις 1825 μονάδες βάσης δηλαδή θα πληρώσει απόδοση 22%.

Και φυσικά μην ξεχνάμε την τελευταία έκθεση της Financial Policy Committee .........

.....(Επιτροπή Χρηματοοικονομικής Πολιτικής) της Bank of England. Σ΄αυτή την έκθεση μας προειδοποιούσε για τον κίνδυνο μετάδοσης του προβλήματος της ελληνικής κρίσης. Αν και η άμεση έκθεση των Βρετανικών χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων στην χώρα μας δεν ξεπερνά τα 4 δις ευρώ, συνάμα παρατηρείται μεγάλος αριθμός εκδόσεων CDS και έτσι, η έκθεση του Βρετανικού χρηματοπιστωτικού συστήματος στην Ελλάδα είναι τεράστια, ιδιαιτέρως μέσω των Γαλλικών τραπεζών. Δηλ. εάν τελικά προκύψει «πιστωτικό γεγονός» στη χώρα μας, δηλαδή χρεοκοπήσει ή κηρύξει στάση πληρωμών, τότε η αποπληρωμή των ασφαλίστρων έναντι κινδύνου είναι βέβαιη, πλήττοντας σημαντικά τον βρετανικό και τον αμερικανικό κλάδο!

Βέβαια οι εξελίξεις τρέχουν. Παρ όλες τις τελευταίες κινήσεις της Κυβέρνησης και της Ευρώπης, και με βάση όλες τις τελευταίες ενδείξεις από τους οίκους αξιολόγησης, οι οίκοι αξιολόγησης θα υποβαθμίσουν την Ελλάδα στην κλίμακα Ca (Moody’s) σε CC ή C (Fitch) και σε C (Standard and Poor’s). Η χώρα μας θα βαθμολογηθεί είτε σε selective default  δηλαδή επιλεκτική χρεοκοπία ή restricted default δηλαδή περιορισμένη  χρεοκοπία. Δεν νομίζω να μας υποβαθμίσουν ποτέ σε D δηλ default (χρεωκοπία) καθώς το νέο πακέτο στήριξης της χώρας μας είναι καθ οδόν. Αυτό όμως δηλώνει ότι για πρώτη φορά στην Ελλάδα και σε χώρα του δυτικού πολιτισμού θα καταγραφεί μια βαθμολογικού τύπου χρεοκοπία!

Τι έννοείται όμως όταν λέμε selective default  δηλαδή επιλεκτική χρεοκοπία ή restricted default δηλαδή περιορισμένη  χρεοκοπία, πόσο αναμένεται να κρατήσει και τι επιπτώσεις θα έχει;

Selective default (επιλεκτική χρεοκοπία) στη πράξη δηλώνει ότι η χώρα είναι πλέον Αναξιόχρεη. Αναξιόχρεη τεχνικά όχι πρακτικά, αλλά βαθμολογικά και τεχνικά.
Πιθανόν να κρατήσει κάποιους μήνες.
Ενδεχομένως κάποια Funds να προχωρήσουν σε αναγκαστικές πωλήσεις Ελληνικών Ομολόγων τους και πιθανόν να συμμετάσχουν σε προγράμματα επαναγοράς.
Οι Ελληνικές τράπεζες αναμένεται να μην αντιμετωπίσουν πρόβλημα ρευστότητας καθώς είναι εξασφαλισμένες από την ΕΚΤ, το ίδιο και… η Αγορά. Χωρίς βέβαια να αποκλείεται το ενδεχόμενο επίθεσης κερδοσκοπικών Funds, ή πίεσης για «αναγκαστική» χρεοκοπία, ή άσκησης πιέσης όσον αφορά τις καταθέσεις. Εξίσου καταστροφικό θα είναι και για το σύστημα και ειδικά για τις τράπεζες να μην μπορούν να δανεισθούν ούτε 1 ευρώ από τις αγορές και την διατραπεζική!
Τελικά, όλοι μας βοήθησαν απ ότι καταλαβαίνω. Ο καθένας με τον τρόπο του.
Τώρα πώς φτάσαμε εδώ είναι άλλο θέμα, αλλά χαίρομαι τον E.Βενιζέλο που είπε ότι «αναγνωρίζουμε τις ευθύνες μας». Τώρα απομένει να βοηθήσουμε κι εμείς τους εαυτούς μας. 
Όμως, στο σωστό δρόμο, όχι στο.. βρόντο.
“Όσο πιο μακρύ είναι ένα αδιέξοδο, τόσο πιο πολύ μοιάζει με δρόμο” έχει πεί ο Ουκρανός συγγραφέας Mikhail Turovsky.
Είδωμεν..