Η ΑΛΥΣΙΔΑ

Κρίκος ένα.
Στο σημείο μηδέν γυρίζει και πάλι η υπόθεση λειτουργίας του βιολογικού καθαρισμού αλλά και αποχετευτικού δικτύου στους δήμους του κόλπου μας. Όλοι νόμιζαν ότι κάνοντας τις απαλλοτριώσεις για την κατασκευή του εργοστασίου του βιολογικού, φτιάχνοντας τον υποθαλάσσιο αγωγό θα τελειώναμε, γελαστήκανε αλλά και γελαστήκαμε που περιμέναμε πως και πως για να ...ξεβρομίσουμε. Η διαχείριση είναι τελικά το μεγάλο αγκάθι και δύσκολα θα βρούνε λύσεις, αν δεν κάτσουν κάτω όλοι μαζί και να τα βρουν. Εξάλλου μόνο στο άκουσμα ότι χρειάζονται 400.000 Ε για τα ετήσια λειτουργικά έξοδα του βιολογικού, ακόμα και οι βουλευτές ...σταυροκοπήθηκαν;
Φυσικά έκπληξη είναι και οι δηλώσεις του δημάρχου Μυθήμνης κ. Μυλωνάκη όταν ρωτήθηκε για το θέμα αυτό από χανιώτικη εφημερίδα:"Εμείς από τον Σεπτέμβρη έχουμε καταθέσει τις προτάσεις μας στον Δήμο Κισάμου και περιμέναμε να ανταποκριθεί ανάλογα αλλά αυτό δεν έχει γίνει". Ερωτηθείς για το αν υπάρχει "κωλυσιεργία από πλευράς Δήμου Κισάμου" ο κ. Μυλωνάκης σημείωσε πως "πιστεύω πιο πολύ αμέλεια και δεν μπορούν να καταλάβουν το μέγεθος του έργου".Όλοι οι κάτοικοι τα ξενοδοχεία οι επιχειρήσεις περιμένουν πότε επιτέλους θα ξεκινήσει ο βιολογικό του κόλπου, αλλά και αυτό μάλλον δεν το είχαν προβλέψει οι ......υπόλογοι. Νόμιζαν ότι λειτουργεί μόνος του. Κρίμα !
Κρίκος δυο.
Πριν κάμποσο καιρό έγραψα ότι το Καστέλλι δεν είναι μια καθαρή πόλη και αυτό οφείλετε σε πολλούς λόγους. Έγραψα ακόμα ότι μπορούμε να το κάνουμε να φαίνεται καθαρό αρκεί να προσπαθήσουμε όλοι μας. Ο δήμος που έχει τον πρώτο λόγο, οι κάτοικοι και μετά οι διάφορες ομάδες, οργανώσεις, σύλλογοι, πρέπει επιτέλους να ενδιαφερθούν για την καθαριότητα. Γιατί τα ξαναγράφω, θα μου πείτε αφού τα έχω ξαναγράψει; Μα για την απαράδεκτη κατάσταση που υπήρχε σε όλη την πλατεία Τζανακάκη την μέρα της εθνικής μας εορτής. Τα καλάθια παραγεμισμένα από σκουπίδια όλη η πλατεία ασκούπιστη και ένα πρόχειρο άσπρισμα για τα μάτια του κόσμου. Αλλά δυστυχώς αυτά τα μάτια ήταν που τα είδαν και .... ντράπηκαν. Επειδή κάποιοι θα μου πουν ότι δεν κάνει να γράφω τέτοια γιατί έτσι δυσφημώ την πόλη μου, θα τους θυμίσω ότι καλύτερα από μένα παρά από κανένα ξενομερίτη που ψάχνει και την ευκαιρία. Εξάλλου εγώ ζω εδώ και όπως και να το κάνουμε δεν μου αρέσει να ζω μαζί με τα σκουπίδια. Άραγε γιατί δεν δίνεται εργολαβία όπως συμβαίνει σε άλλους δήμους, γιατί οι άλλο δήμοι βρίσκουν τρόπους και να φαίνονται καθαροί; Μήπως και εδώ έχουμε κωλησιεργία;
Κρίκος τρία.
12 λεπτά κράτησε η παρέλαση των σχολείων μας, με το ρολόι μου και μα τον Κολοκοτρώνη, τον Διάκο και την Μπουμπουλίνα, έμοιαζε σαν να ήθελαν όλοι, όσο ποιο γρήγορα να τελειώσει αυτό το μαρτύριο. Αγγαρεία, βαριεστιμάρα, νωχελικότητα. Ένα μακρύ τρενάκι όλα τα σχολεία, δεν ήξερες ποιο ήταν ποιο, που πολλές φορές αν τα αντανακλαστικά δεν λειτουργούσαν καλά (εννοώ τα φρένα) όλοι, μα όλοι θα γινότανε μια χαλκομανία. Ξαναθυμήθηκα, όπως και αρκετοί άλλοι τον μακαρίτη τον Μαρακομιχελάκη, τον Ροβίθη, τον Βελεγράκη, τον φίλο μου τον Πέτρο, ξαναθυμήθηκα τα δικά μου χρόνια στο σχολείο και πραγματικά σκέφτηκα, τι τις χρειαζόμαστε τις παρελάσεις σήμερα, έχασαν το νόημα αλλά και η εικόνα δεν είναι η καλύτερη, ευκαιρία να βρούμε κάτι άλλο για να αναγνωριστεί η αξία του μαθητή, της μαθήτριας. Οι μαθητικές παρελάσεις είναι κατάλοιπο άλλων εποχών, ας μην λέμε ονόματα και στην σημερινή δημοκρατική Ελλάδα που το 40% των παιδιών είναι μετανάστες δεν μπορείς να οργανώνεις μαθητικές παρελάσεις στρατιωτικής έμπνευσης. Άλλο το 1970-80 και άλλο τον 2008-9. Σήμερα οι νέοι είναι ελεύθεροι και δύσκολα θα τους επιβάλεις κάτι που δεν μπορούν να κατανοήσουν. Ας σκεφτούμε κάτι διαφορετικό για να γιορτάσουμε την μέρα, θέατρο, χορούς, ομιλίες, γιατί όπως θα είδατε και ο κόσμος ήταν λίγος, σαν να βαρέθηκε τα ίδια και τα ίδια, αλλά και το θέαμα κάθε χρόνο και λιγότερο.
Ούτε κρητική μουσική δεν είχαμε όπως άλλοτε, λέτε να κτύπησε η κρίση και τις παρελάσεις;