Η θέα του Πλατάνου από το βορειοδυτικό άκρο δείχνει ένα όμορφο χωριό
Αλλά αν κοιτάξεις καλύτερα θα δεις αυτό το θέαμα...
Κάποιοι έχουν πετάξει τα μπάζα τους, άλλοι ξεφορτώθηκαν τα ξεραμένα φυτά, άλλοι τα κλαδέματα, που δεν ήταν δύσκολο να κάψουν. Ένα στρώμα καίγεται, παιχνίδια ανεπιθύμητα πλέον, τόνοι από μπάζα, έπιπλα παντός είδους, γλάστρες, ελαστικά αυτοκινήτων, οτιδήποτε χρησιμοποιείται από τον άνθρωπο(;)
Μέχρι το φθινόπωρο υπήρχε κάτι σαν σεβασμός προς το παλιό γήπεδο, άφηναν τα παντός είδους απορρίμματα περιμετρικά από τον αγωνιστικό χώρο. Τώρα πάει κι αυτό. Στον αγώνα Γήπεδο - Χωματερή επικράτησε για τα καλά η Χωματερή. Τα μπάζα έχουν καταλάβει τη μικρή περιοχή.Ούτε λόγος για εκτέλεση πέναλτι.
Θέαμα θλιβερό, αποτρόπαιο και επικίνδυνο. Επικίνδυνο όχι μόνο επειδή κάθε στιγμή μπορεί να έχουμε εκεί μια εστία φωτιάς αλλά και για ένα άλλο λόγο. Διαμορφώνει συνειδήσεις. Στη συλλογική μνήμη των παιδιών του χωριού ζει ακόμη η ανάμνηση του γηπέδου. Έστω σαν ένας χώρος που πάνε βόλτα με τα ποδήλατα τους. ( Για να παίξουν πλέον εκεί , ούτε λόγος). Και μαθαίνουν να αποδέχονται την κακομοιριά, την αθλιότητα, την ολοσχερή αδιαφορία για το περιβάλλον, το "μακριά από την πόρτα μου και όπου θέλει ας είναι". Και βεβαίως μαθαίνουν να το διαιωνίζουν.
- Εδώ μπαίνουν πολλά ερωτηματικά. Πως ένα γήπεδο - κόσμημα, με περίφραξη και αποδυτήρια κατάντησε άθλια χωματερή. Που πήγαν τα υλικά της περίφραξης; Αν τα έκλεψαν πλανόδιοι ήταν δύσκολο να βρεθούν αλλά αν τα οικειοποιήθηκαν κάποιοι ή κάποιος από τους χωριανούς, θα ήταν εύκολο να βρεθούν. Και να μπουν οι ανάλογες κυρώσεις. Διαφορετικά έχουμε επιβράβευση της κλοπής.
Αυτά είναι πράγματα που συζητιούνται στο χωριό. Η αδιαφορία και αποδοχή του γεγονότος δεν βοηθά σε τίποτα.
Η ερήμωση και εγκατάλειψη του γηπέδου ήταν αναπόφευκτη; Οι ζωές των ανθρώπων που το δημιούργησαν και του έδιναν πνοή άλλαξαν, αλλά ήταν απαραίτητο να φτάσουμε στη σημερινή εικόνα;
Η όλη κατάσταση έχει και ένα θετικό στοιχείο. Τα μπάζα είναι συγκεντρωμένα σε ένα μέρος αντί να φράζουν ρέματα και είναι εύκολη η απομάκρυνση τους.
Τι γίνεται σε άλλους δήμους με αυτά τα θέματα; Τα μπάζα απαγορεύεται να μπαίνουν στους κάδους απορριμάτων. Οι δημότες υποχρεούνται να νοικιάσουν τους ειδικούς κάδους από εταιρίες που κάνουν αυτή τη δουλειά. Η εταιρεία απομακρύνει τον κάδο όταν γεμίσει. Κόστος 80 - 90 ευρώ. Στα Χανιά δραστηριοποιούνται δύο εταιρείες σε αυτόν τον τομέα. Κόστος ενοικίασης κάδου 280 ευρώ, λόγω απόστασης. Λογικό αλλά απαγορευτικό.
Το βάρος πέφτει στο Δήμο, αν θέλει να φροντίζει την περιοχή του. Θα μπορούσε να οριστεί ένα σημείο απόθεσης και τα μπάζα που συγκεντρώνονται εκεί, να μεταφέρονται σε περιοχές μόνιμης απόθεσης. Τα εγκαταλειμμένα λατομεία είναι κατάλληλες θέσεις για αυτό και στη συνέχεια, να δενδροφυτεύεται η περιοχή για να καλυφθεί όλο αυτό. Έτσι γίνεται στον πολιτισμένο κόσμο.
Τι γίνεται με τα ογκώδη αντικείμενα; Στους δήμους της Αθήνας, καλείς την αρμόδια υπηρεσία και σου ορίζουν ημέρα και ώρα περισυλλογής. Σε πιο προχωρημένες πόλεις της Ευρώπης ανακυκλώνονται, ή επισκευάζονται και επαναχρησιμοποιούνται.
Η διαχείριση των απορριμάτων είναι από τα πιο δύσκολα θέματα μιας δημοτικής αρχής. Ένα θέμα που όσο αφήνεται τόσο μεγαλώνει. Για την επίλυση του βασική προϋπόθεση είναι η δημιουργία μιας νέας καταναλωτικής συνείδησης που θα αντικαταστήσει την λογική του "μακριά από την πόρτα μου και όπου θέλει ας είναι" με την λογική "μας αφορά όλους". Σε αυτό χρειάζεται η συμμετοχή όλων: και του δήμου, και των σχολικών μονάδων και των μέσων ενημέρωσης.Δεν είναι εύκολο αλλά υπάρχουν πόλεις, τουλάχιστον στην Ευρώπη, που τα κατάφεραν. Γιατί όχι και εμείς;
Δέσποινα Κουτσουνάκη
Αυτά είναι πράγματα που συζητιούνται στο χωριό. Η αδιαφορία και αποδοχή του γεγονότος δεν βοηθά σε τίποτα.
Η ερήμωση και εγκατάλειψη του γηπέδου ήταν αναπόφευκτη; Οι ζωές των ανθρώπων που το δημιούργησαν και του έδιναν πνοή άλλαξαν, αλλά ήταν απαραίτητο να φτάσουμε στη σημερινή εικόνα;
Η όλη κατάσταση έχει και ένα θετικό στοιχείο. Τα μπάζα είναι συγκεντρωμένα σε ένα μέρος αντί να φράζουν ρέματα και είναι εύκολη η απομάκρυνση τους.
Τι γίνεται σε άλλους δήμους με αυτά τα θέματα; Τα μπάζα απαγορεύεται να μπαίνουν στους κάδους απορριμάτων. Οι δημότες υποχρεούνται να νοικιάσουν τους ειδικούς κάδους από εταιρίες που κάνουν αυτή τη δουλειά. Η εταιρεία απομακρύνει τον κάδο όταν γεμίσει. Κόστος 80 - 90 ευρώ. Στα Χανιά δραστηριοποιούνται δύο εταιρείες σε αυτόν τον τομέα. Κόστος ενοικίασης κάδου 280 ευρώ, λόγω απόστασης. Λογικό αλλά απαγορευτικό.
Το βάρος πέφτει στο Δήμο, αν θέλει να φροντίζει την περιοχή του. Θα μπορούσε να οριστεί ένα σημείο απόθεσης και τα μπάζα που συγκεντρώνονται εκεί, να μεταφέρονται σε περιοχές μόνιμης απόθεσης. Τα εγκαταλειμμένα λατομεία είναι κατάλληλες θέσεις για αυτό και στη συνέχεια, να δενδροφυτεύεται η περιοχή για να καλυφθεί όλο αυτό. Έτσι γίνεται στον πολιτισμένο κόσμο.
Τι γίνεται με τα ογκώδη αντικείμενα; Στους δήμους της Αθήνας, καλείς την αρμόδια υπηρεσία και σου ορίζουν ημέρα και ώρα περισυλλογής. Σε πιο προχωρημένες πόλεις της Ευρώπης ανακυκλώνονται, ή επισκευάζονται και επαναχρησιμοποιούνται.
Η διαχείριση των απορριμάτων είναι από τα πιο δύσκολα θέματα μιας δημοτικής αρχής. Ένα θέμα που όσο αφήνεται τόσο μεγαλώνει. Για την επίλυση του βασική προϋπόθεση είναι η δημιουργία μιας νέας καταναλωτικής συνείδησης που θα αντικαταστήσει την λογική του "μακριά από την πόρτα μου και όπου θέλει ας είναι" με την λογική "μας αφορά όλους". Σε αυτό χρειάζεται η συμμετοχή όλων: και του δήμου, και των σχολικών μονάδων και των μέσων ενημέρωσης.Δεν είναι εύκολο αλλά υπάρχουν πόλεις, τουλάχιστον στην Ευρώπη, που τα κατάφεραν. Γιατί όχι και εμείς;
Δέσποινα Κουτσουνάκη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου