ΠΑΝΑΓΙΕΣ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ ΜΑΣ: ΠΑΝΑΓΙΑ Η ΒΗΜΑΤΑΡΙΣΣΑ & ΠΑΝΑΓΙΑ Η ΓΙΑΤΡΙΣΣΑ

Η ΠΑΝΑΓΙΑ Η ΓΙΑΤΡΙΣΣΑ

Είναι πολλά τα προσωνύμια, που ο λαός μας έχει αποδώσει στην Παναγία μας.
Αν τα αναλύσομε καθένα χωριστά θα δούμε ότι κάθε ένα προέρχεται από προσωπικά βιώματα των πιστών: ασθένειες, ίασεις, ευεργεσίες, τοποθεσίες, πραγματοποιήσεις ονείρων που εξηγήθηκαν σαν θαύματα....
Η Γοργουπήκοος, η Φανερωμένη, η Μυρτιδιώτισσα, η Τηνιακιά, Παναγία η δεξιά (η κρατούσα το Χριστό στο δεξί χέρι), η Γλυκοφιλούσα, η Χρυσοσκαλίτισσα.......
Μετρημένοι θα είναι αυτοί, που απο τα χείλη τους δεν ακούστηκε σαν επίκληση το όνομα της. Κάποιες φορές και σαν αγανάκτηση και αμφισβήτηση, που κάτι δε τους πήγε καλά.  Ανάμεσα στους απλούς ανθρώπους του λαού μας υπάρχει μια οικειότητα με τους  Αγίους μας και τις εκκλησίες. Κάποτε Ευρωπαίος επισκέπτης παρατήρησε στον επίσκοπο Ειρηναίο ότι γίνεται φασαρία, στις εκκλησίες μας, μπαινοβγαίνουν οι άνθρωποι  τα παιδιά ...... Εκείνος αφού του εξήγησε κάποια πράγματα, χαμογελαστά κατέληξε: "Έτσι είμαστε  εμείς εδώ, την εκκλησία την έχομε σα το σπίτι μας....... και τους αγίους σα δικούς μας"
Ο μεγάλος  στρατηγός Μακρυγιάννης πριν  απο μια μάχη πήγε και προσευχήθηκε, εξομολογούμενος. Διηγείται λοιπόν: Μπήκα στην εκκλησιά γονάτισα προσευχήθηκα παρακάλεσα, κι αφού τα "βρήκαμε με τους Αγίους έκαμα το σταυρό μου και ξεκίνησα για τη μάχη..."

Η ΠΑΝΑΓΙΑ Η ΒΗΜΑΤΑΡΙΣΣΑ

Αξίζει να αναφερθεί και η περίπτωση εκείνου με τα πολλά βάσανα, που τα έλεγε μπροστά στην εικόνα του Χριστού, είχε μπερδευτεί δεν ήξερε τι να πρωτοπεί και πως, και στο τέλος  του λέει: Τέλος πάντων Χριστέ μου, Εσύ κατέεις ίντα θελω και βοήθηξε μου.
Αγανάκτισμένος, κουρασμένος ήταν ο μάστορας που κάτι δε του πήγαινε καλά σε αυτό που μαστόρευε και λέει τη γνωστή υβριστική φράση.....
Εκείνη τη στιγμή έμπαινε μέσα στο μαγαζί ο μακαριστός Ειρηναίος...
Ο μάστορας τάχασε κυριολεκτικά, ζητούσε συγγνώμη για την απρέπεια του... Και ο Ειρηναίος: "Συχωρεμένος παιδί μου, αλλά να ξέρεις ότι αυτό σημαίνει ότι τη πιστεύεις, την έχεις μέσα σου γι' αυτό και τη μάλωσες που δε σε βοήθησε..... όπως θα μάλωνες και με τη μάνα σου....."
Στην αίθουσα των επιτόκων: μόλις πήραν τη διπλανή της για τον τοκετό.
Έμεινε μόνη, φοβισμένη. Αίφνης μέσα στην αγωνία της βλέπει την εικόνα Της κρεμασμένη στον τοίχο. Αυτή της κράτησε συντροφιά μέχρι που ήρθε και η δική της σειρά....
Ο καθηγητής κ. Λιονής γιατρός, στο Πανεπιστήμιο Κρήτης σε ομιλία του ανέφερε τον ευεργετικό ρόλο της θρησκευτικής πίστης στη ζωή των ανθρώπων και αναφέρει την ιδιαίτερη συμβολή αυτής της πίστης, της εορτής του Αγίου, του πανηγυριού που ακολουθεί της προσφοράς των πιστών, πράγματα που και αυτά συνέβαλαν κατά την άποψη του και στην μακροζωία των παλαιοτέρων  ανθρώπων  της Κρήτης...
Εννοώντας,σαφώς αυτή την υγιή θρησκευτικότητα και όχι τις ακρότητες θρησκευτικών παραληρημάτων.....!
Αυτές οι σκέψεις μου ήρθαν στο νού με την ευκαιρία του ερχομού της Παναγίας που με δυο μορφές ήρθε απεικονισμένη να παραμείνει στον τόπο μας στο Μητροπολιτικό Ναό της Ευαγγελίστριας "Σαν Γιάτρισσα και σαν Βηματάρισσα", σιωπηλή και αναμένουσα να βλέπει, να ακούει....... και να μας προστατεύει μαζί με το πολιούχο μας τον Άγιο Σπυρίδωνα..... και την Ζωοδόχο Πηγή μας  ψηλά στο λόφο του Παρθενώνα

ΕΥΤΥΧΙΑ  ΔΕΣΠΟΤΑΚΗ