Η ΣΕΛΙΔΑ ΤΟΥ RASKOLNICK

Μπρος γκρεμνός και πίσω ρέμα κι όλοι ψάχνουν τον Κανένα…

«Για τη Νέα Δημοκρατία, η βιωσιμότητα του χρέους, μετά τα εγκληματικά  λάθη της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, είναι ένας εθνικός στόχος. Εθνικός στόχος που αυτή η κυβέρνηση δεν μπορεί να υπηρετήσει, καθώς δεν διαθέτει την αξιοπιστία που απαιτεί μια τέτοια διαπραγμάτευση» τονίζει μεταξύ άλλων σε ανακοίνωσή του το Γραφείο Τύπου της ΝΔ σχετικά με τις δηλώσεις του κ. Γ. Δραγασάκη για το χρέος.
Το ίδιο Γραφείο Τύπου, οι ίδιοι άνθρωποι, που δυο χρόνια πριν, διαρρήγνυαν τα ιμάτιά τους για τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους, διακηρύσσοντας ότι «όποιοι λένε ότι το χρέος δεν είναι βιώσιμο μας οδηγούν σε νέο Μνημόνιο».
Εθνικός στόχος λοιπόν, για τη Νέα Δημοκρατία,....
.... η βιωσιμότητα του χρέους. Πώς την εννοούν όμως, αυτήν τη βιωσιμότητα, οι εκ νέου ορμώμενοι για την κουτάλα  της εξουσίας, επίδοξοι σωτήρες μας? Την εννοούν με φόρους κι άλλους φόρους χωρίς ίχνος ανταποδοτικότητας. Πολλούς φόρους για να πληρώνονται, αφενός, μέχρι κεραίας οι δανειστές, για να προστατεύεται, αφετέρου, το πελατειακό κράτος που τους εκτρέφει και τους αναπαράγει.
Αλλά γι’ αυτούς δεν έχει να πει κανείς τίποτα περισσότερο. Τους είδαμε στην πράξη, να στήνουν στα έξι μέτρα και να εκτελούν την κοινωνία μας, για να αποπληρώνονται οι δόσεις ενός χρέους που οι ίδιοι και οι πατεράδες τους δημιούργησαν και το οποίο είναι ύποπτο, διότι δεν έχει ελεγχθεί.
Ζητούσαμε από την αρχή αυτής της περιπέτειας, από την εποχή των Πλατειών, λογιστικό έλεγχο του χρέους και αυτήν την πάνδημη απαίτηση την ενστερνίστηκε εν τέλει ολόκληρη η αντιμνημονιακή (ο θεός να την κάνει) πολιτική τάξη: τόσο οι «αριστεροί» του Συ.Ριζ.Α., όσο και οι «πατριώτες» Ανεξέλ –μέχρι και η οικολογική (sic) ουρά της σημερινής κυβέρνησης είχε συμπεριλάβει στον προγραμματικό της λόγο την αναγκαιότητα του λογιστικού ελέγχου του ελληνικού δημόσιου χρέους.
Θα μπορούσε να ισχυριστεί ο αδαής, ότι δεν γίνονται αυτά τα πράγματα, αλλά στην πραγματικότητα, είναι οι ίδιες οι συνθήκες που επιβάλλουν τον λογιστικό έλεγχο του χρέους και την αναζήτηση των αιτίων που το δημιούργησαν. Με άλλα λόγια, ο λογιστικός έλεγχος του χρέους, είναι μνημονιακή υποχρέωση της Ελλάδας.
Έρχεται τώρα ο κ. Αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, δυο χρόνια μετά την ανάληψη της ευθύνης της διακυβέρνησης της χώρας, σαν τον βρεγμένο, γηραλέο, αδέσποτο γάτο, για να μας πει ότι το («νόμιμο» αν και ανέλεγκτο, εκτός από ανεξέλεγκτο)  χρέος μας δεν μπορεί να κουρευτεί σημαντικά: «Η Ελλάδα δεν μπορεί να πετύχει μεγάλη απομείωση του χρέους όσο αντιμετωπίζουν υψηλό χρέος οι χώρες που τη δανείζουν», σημείωσε.
Αυτό που παραλείπει να σημειώσει  ο κ. Αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, είναι αυτό που ο κόσμος το’ χει τούμπανο κι η κυβέρνησή του κρυφό καμάρι. Όλο και πληθαίνουν οι φωνές των επαϊόντων που λένε ότι το ελληνικό χρέος έγινε διακρατικό, εξαιτίας των λαθροχειριών των (συν)εταίρων και των «θεσμών», χάρη και στην εξοργιστική ενδοτικότητα των προηγούμενων που, αν και υπόλογοι στον ελληνικό λαό, μένουν στο απυρόβλητο περιμένοντας την κατάρρευση της παραπαίουσας σημερινής κυβέρνησης για να επιστρέψουν, αλίμονο για όλους μας, στην εξουσία.
Από το στόμα ενός αριστερού πολιτικού, πάντως, θα περίμενε κανείς ν’ ακούσει ότι τον λογαριασμό θα έπρεπε να τον πληρώσουν οι πραγματικοί υπαίτιοι: η Goldman Sachs κι οι άλλοι συμβουλάτορες που έκρυψαν το ελληνικό χρέος κάτω από το χαλί κι οι μεγαλοτραπεζίτες της Φραγκφούρτης και των Παρισίων, που ενώ ήξεραν ότι το ελληνικό κράτος ήταν υπερχρεωμένο κι αποτυχημένο, συνέχιζαν να το δανείζουν ασύστολα.
Είναι εμφανές πια, ότι  ο κ. Αντιπρόεδρος δεν είναι καθόλου αριστερός, όπως ισχυρίζεται. Περισσότερο από εμφανές είναι κι ότι αυτή η κυβέρνηση δεν είναι καθόλου πατριωτική, αφού βάζει τα συμφέροντα των δανειστών, πάνω από τα εθνικά μας συμφέροντα.
Αυτή η τόσο κατώτερη των περιστάσεων κυβέρνηση, όμως, δεν είναι το χειρότερο που μας συμβαίνει!
Το χειρότερο που μας συμβαίνει είναι ότι στον προθάλαμο της εξουσίας περιμένουν εκείνοι που μας κατάντησαν εδώ που μας κατάντησαν. Αυτοί που έχουν το θράσος να μιλούν για εθνικούς στόχους, όταν ο μόνος στόχος τους είναι να ανακαταλάβουν τις πολυθρόνες της εξουσίας, συνεχίζοντας απαράλλαχτη την προδιαγεγραμμένη πορεία της χώρας από το πουθενά προς το τίποτα, με την κατά γράμμα εκτέλεση αυτού του παράλογου προγράμματος «διάσωσης»!