Ο ΔΑΣΚΑΛΟΣ ΤΗΣ ΓΡΑΜΒΟΥΣΑΣ

Ο Επίσκοπος Αρδαμερίου Ιγνάτιος γεννήθηκε το 1764 στα Αμπελάκια. Μορφώθηκε στην ιδιαίτερη πατρίδα του και την Θεσσαλονίκη. Εξάσκησε το επάγγελμα του δασκάλου. Ήταν μεγάλο το πάθος του για την παιδεία. Το 1804 τον βρίσκουμε Επίσκοπο Αρδαμερίου. Οργάνωσε υποδειγματικά το εκπαιδευτικό σύστημα στην Επισκοπή του. Φρόντισε για την ίδρυση σχολείων, δίδασκε ο ίδιος και σπούδαζε εξ ιδίων πολλά φτωχά παιδιά.
Το 1818 ευρισκόμενος στο Άγιον Όρος μυήθηκε στην Φιλική Εταιρεία και έγινε και ο ίδιος μυητής. Όταν ξέσπασε η Επανάσταση στη Χαλκιδική το 1821 επαναστατεί ο ίδιος στην Γαλάτιστα. Για να ξεσηκώσει τούς ραγιάδες τόλμησε και έκαψε τη Μητροπολιτική κατοικία λέγοντας «ἄν χαθοῦμε δέν θά τήν ἔχουμε ἀνάγκη, ἄν ἐλευθερωθοῦμε θά τήν κάνουμε καλύτερη».
Μετά την καταστροφή της Χαλκιδικής συνεχίζει τον αγώνα στην Νότια Ελλάδα.
Το 1824 τοποθετείται τοποτηρητής στην Μητρόπολη Μονεμβασίας, στης οποίας τα σχολεία δίδαξε, και είχε την αμέριστη συμπαράσταση των κατοίκων απο επιστολή που έχει δημοσιεύσει ο Νικόλαος Τωμαδάκης*.  

 "Τήν 12ην Σεπτεμβρίου 1823 οί δημογέροντες καί έπιστάται τής Επαρχίας Μονεμβασίας άπηύθυναν επιστολήν έκ Μονεμβασίας προς τόν Υπουργόν Λατρείας Άνδρούσης ’Ιωσήφ «διά νά δοθή μία διαταγή είς τόν διατρίβοντα εδω αρχιερέα σεβάσμιον καί ένάρετον άγιον Άρδαμερίου κύρ ’Ιγνάτιον νά συνάξη τά ’Εκκλησιαστικά, νά έπιστατήση καί διόρθωση

καί τήν ’Εκκλησίαν καί τήν Μητρόπολιν, ή όποια έγινεν αχερώνας των άλογων, καί χρεία των ανθρώπων"

Το 1828 έρχεται στην Γραμπούσα, όπου κτίζει Ναούς, (Παναγιά η Κλεφτρίνα) σχολεία και ενισχύει τον απελευθερωτικό αγώνα των Κρητών. Ο Τωμαδάκης γράφει για την κάθοδο του στην Γραμβούσα "ένεκαινίασε τόν έν τφ φρουρίω άνεγερθέντα ναόν τού Εύαγγελισμου

της Θεοτόκου καί κατά τήν λειτουργίαν έξεφώνησε συγκινητικώτατον λόγον, έξυμνήσας τήν άρετήν των ύπέρ πίστεως καί πατρίδος πεσόντων χριστιανών. Τό πολύπλευρον έργον του είς τήν Γραμποΰσαν διεκόπη τό 1830, ότε διεπίστωσεν ότι ό άγων των Κρητών δι’ ένσωμάτωσιν τής νήσου είς τό νεοΐδρυτον υπό τόν Ίωάννην Καποδίστριαν Ελληνικόν Κράτος άπέτυχεν"

Το 1833 ο Όθωνας τον τοποθετεί μέλος της επιτροπής αναδιοργάνωσης της Εκκλησίας της Ελλάδος. Εκεί με τον Κωνσταντίνο Οικονόμου αντιτίθενται στο Αυτοκέφαλο και στην απόσχιση από το Οικουμενικό Πατριαρχείο.
Το 1834 τοποθετείται στην Μητρόπολη Γόρτυνος και Μεγαλουπόλεως.
Το 1839 γίνεται μέλος της Ιεράς Συνόδου.
Ευρισκόμενος στην Αθήνα παρέδωσε την τίμια του ψυχή στις 17 Σεπτεμβρίου 1839 σε ηλικία 75 ετών. Ενταφιάσθηκε στην Ιερά Μονή Πετράκη, όπου και μέχρι σήμερα ο τάφος του.

Κατά τον Τωμαδάκη ο Ιγνάτιος ήταν: αφιλοχρήματος, ασκανδάλιστος, λόγιος, εμψυχωτής, φλογερός πατριώτης, ανέστιος και πένης, μη επιδιώκων σισύρας καί λιβανωτούς και τίτλους και επισκοπικά δικαιώματα, αναλισκόμενος εις την υπηρεσίαν τού Γένους, διδάσκων τους νέους τα όσα εγνώριζεν ελληνικά (και ιταλικά) γράμματα* 

Αυτουνού η προτομή λείπει απο την Γραμβούσα, όπως φυσικά και των άλλων αγωνιστών μια ιδέα που μπορεί να προχωρήσει για να την βλέπουν και να την διαβάζουν οι χιλιάδες τουρίστες που περνούν κάθε καλοκαίρι απο εκεί. 

Πηγές Ν. Τωμαδάκης, Ν. Παπαδόπουλος, Επισκοπή Αρδαμερίου.