- Το 1941 η Κρήτη κατακτήθηκε από τον Άξονα μετά από σκληρή μάχη τόσο με τα συμμαχικά στρατεύματα όσο και με τον ντόπιο πληθυσμό, χαράζοντας εξαρχής τις σχέσεις μίσους μεταξύ κατακτητών και κατακτημένων. Στο βιβλίο αυτό γίνεται για πρώτη φορά μια προσπάθεια επιστημονικής προσέγγισης της κατοχικής περιόδου στο νησί, καθώς υπήρχαν ουσιαστικές διαφορές από την ίδια περίοδο στην υπόλοιπη χώρα – με σημαντικότερη ίσως το γεγονός ότι εξαρχής, η Κρήτη θεωρήθηκε από τους Γερμανούς «Φρούριο» (Festung), μια κατάσταση που απέδιδε αυξημένες αρμοδιότητες και αυτονομία κινήσεων στον Γερμανό στρατιωτικό διοικητή.
Μετά από πολυετή έρευνα σε ελληνικά, γερμανικά, βρετανικά αρχεία και επισκόπηση πληθώρας μελετών, μαρτυριών, απομνημονευμάτων και άλλων τεκμηρίων, ο συγγραφέας εξετάζει τις μεταβολές που επέβαλε η «γερμανοκατοχή» στην κρητική κοινωνία, οικονομία και πολιτική. Την ανασυγκρότηση ενός πολιτικού συστήματος μετά από μια κατακλυσμιαία αλλαγή εξουσίας, τους καινούριους θεσμούς και μηχανισμούς που συγκροτήθηκαν από τους νέους κυρίαρχους αλλά και από την αντίσταση εναντίον τους, τους παλαιούς θεσμούς που διαλύθηκαν ή μεταλλάχθηκαν, αναλαμβάνοντας νέους ρόλους, τις εξουσίες εντός του νησιού και εκτός αυτού (Αθήνα, Κάιρο, Βερολίνο) που υπόκειντο σε νέα ιεράρχηση. Προσαρμογή, αντίσταση, συνεργασία ήταν οι επιλογές απέναντι στη γερμανική κατάκτηση.
Μετά από πολυετή έρευνα σε ελληνικά, γερμανικά, βρετανικά αρχεία και επισκόπηση πληθώρας μελετών, μαρτυριών, απομνημονευμάτων και άλλων τεκμηρίων, ο συγγραφέας εξετάζει τις μεταβολές που επέβαλε η «γερμανοκατοχή» στην κρητική κοινωνία, οικονομία και πολιτική. Την ανασυγκρότηση ενός πολιτικού συστήματος μετά από μια κατακλυσμιαία αλλαγή εξουσίας, τους καινούριους θεσμούς και μηχανισμούς που συγκροτήθηκαν από τους νέους κυρίαρχους αλλά και από την αντίσταση εναντίον τους, τους παλαιούς θεσμούς που διαλύθηκαν ή μεταλλάχθηκαν, αναλαμβάνοντας νέους ρόλους, τις εξουσίες εντός του νησιού και εκτός αυτού (Αθήνα, Κάιρο, Βερολίνο) που υπόκειντο σε νέα ιεράρχηση. Προσαρμογή, αντίσταση, συνεργασία ήταν οι επιλογές απέναντι στη γερμανική κατάκτηση.
*Ο Γιάννης Σκαλιδάκης γεννήθηκε το 1977 στη Μασσαλία. Έχει σπουδάσει στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και στην École des hautes études en sciences sociales στο Παρίσι. Είναι ιστορικός, διδάκτορας του Τμήματος Πολιτικών Επιστημών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Εκπόνησε διδακτορική διατριβή το 2012 με τίτλο «Πολιτική Επιτροπή Εθνικής Απελευθέρωσης (1944): ένας τύπος επαναστατικής εξουσίας. Πολιτικές, οικονομικές και κοινωνικές παράμετροι». Επεξεργασμένη μορφή της διατριβής εκδόθηκε το 2014 με τίτλο «Η Ελεύθερη Ελλάδα. Η εξουσία του ΕΑΜ στα χρόνια της Κατοχής (1943-1944)» από τις εκδόσεις Ασίνη. Η τρέχουσα έρευνά του αφορά την περίοδο της Κατοχής στην Κρήτη.
Στο επίκεντρο των ερευνητικών ενδιαφερόντων του βρίσκεται ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος στην Ευρώπη, η γερμανική πολιτική στις κατεχόμενες χώρες και η αντίσταση σε αυτήν, το Ολοκαύτωμα και τα ναζιστικά αντίποινα, οι οικονομικές, πολιτικές και κοινωνικές συνέπειες του πολέμου. Έχει λάβει μέρος σε συνέδρια στην Ελλάδα και το εξωτερικό και έχει δημοσιεύσει σχετικά άρθρα σε επιστημονικά έντυπα και στον Τύπο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου