Κάθε Παρασκευή, ο Μέρης είχε άφιξη πλοίου που μετέφερε φορτία και φορτία με ψάρια και θαλασσινά από την Κίσσαμο στην Ρώμη. Το πλοίο όμως δεν ήταν συνηθισμένο. Ήταν κατάλληλα διασκευασμένο ώστε να μπορεί να μεταφέρει ζωντανά τα ψάρια που ψαρεύονταν στην περιοχή του κόλπου Μυρτίλου (του κόλπου Κισάμου) και στα ανοιχτά της Γραμπούσας. Ήταν ένα πλοίο ενυδρείο, ένα δεξαμενόπλοιο μεταφοράς των ψαριών που πιανόταν ζωντανά στα δίκτυα.
Εκεί λοιπόν, στο ψαράδικο του Μέρη, ......
....οι Φιλιπινέζες των εκατόνταρχων, των συγκλητικών, των σφραγιδοφυλάκων του παλατιού, όλων των σπουδαίων Ρωμαίων δηλαδή, περίμεναν να τους ζυγίσουν και να ετοιμάσουν τις παραγγελίες των αφεντικών για τα ονομαστά και προκλητικά συμπόσια που διοργάνωναν.
Ο Μέρης, σαν κάθε καπάτσος επιχειρηματίας, είχε στην δούλεψή του καμιά δεκαριά παράνομους οικονομικούς μετανάστες, οι οποίοι είχαν γίνει εξπέρ στο καθάρισμα των ψαριών.
Τους έβγαζαν τα λέπια, καθάριζαν τα βράγχια, έκοβαν τα φαρμακερά αγκάθια από τις δράκισσες και τα σκορπίδια, παραγούλιζαν τα χταπόδια, αφαιρούσαν την χολή από τους σκάρους, καθάριζαν τους αχινούς και μάζευαν τα αυγά τους για αχινοσαλάτα, έβαζαν την σαλάτα του γιαλού στο ξίδι, έκαναν τέλος πάντων, όλη την προεργασία για να πάει στην κουζίνα το έδεσμα έτοιμο για ψήσιμο.
Δεν γινόταν Λουκούλλειο γεύμα ή δείπνο που να μην έχει ψάρια και θαλασσινά από την Κίσαμο.
Ο Μέρης είχε αναδειχθεί σε επίσημο προμηθευτή της Αυτοκρατορικής αυλής.
Τα φορτία από την Κίσαμο όλο και αυξάνονταν. Οι δουλειές του Μέρη, πήγαιναν από το καλό στο καλύτερο μέχρι που τα χαμπέρια έγιναν απειλητικά.
Ο καπετάνιος ενός πλοίου του, που πήγαινε στην Κίσαμο, του σφύριξε,
- Αφεντικό άσκημα τα πράματα. Οι οικολόγοι εκεί κάτω έχουν ξεσηκώσει τον κόσμο. Υπεραλίευση, λεει και δεν συμμαζεύεται. Ληστρική εκμετάλλευση των φυσικών πόρων. Αφανισμός του ιχθυοκεφαλαίου. Απειλούνται με εξαφάνιση οι σκάροι και οι μπαλάδες. Οι αχινοί έχουν γίνει δυσεύρετοι. Ταραχή και φωνές εναντίον των ξένων μονοπωλίων. Άστα να πάνε. Ο Μέρης έπεσε σε βαθιά συλλογή.
- Βρε κοίτα να δεις τι πάθαμε; Τώρα που θα έμπαινε η επιχείρηση στο Χρηματιστήριο χάνουμε την πρώτη ύλη!
Κάλεσε τους οικονομικούς συμβούλους, τους λογιστάδες, τον χρηματιστή του και συζήτησαν το πρόβλημα.
- Να αλλάξουμε προμηθευτές, πρότεινε ο ένας
- Μια κουβέντα είναι αυτή. Έχεις φαει γραμπουσιανό μπαρμπούνι;
- Με τις τιμές που έχουν; Α πα πα πα !!!
- Άμα φας θα καταλάβεις ότι όλα τα άλλα είναι χόρτα.
- Α όχι. Το σταμναγκάθι, οι αγριαγκινάρες και οι ασκρόλυμποι από τα Βιγγλιά είναι χόρτα ποιότητας. Ακόμη και στο Internet τα διαφημίζουν.
- Έχεις απολαύσει Κισσαμίτικο σκάρο; Άλλο πράγμα! Δεν βρίσκεται αλλού τέτοιο ψάρι. Δεν πρέπει να πάει στράφι η διαφήμιση που έκανα για το Κισαμίτικο ψάρι;
- Θα μας φύγουν όλοι οι επώνυμοι πελάτες, διαπίστωσε ένας άλλος
- Θα μας εγκαταλείψουν οι τράπεζες όταν μάθουν ότι έχουμε πρόβλημα πρώτων υλών, επεσήμανε ένας τρίτος.
- Το παν είναι η ευελιξία του κεφαλαιούχου, δήλωσε με στόμφο ο χρηματιστής του.
- Δηλαδή, τι εννοείς; ρώτησε ξεπνοημένος ο Μέρης.
- Οι υγιείς επενδύσεις στηρίζονται στην αρχή των συγκοινωνούντων δοχείων. Όταν μια επιχείρηση έχει κέρδη, τα επενδύουμε σε μια άλλη επένδυση με προοπτικές στο βάθος του χρόνου, έτσι θα έχουμε δυο ή περισσότερες επενδύσεις που αν είναι κερδοφόρες το κέρδος θα συσσωρεύεται γρηγορότερα.
- Ναι αλλά εδώ έχουμε προμηνύματα οικονομικού ναυαγίου.
- Γι αυτό πρέπει να πάρουμε τα μέτρα μας, ώστε αν μια επένδυση έχει πρόβλημα να υπάρχουν άλλες δραστηριότητες που να απορροφούν την ζημιά.
- Τι προτείνεις δηλαδή;
- Ακούτε. Οι Κισαμίτες παράγουν άφθονο και εκλεκτό λάδι. Όμως η Γεωργική τους Ένωση αντιμετωπίζει προβλήματα. Έφτιαξαν μια βιομηχανία εμφιαλώσεων αλλά την λειτούργησαν ως βιομηχανία διορισμών.
- Τώρα για το ΑΣΕΠ θα μιλήσουμε; Εμάς άλλο μας πονεί, όχι ο Πεπονής.
- Δεν τυποποιούν το λάδι με αποτέλεσμα να μην μπορούν να το πουλήσουν.
- Και εμείς που κολλάμε;
- Περιμένετε ντε. Ακόμη, όπως φαίνεται τελευταία, ο τουρισμός στην περιοχή τους πάει να πάρει τα πάνω του.Θα κάνουμε λοιπόν δυο «ντου». Ένα στο λάδι και ένα στον Τουρισμό. Το και το.
Τους εξηγεί το σχέδιο, μεγαλοφυές ! Συμφωνούν και αμ΄ έπος αμ΄ έργον.
Κατεβαίνει ο Μέρης με τους παρατρεχάμενους, στην Κίσσαμο, βρίσκει τον κύριο
Δήμαρχο, βλήτο αλλά γερό ποτήρι, του προσφέρει ένα πανέρι με μπουκάλια ουίσκι, κάνει τραπέζι στο Συμβούλιο (γερά πηρούνια) και τους πείθει ότι θα κάνει μια τουριστική μονάδα πέντε αστέρων στην περιοχή. Πανευτυχείς κάνουν δηλώσεις.
Η Κίσαμος στον δρόμο της ανάπτυξης!
Του παραχωρούν μια έκταση χίλια στρέμματα στο ακρωτήρι, ανοίγει γεώτρηση, βρίσκει νερό και από τότε την περιοχή την λένε, στου Μέρη το πηγάδι. Χτίζει ένα τουριστικό χωριό, την Καλυβιανή με καμαρόσπιτα, αίθρια με κρεβατίνες, πλακόστρωτα σοκάκια, μπεντένια ολόγυρα. Ακόμη και σήμερα, πατείς με πατώ σε, τα αγοράζουν οι Ιταλοί. Χτίζει μια βίλα στο Καστέλι, πίσω από το Κέντρο Υγείας, να σου παίρνει το μυαλό. Φέρνει σπουδαίους ψηφοθέτες, τον Μερόπα και την παρέα του, του κάνουν ψηφιδωτά πατώματα με ότι ψάρι θες ζωγραφισμένο.
Τα ψηφιδωτά γίνονται μόδα στην Κίσαμο. Όλες οι κυράδες θέλουν το κατιντίς τους από ψηφιδωτό. Να ‘τανε η ζήλια ψώρα, θα ΄χε πιάσει όλη η χώρα. Δεν έμεινε σπίτι που να μην έχει ένα δάπεδο με ψηφιδωτές παραστάσεις. Σκηνές κυνηγιού, νύμφες που χορεύουν, προσωπογραφίες του παππού του οπλαρχηγού. Κάθε οικογένεια έχει και ένα τουλάχιστον καπετάνιο για ψηφιδωτό. Στους γέρους πια δεν λένε «καλά υστερνά» αλλά «καλό ψηφιδωτό». Ψηφιδωτό δάπεδο να δείτε, που πάει σύννεφο. Που να τα χωρέσει το Μουσείο σήμερα; Κι άλλο τόσο να ήταν.
Ο Μέρης καλεί στη βίλα όλους τους προύχοντες, τους προεστούς, τους λαδάδες και νααα τραπέζια και γλέντια μέχρι πρωίας. Ο Θαλήτας ο Γορτύνιος με την λύρα του διασκεδάζει τα πλήθη των μουσαφίρηδων και ο Μέρης κλείνει συμφωνίες για εξαγωγή χύμα λαδιού, σε χτυπημένες τιμές.
Βγάζει ο τύπος το Κισαμίτικο παρθένο λάδι στην Ιταλία, το ανακατεύει με σπορέλαια και βρωμόλαδα από την Τυνησία και το Μαρόκο και το ξαναβάζει συσκευασμένο ακόμη και στην Κίσαμο. Έξτρα παρθένο. Ακόμη και σήμερα η απόγονοί του συνεχίζουν την ίδια βιόλα. Ελέγχουν την παγκόσμια αγορά του λαδιού. Είχε δίκιο ο χρηματιστής του που έλεγε ότι οι επενδύσεις πρέπει να γίνονται με προοπτική σε βάθος χρόνου. Οι δικοί μας ξύπνιοι, νόμιζαν ότι θα τα βόλευαν εσαεί με τις επιδοτήσεις. Τις εισέπρατταν και γραμμή για μετοχές.
Τώρα το παίζουν εγκλωβισμένοι σαν τα ψάρια στα πλοία ενυδρεία του Μέρη.
Αντώνης Σχετάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου