-Υπάρχουν καρτελ στο λάδι;
-Ναι υπάρχουν. Το θέμα είναι πως εμείς θα μπορέσουμε, με τη δική μας στρατηγική, με τη δική μας οργάνωση και τη δική μας ποιότητα να ξεπεράσουμε αυτά τα καρτέλ. Πρέπει πρώτα να αποκτήσουμε την ποιότητα που πρέπει και όχι μόνο να λέμε ότι υπάρχει ποιότητα. Θα πρέπει να την αποδεικνύουμε συνεχώς. Μόνο έτσι θα αποκτήσουμε την υπεραξία. Διαφορετικά δεν θα μπορέσουμε ποτέ να ανταγωνιστούμε τον Ισπανό με την υπερεντατική φυτεία και το έξτρα παρθένο. Όλα αυτά τα προβλήματα δεν ήρθαν τυχαία στο ελληνικό ελαιόλαδο. Κάποτε οι Ιταλοί είχαν την κυριαρχία γιατί είχαν και προωθούσαν τις μεγαλύτερες ποσότητες έξτρα παρθένου. Αυτό συνέβαινε παλιότερα. Σήμερα, η Ισπανία παράγει 1 εκατ. 200 χιλιάδες τόνους ελαιολάδου, εκ των οποίων το 50% τουλάχιστον είναι έξτρα παρθένο. Επομένως, αναγκαστικά η αγορά του παρθένου ελαιολάδου μεταφέρθηκε από την Ιταλία στην Ισπανία. Οι κινήσεις των Ιταλών πλέον είναι για το έξτρα - έξτρα παρθένο (0 μέχρι 3 γραμμές).
Να μην παράγουμε το καλής ποιότητας προϊόν με συνθήκες του 1980. Πρέπει να το παράγουμε με συνθήκες του 2010. Αυτό, δηλαδή, που ζητάει η αγορά και αυτός που έχει να πληρώσει. Καλώς ή κακώς σε αυτόν θα πρέπει να απευθυνθούμε. Αυτός που δεν έχει να πληρώσει πολλά θα πάρει το ισπανικό έξτρα παρθένο, στο 1,80 ή στα 2 ευρώ. Και δεν είναι μόνο η τυποποίηση. Εγώ που θέλω να αγοράσω λάδι καλής ποιότητας θέλω να ελέγξω όλη τη διαδικασία, αν αυτό το προϊόν που αγοράζω και το πληρώνω 4 και 5 ευρώ είναι αυτό το προϊόν που μου λένε ότι είναι. Και υπάρχουν τέτοιες διαδικασίες. Αυτές θα πρέπει να ακολουθήσουμε. Θέλει, όμως, μία αλλαγή νοοτροπίας από όλους. Και από τον παραγωγό. Όσα λεφτά και αν του δώσει το κράτος, όση ενίσχυση και αν του δώσει, αν δεν αλλάξει νοοτροπία και παράγει με τις λογικές του 1980 δεν πρόκειται να βγάλουμε το προϊόν που ζητάει η αγορά.*Ο Κώστας Χαρζουλάκης είναι Διευθυντής του Ινστιτούτου Ελιάς και Υποτροπικών φυτών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου