Ο ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ

Πάντα πίστευα ότι η δημοσιογραφία είναι ένα πολύ ενδιαφέρον και μαχητικό λειτούργημα. Οι παλαιότεροι σίγουρα θυμούνται καλά δημοσιογραφικά ονόματα, τότε που η τηλεόραση ήταν ασπρόμαυρη και η εφημερίδα 10φυλλη, τότε που οι ειδήσεις ήταν 30λεπτες.

Τότε που όλοι τρέχαμε για να μάθουμε και όχι όπως συμβαίνει σήμερα για να γελάσουμε, τότε που όλοι μας είχαμε και ένα μικρό περιθώριο επιλογής, τότε που φτιάχναμε δικές μας απόψεις και δεν αντιγράφομαι τυποποιημένες ανούσιες και πολύ πρόστυχες γκλαμουροεκφράσεις.
..............................................................................................
Μια νέα αλλά πολύ υποσχόμενη δημοσιογράφος γράφει στην προσωπική της σελίδα, «Θέλω να είμαι στο πλήθος με ανεπιτήδευτο τρόπο και ρομαντική διάθεση, να γυρνάω στο σπίτι και να είμαι χορτάτη από τις εικόνες που έδωσα στον κόσμο που με διαβάζει ή με ακούει, να μην φτιάχνω μύθους αλλά να βρίσκω αυτούς που υπάρχουν ανάμεσα μας. Θέλω να εμπλουτίζω συνειδήσεις, όχι να τις χτίζω και να τις κατευθύνω.»

Σοφά λόγια αλλά πόσοι άραγε αυτοαποκαλούμενοι δημοσιογράφοι τα πιστεύουν; Ελάχιστοι ως απειροελάχιστοι.
Ο τηλεοπτικός δημοσιογράφος σήμερα έχει τεράστια δύναμη που σίγουρα τα σημεία των καιρών του την έδωσαν, όμως ισορροπεί σε μαχαίρι δίκοπο, κι αν χάσει τον έλεγχο, κάτι που συμβαίνει πολύ συχνά, χάνουν τον έλεγχο και οι αναγνώστες του, αυτοί που τον στηρίζουν, τον διαβάζουν, τον πιστεύουν.
Οι ειδήσεις σήμερα είναι μια πολύ καλοστημένη παράσταση μόλις δεκαπέντε λεπτών, μετά ακολουθεί το ημερήσιο πανηγυράκι και όποιος αντέξει.
Αηδίας το ανάγνωσμα να βλέπεις δυο καθώς πρέπει μέχρι πρότινος φωτεινούς παντογνώστες (δημοσιογράφους) να αλληλοβρίζονται τιμώντας τα πλουσιοπάροχα συμβόλαια τους.
Χυδαιότητας το ανάγνωσμα να βλέπεις την γλαστροπαρουσιάστρια και αυτοαποκαλούμενη πρωινή δημοσιογράφο, να μας αναλύει με πειστικότητα τον πόνο μιας 55χρονης που πήγε με τον υπάλληλο της θείας του κουμπάρου του μπατζανάκη της για να εκδικηθεί τον άντρα της που ήταν κρυφή «αδελφή» και πήγε με τον αδελφό της ξαδέρφης του νονού του γείτονα της.
................................................................................................
Έχω (και σίγουρα δεν είμαι μόνος μου) την εντύπωση ότι οι δημοσιογράφοι ασχολούνται σήμερα με λάθος θέματα. Έτσι για αυτά που καθορίζουν πραγματικά την ζωή μας και την καθημερινότητα μας, δίνουν πολύ μικρή βαρύτητα, ενώ επιμένουν να δείχνουν το ξεκατίνιασμα πολιτικών, τραγουδιστών, ηθοποιών λες και ο κόσμος είναι πλασμένος να ακούει μόνο για αυτούς.
Φαίνεται ότι αδυνατούν με λίγα λόγια να πιάσουν την δυναμική μιας κοινωνίας και ενός κόσμου που θέλει να αλλάξει προς το καλύτερο, ή μήπως τελικά το κάνουν εσκεμμένα ;
Ευχή όλων μας είναι η δημοσιογραφία να παραμένει ονειροπόλα και ο δημοσιογράφος να καθιερωθεί στην συνείδηση μας σαν λειτουργός που σέβεται και εκτιμά την δουλειά που κάνει.
Ευχή όλων μας ακόμα, οι εφημερίδες που είναι το τελευταίο προπύργιο της πραγματικής και ουσιαστικής δημοσιογραφίας να αντέξουν στο κομματικό σφυροκόπημα.
Όπως όλοι γνωρίζεται σε κάθε κοινωνία υπάρχουν καλοί και κακοί άνθρωποι, έτσι και στην δημοσιογραφική κοινωνία υπάρχουν, καλοί και κακοί δημοσιογράφοι, το θέμα όμως είναι, ότι σήμερα οι κακοί είναι πολύ περισσότεροι.

ΑΥΤΟ ΤΟ ΞΕΡΕΤΕ;

Από που προέρχεται η φράσης " Ήξεις, Αφήξεις..." ;

Είναι το πρώτο μέρος μιας φράσης ενός περίφημου χρησμού της αρχαίας Πυθίας και που όλος ο χρησμός είναι ο εξής: "Ήξεις, αφήξεις ουκ εν πολέμω θνήξεις". Ο χρησμός αυτός
ήταν μία έξυπνη απάτη, γιατί το πρώτο, "Ήξεις, αφήξεις ουκ, εν πολέμω θνήξεις" με το κόμμα στο ουκ θα πει: "Θα πας, δεν θα έρθεις, θα πεθάνεις στον πόλεμο. Ενώ στο δεύτερο
"Ήξεις, αφήξεις, ουκ εν πολέμω θνήξεις" με το κόμμα στο αφήξεις, θα πει: "Θα πας, θα έρθεις, δεν θα πεθάνεις στον πόλεμο. Αυτούς τούς χρησμούς δεν τούς έδιναν γραμμένους κι’
έτσι, όπως το έπαιρνε κανείς. Σήμερα η φράση αυτή λέγεται, όταν θέλουμε η πρόκειται να υποδείξουμε μία ασάφεια.

ΙΛΙΑΔΑ ΤΟ ΑΡΧΑΙΟΤΕΡΟ ΣΥΓΓΡΑΜΜΑ ..ΑΣΤΡΟΝΟΜΙΑΣ

Του Μάριου Μαμανέα
"Διαρκούσης της δεκαετίας του 1930, η νεαρή κόρη ενός αγρότη από το Κάνσας των Η.Π.Α. περνούσε νύχτες ολόκληρες παρατηρώντας τις κινήσεις των πλανητών στο ουράνιο στερέωμα. Αργότερα ως δασκάλα στην Αγγλία συνδύασε την αφοσίωσή της στην αστρονομία με την αγάπη της για τα ομηρικά έπη. Αυτό την οδήγησε σε μια ανακάλυψη, που θα είχε παρασιωπηθεί, εάν η κόρη της, η δρ. Φλόρενς Γουντ, δεν είχε αξιολογήσει τις σημειώσεις της μητέρας της το 1991".
Έτσι ξεκινά ο πρόλογος της παρουσίασης από τη μεγάλη εφημερίδα του Λονδίνου «Φαϊνάνσιαλ Τάϊμς» του βιβλίου με τίτλο «Η Μυθική Ιλιάδα», έργου του ζεύγους Κέννεθ και Φλόρενς Γουντ, που κυκλοφόρησε στη Μεγάλη Βρεταννία πριν από λίγα χρόνια. Ο λόγος αφορά την Έντνα Λέι, μητέρα της δρος Φλόρενς Γουντ, η οποία μετά από έρευνες σαράντα τουλάχιστον ετών κατέληξε στο συμπέρασμα, ότι η Ιλιάδα εκτός από ηρωικό έπος είναι και το αρχαιότερο σύγγραμμα αστρονομίας στον κόσμο. Κατά την άποψή της οι περιγραφόμενες στην Ιλιάδα μάχες μεταξύ Αχαιών και Τρώων αντικατοπτρίζουν τις τροχιές αστέρων και αστερισμών, που φαίνονται σαν να μάχονται για μια πρωτοκαθεδρική θέση στον ουράνιο θόλο.
Στα πέντε από τα εννέα συνολικά κεφάλαια του βιβλίου, που επιμελήθηκαν οι Γουντ, η ιστορική ακολουθία των γεγονότων του Τρωικού πολέμου συμβαδίζει κατά τρόπο παράδοξο (ίσως όμως όχι συμπτωματικό τελικά) με τις κινήσεις ουρανίων σωμάτων. Οι απλοί αστέρες εκλαμβανόμενοι ως πολεμιστές και οι αστερισμοί ως επιφανείς ήρωες ή τμήματα στρατού κινούνται με τέτοιο τρόπο, σαν να έχουν συγχρονισθεί μέσα στο γίγνεσθαι. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον αποκτά αυτή η εκδοχή εάν ληφθεί υπ’ όψιν το γεγονός ότι και ο υπεύθυνος του εκδοτικού οίκου Τζων Μιούρεϊ, που εξέδωσε το έργο, σημειώνει με έμφαση, ότι «τα στοιχεία που αναφέρονται περιγράφουν αστρικές κινήσεις χρονολογούμενες στην 9η χιλιετία π.0, πολύ πριν καταγραφεί η αστρονομία της Μεσοποταμίας και της Αιγύπτου». Συνεχίζει δε παρατηρώντας, ότι «ο Όμηρος υπήρξε πιθανότατα ο τελευταίος και ο πιο πλήρης ως προς τις γνώσεις του από μια μακρά παράδοση ραψωδών, που είχαν απομνημονεύσει όσα γνώριζαν. Μετά το τέλος της ζωής του το ελληνικό αλφάβητο διατήρησε τα έργα τους δια της καταγραφής. Εκείνο που επίσης άλλαξε ήταν η μελέτη του ουρανίου χάρτη, η οποία από απλή εμπειρική παρατήρηση εξελίχθηκε σε επιστήμη με την συνδρομή των μαθηματικών και της γεωμετρίας. Έτσι η αστρονομική υφή της Ιλιάδας λησμονήθηκε».
Στην τελική επιμελημένη μορφή του το βιβλίο περιλαμβάνει ένα μακρύ κατάλογο 650 αστέρων και 45 αστερισμών, τους οποίους κατά τους συγγραφείς ο Όμηρος γνωρίζει και παρουσιάζει με ονόματα θεών και ηρώων. Οι κυριότεροι θεοί των αρχαίων Ελλήνων αντιστοιχούν στη Σελήνη (Ήρα) και στους ορατούς πλανήτες Αφροδίτη, Άρη, Δία, Ποσειδώνα και Κρόνο, ενώ ο Ερμής άλλοτε αντιστοιχεί στον ομώνυμο θεό και άλλοτε στο θεό Απόλλωνα.
Περαιτέρω συγκρίσεις και συνθέσεις της Έντνας Λέι είναι αξιοπρόσεκτες. Σαν παραδείγματα η παράταξη του στρατού του Αχιλλέα, όπου ο ίδιος αντικατοπτρίζεται στον Μεγάλο Κύνα. Ομοίως σε άλλη φάση της πορείας των ουρανίων σωμάτων ο Έκτωρ (Ωρίων) αντιπαρατίθεται με τον Αχιλλέα (Μεγάλο Κύνα) και εν συνεχεία καταδιώκεται από τον τελευταίο και φονεύεται («πίπτοντας» προς τη Δύση) από την εκδικητική μανία του βασιλιά των Μυρμιδόνων για το θάνατο του Πατρόκλου
που ως Μικρός Κύων δεν είναι πλέον ορατός.

Οι θέσεις των πόλεων της Ελλάδας
Όμως και οι γεωδαιτικές σχέσεις των αρχαίων ελληνικών πόλεων έχουν ουράνιες αντιστοιχίες σύμφωνα με το εν λόγω σύγγραμμα. Παραδειγματικά: οι ομηρικές τοποθεσίες και πόλεις της Βοιωτίας αντιστοιχούν κατά εκπληκτικό τρόπο στα αστέρια του Δράκοντος, όπως επίσης και η Τροία με την ενδοχώρα ανατολικά της αντικατοπτρίζεται στον αστερισμό της Μεγάλης Άρκτου και η Πύλος με τη λοιπή Μεσσηνία, όπου το βασίλειο του Νέστορος, στον αστερισμό του Αιγόκερω.
Το πλήθος των παραλληλισμών μεταξύ των αστρικών τροχιών και της γήινης δραστηριότητος είναι οπωσδήποτε πολύ μεγάλο, για να αποδοθεί σε απλές συμπτώσεις. Όπως εύστοχα παρατηρεί ο αρθρογράφος των «Φαϊνάνσιαλ Τάϊμς» Κρίστιαν Τάιλερ, που έκανε ειδικό αφιέρωμα στις στήλες της εφημερίδος εν όψει της εκδόσεως του βιβλίου, «όλα φαίνονται πολύ τέλεια για να είναι αληθινά (...). Οι συγγραφείς της «Μυστικής Ιλιάδας» απορρίπτουν κάθε ένσταση ότι διαστρέβλωσαν το ομηρικό υλικό, για να το κάνουν να ταιριάζει στις πεποιθήσεις τους. Κάθε τους υπόθεση εξετάστηκε με βάση τα δεδομένα του πρωτοτύπου κειμένου και βρέθηκε απολύτως ταιριαστή».
Κατόπιν αυτών απομένει να μελετηθεί και να αξιολογηθεί η θεωρία αυτή, η οποία, εάν είναι ορθή, θα αποτελέσει το έναυσμα αξιωμάτων, όπως και του ιστορικού δόγματος ότι η επιστήμη της αστρονομίας γεννήθηκε στη Βαβυλώνα και από εκεί τη διδάχθηκαν οι Έλληνες φιλόσοφοι και επιστήμονες.

ΠΗΓΗ: http://www.davlos.gr/webfiles/yearspec.php?id=7632&kod=11358&page=9

1Ε το ΕΙΣΙΤΗΡΙΟ + ΦΟΡΟΥΣ

Μια νέα αεροπορική εταιρεία που εκτελεί τα δρομολόγια στην γραμμή Χανιά – Αθήνα, για κάποιο χρονικό διάστημα, όρισε ως τιμή εισιτηρίου στην γραμμή, το ένα (1)
ευρώ, το οποίο – λέει – με τους φόρους θα φτάνει στα 19-20 ευρώ. Το παράξενο βέβαια δεν είναι το 1 Ε που είναι προσωρινό αλλά τα 19Ε που σαν μαμάκες πληρώνουμε, φόρο αεροδρομίου. Μετά κουβεντιάζουν για κρίση. Αξιοσημείωτο δε στην πολύ επίκαιρη ερώτηση του κ. Νικηφοράκη προς τον Υπουργό Μεταφορών κ. Στυλιανίδη είναι το παρακάτω πινακάκι με τους φόρους στα άλλα αεροδρόμια.

Αθηνών - «Ελευθέριος Βενιζέλος» 29 Ε

Χανίων - «Ι. Δασκαλογιάννης» 19 Ε

Ηρακλείου - «Ν. Καζαντζάκης» 19 Ε

Βαρκελώνη 7,5 Ε

Μιλάνο (Μαλπένσα) 11 Ε

Μαδρίτη 7,5 Ε

Μαγιόρκα 7,5 Ε

Κανάρια Νησιά (Τενερίφη) 6 Ε

Λισαβόνα 14 Ε

Βερολίνο (Σενέφελντ) 12 Ε

Στοκχόλμη 17 Ε

Άμστερνταμ 18 Ε

Λονδίνο (Κάτγουικ) 18 Ε

Βλέπετε τα αεροδρόμια της Ισπανίας είναι 3 φορές κάτω απο τα δικά μας, μετά λέμε γιατί έχουν περισσότερο τουρισμό

Περισσότερα στο http://www.kirikas.net/news/content/view/2406/1/lang,/ αλλά και στο http://sfinesnaps.blogspot.com/2009/03/blog-post_9318.html

"ΤΟ ΠΟΛΛΕΣ ΩΡΕΣ ΣΤΟ ΙΝΤΕΡΝΕΤ" ΜΕ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΖΕΙ

Αποτράπηκε αυτοκτονία μέσω Ίντερνετ
Ένας 35χρονος Χανιώτης φέρεται ότι δημοσίευσε στο Διαδίκτυο την πρόθεσή του να αυτοκτονήσει, αλλά αποτράπηκε από αστυνομικούς του Τμήματος Ηλεκτρονικού Εγκλήματος της Ασφάλειας Θεσσαλονίκης.
Ο επίδοξος αυτόχειρας δημοσίευσε στο Διαδίκτυο την πρόθεση του να βάλει τέρμα στη ζωή του, όμως το Τμήμα Ηλεκτρονικού Εγκλήματος της Διεύθυνσης Ασφάλειας Θεσσαλονίκης
-όπως ανακοίνωσε- τον απέτρεψε! Πρόκειται για 35χρονο ιδιοκτήτη καταστήματος ψιλικών, χωρισμένο και πατέρα ενός ανήλικου παιδιού που εντοπίστηκε στα Χανιά.
Φέρεται ότι δημοσίευσε μήνυμα που έλεγε ότι σκοπεύει να αυτοκτονήσει, για προσωπικούς και οικογενειακούς λόγους, σε ηλεκτρονικό forum ιστοσελίδας γνωριμιών, μέσω της οποίας υπάρχει η δυνατότητα επικοινωνίας μεταξύ των χρηστών του Διαδικτύου.
Από την Αστυνομία έγινε γνωστό ότι έγιναν άμεσες ενέργειες προκειμένου να εντοπιστεί ο ιδιοκτήτης του προφίλ και να εξακριβωθούν οι προθέσεις του. Από την ανάλυση των ψηφιακών ιχνών, προέκυψαν τα στοιχεία ταυτότητας του.
Οι αστυνομικοί ενημέρωσαν του οικείους του και έδωσαν κατευθύνσεις για τη ψυχολογική υποστήριξή του. Η Διεύθυνση Ασφαλείας σημειώνει ότι ο 35χρόνος μέχρι σήμερα είναι ζωντανός και καλά στην υγεία του ενώ για το θέμα ενημέρωσε την Εισαγγελία Πλημμελειοδικών Θεσσαλονίκης.
Η επέμβαση της Αστυνομίας στάθηκε σωτήρια για τον νεαρό ιδιοκτήτη μίνι μάρκετ, ο οποίος πλέον παρακολουθείται από ειδικούς, που του παρέχουν την κατάλληλη ψυχολογική στήριξη.
Οι αστυνομικοί του τμήματος ηλεκτρονικού εγκλήματος της Συμπρωτεύουσας εντόπισαν το προειδοποιητικό μήνυμα, το οποίο ήταν χωρισμένο σε τρεις ενότητες και το είχε «ανεβάσει» στο ίντερνετ πριν μερικές ημέρες. Συγκεκριμένα στα μέσα του περασμένου μήνα, φέρεται να συνομιλούσε διαδικτυακά και να είχε ενημερώσει τους υπόλοιπους χρήστες ιστοσελίδας γνωριμιών για τις προθέσεις του.
Το μήνυμά του περιελάμβανε τρία τμήματα σύμφωνα με τα όσα ανέφερε αξιωματικός της ΕΛΑΣ που χειρίστηκε την υπόθεση.
Στην πρώτη ενότητα έγραφε πως είναι ιδιαίτερα χαρούμενος και ευτυχής που έχει τη δυνατότητα να επικοινωνεί με άλλα άτομα μέσω του διαδικτύου.
Στη συνέχεια φανέρωσε σταδιακά τις προθέσεις του γράφοντας ότι η ζωή έχει πολλές δυσκολίες, ότι είναι κουρασμένος και απογοητευμένος και όπως κατά πληροφορίες έγραφε, από το 2005 εμφανίστηκαν τα πρώτα προβλήματα που αντιμετώπιζε σε προσωπικό επίπεδο. «Εδώ τερματίζει ο κύκλος της ζωής μου» φέρεται να είχε γράψει ο 35χρονος.
Στην τελευταία ενότητα των μηνυμάτων του ο Χανιώτης επιχειρηματίας ζητούσε από τους υπόλοιπους χρήστες με τους οποίους «συνομιλούσε» ηλεκτρονικά να μην διαγράψουν το προφίλ του, προκειμένου να έχουν κάτι να θυμούνται από εκείνον. «Μη διαγράψετε το προφίλ μου, θέλω να με έχετε στο μυαλό σας» αναφέρουν οι πληροφορίες ότι αναγραφόταν στο μήνυμα.
Οι αστυνομικοί του τμήματος ηλεκτρονικού εγκλήματος της Ασφάλειας Θεσσαλονίκης εντόπισαν τα ψηφιακά του ίχνη, βρήκαν τηλέφωνα και διευθύνσεις και άμεσα επικοινώνησαν με τη μητέρα του και τον αδερφό του, ενημερώνοντας τους για τις προθέσεις του συγγενή τους.
Παράλληλα δόθηκαν οδηγίες για το πώς θα πρέπει να αντιμετωπίσουν το θέμα, ενώ ενημερώθηκαν και οι Διωκτικές Αρχές των Χανίων.
Σύμφωνα με πληροφορίες ο παρολίγον αυτόχειρας διέμενε τα τελευταία χρόνια με τον ανήλικο γιο του. Είχε χωρίσει πριν από 3,5 χρόνια και είχε αναλάβει εκείνος το μεγάλωμα του παιδιού του. Οι συγγενείς του ανέφεραν στους αστυνομικούς ότι το τελευταίο διάστημα είχε κλειστεί στον εαυτό του και πως περνούσε αρκετές ώρες στο internet.
Πηγή:Χανιώτικα Νέα

ΑΙΓΑΙΟ

Της Eύη Βαγιάτη

-Όταν ήμουν στο Πανεπιστήμιο και ασχολήθηκα με το Διεθνές Δίκαιο και ειδικά με όλο αυτό το story Ελλάδα-Τουρκία (δίκαιο θάλασσας) και κατάλαβα τι ακριβώς γίνεται ή μάλλον δε γίνεται, απογοητεύτηκα πλήρως…Το θέμα μπορεί να λυθεί εάν βρεθεί, απλούστατα, κάποιος που θα χει τα κότσια και τον τσαμπουκά να το κάνει!
«Οι ενέργειες αυτές της Τουρκίας παραβιάζουν κατάφωρα το Διεθνές Δίκαιο και επιβαρύνουν τις προσπάθειες που καταβάλλονται για τη βελτίωση των ελληνοτουρκικών σχέσεων», δήλωσε η κυρία Ντόρα Μπακογιάννη μετά τις πρόσφατες παραβιάσεις του εναέριου χώρου της Ελλάδας από την πλευρά της Τουρκίας…Τα λόγια της αυτά προκάλεσαν την οργή μου…γιατί; Μα για την κοροϊδία, για το παραμύθι που μας έχουν μάθει να πιπιλάμε σαν καραμέλα τόσα χρόνια… «αχ, αυτοί οι άτιμοι οι Τούρκοι, παραβιάσεις επί παραβιάσεων κλπ., κλπ.»…Και γιατί δεν κάνει κάτι η Ελλάδα να διασφαλίσει τα όρια του εναέριου χώρου της ή να οριοθετήσει επιτέλους την αιγιαλίτιδα ζώνη της; Γιατί δεν τίθενται επιτέλους σε εφαρμογή οι διατάξεις του Διεθνούς Δικαίου; Υπάρχει κάποιος που μπορεί να δώσει απαντήσεις; …
Αιγιαλίτιδα ζώνη (ή χωρικά ύδατα) είναι η θαλάσσια ζώνη που εκτείνεται πέρα απ’ την ξηρά και απ’ τα εσωτερικά ύδατα και επί της οποίας το παράκτιο κράτος ασκεί πλήρη κυριαρχία.
Όσον αφορά το νομοθετικό καθεστώς που διέπει το εύρος των ελληνικών χωρικών υδάτων κατά καιρούς έχουν υιοθετηθεί διάφορες λύσεις. Εν τέλει σήμερα η Ελλάδα έχει εύρος 6 μιλίων. Ειδικά για τον προσδιορισμό του εναέριου χώρου υπεράνω της χωρικής θάλασσας, το εύρος της χωρικής θάλασσας ορίζεται στα 10 ναυτικά μίλια. Η νομοθετική αυτή εικόνα μόνο ορθόδοξη δεν είναι, καθώς δεν νοείται κυριαρχία επί του αέρος χωρίς αντίστοιχη κυριαρχία επί του εδάφους ή της θάλασσας.
Η Τουρκία εμπράκτως από το 1974 αμφισβητεί τον ελληνικό εθνικό εναέριο χώρο που υπέρκειται της θαλάσσιας ζώνης μεταξύ των 6 και 10 μιλίων στο Αιγαίο.
Το ανώτατο επιτρεπτό όριο της αιγιαλίτιδας ζώνης καθορίζεται τόσο από το εθιμικό δίκαιο όσο και από το άρθρο 3 Σύμβασης του Δικαίου Θάλασσας και ορίζεται στα 12 μίλια.Η Ελλάδα δικαιούται λοιπόν να επεκτείνει την αιγιαλίτιδα ζώνη της μέχρι το ανώτατο αυτό όριο. Σε περίπτωση μάλιστα επέκτασης της αιγιαλίτιδας ζώνης στα 12 μίλια, το 64% περίπου του Αιγαίου θα περιέλθει στην ελληνική κυριαρχία.
Από το 1974 που η Ελλάδα εξεδήλωσε την πρόθεσή της να υλοποιήσει τη δυνατότητα που της παρέχει το Διεθνές Δίκαιο για αιγιαλίτιδα ζώνη 12 μιλίων, η Τουρκία αντιδρά εντόνως χαρακτηρίζοντας την πιθανή επέκταση της ελλαδικής αιγιαλίτιδας ζώνης ως «αιτία πολέμου».
Σημειωτέον δε ότι η απειλή χρήσης βίας αποτελεί διεθνές αδίκημα, σύμφωνα και με τον Χάρτη Η.Ε. Η Ελλάδα θα μπορούσε να προσφύγει κατά της Τουρκίας στο Συμβούλιο Ασφαλείας για την απειλή αυτή! Γιατί δεν το έκανε;;;
Τα επιχειρήματα που προβάλλει η Τουρκία για να στηρίξει την αντίδρασή της στην επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων στερούνται νομικής βάσης. Θα αναφέρω κάποια μόνο από αυτά…
Σύμφωνα με τους τούρκικους ισχυρισμούς, η Ελλάδα δεν δικαιούται να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα μονομερώς γιατί το Αιγαίο αποτελεί ημίκλειστη θάλασσα και κατά συνέπεια, μια τέτοια ενέργεια θα απαιτούσε την προηγούμενη συγκατάθεση της Τουρκίας ως ομόρου παράκτιου κράτους. Η ίδια η Τουρκία βέβαια όταν επέκτεινε τη αιγιαλίτιδα ζώνη της στα 12 ναυτικά μίλια στη Μαύρη Θάλασσα δεν ζήτησε προηγουμένως τη συγκατάθεση των γειτονικών παράκτιων κρατών!
Ένα άλλο νομικοφανές επιχείρημα της Τουρκίας συνιστά το ότι η επέκταση των χωρικών υδάτων της Ελλάδος στα 12 ν.μ. θα καταστήσει το Αιγαίο μια ελληνική «λίμνη» με
αποτέλεσμα να περιορισθεί η ελευθερία της ναυσιπλοΐας και να θιγεί το δικαίωμα της Τουρκίας για πρόσβαση στην ανοικτή θάλασσα με αποτέλεσμα να απειλούνται σοβαρά τα
συμφέροντα της Τουρκίας στην περιοχή. Το Δίκαιο Θάλασσας το προέβλεψε και αυτό όμως! Στην αιγιαλίτιδα ζώνη αναγνωρίζεται το δικαίωμα αβλαβούς διέλευσης σε πλοία τρίτων κρατών.
Σε κάθε περίπτωση, οι ρυθμίσεις της Σύμβασης Δικαίου Θάλασσας σχετικά με το εύρος της αιγιαλίτιδας ζώνης, την υφαλοκρηπίδα των νησιών και άλλες ανάλογες ρυθμίσεις ευνοϊκές για τις ελληνικές θέσεις, οδήγησαν την Τουρκία στη μη υπογραφή της Σύμβασης Δικαίου Θάλασσας. Ωστόσο το διεθνές δικαίωμα της Ελλάδας για αιγιαλίτιδα ζώνη 12 ν.μ. θεμελιώνεται και στο εθιμικό δίκαιο!
Όσον αφορά την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας του Αιγαίου, η έναρξη της ελληνοτουρκικής διαφοράς σημειώθηκε το 1973 και παραμένει άλυτη ακόμη. Γιατί;;;
Η Ελλάδα εμμένει σε δικαιοδοτική επίλυση της διαφοράς ενώπιον του Διεθνούς Δικαστηρίου σε αντίθεση με την Τουρκία, η οποία το αποφεύγει συστηματικά. Αυτό δεν είναι δυνατόν βέβαια να αποτελεί μόνον ελληνικό πρόβλημα. Αποτελεί γενικότερο πρόβλημα της διεθνούς κοινότητας.
Η Τουρκία αποφεύγει τη δικαιοδοτική επίλυση των διαφορών της συστηματικά λόγω της ένδειας των νομικών επιχειρημάτων που εκφράζει σχετικά με τις αξιώσεις που διατυπώνει.
Ένδεια, που με τη σειρά της την οδηγεί σε μια πολιτική δημιουργίας κρίσεων και ενδεχομένως θερμού επεισοδίου με την Ελλάδα.
Την ελληνοτουρκική κρίση του 1996 στα Ίμια ποιος την έχει ξεχάσει; Δεν έχει γραφτεί ο επίλογος ακόμη……Γιατί; Διότι η εδαφική διεκδίκηση της Τουρκίας ούτε αποσύρθηκε μα ούτε υποβλήθηκε σε κρίση στο Διεθνές Δικαστήριο. Τότε μάλιστα στη ρηματική της διακοίνωση η Τουρκία προώθησε και τη θεωρία των «γκρίζων ζωνών». Τούρκικη εφημερίδα κατονόμασε τις νησίδες Φαρμακονήσι και Αγαθονήσι, που βρίσκονται κοντά στην ασιατική ακτή, ως τμήμα των «γκρίζων ζωνών».
Από τότε, από το 1996 μέχρι σήμερα 2009…ουδεμία αλλαγή! Οι Τούρκοι παραβιάζουν ανενόχλητοι τον εθνικό μας εναέριο χώρο και τα χωρικά μας ύδατα, οι πολιτικοί κάνουν δηλώσεις περί παραβιάσεως του διεθνούς δικαίου και μόλις πέσουν λίγο οι τόνοι ρίχνουν και την ιδέα της ελληνοτουρκικής βελτίωσης των σχέσεων των δύο χωρών, οι πολίτες βρίζουν τους Τούρκους γιατί είναι πολεμοχαρής λαός και ψάχνει αφορμές προκειμένου να ξεστομίσει το … «casus belli» και.. όλα καλά! Η μόνη βελτίωση που έχει επέλθει είναι όσον αφορά το διαγωνισμό της Eurovision. Δίνουμε απλόχερα στην Τουρκία 12άρια και χαιρόμαστε που η Τουρκία μας ανταμείβει όταν ακούμε το… «12 points go to…Greece»!
Ίσως να χαρακτηριστώ υπερβολική…μα τα πράγματα είναι τόσο απλά και είναι και γραμμένα σε νόμους και διεθνείς συμβάσεις. Γιατί δε βρέθηκε κανένας έως τώρα από όσους έχουν περάσει απ’ το Υπουργείο Εξωτερικών να δώσει λύση στο ζήτημα; Αλλάζουν οι κυβερνήσεις και τα πρόσωπα και τα προβλήματα παραμένουν εκεί…στο ύψος τους…άλυτα…σαν γρίφοι…Στο Αιγαίο όμως δεν υπάρχουν αμφιλεγόμενα ζητήματα του διεθνούς δικαίου τα οποία απαιτούν διευκρινίσεις. Υπάρχει μόνο η επιθυμία της Τουρκίας να ανατρέψει πλήρως το ισχύον νομικό καθεστώς!
Ίσως τελικά να είναι γραμμένο στο D.N.A. του Έλληνα το… «έλα, μωρέ, εγώ θα βγάλω το φίδι απ’ την τρύπα;» Δεν έχει όμως μάλλον καταλάβει πως κι ο ίδιος ζει σε μια τρύπα…μαύρη…κατάμαυρη…γιατί τη σκιάζει το παρελθόν…ως πότε;;;
πηγή: http://www.epikairo.gr/?p=9272

Η ΑΛΥΣΙΔΑ

Κρίκος ένα.
Στο σημείο μηδέν γυρίζει και πάλι η υπόθεση λειτουργίας του βιολογικού καθαρισμού αλλά και αποχετευτικού δικτύου στους δήμους του κόλπου μας. Όλοι νόμιζαν ότι κάνοντας τις απαλλοτριώσεις για την κατασκευή του εργοστασίου του βιολογικού, φτιάχνοντας τον υποθαλάσσιο αγωγό θα τελειώναμε, γελαστήκανε αλλά και γελαστήκαμε που περιμέναμε πως και πως για να ...ξεβρομίσουμε. Η διαχείριση είναι τελικά το μεγάλο αγκάθι και δύσκολα θα βρούνε λύσεις, αν δεν κάτσουν κάτω όλοι μαζί και να τα βρουν. Εξάλλου μόνο στο άκουσμα ότι χρειάζονται 400.000 Ε για τα ετήσια λειτουργικά έξοδα του βιολογικού, ακόμα και οι βουλευτές ...σταυροκοπήθηκαν;
Φυσικά έκπληξη είναι και οι δηλώσεις του δημάρχου Μυθήμνης κ. Μυλωνάκη όταν ρωτήθηκε για το θέμα αυτό από χανιώτικη εφημερίδα:"Εμείς από τον Σεπτέμβρη έχουμε καταθέσει τις προτάσεις μας στον Δήμο Κισάμου και περιμέναμε να ανταποκριθεί ανάλογα αλλά αυτό δεν έχει γίνει". Ερωτηθείς για το αν υπάρχει "κωλυσιεργία από πλευράς Δήμου Κισάμου" ο κ. Μυλωνάκης σημείωσε πως "πιστεύω πιο πολύ αμέλεια και δεν μπορούν να καταλάβουν το μέγεθος του έργου".Όλοι οι κάτοικοι τα ξενοδοχεία οι επιχειρήσεις περιμένουν πότε επιτέλους θα ξεκινήσει ο βιολογικό του κόλπου, αλλά και αυτό μάλλον δεν το είχαν προβλέψει οι ......υπόλογοι. Νόμιζαν ότι λειτουργεί μόνος του. Κρίμα !
Κρίκος δυο.
Πριν κάμποσο καιρό έγραψα ότι το Καστέλλι δεν είναι μια καθαρή πόλη και αυτό οφείλετε σε πολλούς λόγους. Έγραψα ακόμα ότι μπορούμε να το κάνουμε να φαίνεται καθαρό αρκεί να προσπαθήσουμε όλοι μας. Ο δήμος που έχει τον πρώτο λόγο, οι κάτοικοι και μετά οι διάφορες ομάδες, οργανώσεις, σύλλογοι, πρέπει επιτέλους να ενδιαφερθούν για την καθαριότητα. Γιατί τα ξαναγράφω, θα μου πείτε αφού τα έχω ξαναγράψει; Μα για την απαράδεκτη κατάσταση που υπήρχε σε όλη την πλατεία Τζανακάκη την μέρα της εθνικής μας εορτής. Τα καλάθια παραγεμισμένα από σκουπίδια όλη η πλατεία ασκούπιστη και ένα πρόχειρο άσπρισμα για τα μάτια του κόσμου. Αλλά δυστυχώς αυτά τα μάτια ήταν που τα είδαν και .... ντράπηκαν. Επειδή κάποιοι θα μου πουν ότι δεν κάνει να γράφω τέτοια γιατί έτσι δυσφημώ την πόλη μου, θα τους θυμίσω ότι καλύτερα από μένα παρά από κανένα ξενομερίτη που ψάχνει και την ευκαιρία. Εξάλλου εγώ ζω εδώ και όπως και να το κάνουμε δεν μου αρέσει να ζω μαζί με τα σκουπίδια. Άραγε γιατί δεν δίνεται εργολαβία όπως συμβαίνει σε άλλους δήμους, γιατί οι άλλο δήμοι βρίσκουν τρόπους και να φαίνονται καθαροί; Μήπως και εδώ έχουμε κωλησιεργία;
Κρίκος τρία.
12 λεπτά κράτησε η παρέλαση των σχολείων μας, με το ρολόι μου και μα τον Κολοκοτρώνη, τον Διάκο και την Μπουμπουλίνα, έμοιαζε σαν να ήθελαν όλοι, όσο ποιο γρήγορα να τελειώσει αυτό το μαρτύριο. Αγγαρεία, βαριεστιμάρα, νωχελικότητα. Ένα μακρύ τρενάκι όλα τα σχολεία, δεν ήξερες ποιο ήταν ποιο, που πολλές φορές αν τα αντανακλαστικά δεν λειτουργούσαν καλά (εννοώ τα φρένα) όλοι, μα όλοι θα γινότανε μια χαλκομανία. Ξαναθυμήθηκα, όπως και αρκετοί άλλοι τον μακαρίτη τον Μαρακομιχελάκη, τον Ροβίθη, τον Βελεγράκη, τον φίλο μου τον Πέτρο, ξαναθυμήθηκα τα δικά μου χρόνια στο σχολείο και πραγματικά σκέφτηκα, τι τις χρειαζόμαστε τις παρελάσεις σήμερα, έχασαν το νόημα αλλά και η εικόνα δεν είναι η καλύτερη, ευκαιρία να βρούμε κάτι άλλο για να αναγνωριστεί η αξία του μαθητή, της μαθήτριας. Οι μαθητικές παρελάσεις είναι κατάλοιπο άλλων εποχών, ας μην λέμε ονόματα και στην σημερινή δημοκρατική Ελλάδα που το 40% των παιδιών είναι μετανάστες δεν μπορείς να οργανώνεις μαθητικές παρελάσεις στρατιωτικής έμπνευσης. Άλλο το 1970-80 και άλλο τον 2008-9. Σήμερα οι νέοι είναι ελεύθεροι και δύσκολα θα τους επιβάλεις κάτι που δεν μπορούν να κατανοήσουν. Ας σκεφτούμε κάτι διαφορετικό για να γιορτάσουμε την μέρα, θέατρο, χορούς, ομιλίες, γιατί όπως θα είδατε και ο κόσμος ήταν λίγος, σαν να βαρέθηκε τα ίδια και τα ίδια, αλλά και το θέαμα κάθε χρόνο και λιγότερο.
Ούτε κρητική μουσική δεν είχαμε όπως άλλοτε, λέτε να κτύπησε η κρίση και τις παρελάσεις;

ΟΙ ΤΕΣΣΕΡΕΙΣ ΓΡΑΜΒΟΥΣΕΣ

Αν δεν το ξέρετε στην Ελλάδα υπάρχουν τέσσερα νησάκια με το όνομα Γραμβούσα, δυο στην Κίσαμο (Ήμερη και Άγρια Γραμβούσα), ένα στην Αμοργό και ένα στην ανατολική μεριά της Θάσου. Κάπου διάβασα ότι υπάρχει και ένα ακόμα στα μικρασιατικά παράλια. Θα το ψάξω!!!

ΤΣΟΥΝΑΜΙ

Ο αιώνας αυτός θα φέρει σεισμό με τσουνάμι στο Αιγαίο!!!
Καταστροφικό σεισμό που θα συνοδεύεται από τσουνάμι προβλέπουν ερευνητές του Πανεπιστημίου Κέιμπριτζ της Αγγλίας στη χώρα μας, μέσα στα επόμενα ενενήντα χρόνια, δηλαδή μέχρι το τέλος του αιώνα. Όπως λένε, βασισμένοι σε μελέτη που πραγματοποίησαν, το ελληνικό τόξο, που ως γνωστόν ξεκινά από το Ιόνιο πέλαγος και περνά από τα ανοιχτά της Κρήτης, μπορεί να δώσει φοβερό σεισμό, ανάλογο με εκείνον που κατέστρεψε την Αλεξάνδρεια, το 365 προ Χριστού. Χρησιμοποιώντας τεχνικές χρονολόγησης που βασίζονται στον άνθρακα, προσομοιώσεις και μοντέλα που δημιουργήθηκαν σε υπολογιστές, οι ερευνητές δημιούργησαν τεχνητά δόνηση ανάλογη μ’ εκείνη που έγινε αιτία καταστροφής της Αλεξάνδρειας. Στόχος ήταν να εντοπιστεί από πού προήλθε εκείνος ο σεισμός. Και όπως διαπίστωσαν, προήλθε από το ελληνικό τόξο. Όπως αναφέρουν μάλιστα στη μελέτη τους που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Nature Geoscience», τέτοιος σεισμός που συνοδεύεται από τσουνάμι συμβαίνει περίπου κάθε οκτακόσια χρόνια. «Εκτιμούμε ότι υπάρχει επανάληψη τέτοιων σεισμών ανά 800 χρόνια» λέει χαρακτηριστικά η καθηγήτρια Σεισμολογίας Μπεθ Σόου που είναι επικεφαλής των μελετητών. Η ομάδα της ερεύνησε τα δεδομένα προηγούμενων σεισμών ώστε να διαπιστώσει τις μελλοντικές πιθανότητες ισχυρών δονήσεων. «Η διαπίστωση ότι το ελληνικό τόξο ευθύνεται για το σεισμό του 365 π.Χ. και το τσουνάμι που ακολούθησε είναι πολύ σημαντική για εκατομμύρια ανθρώπους που ζουν στην περιοχή» προσθέτει η Βρετανίδα σεισμολόγος. «Το ρήγμα κοντά στις νοτιοδυτικές ακτές της Κρήτης έδωσε ιδιαίτερα ισχυρό σεισμό που προκάλεσε τσουνάμι, γύρω στο 1300 μ.Χ. Αυτό σημαίνει ότι η επόμενη πολύ ισχυρή δόνηση θα μπορούσε να συμβεί οποιαδήποτε στιγμή μέχρι το τέλος του αιώνα» επισημαίνει η Σόου. Η Βρετανίδα σεισμολόγος και οι συνάδελφοί της υπολογίζουν τα πιθανά μεσοδιαστήματα μεταξύ των πολύ ισχυρών σεισμών μετρώντας την κίνηση κάθε πλευράς του ρήγματος ώστε να υπολογίσουν πόσο συχνά τέτοιοι μεγάλοι σεισμοί θα πρέπει να σημειώνονται για να δικαιολογείται η κινητικότητα των πλευρών του ρήγματος. Το μοντέλο που έφτιαξαν στον υπολογιστή για να κάνουν τους υπολογισμούς τους λαμβάνει ως δεδομένο ότι μια δόνηση μεγέθους 8 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ θα προκαλούσε τσουνάμι που θα κατέκλυζε τις παραλιακές περιοχές της Αλεξάνδρειας και ολόκληρης της βόρειας Αφρικής, όπως επίσης τις νότιες ακτές της Ελλάδας και της Σικελίας και θα έφτανε μέχρι το λιμάνι του Ντουμπρόβνικ. Μια τέτοια δόνηση θα ήταν ανάλογη εκείνης του 365 π.Χ. που κατέστρεψε μεγάλο τμήμα της χώρας μας και προκάλεσε τσουνάμι που πλημμύρισε την Αλεξάνδρεια και το Δέλτα του Νείλου προκαλώντας το θάνατο δεκάδων χιλιάδων ανθρώπων. Αυτή η εκτίμηση είναι λογικά ακόλουθη του ιστορικού των παλιρροϊκών κυμάτων, καταλήγουν η Σόου και οι συνεργάτες της στη μελέτη τους. Το ίδιο ανησυχητικά είναι εξάλλου τα συμπεράσματα έρευνας του Ινστιτούτου Γεωφυσικής και Ηφαιστειολογίας της Ρώμης, ερευνητές του οποίου απομόνωσαν τα στοιχεία έξι ιστορικών σεισμών της Μεσογείου, μεγέθους άνω των 8 Ρίχτερ -δυο από αυτούς στην Κρήτη, το 365 μ.Χ. και το 1030 μ.Χ.- οι οποίοι προκάλεσαν τσουνάμι. Μελετώντας τα κατέληξαν στο ίδιο ακριβώς συμπέρασμα με εκείνο της Σόου και των συνεργατών της. Εν τω μεταξύ, με τη συνδρομή της UNESCO πρόκειται να δημιουργηθεί στη δυτική Ελλάδα ένα δίκτυο μελέτης των σεισμών, όπου θα παρακολουθούνται οι εξελίξεις κατά μήκος του ελληνικού τόξου με σεισμογράφους και παλμογράφους.
To 2004 ήμουν μαζί με τους γεωλόγους του αγγλικού πανεπιστημίου στις μετρήσεις που έγιναν στους αρχαιολογικούς χώρους της Κισάμου αλλά και των Φαλασάρνων, μετρήσεις που έγιναν σε τοίχους που έπεσαν σαν χάρτινοι, πάχους 4-5 μέτρων. Κατά τα λεγόμενα των ειδικών ο σεισμό του 365 μ.Χ., εκτιμάται ότι είχε ένταση 8,3-8,5 βαθμούς της κλίμακας Ρίχτερ και μόλις 12 μίλια απόσταση δυτικά από τα Φαλάσαρνα. Το ρήγμα πιθανότατα θα παραμείνει ήσυχο για περίπου 5.000 χρόνια, όπως υπολογίζουν οι Βρετανοί γεωλόγοι. Προειδοποιούν όμως ότι, εάν η τεκτονική δομή κατά μήκος του υπόλοιπου ελληνικού τόξου είναι παρόμοια, ένας υποθαλάσσιος σεισμός θα μπορούσε να προκαλέσει τσουνάμι στην Ανατολική Μεσόγειο. Το τελευταίο τσουνάμι που σάρωσε την ανατολική Μεσόγειο συνέβη στις 8 Αυγούστου 1303. Σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύτηκε το 2006, το κύμα των εννέα μέτρων που χτύπησε πάλι την Αλεξάνδρεια προκλήθηκε από σεισμό περίπου 7,8 βαθμών που είχε εκδηλωθεί 40 λεπτά νωρίτερα έξω από την Κρήτη. Επίσης πολύ σημαντικό τσουνάμι είναι αυτό που έπληξε την Αλεξάνδρεια τον Ιούλιο τού 365 μ.Χ. που προκλήθηκε από σεισμό μεγέθους 8.2 τής κλίμακας Ρίχτερ. Ο αριθμός των θυμάτων ανήλθε στους 50.000.
Πηγή: Πατρίς, espresso gr. http://sadentrepese.blogspot.com/2008/10/blog-post_24.html

Η ΠΑΡΕΛΑΣΗ ΜΑΣ

Αυτό είναι το ιερό πανί, το γαλανό και τ' άσπρο

κομμάτι απ' ανοιξιάτικο και ξάστερο ουρανό

που' ναι λευκό σαν τον αφρό, του κύματος που ανθίζει

σε περιγιάλι ολόμορφο, σε πέλαο μακρινό.

Αυτό είναι το ιερό πανί, που όταν περνάει μπροστά μας

υγραίνονται τα βλέφαρα και σπαρταράει η καρδιά.

Έκλαψαν μάτια και καρδιές, επάνω της κι οι κόρες

τις νύχτες την υφαίνανε κρυφά στον αργαλειό. Είναι η σημαία τη βλόγησαν παπάδες μ' άσπρα γένια

μες στης σκλαβιάς το τρίσβαθο κι απόκρυφο σχολειό

είναι μια αθάνατη πνοή, που ορμάει να ζωντανέψει

με ανατριχίλα ανέκφραστη το δίχρωμο πανί.

25 ΜΑΡΤΙΟΥ 1821

http://www.geetha.mil.gr/media/1istoriko_25martiou/25martiou-1/25mar-3.htm

ΒΥΖΑΝΤΙΝΑ ΧΩΡΙΑ ΣΤΗΝ ΚΙΣΑΜΟ

Τρία χωριά στην Κίσαμο με πολύ....... παράξενο όνομα !!!

Αρμενοχωριό: Οικισμός στην σημερινή κοινότητα Σφακοπηγαδίου. Αναφέρεται στο Κατάστιχο των Φεούδων της Κισάμου τον 14ο αιώνα . Ίσως να πρόκειται γι αυτόν τον οικισμό που αναφέρεται και σε έγγραφο του νοταρίου P. Scardon του Χάνδακα το 1271. Δεν είναι όμως βέβαιο ότι εννοείται το συγκεκριμένο χωριό ή άλλο με ίδιο όνομα. Με βάση την ετυμολογική ανάλυση του ονόματος, θα μπορούσε να λεχθεί ότι κατά πάσα πιθανότητα πρόκειται για εγκατάσταση Αρμενίων στρατιωτών του Νικηφόρου Φωκά μετά το 961. Παρόμοια τοπωνύμια είναι διάσπαρτα σ’ όλη την Κρήτη και παρέχουν μια σχετικά ασφαλή τοποθέτηση των οικισμών αυτών τουλάχιστον στην αρχή της δεύτερης βυζαντινής περιόδου της Κρήτης.

Βουλγάρω: Χωριό που όπως δηλώνεται και απ’ την ονομασία του, πιθανόν να κατοικήθηκε από Βούλγαρους στρατιώτες που έφερε μαζί του ο Νικηφόρος Φωκάς το 961. Πάντως το χωριό συναντάται και στο Κατάστιχο Φεούδων της τούρμας Κισάμου στις αρχές του 14ου αιώνα . Στην ίδια κοινότητα επίσης και κοντά στο εν λόγω χωριό βρίσκεται ο οικισμός Λατζιανά όπου υπήρχε και το μοναστικό κέντρο της Αγ. Βαρβάρας του οποίου ο μισοκατεστραμένος σταυροειδής εγγεγραμμένος ναός σώζει ελάχιστα λείψανα ωραίας ζωγραφικής που δείχνει σοβαρές επιδράσεις από το κέντρο. Αν και υποστηρίζεται ότι είναι κτίσμα του 14ου αιώνα, υπάρχει και η άποψη ότι ίσως πρόκειται για έργο των μέσων του 11ου αιώνα. Υπό αυτές τις συνθήκες η ύπαρξη του χωριού αυτού από τη βυζαντινή περίοδο φαίνεται σχεδόν βέβαιη.

Τοπόλια : Χωριό που αναφέρεται για πρώτη φορά σε νοταριακό έγγραφο του Χάνδακα το 1256 με το όνομα Βopolia. Είναι σχεδόν βέβαιο ότι πρόκειται για παλαιότερο οικισμό. Μάλλον πρόκειται για εγκατάσταση Σλάβων στρατιωτών του Νικηφόρο Φωκά. Το όνομα του οικισμού είναι σλαβικό και δηλώνει είδος λεύκας (τοπόλι). Παρόμοια τοπωνύμια υπάρχουν και σ’ άλλα μέρη της Ελλάδας, στην Ευρυτανία (Τοπολιανά), στην Αχαΐα (Τοπόλοβα) αλλά και στην Βουλγαρία όπου Τοπόλιτσα ονομάζεται παραπόταμος του Έβρου. Το όνομα αυτό πάντως συναντάται και στις τρεις ενετικές απογραφές με το σημερινό του όνομα. Σύμφωνα με τα στοιχεία αυτά πρόκειται για επίσης βυζαντινό οικισμό. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι μόλις 3 χμ. παρακάτω βρίσκεται το χωριό Βουλγάρω όπου επίσης εικάζεται ότι πρόκειται για εγκατάσταση Βουλγάρων στρατιωτών του Ν. Φωκά. Στο ίδιο χωριό και στο σπήλαιο της Αγίας Σοφίας, έχουν ανακαλυφθεί νομίσματα και κεραμική της ρωμαϊκής περιόδου . Ίσως τούτο να δηλώνει ότι η θέση κατοικούνταν και πριν την δεύτερη βυζαντινή περίοδο.

Πηγή: Φαντάκης Ιωάννης

ΣΗΜΕΡΑ Η ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΣΗΜΑΙΑΣ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟ ..ΜΠΑΛΚΟΝΙ !!

Τιμή σε αυτούς που θυσιάστηκαν

Να δείξουμε πως όχι μόνο είμαστε

αλλά και πως νιώθουμε Έλληνες

Ας κλείσουμε τα μάτια κι ας προσπαθήσουμε έστω για λίγα λεπτά να καταλάβουμε και να νοιώσουμε το μεγαλείο της ψυχής των αγωνιστών του 1821.

Ας κλείσουμε τα μάτια κι ας βρεθούμε με τα παλικάρια μέσα στην Αγία Λαύρα μπροστά στον Παλαιών Πατρών Γερμανό και το Λάβαρο της Επαναστάσεως την στιγμή που ψέλνουν το "Τη Υπερμάχω Στρατηγώ"...

Ας κλείσουμε τα μάτια κι ας βρεθούμε μπροστά στον Αθανάσιο Διάκο την στιγμή που, μπροστά στη μεγάλη θυσία, απαντά στον Ομέρ Βρυώνη, "Εγώ Γρεκός γεννήθηκα, Γρεκός θε να πεθάνω"...

Ας κλείσουμε τα μάτια κι ας βρεθούμε στο διάσπαρτο από πτώματα Ελλήνων και Τουρκοαιγυπτίων, πεδίο της Μάχης στο Μανιάκι, την στιγμή που σηκώνουν τον νεκρό Παπαφλέσσα κι ο Ιμπραήμ σκύβει και τον φιλά στο μέτωπο από θαυμασμό...

Ας κλείσουμε τα μάτια κι ας βρεθούμε στην Βιέννη όπου ανάμεσα σε δακρυσμένα μάτια ο Ρήγας Φερραίος λέει "Καλύτερας μιας ώρας Ελεύθερη ζωή παρά σαράντα χρόνια σκλαβιά και φυλακή"...
Ας κλείσουμε τα μάτια κι ας βρεθούμε με τον Οδυσσέα Ανδρούτσο μέσα στο χάνι της Γραβιάς με τα 120 παλικάρια του περικυκλωμένος από 8000 Τουρκαλβανούς του Ομέρ Βρυώνη, την στιγμή που φωνάζει "Φωτιά" δίνοντας το έναυσμα του άρξασθε πύρ...

Ας κλείσουμε τα μάτια κι ας βρεθούμε με τον Κολοκοτρώνη στα Δερβενάκια λίγο πριν την μάχη να λέει : "Είδα ένα όνειρο, τον Θεό να υπογράφει ένα χαρτί. Την ελευθερία των Ελλήνων. Και την υπογραφή του ο Θεός δεν την παίρνει πίσω"...Ας κλείσουμε τα μάτια κι ας βρεθούμε με τον Καραΐσκάκη στην Αράχωβα την στιγμή που λέει στους άλλους οπλαρχηγούς "όποιος αγαπάει την πατρίδα, θα υποφέρει"...

Ας κλείσουμε τα μάτια κι ας βρεθούμε μέσα στο πολιορκημένο Μεσολόγγι, απλοί στρατιώτες πάνω στις επάλξεις, να σημαδεύομαι τους εχθρούς...Ας κλείσουμε τα μάτια κι ας βρεθούμε στο πυρπολικό του Κανάρη που πλέει μέσα στην νύχτα προς το λιμάνι της Χίου, λίγο πριν ανατινάξει την ναυαρχίδα του σφαγέα Καρά Αλή...

Ας κλείσουμε τα μάτια κι ας βρεθούμε πάνω στο καράβι της Μπουμπουλίνας την στιγμή που βλέποντας τους άντρες της να δειλιάζουν σε μια επίθεση φωνάζει " Είσθε λοιπόν γυναίκες κι όχι άντρες; Εμπρός"...
Ας υψώσουμε την Ελληνική Σημαία στα μπαλκόνια μας και στις αυλές μας.

Ας τιμήσουμε τα παλικάρια που θυσιάστηκαν για την Ελευθερία μας.

Ας κρατήσουμε αναμμένη την φλόγα της Ελλάδας στην ψυχή μας.

Ας δείξουμε σε όλους τους λαούς της Γης, ότι σ' αυτήν την γωνιά κατοικεί το ενδοξότερο και πιο υπερήφανο Γένος. Το Γένος των Ελλήνων. Το Γένος των Ηρώων.

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ: ΑΣ ΜΙΛΗΣΟΥΜΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ

ΑΡΩΜΑ .....ΚΡΗΤΗΣ

Στόχος η επιμήκυνση της τουριστικής περιόδου για όλες τις εποχές του χρόνου.
Πλούσιο είναι το πρόγραμμα των δραστηριοτήτων στο Βερολίνο και στην έκθεση τουρισμού που πραγματοποιείται εκεί από 11 έως 15 Μαρτίου. Καταλυτική είναι η συμμετοχή της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Ηρακλείου που συμμετέχει με τους άλλους νομούς, στο περίπτερο της Κρήτης, έχοντας στόχο την τουριστική προβολή του νησιού. Το «Διεθνές Χρηματιστήριο Τουρισμού», είναι η μεγαλύτερη τουριστική εκδήλωση στον κόσμο και φέτος συμμετέχουν 11.000 εκθέτες από 180 κράτη σε συνολική έκταση 160.000 τ.μ. Η νομάρχης Ηρακλείου κ. Βαγγελιώ Σχοιναράκη - Ηλιάκη, σε συνέντευξη που παραχώρησε σε Γερμανούς δημοσιογράφους και τουριστικούς πράκτορες, στα πλαίσια της Διεθνούς Τουριστικής Έκθεσης ΙΤΒ, με σκοπό την ενίσχυση της τουριστικής προβολής της Κρήτης, αναφέρθηκε στις ομορφιές της Κρήτης και στις εναλλακτικές προτάσεις τουρισμού για όλες τις εποχές του χρόνου, ενώ τόνισε ότι «θέλω να σας ευχαριστήσω για τη σημερινή σας παρουσία και θα χαρούμε να σας υποδεχτούμε στην Ελλάδα, στο νησί μας στην Κρήτη, στο νομό μας στο Ηράκλειο. Στην Κρήτη, το νοτιότερο μέρος της Ευρώπης, πύλη προς την Ασία και την Αφρική. Στην Κρήτη του πολιτισμού. Στην Κρήτη με τις απέραντες παραλίες, με τις φυσικές της ομορφιές, με τους φιλόξενους ανθρώπους. Στην Κρήτη, με τις πολλές επιλογές για την τουριστική διαμονή από πολυτελείς υποδομές μέχρι αγροτουριστικές επιχειρήσεις στην ενδοχώρα του νομού. Στόχος μας για την Κρήτη και το νομό μας, το Ηράκλειο, είναι η επιμήκυνση της τουριστικής περιόδου για 12 μήνες, για όλες τις εποχές του χρόνου. Υπάρχουν εξάλλου εναλλακτικές μορφές τουρισμού, από τη θάλασσα μέχρι το βουνό, που καλύπτουν τις απαιτήσεις του πιο απαιτητικού επισκέπτη. Ερχόμενοι στην Κρήτη και στο Ηράκλειο, θα έχετε τη δυνατότητα να γευτείτε την κρητική διατροφή, τα παραδοσιακά μας προϊόντα, με πιστοποίηση ονομασίας προέλευσης, παγκοσμίως γνωστά για τη διατροφική τους αξία και δεκάδες άλλα παραδοσιακά προϊόντα, τα οποία παρασκευάζουν συνεταιρισμοί και ενώσεις. Στην Κρήτη και στο Ηράκλειο, θα σας περιμένουν φιλόξενοι άνθρωποι, με χαμόγελο και ανοιχτή καρδιά». Η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Ηρακλείου κατά τη διάρκεια της έκθεσης, διανέμει έντυπο διαφημιστικό υλικό στα Γερμανικά, αφίσες και DVD, για την προβολή της Κρήτης, ενώ παράλληλα προσφέρει παραδοσιακά κρητικά εδέσματα στους επισκέπτες, όπως ξεροτήγανα, ρακί, τυρί, παξιμάδι, προβάλλοντας την κρητική φιλοξενία και τη λαϊκή παράδοση της Κρήτης.

Πηγή: Εφημερίδα ΤΟΛΜΗ

Η δικιά μας νομαρχιακή επιτροπή τουρισμού, μαζί με πολλούς ξενοδοχειακούς παράγοντες βρίσκεται αυτόν τον καιρό στην Σουηδία !

ΑΡΧΑΙΕΣ ΠΟΛΕΙΣ ...ΒΥΘΙΣΜΕΝΕΣ

Του Μάριου Μαμανέα
Η αντίληψη που επικρατεί στο ευρύ κοινό σχετικά με την υποβρύχια αρχαιολογία είναι σε μεγάλο βαθμό εσφαλμένη, καθώς το ενδιαφέρον επικεντρώνεται κυρίως στην ανακάλυψη και μελέτη των ναυαγίων και των περιεχομένων τους. Ωστόσο το ενδιαφέρον της εναλίας αρχαιολογίας δεν περιορίζεται μόνο στα ναυάγια, αλλά επεκτείνεται και στην έρευνα αγνώστων πολλές φορές οικισμών και βυθισμένων λιμανιών. Τα βυθισμένα οικιστικά συγκροτήματα του ελλαδικού χώρου δεν περιβάλλονται βεβαίως από το μυστήριο που γοητεύει πολλούς, όπως η υπόθεση της χαμένης Ατλαντίδος, αλλά συμπληρώνουν καίρια τον αρχαιολογικό ιστό της χώρας και παρέχουν πολύτιμα πληροφοριακά στοιχεία για την ιστορία, το εμπόριο, τις πληθυσμιακές μετακινήσεις, τη γεωλογία και το κλίμα του Αιγαιακού περιβάλλοντος, στο οποίο κυρίως έχουν εντοπιστεί. Οι ήδη γνωστές υποβρύχιες αρχαιολογικές θέσεις κατά μήκος των ακτογραμμών της Ελλαδικής επικρατείας καλύπτουν το χρονολογικό πεδίο από την προϊστορική εποχή μέχρι και την πρώιμη βυζαντινή. Συνοπτικά είναι οι παρακάτω:
Σαλάντι Αργολίδας.
Ο προϊστορικός οικισμός βρίσκεται στο μέσο του όρμου των Διδύμων, λίγο βορειότερα του γνωστού σπηλαίου Φράγχθι. Εκτείνεται με κατεύθυνση βορειοδυτικά-νοτιοανατολικά σε μια ζώνη μήκους 400 και πλάτους 30 μ. περίπου κατά μήκος της παραλίας και μέχρι την ισοβαθή των 4 μ. κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας. Λόγω των αλουβιακών αποθέσεων στο μυχό του όρμου και της ανόδου του επιπέδου της στάθμης του ύδατος η συνολική έκταση του οικισμού δεν είναι δυνατόν προς το παρόν να προσδιοριστεί Η επιφανειακή έρευνα, που έγινε το 1998 από τους αρχαιολόγους της Εφορείας Εναλίων Αρχαιοτήτων Δ. Χανιώτη και Α. Τεγονίδου, και Χ. Αγουρίδη το 2000, έδειξε ότι ο οικισμός θα πρέπει να καταλάμβανε μια έκταση 20 στρεμμάτων περίπου και να βρισκόταν κατά την πρώιμη Εποχή του Χαλκού σε χαμηλή κοιλάδα και σε αρκετή απόσταση από τη θάλασσα, αν κρίνουμε από την ελαφρά κλίση του βυθού. Οι τοίχοι θεμελιώσεως των κτηρίων του οικισμού, που είναι ορατοί σήμερα στην επιφάνεια του βυθού, είναι κατασκευασμένοι από αργούς λίθους και είναι κυρίως δύο τύπων: διπλοί πάχους 50-60 εκατοστών με ενδιάμεσο γέμισμα και μονοί πάχους 30 εκ. Στο δεύτερο τύπο ανήκει και ημικυκλικό κτίσμα διαμέτρου 4 μ. Αμφότεροι οι παραπάνω τύποι συναντώνται συχνά σε οικισμούς της Πελοποννήσου και της Στερεάς Ελλάδος κατά την πρώιμη Χαλκοκρατία. Από την κεραμική που ανεβρέθει, όπου κυριαρχούν οι ραμφόστομες φιάλες, τα χονδροειδή αγγεία οικιακής χρήσεως, τα ανοικτά αγγεία με ανάγλυφες ταινίες στο άνω μέρος τους καθώς και μυλόλιθοι και τρυπητήρια από ηφαιστειακό υλικό του Σαρωνικού, ο οικισμός χρονολογείται στην πρώιμη Εποχή του Χαλκού και μάλιστα στην δεύτερη και πιο ώριμη φάση της.
Πλατυγιάλι Αστακού.
Ο χώρος αυτός, σε οδική απόσταση 12 χλμ. νότια του Αστακού Αιτωλοακαρνανίας, εντοπίζεται μεταξύ των ακρωτηρίων Κάρλο Γλώσσα και Στενή Γωνιά. Το πλάτος του όρμου είναι 1 χλμ., ενώ η θάλασσα εισδύει σ’ αυτόν περίπου 2 χλμ. Η είσοδός του προστατεύεται από τις νησίδες του συμπλέγματος των Εχινάδων. Τόσο μέσα στη θάλασσα όσο και στην παραλία υπάρχουν πηγές γλυκού νερού. Η υποθαλάσσια έρευνα στην περοχή είχε ξεκινήσει με αφορμή τον προγραμματισμό κατασκευής στον ομώνυμο όρμο διαλυτηρίου πλοίων από την ΕΤΒΑ και διήρκεσε από τον Ιούλιο έως το Δεκέμβριο του 1986. Αξιοπρόσεκτο εύρημα είναι ο ταφικός εγχυτρισμός ενός βρέφους. Ο προϊστορικός οικισμός βρισκόταν στο μυχό του κόλπου, σε σημείο που και προ της βύθισής του πρέπει να ήταν χαμηλή κοιλάδα. Οι λόγοι της καταβύθισης παραμένουν ουσιαστικά άγνωστοι, αφού η εξακρίβωσή τους προϋποθέτει γεωλογική μελέτη. Τοίχοι κτισμάτων διακρίνονται σε μια ζώνη 400 μ. παράλληλα προς την ακτογραμμή και σε απόσταση 130 μ. απ’ αυτήν, τουλάχιστον ως την ισοβαθή των 5 μ. Μερικοί απ’ αυτούς συνεχίζονταν και στην παραλία σε αρκετό βάθος κάτω από το έδαφος. Το τμήμα του οικισμού που καλύπτεται απο τη θάλασσα έχει έκταση περίπου 50 στρεμμάτων και καταποντίστηκε πριν από 4.500 χρόνια. Η οριστική του εξαφάνιση ωστόσο επήλθε με την εγκατάσταση του διαλυτηρίου πλοίων, που συντελέστηκε εξαιτίας της αβελτηρίας αλλά και με τις «ευλογίες» της θανούσας υπουργού Πολιτισμού Μελίνας Μερκούρη.
Πουνταζέζα Λαυρίου.
Πρόκειται για παραθαλάσσιο οικισμό του αρχαίου δήμου Σουνίου της Λαυρεωτικής και ταυτίζεται με τον «Πορθμόν των Σαλαμινίων», που αναφέρεται σε επιγρφές του 363 π.Χ. από την αρχαία Αγορά Αθηνών. Ο οικισμός φαίνεται να εκτεινόταν στην ευρύτερη περιοχή του λόφου της Πουνταζέζας, καταλήγοντας ομαλά προς τη θάλασσα. Στον πορθμό οι εύποροι δημότες, που ανήκαν στο γένος των Σαλαμινίων, φαίνεται να είχαν στη κατοχή τους καλλιεργήσιμη γη, αλώνι, πηγάδι, δύο οικίες, τέμενος άγνωστης θεότητας καθώς και τέμενος του Ηρακλέους. Οι πρόσφατες έρευνες απέδειξαν ότι στην περιοχή υπήρξε έντονη γεωργοκτηνοτροφική αλλά και μεταλλευτική δραστηριότητα. Σήμερα ένα μέρος του παραθαλασσίου τμήματος του οικισμού είναι καταποντισμένο λόγω της ανόδου της στάθμης της θάλασσας. Τα κυριότερα λείψανα εντοπίζονται στη βορειοανατολική πλευρά και καταλαμβάνουν μια έκταση 110χ35 μ. Εκεί παρατηρούνται τοίχοι κτισμάτων από πωρόλιθο εγκάρσιοι αλλά και παράλληλοι προς την ακτογραμμή. Το ύψος τους είναι περίπου 40 εκ. Επίσης σε απόσταση 25 μ. από την ακτή σε βάθος 1,85 μ. εντοπίζονται απομεινάρια τετραγώνου λίθινου οικοδομήματος (προφανώς δημοσίου κτηρίου) διαστάσεων 9,65χ9,65 μ. Η ακμή του οικισμού ανάγεται στους κλασικούς χρόνους.
Λιμάνι Αβδήρων.
Μέσα στο σύγχρονο λιμενίσκο της κοινότητας των Αβδήρων πραγματοποιήθηκε το 1992 η υποβρύχια έρευνα του αρχαίου λιμενοβραχίονα, που, αν και αρκετά φθαρμένος, σώζει σε μεγάλο βαθμό το αρχικό σχήμα και μέγεθός του. Έχει μήκος περίπου 170 μ. και κατεύθυνση από ανατολών προς δυσμάς. Κατά την πρώτη ανασκαφική περίοδο διαπιστώθηκε κατ’ αρχήν η ύπαρξη δύο τουλάχιστον οικοδομικών φάσεων. Στην πρώτη φαίνεται να ανήκει ένας λιμενοβραχίονας πλάτους 8 μέτρων δομημένος με λιθοπλίνθους από γρανίτη και ελαφρά κλίση προς το βορρά. Εξωτερικά του σημείου που γωνιάζει εντοπίστηκαν δύο ημικυκλικοί πύργοι διαμέτρου 10 και 13 μ. Στην νεότερη φάση του λιμανιού ανήκει η προς τη λιμενολεκάνη επέκτασή του πλάτους 3-3,5 μ., που εφάπτεται στην εσωτερική πορεία της αρχαιότερης φάσης και είναι κατασκευασμένη επίσης από μεγάλες γρανιτένιες λιθοπλίνθους.
Μεθώνη (Οικισμός Εποχής του Χαλκού).
Περί τα μέσα της δεκαετίας του 80 στον κόλπο της Μεθώνης, σε απόσταση 300 μ. από το δημοτικό κάμπινγκ και σε βάθος 3,5 έως 5,5 μ. εντοπίστηκαν εκτεταμένα οικοδομικά λείψανα και συστάδες. Οι τοίχοι σώζονται σε ορισμένες περιπτώσεις σε ύψος τεσσάρων δόμων, αποτελούνται δε κατά κανόνα από πλακερές πέτρες. Η τοιχοδομία αυτή συγκροτείται κυρίως από διπλές σειρές λίθων. Σε λίγες περιπτώσεις εμφανίζεται μόνο μία σειρά, αποτελούμενη από ακατέργαστους ογκόλιθους. Σημαντικό στοιχείο για τη προϊστορική χρονολόγηση του ευρήματος υπήρξε τοίχος σε διάταξη «ιχθυόκανθου», που «πορεύεται» δυτικά από μεγάλο κυκλικό οικοδόμημα. Η γενική εικόνα των λειψάνων συνηγορεί υπέρ της πιθανότητας καταβύθισης λόγω σεισμού. Από το 1990 διεξάγεται συστηματική έρευνα στον εν λόγω χώρο, όπου αξίζει να σημειωθεί ότι έχει βρεθεί μια λίθινη προϊστορική άγκυρα ενσωματωμένη σε τοίχο καθώς και υπολείμματα ταφικού εγχυτρισμού δύο νηπίων. Οι υπάρχουσες ιστορικές πληροφορίες για τη περιοχή είναι αξιολογότατες. Κατά την εποχή των Τρωικών ωνομαζόταν Πήδασος. Ο Στράβων την αναφέρει ως Πήδασον αμπελόεσσαν. Τα δύο σπουδαιότερα ιερά της πόλης ήταν ο ναός της Ανεμώτιδος Αθηνάς, όπου υπήρχε και ανδριάντας του Διομήδους και ναός της Αρτέμιδος, όπου και το υπό του Αναχάρσιδος αναφερόμενο φρέαρ, από το οποίο αντλούσαν νερό αναμεμιγμένο με πίσσα. Ίσως να πρόκειται για την πρώτη άντληση πετρελαίου στον ελλαδικό χώρο.
Πλύτρα Λακωνίας.
Βρίσκονται στη δυτική πλευρά της χερσονήσου Επιδαύρου Λιμηράς μεταξύ των όρμων Σκοτεινός και Άρασμα στο Λακωνικό Κόλπο και ταυτίζεται με την αρχαία πολίχνη Ασωπός των Ελευθερολακώνων. Η περιοχή, που κατά την αρχαιότητα πρέπει να βρισκόταν περίπου 3 μέτρα ψηλότερα από τη σημερινή στάθμη της θάλασσας, είναι διάσπαρτη με αρχαία κτήρια. Είναι τυπικό παράδειγμα αρχαιολογικού χώρου, που έχει διαταραχθεί λόγω τεκτονικών φαινομένων και που σήμερα βρίσκεται βυθισμένος μέχρι και το βάθος των 7 μέτρων. Κατά μήκος του πρανούς της ανατολικής ακτής είναι ορατά τα σημεία όπου έχει αποκοπεί από τη στεριά. Έχουν βρεθεί ανθρώπινα οστά αναμειγμένα με κεραμικά, που ενδεικνύουν το αιφνίδιον της καταστροφής που είχε επέλθει. Η συνεχής διάβρωση της παράκτιας περιοχής αποκαλύπτει οικοδομήματα με εντυπωσιακά ψηφιδωτά δάπεδα καθώς και αρχαίους τοίχους, που συνεχίζουν κάτω από τη θάλασσα. Τα πλείστα των οικοδομικών λειψάνων, που υφίστανται στον πυθμένα του κόλπου, χρονολογούνται από την ελληνιστική έως την παλαιοχριστιανική περίοδο. Απ’ αυτά ξεχωρίζουν ένα πηγάδι δομημένο με λίθους και υδραυλικό κονίαμα, ο αρχαίος λιμενοβραχίονας και ο επ’ αυτού οχυρωματικός πύργος ή φάρος. Τα βυθισμένα κτήρια είναι κατασκευασμένα από ορθογώνιους λιθοπλίνθους, που προέρχονται από τα παρακείμενα επίσης βυθισμένα λατομεία της αρχαιότητας.
Φαλάσαρνα.
Βρίσκεται στον αυχένα της χερσονήσου της Γραμβούσας στην δυτική Κρήτη. Λόγω θέσης υπήρξε το πλέον στρατηγικό σημείο ελέγχου των θαλασσίων οδών μεταξύ του Αιγαίου πελάγους και της Ιταλίας. Ο αρχαίος λιμένας της πόλης βρίσκεται σε απόσταση 100 μ. από την παραλία, θαμμένος κάτω από τόνους προσχώσεων και θαλασσίων αποθέσεων. Αυτό οφείλεται στο γεωλογικό φαινόμενο της προς βορράν κίνησης της λιθοσφαιρικής πλάκας της Αφρικής και της συνακόλουθης σύγκρουσής της με αυτή του Αιγαίου. Στοιχεία από τον χώρο της Φαλάσαρνας, που χρονολογήθηκαν με «άνθρακα 14», απέδειξαν ότι το δυτικό τμήμα της Κρήτης πρέπει να «υψώθηκε» περί το 365 π.Χ. μέσα σε διάστημα λίγων ημερών.
Ελίκη Αχαϊας.
Βρίσκεται μεταξύ των ποταμών Σελινούντα και Κερυνίτη. Ο Παυσανίας στα «Αχαϊκά» του (VΙΙ, 24,5 και 25, 5) αφιερώνει μεγάλο μέρος της διήγησής του σ’ αυτήν. Η συγκεκριμένη πόλη, κέντρο λατρείας του Ελικωνίου Ποσειδώνος, μπορεί χωρίς υπερβολή να χαρακτηριστεί ως καταποντισμένο μυστήριο. Από τα υφιστάμενα ιστορικά στοιχεία γνωρίζουμε ότι συνεπεία σεισμικής έξαρσης κατά τον χειμώνα του 373 π.Χ. καταβυθίστηκε στο σύνολό της, ενώ οι κάτοικοί της μετανάστευσαν στην κυρίως Ελλάδα και τη Μικρά Ασία. Ουδέν άλλο είναι επισήμως γνωστό γι’ αυτήν σήμερα πέρα από τις σποραδικές και ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες αλιέων του Κορινθιακού κόλπου, που κάνουν λόγο για ύπαρξη υποβρυχίων ερειπίων. Πριν από λίγα χρόνια συντελέστηκε η πρώτη υποθαλάσσια μαγνητοσκόπηση της περιοχής από ιδιωτικό συνεργείο δυτών.
Άντισσα.
Εντοπίζεται στη βορειοδυτική Λέσβο και σύμφωνα με τις υπάρχουσες μαρτυρίες Ρωμαίων ιστορικών καταβυθίστηκε το 358 π.Χ.
Πύρρα.
Βρίσκεται επίσης στη Λέσβο, στον κόλπο της Καλλονής. Πρόκειται για αρχαιότατη πόλη, της οποίας τα βυθισμένα απομεινάρια είναι δυνατό να γίνουγ διακριτά σε βάθος λιγότερο των 8 μ., όποτε οι καιρικές συνθήκες το επιτρέπουν.
Ανθηδών.
Στο παραλιακό τμήμα της κωμόπολης αυτής της κεντρικής Ευβοίας (άλλοτε ανήκε στη Βοιωτία) σώζονται ακόμη θεμέλια δημοσίων οικοδομημάτων, αρχαίος μόλος, λιμενοβραχίονες και κρηπιδώματα κατασκευασμένα από μεγάλους ορθογώνιους λίθους. Χρονολογούνται από την Αρχαϊκή έως την Ελληνιστική περίοδο.
Παυλοπέτρι Λακωνίας.
Βρίσκεται κοντά στην Ελαφόνησο. Στον υποθαλάσσιο χώρο του έχει ανακαλυφθεί ευρέως εμβαδού οικισμός της Πρωτοελλαδικής περιόδου, του οποίου η εξέλιξη χρονολογείται μέχρι την Υστεροελλαδική.
Και άλλοι είκοσι ένας πανάρχαιοι και νεώτεροι οικισμοί εκτός από τους προαναφερθέντες
Υπάρχουν ακόμη τα λείψανα 21 βυθισμένων οικισμων στις ακτές της ηπειρωτικής και νησιωτικής Ελλάδος, τους οποίους σε μια απλή κατηγοριοποίηση με κριτήριο την αρχαιότητά τους δυνάμεθα να τους κατατάξουμε ως εξής:
Πρωτοελλαδικοί: Μανίκια Ευβοίας (οικισμός και νεκροταφείο).

Κλασικοί: Τορώνη Καβάλας, Ερέτρια Ευβοίας, Κεγχρεαί Κορίνθου, Γύθειο Λακωνίας και Φεία Ηλείας.

Ελληνιστικοί: Κίρρα Φωκίδος, Δόμβραινα Βοιωτίας, Διβάρι Γιάλοβας Μεσσηνίας, Παλαιά Επίδαυρος Αργολίδος, Ελούντα Κρήτης, Ψείρα Κρήτης, Χερσόνησος Κρήτης, Ίτανος Κρήτης.

Βυζαντινοί: Παροικία Πάρου, Δρέπανο Αργολίδος.
Εύλογα παρατηρούμε ότι η ύπαρξη βυθισμένων οικισμών, που χρονολογούνται μέχρι και τους πρώτους μεταχριστιανικούς αιώνες – ενώ έκτοτε λόγω της εμφανίσεως της πειρατείας ατονεί η συγκρότηση παρακτίων πόλεων -, είναι δηλωτική της συνεχούς παρουσίας ενός συνδυασμού γεωλογικών φαινομένων, που εξακολουθεί να βρίσκεται σε αδιάκοπη εξέλιξη επί σειρά χιλιετιών. Η καταβύθιση της Αιγηίδος προ 10-12.000 ετών οφείλεται στην εκδήλωση των ιδίων ακριβώς φαινομένων (άνοδος στάθμης υδάτων, σεισμοί, ηφαιστειακές εκρήξεις), με τη μόνη διαφορά ότι τότε η ένταση και η χρονική διάρκεια τους ήταν σαφώς πολλαπλάσιες σε σύγκριση με τις μεταγενέστερες ιστορικές περιόδους.Αναφορικά με το ερευνητικό μέρος τα κριτήρια της επιλογής ενός υποθαλασσίου χώρου για μελέτη δεν είναι σταθερά, ενώ το λιγοστό προσωπικό της Εφορείας Εναλίων Αρχαιοτήτων (μόλις τριάντα πρόσωπα, δέκα από τα οποία είναι αρχαιολόγοι) σαφώς δεν επαρκεί, για να καλύψει μια επικράτεια με συνολικό μήκος ακτών μεγαλύτερο από ολόκληρης της Αφρικής και θαλάσσιο χώρο σχεδόν διπλάσιο από την ξηρά της. Ευχής έργον θα ήταν η πλήρωση περισσοτέρων θέσεων με ειδικά εκπαιδευμένο προσωπικό στον τομέα της εναλίου αρχαιολογίας καθώς και η μελλοντική εντατικοποίησης των ερευνών με τη χρήση βαθυσκαφών, αφού είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι τα μεγαλύτερα αρχαιολογικά μυστικά βρίσκονται ακόμη κρυμμένα στα μεγαλύτερα βάθη κάτω από το γαλανό πέπλο των ελληνικών πελαγών.

Πηγές – βοηθήματα: Ξέρξη Λίβα, Η Αιγηίς κοιτίς των Αρίων και του Ελληνισμού, Αθήνα 1956.Ηλία Τσατσόμοιρου, Αιγαίο Βουνό, Αθήνα 1981.Ιωάννου Πασσά, Η αληθινή Προϊστορία, Αθήνα 1985.Αλεξάνδρου Καλέμη, Η αποκάλυψη των φυσικών και ιστορικών θησαυρών της Ευβοίας, Αθήνα 2000.Στράβωνος, Γεωγραφικά. Παυσανίου, Ελλάδος Περιήγησις (Αττικά - Αχαϊκά).Υπουργείο Πολιτισμού – Εφορεία Εναλίων Αρχαιοατήτων, Αναφορές των αρχαιολόγων Χρήστου Αγουρίδη, Αικατερίνης Δελλαπόρτα, Παναγιώτας Τίτσα-Μελά, Χρυσηίδας Σαμίου, Ηλία Σπονδύλη, Ελπίδας Χατζηδάκη.

Η ΓΕΛΟΙΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΒΔΟΜΑΔΑΣ

Ο καθένας με τον πόνο του !!!

ΣΚΗΝΟΘΕΤΗΣΕ .........ΤΗΝ ΛΗΣΤΕΙΑ ΤΟΥ !!!

Όσκαρ για... σενάριο παραλίγο να κερδίσει ο ιδιοκτήτης του ψιλικατζίδικου από τα Πεζά, ο οποίος την περασμένη Τρίτη, κατήγγειλε, ψευδώς, ότι έπεσε θύμα ληστείας. Η αποκάλυψη της ψεύτικης ιστορίας που είχε πλάσει ο εν λόγω κύριος, έγινε από τις Αστυνομικές Αρχές με τη... βοήθεια του ίδιου του υποτιθέμενου θύματος, μιας και κατά τη διάρκεια των καταθέσεων του, έπεφτε σε αντιφάσεις για το τι ακριβώς είχε συμβεί στα λεπτά που διήρκεσε η ληστεία. Και όλα αυτά για να καθυστερήσει, όπως ομολόγησε, την πληρωμή κάποιων χρεών του, μέχρι να βρει τρόπο να τα ξεπληρώσει.Έτσι, ενώ στην πρώτη του κατάθεση έλεγε, για παράδειγμα, ότι οι ληστές του πήραν τα χρήματα από το ταμείο, έπειτα έλεγε ότι του τα άρπαξαν από το πορτοφόλι του. Έκανε επίσης λόγο για καλάσνικοφ και αρκετά βίαιες κινήσεις από την πλευρά των ληστών, σε τέτοιο όμως βαθμό, ώστε να μη δικαιολογούνται. Γι' αυτό το λόγο οι άνδρες της Υποδιεύθυνσης Ασφαλείας, τον κάλεσαν για να δώσει ξανά κατάθεση.Οι αστυνομικοί από τις αντιφατικές του κουβέντες σε σχέση με την πρώτη κατάθεση και τις περιγραφές του, κατάλαβαν ότι κάτι περίεργο συνέβαινε και μόλις τον πίεσαν λίγο παραπάνω, ομολόγησε ότι είχε ο ίδιος σκηνοθετήσει τη ληστεία του.
«Κατά τη λεπτομερή του εξέταση, ο ιδιοκτήτης του ψιλικατζίδικου, έπεσε σε κάποιες αντιφάσεις, με αποτέλεσμα κάποια στιγμή να ομολογήσει ο ίδιος ότι η καταγγελία του ήταν ψευδής», σχολίασε ο διευθυντής Ασφαλείας Γιώργος Σκανδαλάκης.
Ο καταστηματάρχης συνελλήφθη και οδηγήθηκε στον εισαγγελέα.

Ο ΛΥΣΣΟΓΙΩΡΓΗΣ

Η ανταρσία το Λυσσογιώργη ή Καντανολέου στην Κρήτη (1527).
Στα 1527 σημειώνεται εξέγερση ορισμένων ορεινών χωριών έξω από τα Χανιά. Είναι ή ανταρσία τού Λυσσογιώργη, όπως αναφέρεται στα επίσημα έγγραφα της εποχής -ή τού Καντανολέου, όπως έγινε γνωστή αργότερα . Ο Λυσσογιώργης, ενεργώντας κατά τα πρότυπα των βενετικών αρχών αυτοχειροτονήθηκε διοικητής (rettore) και έδωσε τα άλλα αξιώματα σε ανθρώπους τής γενιάς του.
Αιτία της ανταρσίας ήταν οι καταχρήσεις και καταπιέσεις των κατώτερων υπαλλήλων σε βάρος των χωρικών, πολλοί από τούς οποίους αναγκάζονταν να καταφεύγουν στα βουνά και να φυγοδικούν . Η Βενετία ανήσυχη παίρνει τα κατάλληλα μέτρα: ό δόγης με την επιστολή του της 27 Απριλίου 1527 συνιστά στον γενικό καπετάνιο (capitano general) της Κρήτης Cornelio ή Cornaro να μη βιαστή, αλλά να περιμένη τις ενισχύσεις, πού θα φέρη ό στόλος. Πραγματικά ό Cornelio επί πολλούς μήνες δεν κινείται, περιμένοντας να ετοιμαστή καλά. Ακόμη στις 12 Οκτωβρίου 1527 αναφέρει στο Συμβούλιο των Δέκα ότι το δημόσιο ταμείο του Χάνδακα δεν έχει τα χρήματα, πού τού είναι απαραίτητα για να εκστρατεύση εναντίον των επαναστατών, και ότι του χρειάζονται 100 μικρά πυροβόλα (falconi). Στο μεταξύ με την υπόσχεση αμνηστείας είχε κατορθώσει να στρέψη εναντίον των ανταρτών 60 περίπου φυγοδίκους ή άλλους καταδικασμένους για εγκλήματα. Τέλος στις 19 Οκτωβρίου, ίσως μετά την συμπλήρωση των ετοιμασιών, ό δούκας τής Κρήτης Bernardino Superantio (Soranzo) μέ τούς συμβούλους του Zuan Francesco Lion και Jacomo Surian διατάζουν τον Cornelio να συντρίψη τούς στασιαστές και του εκχωρούν πλήρη δικαιοδοσία στα πολιτικά και ποινικά ζητήματα.
Έτσι στις 20 Οκτωβρίου ξεκινά ό Cornelio από το Ηράκλειο προς το Ρέθυμνο με ένα λόχο πεζικού, με τον Ανδρέα Καλλέργη και τούς οπαδούς του και με 200 «Αλβανούς», δηλαδή stradioti. Κατόπιν βαδίζει εναντίον τού Άλικάμπου, πού κατοικούνταν από 250 οικογένειες της γενιάς των Κόντων, «χειρίστων και αρπάγων», όπου επί 15 χρόνια δεν είχε πατήσει δημόσιος υπάλληλος, όπως έγραφε στην έκθεσή του της 2 Νοεμβρίου ό Cornelio, δηλαδή όπου οι αυθαιρεσίες των υπαλλήλων δεν ίσχυαν, όπως πρέπει να συμπεράνη ό ιστορικός. Οι κάτοικοι τού χωριού σκορπίστηκαν αμέσως στα απότομα και άγρια βουνά τους, όπου μετέφεραν και έκρυψαν τα πράγματά τους. Τότε ό Cornelio έστειλε 700 άνδρες με οδηγούς Σφακιανούς, για να καταδιώξουν τούς φυγάδες, ενώ ό ίδιος πήγε στο χωριό Αλίκαμπος. Εκεί παρουσιάστηκαν εμπρός του 80 φοβισμένοι κάτοικοι πού τούς έστειλε με συνοδεία στα Χανιά, ενώ άλλους 8 πού έπιασε την στιγμή πού έφευγαν τούς εξετέλεσε επί τόπου. Σύγχρονα διακήρυξε ότι όποιος ξαναγυρίση στον Αλίκαμπο δεν πρόκειται να πάθη τίποτε. Πραγματικά άρχισαν λίγοι λίγοι να παρουσιάζωνται. Κατόπιν βάδισε προς τα Κεραμειά και τα Μεσκλά, όπου επανέλαβε τα ίδια με αποτέλεσμα να παρουσιαστούν όλοι οι κάτοικοι. Των άλλων όμως χωριών δεν κατέβηκαν, γιατί προφασίστηκαν, όπως γράφει ό Cornelio, ότι ήταν μακριά. Η αλήθεια είναι ότι τα χωριά εκείνα, Άνω και Κάτω Κεραμειά, Άνω και Κάτω Ακαρανού, Άνω και Κάτω Χριστογέρακα, Λάκκοι κ.λ. αποτελούσαν την κυρία εστία των επαναστατών .
Έγιναν άραγε κατόπιν συγκρούσεις στην περιοχή των Λάκκων; Το μόνο πού γνωρίζουμε είναι ότι ό Cornelio με την επιστολή του τής 29 Νοεμβρίου ειδοποιούσε τον δόγη ότι είχε αιχμαλωτίσει πολλούς, ότι ήλπιζε να πιάση και εκείνους πού είχαν διαφύγει στα βουνά, ότι είχαν καλό τέλος οι ύπήκοοι. Κατόπιν ο δόγης στην απαντητική του επιστολή της 21 Ιανουαρίου 1528 συνέχαιρε τον Cornelio για την καταστολή της ανταρσίας και την «σαφή διάταξη» των στρατευμάτων, στοιχεία πού μαρτυρούν για ορισμένες στρατιωτικές κινήσεις των Βενετών και ίσως και για συμπλοκές με τούς επαναστάτες. Σύμφωνα ακόμη με τα στοιχεία αυτά ή ανταρσία εξαλείφθηκε μέσα σε 1 μήνα, μεταξύ 20 Οκτωβρίου - 29 Νοεμβρίου 1527. Ο Cornelio σε πολύ μεταγενέστερη έκθεσή του, της 18 Νοεμβρίου 1528, αναφέρει ότι ύστερ' από το αίσιο πέρας των επιχειρήσεών του εναντίον των επαναστατών, αναγκάστηκε να μείνη με τούς άνδρες του δυό μέρες στην χιονισμένη ύπαιθρο με τρομερό κρύο, για να πιάση τον αρχηγό τους Λυσσογιώργη, αλλά έπειτα, επειδή είδε ότι το ζήτημα αυτό δεν ήταν εύκολο και υπήρχε φόβος να κακοπάθουν οι στρατιώτες του, αποφάσισε να επικηρύξη αυτόν και τούς άνδρες του: όποιος θα τον έπιανε θα έπαιρνε 500 υπέρπυρα από το δημόσιο ταμείο και θα μπορούσε να ζητήση την αμνήστευση δύο επαναστατών· αν τον έπιαναν οι σύντροφοί του, θα αμνηστεύονταν οι ίδιοι· αν πάλιν ένας επαναστάτης παρέδιδε ένα σύντροφό του, θα μπορούσε να προτείνη αμνήστευση δύο άλλων. Συμπληρωματικά στοιχεία αντλούμε από την αναφορά του Cornelio της 2 Απριλίου 1528 προς τον δόγη, όπου εκείνος τονίζει την ανάγκη να δοθούν ηθικές αμοιβές σε 60 περίπου ληστές καταδικασμένους και εκτοπισμένους, πού συνέπραξαν με τις βενετικές αρχές για την καταστολή της ανταρσίας είτε υπηρετώντας τους επί 5 μήνες και 9 μέρες με πίστη και αφοσίωση είτε και συλλαμβάνοντας μερικούς από τούς αντάρτες, πού τούς παρέδωσαν έπειτα στους Βενετούς· γι' αυτό και ό Cornelio συνηγορεί με θέρμη για την παροχή των αμοιβών. Ο αρχηγός της ανταρσίας Λυσσογιώργης με άλλους μαζί συντρόφους του διέφυγε στα βουνά, αλλά πιάστηκε αργότερα -πότε ακριβώς; -από τρεις συντρόφους του, πού τον παρέδωσαν στους Βενετούς για ν' αμνηστευθούν και να πάρουν τα 500 υπέρπυρα, με τα οποία είχε επικηρυχθή. Τα υπέρπυρα αυτά δόθηκαν από τούς Βενετούς στους προδότες συντρόφους του Λυσσογιώργη, αλλά όχι και τα ποσά των άλλων επικηρύξεων- ζήτημα πού στενοχωρούσε τον Cornelio και ζητούσε να λυθή όσο το δυνατόν πιο γρήγορα. Ο Λυσσογιώργης, σύμφωνα με το μεταγενέστερο και όχι πολύ αξιόπιστο Χρονικό του Trivan, μαζί με τούς άλλους αρχηγούς οδηγήθηκε εμπρός στον Βενετό διοικητή των Χανιών και ανακρινόμενος είπε, ότι αρχηγό τον εξέλεξε ό λαός και ότι άσκησε το αξίωμά του, όπως ακριβώς και οι καταγόμενοι από τούς ευγενείς άρχοντες του Βυζαντίου πρόγονοί του, πού κυβερνούσαν το νησί, προτού έλθουν οι Βενετοί. Ο Λυσσογιώργης και οι δύο γιοί του καταδικάστηκαν σε θάνατο και οδηγήθηκαν στην αγχόνη . Από την τραγωδία αυτή ξεπήδησε το παρακάτω τετράστιχο του λαϊκού ποιητή:
Ποιος είδε Κόντη σύνδικο,
Καντανολέ ρετούρη,
και Πάτερο γραμματικό,
Μουσούρο καντσιλέρη.
Την καταστολή της ανταρσίας την κοινοποίησε ό Cornelio στους διοικητές Χανιών, Ρεθύμνου και Ηρακλείου με την εντολή να δημοσιευθή ιταλικά και ελληνικά σε όλα τα κεντρικά μέρη των χωριών. Ο Cornelio εξετέλεσε πάνω από 700 ανθρώπους, άλλων έκοψε τα χέρια, τα πόδια και πολλούς εξόρισε στην Κύπρο, στα Κύθηρα και στην Ίο, ενώ άλλους τούς έριξε σκλάβους στις γαλέρες και άλλους -τα γυναικόπαιδα, φαίνεται- εκτόπισε στις περιοχές Ηρακλείου και Σητείας. Τα χωριά των επαναστατών καταστράφηκαν από τα θεμέλιά τους και κηρύχθηκαν τόποι ακατοίκητοι με την απειλή να θανατώνεται όποιος συλλαμβάνεται εκεί. Όσο για τον Αλίκαμπο, πού δεν ήταν φέουδο κανενός, θα πουλούνταν προς όφελος του κράτους για να καλυφθούν τα έξοδα τής εκστρατείας. Ασφαλώς ή Πολιτεία του Cornelio θα ήταν πολύ πιο σκληρή άπ' ό,τι την περιγράφει. Τότε έπιασε και εξόρισε στην Κύπρο τούς άνδρες του Αλίκαμπου, 100 τής γενιάς των Κόντων, οι οποίοι με αναφορά τους 9 χρόνια αργότερα, στις 15 Ιουλίου 1536, ζητούσαν την άδεια να ξαναγυρίσουν στην Κρήτη . Οι περισσότεροι έχουν διάφορα παρατσούκλια: Λούπος, Κατσούλης, Μελτζάνης, Βάρδας, Κατόπουλος, Ψαρός, Παλούκης, Τζιτζίκης, Μπούκης, Χαρδαλούπας, Κορδόχειλος κ.λ.. Ανάλογα σκληρή θα ήταν ή στάση του Cornelio και στους κατοίκους των Μεσκλών και των Κεραμειών, πού είχαν κατεβή μόνοι τους στα χωριά. Πάντως εξογκωμένη ήταν ή είδηση πού έσωζε ή προφορική παράδοση των Μεσκλών ως τα χρόνια μας ότι στην «καταστροφή του Καντανολέω» είχε γίνει γενική σφαγή των κατοίκων από τούς Βενετούς. Παρά τα αυστηρά μέτρα του Cornelio και την οργή του, οι εκτοπισμένοι μετά την επιβολή τής τάξης άρχισαν σιγά σιγά να διαρρέουν προς τις πατρίδες τους. Θα πέρασαν όμως πολλά χρόνια, ώσπου να γίνη ό επαναπατρισμός τους και να ξαναρχίσουν την παλαιά ατίθαση ζωή τους. Έτσι ύστερ' από 67 χρόνια, στα 1594, ό καπετάνιος τής Κρήτης Ρ. F. Pasqualigo γράφει :«.δόθηκαν και πάλι στην αρπαγή και σε μιά ζωή πού αχαλίνωτη και αξιόποινη, δίχως να φοβούνται την δικαιοσύνη, σε βάρος των πιο αδύνατων. Όχι μόνο ληστεύουν στην ύπαιθρο και στους δημόσιους δρόμους τα ζώα, μα μπαίνουν και στα χωριά την νύχτα και στα σπίτια του ενός και του άλλου και κάνουν τις ίδιες εκείνες ληστείες, πού, όπως είναι γνωστό, χάνουν οι ληστές στην Μάρκα και στην Ρωμάνια. Ανάμεσα στους άθλιους αυτούς ή οικογένεια των Κοντών, από το χωριό Αλίκαμπο πάνω από τον Αρμυρό του Ρεθύμνου, έχει τούς πιο μεγάλους κακοποιούς, γιατί κατοικούν σε τόπο απρόσιτο, όπου μόνον από να δρόμο στενό και δύσβατο σε μήκος περισσότερο από έξι μίλια μπορεί κανένας να μπή. Οι άνθρωποι αυτοί, με τα προνόμια πού τούς τταραχώρησαν οι Έλληνες αυτοκράτορες τής Κωνσταντινούπολης, πού τα διατηρούν ακόμη, θεωρούν τούς εαυτούς των ευγενείς τής αυτοκρατορίας. Την εποχή τού παραπάνω εκλαμπρότατου Κόρνερ ήταν εκατό οικογένειες, άνθρωποι αγέρωχοι και κακοί. Εξορίστηκαν στην Κύπρο και τα υπάρχοντά τους δημεύθηκαν. Μα ύστερα από λίγα χρόνια γύρισαν στην Κρήτη και τώρα έχουν αυξηθή σε ασύγκριτα μεγαλύτερο αριθμό. Γύρισαν και κατοίκησαν στον ίδιο τόπο και ζουν περισσότερο από άλλοτε ανυπότακτοι. Εκείνοι έπειτα της γενιάς του Φούμη, από το χωριό Κεραμειά, ισχυρίζονται και αυτοί, πώς είναι ευγενείς τής αυτοκρατορίας. Πολλοί άπ' αυτούς καταδικάστηκαν σε θάνατο για παρόμοιες στάσεις από τον παραπάνω εκλαμπρότατο Κορνάρο· οι υπόλοιποι, όλοι σχεδόν, εξορίστηκαν στην περιφέρεια του Χάνδακα και της Σητείας και το χωριό τους καταστράφηκε, γιατί βρισκόταν σε τόπο οχυρώτατο, πού ήταν μόνο δέκα μίλια μακριά από τα Χανιά. Στην ίδια θέση απαγορεύτηκε ρητά ν' ανοικοδομήσουν πια σπίτια. Παρ' όλ' αυτά, με την πάροδο του χρόνου, ξαναγύρισαν και ξανάκτισαν το χωριό πιο μεγάλο και τώρα είναι τετρακόσιοι άνθρωποι, ανδρείοι βέβαια μα πολύ ανυπότακτοι και επιρρεπείς στις κακές πράξεις, πού ζουν μόνον από τις αρπαγές. Είναι ακόμη οι Καντανολέοι από το χωριό Χριστό Γέρακα· ένας άπ' αυτούς, εκείνο τον καιρό, ήταν τόσο θρασύς πού ανακηρύχθηκε ρετούρης και διόρισε συμβούλους, από την ίδια την γενιά του. Σήμερα όμως δεν αριθμεί πολλά μέλη, όπως οι άλλες γενιές. Είναι ακόμη οι Μουσούροι και οι Σγουράφοι, άνθρωποι με κακά φυσικά, πού κατοικούν στον Ομαλό, στο Ορθούνι και σε άλλα τριγύρω χωριά. Παρ' όλο πού απαγορεύτηκε ρητά να κατοικούν στα οχυρότατα βουνά, όπου ή ανάβαση είναι δυσκολώτατη».

Πηγή: Απόστολος Βακαλόπουλος, Ιστορία του Νέου Ελληνισμού, Γ' τομ., Θεσσαλονίκη 1968.

ΕΓΙΝΕ ΚΑΙ ΑΥΤΌ !!!!

Βραδινό ουράνιο τόξο 18.31 και κοντόχοντρο

ΙΣΤΟΡΙΕΣ

Ο κλέφτης

Μια νύχτα, εκεί που κοιμόταν ο Νασρεντίν, νοιώθει τη γυναίκα του να του σκουντάει τον ώμο και να τον ξυπνάει λέγοντάς του ψιθυριστά στο αυτί:

- «Κάποιος κλέφτης μπήκε στο σπίτι».

- «Μην βγάζεις άχνα», της λέει το ίδιο ψιθυριστά ο Νασρεντίν, «δεν έχουμε τίποτα για να μας κλέψει κι αν είμαστε και λίγο τυχεροί, μπορεί να μας αφήσει και κάτι αυτός».

'Η ο Σουλτάνος πεθαίνει ή η καμήλα ψοφάει !

Μια φορά, λέγεται, ότι ο Ναστρεντίν Χοτζας έκλεισε συμφωνία με το Σουλτάνο να μάθει σε πέντε χρόνια στην καμήλα του γράμματα. Όλοι όσοι τ’ άκουσαν έμειναν έκπληκτοι και νόμισαν ότι ο Χοτζας τρελάθηκε!!! Αυτός όμως, πήγε στο σπίτι του και δείχνοντας στη γυναίκα του τις χίλιες λίρες της είπε ότι είναι ο μισθός του, που θα μάθει στην καμήλα του Σουλτάνου γράμματα. Καταλαβαίνετε τώρα τη στεναχώρια της γυναίκας του. Αλλά ήσυχος και θυμόσοφος ο Ναστρεντίν της είπε: Μη στεναχωριέσαι γυναίκα· σε τόσα χρόνια ποιός ξέρει; η ο σουλτάνος πεθαίνει, η η καμήλα ψοφάει

22 Μαρτίου Παγκόσμια μέρα του νερού

Οι Ινδιάνοι έχουν μια σοφή ρήση για το νερό, στο οποίο είναι αφιερωμένη η 22α Μαρτίου κάθε έτους, αυτή που ορίσθηκε από τον O.H.E. το 1992 ως η «Παγκόσμια ημέρα για το νερό». Λέει λοιπόν ότι «Το νερό το δανειστήκαμε και οφείλουμε να το παραδώσουμε στα εγγόνια μας όπως το παραλάβαμε». Βέβαια αυτά τα λένε οι Ινδιάνοι, εμείς που το παίζομαι και λίγο καουμπο-σερίφηδες λέμε άλλα και οι οδηγίες που δίνουμε στα εγγόνια μας είναι τελείως διαφορετικές, αλλά δεν είναι ανάγκη να τις αναλύσουμε τώρα.

Η ευρωπαϊκή ένωση τα τελευταία χρόνια έχει καθορίσει ένα πλαίσιο για την υδάτινη πολιτική της, που αναφέρει ρητά: «Το νερό δεν είναι εμπορικό προϊόν, αλλά αποτελεί κληρονομιά που πρέπει να προστατεύεται». Φυσικά έχει και μια οδηγία με μικρά γράμματα που ζητά «ανάκτηση του κόστους των υπηρεσιών ύδατος» δηλαδή κοστολόγηση του νερού, ώστε να μπορεί να ανακτηθεί η δαπάνη κατασκευής όλων των έργων και όλων των υπηρεσιών που απαιτούνται για την παραγωγή του.

Aυτά τα γενικά για το αγαθό, τώρα σε οτι συμβαίνει στην γειτονιά μας....

- Μια άλλη παράγραφος της κοινοτικής οδηγίας πολύ σοβαρή και εδώ πρέπει η δημοτική αρχή μας να ρίξει το βάρος, είναι ότι «ο καταναλώνων πληρώνει», και «ο ρυπαίνων διπλο-πληρώνει»

Οι αυξήσεις στα νερά που πάρθηκαν στο τελευταίο δημοτικό συμβούλιο και που κατά την γνώμη τους !!!!! δεν είναι και τεράστιες, μάλλον αποσκοπούσαν στην κάλυψη των ταμειακών αναγκών των υπηρεσιών ύδρευσης και άρδευσης. Αυτό όμως έρχεται σε αντίθεση με την ανταποδοτικότητα. Εισπράττουμε περισσότερα όχι για να καλύψουμε τις ανάγκες μας αλλά για να κάνουμε καλύτερη την διαβίωση των πολιτών μας, να κάνουμε καλύτερη την ποιότητα του νερού, να επεκτείνουμε το δίκτυο, ώστε να είναι το νερό ένα αγαθό για όλους μας!!! Αν θέλουμε λοιπόν να καλύψουμε τα έξοδα μας, κάνουμε μια άλλη πιο δημοκρατική πολιτική, εισπράττουμε τα χρωστούμενα από ΟΛΟΥΣ !!!! Από ΟΛΟΥΣ !!!

Τα ανταποδοτικά τέλη πρέπει να πληρούν δύο προϋποθέσεις, αφενός να αποτελούν αντάλλαγμα και αφετέρου το ύψος τους να είναι ανάλογο προς το ύψος της αντιπαροχής, της οποίας μπορεί να κάνει χρήση ο πολίτης !!!

Επειδή είναι δύσκολο να πληρούνται αυτές οι προϋποθέσεις αλλά και επειδή συχνά τα τέλη επιβάλλονται αιφνιδιαστικά για κάλυψη αναγκών, μάλλον αποτελούν........ φορολογία.