ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΟΥΝ ΚΑΙ ΟΛΟΙ

Μία γριά περπατάει στο πεζοδρόμιο σέρνοντας δύο σακουλές σκουπιδιών, μία σε κάθε χέρι.
Μία από αυτές έχει μια τρύπα χαμηλά και κάθε λίγο ένα χαρτονόμισμα των 20 ευρώ βγαίνει και παρασέρνεται σιγά σιγά από το αεράκι. Ένας αστυφύλακας το προσέχει και πηγαίνει προς το μέρος της γριάς, λέγοντας:
- Γιαγιά, σου έπεσε ένα χαρτονόμισμα από τη σακούλα.
- Φτου σου, ήταν τρύπια. Ας τρέξω προς τα πίσω μήπως μπορέσω να μαζέψω μερικά. Λέει η γριά.
- Επ, πού πας; Πού βρήκες τόσα λεφτά; Δεν πιστεύω να τα έκλεψες; τις λέει ο αστυνομικός.
- Όχι, όχι να σου εξηγήσω.
Το σπίτι μου και ο κήπος μου είναι ακριβώς δίπλα από το πάρκινγκ του γηπέδου και όταν έχει αγώνα, έρχονται πολλοί και κατουράνε τα λουλούδια μου. Έτσι και εγώ πηγαίνω πίσω από τα λουλούδια με το ψαλίδι του κλαδέματος και όταν κάποιος τη βγάζει για κατούρημα του λέω “ή δίνεις 20 ευρώ ή στην έκοψα!”
- Χα, χα πολύ έξυπνο γιαγιά, λέει το όργανο της τάξης. Πολύ καλά τους κάνεις. Άντε να πας στο καλό.
Α! Και τί έχεις στην άλλη σακούλα;
- Ε, δεν πληρώνουν και όλοι… 
 Βρε μη θέλουμε  και μεις ετσά για να  στρώσουμε;