Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΕΠΙΣΚΟΠΗΣ ΚΙΣΑΜΟΥ ΚΑΙ ΣΕΛΙΝΟΥ ΜΕΡΟΣ 2ο

 Ονόματα επισκόπων απο μια έρευνα της Στέλλας Μαρινάκη το 1981

Αν και η επισκοπή Κισάμου υπάρχει απο το 325 μ.Χ εντούτοις πολλά για τους επισκόπους της δεν υπάρχουν, εκτός απο αυτούς που παραβρέθηκαν στις Οικουμενικές συνόδους του 

343 Εύκισσου,  

691 Θεόπεμπτου, και του 

Λέοντα στην Σύνοδο του 787 στην Νίκαια της Βυθυνίας. Ακολουθεί η Αραβοκρατία που ενώ υπήρχαν επίσκοποι αυτοί δεν έμεναν στην Κρήτη ήταν απλοί τιτουλάριοι και τα ονόματα τους δεν διασώθηκαν. Με την επανίδρυση των Επισκοπών απο τον Νικηφόρο Φωκά ξαναλειτουργεί η επισκοπή αλλά και εδώ δεν υπάρχουν ονόματα επισκόπων ως και το 1205 που καταλαμβάνουν το νησί οι Ενετοί και υπάρχει η αντικατάσταση της Ορθόδοξης εκκλησίας απο την Λατινική. Τα πρώτα χρόνια μάλλον δεν λειτούργησε η επισκοπή Κισάμου ως και το 1364 που σε ένα βιβλίο του Βενετού γερουσιαστή Φλαμήνιου Κορνήλιου αναφέρονται οι ακόλουθοι Λατίνοι Επίσκοποι.

1346 Βαλλέτος

1347 Γουλιέλμος Μαυροκούκης*

1349 Γουλιέλμος Εμεργάβης

1362 Ιωάννης

1366 Νικόλαος Φουσκαρένιος

1367 Αίκαρδος 

1371 Συμεών

1387 Άγγελος Μπαρμπαρίγος

1427 Φραγκίσκος Ούρσος

1470 Εμμανουήλ

1486 Θωμάς Ντεκασίνης

1496 Αντώνιος Σαββίνας

1514 Δομίνικος Ντεαλέπο

1522 Δομίνικος Ζώνος

1544 Μιχαήλ Ζώνος

1545 Αυγουστίνος Τεύκος

1550 Πρόσπερος Πουμπλίκολας 

1510 Γεράσιμος Παλαιοκάπας (ορθόδοξος απο την Κυδωνία)

1588 Ιερώνυμος Ραγανσώνος

*Ο Γουλιέλμος Μαυροκούκης ήταν επίσκοπος Κισάμου το 1346 και αντικαταστήθηκε απο τον Γουλιέλμος Εμεργάβη μιας και στάλθηκε πρεσβευτής το 1349 στην Κωνσταντινούπολη.

Μετά τους Ενετούς έχουμε την Τουρκική τυραννία στο νησί και η επισκοπή έχει μεταφερθεί στην Επισκοπή Κισάμου οι δε Επίσκοποι που διασώθηκαν τα ονόματα τους ήταν:

1655 Φιλόθεος Πηγάς

1711 Γεράσιμος

1716 Γεράσιμος

1731 Παρθένιος

1750 Άνθιμος

1770 Παρθένιος Φαζάκης

1777 Παΐσιος

1779 Σωφρόνιος Κακογιάννης

1796 Ιωσάφ

-        Γεδεών

-        Ιγνάτιος

-        Σεραφείμ

-        Φοινίκιος

-        Ιωαννίκιος

1818 Μελχισεδέκ Δεσποτάκης, τον κρέμασαν το 1821 στην Σπλάνζια και η επισκοπή έμεινε δίχως ποιμενάρχη, και η επισκοπή Κισάμου μετά το 1831- ενώθηκε με την επισκοπή Κυδωνίας- ως το 1862 που ξανάγινε επισκοπή Κισάμου και Σελίνου.

1862 Γεράσιμος Στρατηγάκης

-        Μισαήλ εκ Καλύμνου

1875 Πανάρετος εκ Κωνσταντινουπόλεως

1891 Παρθένιος Μπιτσάκης

1892 Δωρόθεος Κλώναρης

1902 Ανθιμος Λελεδάκης

1935 Χρυσόστομος Αγγελιδάκης

1937 Ευδόκιμος Συγγελάκης

1956 Ειρηναίος Γαλανάκης

1975 Κυριλλος Κυπριωτάκης

1980 Ειρηναίος Γαλανάκης

2005 Αμφιλόχιος Ανδρονικάκης