Ο VITTORIO SIMONELLI ΣΤΟΝ ΟΜΑΛΟ TOY 1893

Από το όμορφο όπως αποδείχτηκε βιβλίο του Vittorio Simonelli που μας τίμησε με την επίσκεψη του το 1893.

Αυτήν την φορά μια ιστορία από τον Ομαλό.

- Εκείνο που δεν μπορεί κανείς να περιγράψει είναι η περίεργη αίσθηση που αποκτά όποιος βρεθεί εδώ πάνω και ζήσει για λίγες μέρες την πρωτόγονη ζωή των βοσκών. Είναι μια απότομη επιστροφή στο παρελθόν.
Επικρατεί σχεδόν μια κατανυκτική ηρεμία σε αυτό το απέραντο ερημητήριο, όπου από το πρωί ως το βράδυ βασιλεύει η σιωπή του τάφου.
Ο τόπος ζωντανεύει μόνο όταν αρχίζει να σκοτεινιάζει και καταφτάνουν τα κοπάδια από τους ορεινούς βοσκότοπους. Ο αέρας τότε γεμίζει με τους εορταστικούς ήχους των κουδουνιών και από τις μαντινάδες των βοσκών, τους χαιρετισμούς που ανταλλάσσουν από πολύ μακριά και τις φλόγες από τους αυτοσχέδιους πυρσούς τους, που σαν πυγολαμπίδες φέγγουν στο σκοτάδι.
Τα κοπάδια οδηγούνται στον Ομαλό μόνο εφόσον λιώσουν τα χιόνια που στον καλό χειμώνα φτάνουν 2 έως 3 μέτρα στο ύψος.
Αυτήν την χρονιά έφτασαν μόνο από τους Λάκκους 15.000 ζώα, και περίπου 6000 από το Σέλινο ενώ οι βοσκοί είναι αυτήν την στιγμή περίπου 150.

Στις δυο τελευταίες φωτο η μια ειναι με πρόβατα και αίγες απο το ακρωτήρι της Γραμβούσας αρχές του 1970 όταν τα περνούσαν μέσα απο την πόλη, προς τον Ομαλό και η άλλη με πρόβατα απο τον Ομαλό προ το Ακρωτήρι της Γραμβούσας, παραθαλάσσια. 

Η διαδρομή Ακρωτήρι Γραμβούσας- Ομαλός ήταν 3 μέρες δρόμος, με δυο στάσεις, μια έξω απο την Κισαμο και μια στο Πατελάρι.