Απ. Εγώ άρχισα το 1935-36 ήμουνα εφτά χρονών. Ο πατέρας μου ήταν ένας από τους καλούς καλλιτέχνες της κρητικής μουσικής, ο Κωστής Κουνέλης. Είχα μεγάλη κλίση στην μουσική, μου άρεσε και όπου πήγαινε ο πατέρας μου με τραβούσε μαζί του.
Ερ. Εκτός από τον πατέρα σου υπήρχε κι άλλος στην οικογένεια που έπαιζε;
Απ. Στην οικογένεια μας ήτανε ένας αδελφός του πατέρα μου, ο οποίος δυστυχώς δεν είχα την τύχη ούτε να τον γνωρίσω. Αυτός είχε πάει στην Αμερική και όταν ήταν να κατεβεί κάτω είχε γράψει στον μακαρίτη τον παππού και τον πατέρα μου ότι "Είμαι στην Ν.Υ ετοιμάζομαι να κατέβω" δεν θυμάμαι ποια χρονολογία γιατί εγώ δεν είχα γεννηθεί. Τον παίρνει ένας φίλος του, κάποιος Πετράκης, του λέει"Βρε Μιχάλη δεν πάμε να δουλέψουμε σε ένα ορυχείο, να βγάλουμε τα εισιτήρια μας, για να μην χαλάσουμε την μπάγκα που έχουμε;"
Πήγανε να δουλέψουν στο ορυχείο, και για κακή τους τύχη, έγινε έκρηξη και καήκανε 180 άτομα ανάμεσα τους ήταν και ο Μιχάλης και ο Πετράκης.
Για το χατήρι του αδελφού του πατέρα μου με βγάλανε και μένα Μιχάλη γιατί εμένα τον παππού μου τον ελέγανε Βασίλη.
Ο Μιχάλης ο αδελφός του παππού μου έπαιζε ότι όργανο υπήρχε από πνευστό μέχρι έγχορδο.
Από την συνέντευξη Κουνέλη στον αείμνηστο Αμαριανάκη στο σπίτι του κ. Στ Λαϊνάκη στις 12-2-1999
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου