Το αστείο της υπόθεσης είναι, ότι ενώ τα παραπάνω αντικείμενα πωλούνται ελεύθερα σε ολόκληρο σχεδόν τον κόσμο, αν αποφασίσει κάποιος Έλληνας να αποκτήσει ένα από αυτά, κινδυνεύει να κατηγορηθεί ως αρχαιοκάπηλος. Είναι μάλλον προτιμότερο τα αρχαία μας να σκορπίζονται στα τέσσερα σημεία του πλανήτη, παρά να μείνουν στον τόπο τους, έστω και στα χέρια ιδιωτών, τη στιγμή που έχουν μπαζωθεί τεράστιες εκτάσεις με αρχαιολογικά ευρήματα και έχουν ξεφυτρώσει επαύλεις.
Αν παρόλα αυτά κάποιος θέλει να αποκτήσει ένα τέτοιο αντικείμενο, πρέπει να περάσει έναν κυκαιώνα γραφειοκρατίας για να ακολουθήσει την νόμιμη οδό.
Πριν από την αγορά, πρέπει να επικοινωνήσει με την Εφορία Αρχαίων Ιδιωτικών Συλλογών για να ενημερωθεί για τις περεταίρω ενέργειες.
Μετά γίνεται η παραγγελία των νομισμάτων, τα οποία όταν τα παραλάβει και χωρίς να ανοίξει τον φάκελο με τα νομίσματα, ξαναέρχεται σε επαφή με την Εφορία Αρχαίων Ιδιωτικών Συλλογών για να κλείσει ένα ραντεβού μαζί τους.
Στην εφορία πηγαίνει με τον φάκελο κλειστό και με την απόδειξη πληρωμής του προϊόντος.
Εκεί ανοίγεται ο φάκελος, γίνεται καταμέτρηση των νομισμάτων και τα φωτογραφίζουν. Μετά δηλώνει ότι η κυριότητα ανήκει στο Ελληνικό κράτος, συμπληρώνει μια αίτηση κατοχής και μια υπεύθυνη δήλωση ότι δεν διώκεται ποινικά. Παίρνει ένα χαρτί για το μουσείο και μερικά ακόμα έγγραφα που θα του ταχυδρομηθούν εν καιρώ.
Αργότερα πρέπει να έρθει σε επικοινωνία με το Νομισματικό μουσείο, που μετά από ραντεβού θα αξιολογήσει τα νομίσματα, θα κρατήσει όσα κρίνει ανάλογα με την αξία τους και για τα υπόλοιπα θα δώσει στον ενδιαφερόμενο άδεια κατοχής για τα υπόλοιπα.
Είναι προφανές λοιπόν, γιατί πλέον αυτές οι αγορές στην Ελλάδα γίνονται «χέρι με χέρι» και ξεπηδούν τεράστιες παράνομες ιδιωτικές συλλογές που συνήθως ανήκουν σε «επώνυμους» και «ευυπόληπτους» πολίτες που φυσικά και δεν διώκονται ποινικά.
ΜΑΥΡΟ ΠΡΟΒΑΤΟ
Υ.Σ Για όσους έχουν λίγα αρχαία το καλύτερο είναι α) αν θέλουμε να κρατήσουμε τα αρχαία να κάνουμε μια αίτηση κατοχής των αρχαιοτήτων στις κατά τόπους αρχαιολογικές εφορίες.β) να τα παραδώσουν προς έκθεση σε κάποιο τοπικό μουσείο, αφού δηλώσουν τον τόπο που βρέθηκαν και να εισπράξουν αμοιβή ανάλογα με την αξία του ευρήματος!!
Το χειρότερο βέβαια είναι να τα επιδεικνύουν και να προσπαθούν να γίνουν πλούσιοι πουλώντας στους διάφορους συλλέκτες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου