Στα τοπωνύμια ενός τόπου, υπάρχει μια χρονική διαστρωμάτωση. Άλλα δηλαδή τοπωνύμια είναι παλιά και άλλα νέα. Ορισμένα από αυτά έχουν λάβει το όνομά τους, από ανθρώπους που είναι ακόμα ζωντανοί και άλλα έχουν δοθεί από γενιές που έζησαν πριν από δεκάδες ή και εκατοντάδες χρόνια.
Η σημασία ενός τοπωνυμίου, την εποχή της ονοματοδοσίας, είναι απολύτως κατανοητή, καθώς το τοπωνύμιο παίρνει το όνομα από την ομιλούμενη γλώσσα των κατοίκων της περιοχής που βρίσκεται. Εάν η λέξη – όνομα δεν είναι ιδιωματική ή διαλεκτική, αλλά ανήκει στην ευρύτερη γλωσσική οικογένεια, τότε είναι κατανοητή και από το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού της χώρας.
Με το πέρασμα του χρόνου, το τοπωνύμιο αυτό μεταφέρεται από γενιά σε γενιά. Όσο το όνομα του τοπωνυμίου αποτελεί και λέξη (ή λέξεις) του καθημερινού λεξιλογίου, της ζωντανής γλώσσας, οι υπάρχουσες γενιές κατανοούν και τη σημασία του. Από ένα σημείο και μετά όμως, το τοπωνύμιο μπορεί να χρησιμοποιείται, δίχως αυτοί που το αναφέρουν να καταλαβαίνουν πια τι εννοεί.
Γίνεται έτσι ένα παράξενο όνομα, μια άγνωστη λέξη, που όμως οι άνθρωποι εξακολουθούν να χρησιμοποιούν συχνά με φωνητική αλλοίωση, για να δηλώσουν τον ίδιο τόπο που δήλωναν και οι πρόγονοί τους. Συμβαίνει επίσης συχνά, η σημασία ενός παλαιού τοπωνυμίου, να γίνεται αντιληπτή από τους ντόπιους ή τους κοντοχωριανούς,καθώς είναι όνομα – λέξη ενός ιδιωματικού λεξιλογίου, αλλά να είναι άγνωστη στο μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού της χώρας,που χρησιμοποιεί την επίσημη κοινή γλώσσα.
ΠΑΛΙΟ ΝΕΟ ΕΤΟΣ
Άνω Παλαιόκαστρο Πολυρρήνια 1940
Ελαιών Καμισιανά 1965
Καμάρα Καληδονία 1957
Καμισιανά Ελαιών 1957
Καστέλι Κίσσαμος 1969
Κάτω Παλαιόκαστρο Καλλεργιανά 1971
Κούνενι Βάθη 1957
Λαρδάς Γραμβούσα 1940
Μούλετε Χρυσαυγή 1957
Παθιακιανά Καλλιθέα 1957
Παθιακιανά Νερατζιά 1957
Παπαδιανά Δάφνη 1963
Πύργος Χαραυγή 1964
Χαϊδέρης Καλλιθέα 1957
Χαϊδέρης Νεραντζιά 1957
Χαιρεθιανά Πλαγιά 1963
Χαρβάτα Περιστέριον 1957
Χατζημεμεθιανά Μηλέα 1957
Δείτε εδώ και τα υπόλοιπα της Κρήτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου