Η ΠΡΟΒΛΗΤΑ ΚΟΠΡΙΑΝΟΣ

Κοπριανός, λέγεται το κομμάτι τής παραλίας αμέσως μετά το Μαύρο Μώλος. Μετά την ανατίναξη της προβλήτας του Τελωνείου στα τελευταία χρόνια της Γερμανοκατοχής οι Κισσαμίτες έμποροι της περιοχής ήθελαν οπωσδήποτε να φτιαχτεί μια προβλήτα για να δένουν τα μεγάλα ξυλοκάραβα των 100 και 200 τόννων. Το καλύτερο μέρος λόγω βάθους ήταν λοιπόν εκεί στον Κοπριανό, πίσω από το Μαύρο Μώλος που και σήμερα στέκουν κάποιες αποθήκες και μια μεγάλη θαλασσοφαγωμένη προβλήτα. Ο μικρός γερανός τον πήρε η θάλασσα, αν και μικρός γύρω στα 70  θυμάμαι οτι υπήρχε ακόμα και ανεβαίναμε για τις βουτιές μας.  

Τις αποθήκες τις έφτιαξαν οι Σκουνάκης Γιώργος και Μπατζάκης Σωτήρης για να αποθηκεύουν κρασιά και να κάνουν εξαγωγή προς την Πελοπόνησο και άλλα μέρη της Ελλάδας. Στην ίδια προβλήτα έπιαναν και τα καΐκια του Γ. Ροδουσάκη και του συνεταίρου του, του Μπαξεβάνη, ο Κυριάκος, η Κρήτη, η Ευδοξία και η Αρχοντούλα, με καπεταναίους τους Σφακιανούς Παυλή και Γιάννη Φιλιππάκη και μηχανικό τον Μιχάλη Καστρινάκη πού ζει σήμερα στα Κύθηρα. Έφερναν οικοδομικά υλικά κυρίως σίδερα, τσιμέντα και καύσιμα, μέχρι πού ήρθαν τα πρώτα φέρι μποτ στη Σούδα και πήραν όλες τις μεταφορές.

Στην προβλήτα του Κοπριανού μεταφέρθηκε και το οργανωμένο σωματείο των λιμενεργατών με πρόεδρο τον Νίκο Παπακωνσταντίνου και με λιμενεργάτες τους Ανδρέα Λυκάκη, Στέλιο Πατεράκη, Γιάννη και Σπύρο Μουντάκη, Αντώνη Βολικάκη, Νίκο Μακρυγιαννάκη, Νίκο Γοναλάκη, Κυριακάκη και άλλους. 
Μετά το 1960 ο τότε Εμπορικός Σύλλογος Καστελίου με Πρόεδρο τον ακούραστο Σπύρο Μαρή, έστρεψε τις προσπάθειές του στην δημιουργία κανονικού λιμανιού στην θέση Καβονήσι όπου σήμερα είναι το λιμάνι μας το οποίο επέτυχε μετά από πολλές προσπάθειες με την πρώτη αποστολή του λιμενολόγου καθηγητή κ. Πίππα ο οποίος προέβη στις πρώτες λιμενολογικές μελέτες γύρω στο 1964.
Ευχαριστώ τον Κυριάκο Ροδουσάκη για τις χρήσιμες πληροφορίες του