ΠΑΥΣΗ ΖΗΤΗΣΗΣ ΣΤΗΝ ΑΓΟΡΑ ΤΟΥ ΕΛΑΙΟΛΑΔΟΥ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Καιρικά προβλήματα ή τεχνητή στάση αγοραστών για κάμψη των τιμών παραγωγού;

Γράφει ο Νικ. Μιχελάκης*
Αιφνίδια μείωση της ζήτησης εμφανίστηκε στην αγορά ελαιολάδου της Ελλάδας κατά την εβδομάδα (6-12 Φεβρουαρίου) προκαλώντας οπωσδήποτε εύλογες απορίες και σοβαρούς προβληματισμούς σε παραγωγούς και εγχώριους μεσολαβητές και διακινητές.Xdxd
Όπως φαίνεται από το Δελτίο τιμών του ΣΕΔΗΚ (www.sedik.gr) της 7-2-23, ένα υψηλό ποσοστό των παρόχων τιμών δηλώνει είτε ότι δεν αγοράζει ή δεν απαντά καθόλου. Από την άλλη πλευρά, διαγωνισμοί διάθεσης ελαιολάδου από Συν/σμούς της Κρήτης αποβαίνουν «άγονοι», πράγμα που σημαίνει ότι δεν παρουσιάζεται κανένας αγοραστής! Έτσι, οι μέγιστες τιμές στην Ελλάδα, οι οποίες περιλαμβάνονται στον Πιν.1, βασίζονται στις τιμές που επετεύχθησαν με διαγωνισμούς Συν/σμων στις προηγούμενες εβδομάδες και από τις ελάχιστες που δόθηκαν στις 7-2-23 στον ΣΕΔΗΚ. Επομένως δεν είναι αντιπροσωπευτικές της αγοράς.

Πάντως, οι τιμές στην Ιταλία παραμένουν σταθερές (6,0-7.50€/κ), ενώ στην Ισπανία οι μέγιστες είναι σταθερές (5,98 €/κ) αλλά οι ελάχιστες παρουσίασαν κάποια πτώση (4,59€/κ). Εξήγηση αντικειμενική του φαινομένου δεν φαίνεται να υπάρχει.dimoskopisi221 Η κακοκαιρία μπορεί να δημιούργησε προβλήματα στην συγκομιδή και στις μεταφορές αλλά δεν φαίνεται να ήταν η κύρια αιτία για σταμάτημα της ζήτησης. Και αυτό γιατί η φετινή παραγωγή είναι αναμφισβήτητα σοβαρά μειωμένη (-66%) στις Ευρωπαϊκές χώρες και κατά -30% σε επίπεδο Κόσμου και η απόλυτη ανάγκη για αγορά προϊόντος από τις μεγάλες βιομηχανίες τυποποίησης για να μην χάσουν τις αγορές τους, είναι δεδομένη! Είναι φανερό επομένως ότι η μείωση της ζήτησης από πλευράς των μεγάλων αγοραστών είναι μάλλον τεχνητή και στόχο έχει την πτώση των τιμών παραγώγου ώστε με χαμηλές τιμές οι μεγάλοι αγοραστές να κρατήσουν τα μερίδια τους στις αγορές! Βέβαια, σύμφωνα με τις απόψεις διαφόρων Κυβερνήσεων και φορέων που διοχετεύονται προς τα έξω με διάφορα δημοσιεύματα, με την αύξηση των τιμών παραγωγού υπάρχει κίνδυνος στροφής των καταναλωτών σε σπορέλαια! Στην πραγματικότητα όμως, φαίνεται ότι αγωνιούν αν η μετακίνηση της αύξησης των τιμών παραγωγού στους καταναλωτές προκαλέσει αύξηση του τιμαρίθμου.
Όμως από την πλευρά των παραγωγών υποστηρίζεται ότι η συγκράτηση των τιμών καταναλωτή πρέπει να επιτευχθεί με την συμπίεση των υψηλών αμοιβών των διακινητών και αλυσίδων διανομής του προϊόντος στην λιανική και όχι με την συμπίεση των τιμών παραγωγού, την στιγμή που το κόστος παραγωγής (λιπάσματα, φάρμακα, εργατικά) έχει διογκωθεί στο διπλάσιο!

*Ο Νίκος Μιχελάκης, είναι Δρ. Γεωπόνος, πρώην Δ/ντής του Ινστιτούτου Ελιάς Χανίων και Επιστ. Σύμβουλος του ΣΕΔΗΚ.