Αυτός που θα μας δώσει το έναυσμα για νέους αγώνες, που θα ρίξει την πρωτοπόρα ιδέα της (ξανα)δημιουργίας, που θα ενώσει τους μικροαστούς ενάντια στο κατεστημένο της αραξοκαρεκλιάς. Αυτός που με λίγα λόγια θα κάνει την υπέρβαση και θα μας σώσει από την προχειρότητα και την βαριεστιμάρα της καθημερινότητας.!!!!
Θα μου πείτε.. Εποχή ακατάλληλη για ρίσκα και αυτό το καταλαβαίνουμε από τα παλικάρια, που την δεκαετία του 70΄ και του 80΄ (πρότυπα για πολλούς από μας) ύψωσαν ανάστημα, και τόλμη. Τώρα κουρασμένοι μεσήλικες με πολλά προβλήματα, όρασης, ακοής (γαϊδουρινά αυτιά πολλές φορές) αλλά και το σπουδαιότερο χωρίς ζωντανό αίμα, προσπαθούν να κρατηθούν και να μας οδηγήσουν μέσα από τις παλιές τους αναμνήσεις !!!!. ( Άραγε πού;;)
Οι περισσότεροι όμως χάθηκαν, αφανίστηκαν μες στην παράξενη «χαβούζα» της αδιαφορίας της δυσπιστίας και τελικά της πλήρης απογοήτευσης που προκαλεί η ιδέα της «σίγουρης πολυθρόνας» .
Οι ιδέες, οι έξυπνες λύσεις, που κάποτε μας έδειχναν τον πρωτοπόρο και τον προχωρημένο (σε ιδέες πάντα), σήμερα περνούν αναγκαστικά όλες από τα ολοκληρωμένα προγράμματα και τις χρονοβόρες γραφειοκρατικές μελέτες, έτσι το πάθος, ο ενθουσιασμός, ακόμα και η διάθεση σταματούν απότομα και συνάμα άδικα στα γρανάζια της σύγχρονης Ελληνικής πραγματικότητας.
- Και τι κάνουμε τώρα ;;
- Το σίγουρο είναι ότι δεν μπορούμε να φτιάξουμε τσαπατσούλικα και πρόχειρα τον νέο μας ηγέτη. Γιατί αυτός γεννιέται και δεν φτιάχνετε και αν υπάρχει κάπου το νοιώθουμε και το καταλαβαίνουμε εξ’ αρχής.
Μπορούμε όμως το κάθε πρόβλημα μας να το αντιμετωπίσουμε αρκεί να αφοσιωθούμε σ’ αυτό, προσπαθώντας όχι να το εντάξουμε προσωρινά σε βάση υλοποίησης, ούτε και να αναπαυθούμε επειδή θα γίνει μια κάποια μελέτη, πολύ δε περισσότερο να μην «κοιμηθούμε» με τα εύκολα θα, τις κούφιες προεκλογικές υποσχέσεις, τα λόγια τα ωραία τα μεγάλα (που σύντομα έρχονται), αλλά να απαιτήσουμε, να διεκδικήσουμε αυτά που είναι για το καλό και το δίκιο μας, που πάντα κάπου υπάρχουν, αλλά ως συνήθως ποτέ δεν τα διεκδικούμαι! ( άραγε γιατί;)
Πρόταση και ίσως λύση προσωρινή- μιας και θα αργήσουμε να βρούμε τον νέο μας επαναστάτη, είναι να συσπειρωθούμε (τι άλλο μπορούμε να κάνουμε;) και σαν μια γροθιά να απαιτήσουμε από τους σημερινούς βολευτάνθρωπους, και μεγιστάνθρωπους τα «δίκαια μας».
Μπορεί η Κίσαμος να είναι στρατευμένη με την προοδευτική παράταξη, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν έχει απαιτήσεις. Και ανάγκες έχει αλλά και προβλήματα πολλά.
Ας παραδειγματιστούμε από τους Ηρακλειώτες, τους Ανωγειανούς, τους Λασηθιώτες, (μπορεί να τους «μισούμε» αλλά κατά βάθος τους ζηλεύομαι) που σαν γροθιά απαιτούν, διεκδικούν και στο τέλος πάντα τα καταφέρνουν, με βάση το συμφέρον του συνόλου !!!!
Τελειώνω με μια δήλωση του τσάρου και μελλοντικού βολευτή μας για τους Δημάρχους.
«Δεν γίνετε ανάπτυξη αν έχουν διαρκώς στο μυαλό τους, αν θα δυσαρεστήσουν τον Μανόλη ή τον Γιώργο ή τον Γιάννη. Δεν γίνεται πολιτική έτσι. »
Δημοσιεύτηκε το 2002 στους Ν.Ορίζοντες
Υ.Σ 8 χρόνια μετά μερικοί ψάχνουν ακόμα τον Ηγέτη τους .......αλλά μάταια!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου