ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΓΙΑ ΟΤΙ ΑΦΟΡΑ ΤΟΝ ΔΗΜΟ ΚΙΣΑΜΟΥ! ΜΙΑ ΣΕΛΙΔΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΝΕΡΓΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΜΑΣ.
Η επίσκεψη στην Κίσαμο είναι μοναδική εμπειρία. Η γνωριμία με την επαρχία δεν έχει να κάνει μονάχα με το ζεστό και φωτεινό ήλιο, την κρυστάλλινη θάλασσα, τα φαράγγια, την παρθένα γη, την μεγάλη χρονική διάρκεια διακοπών σας στην περιοχή. Η γνωριμία με την επαρχία Κισάμου είναι ταυτόχρονα κι ένα ταξίδι στην μακραίωνη ιστορία της, τον πολιτισμό, την παράδοση, τα ήθη και έθιμα, την φιλόξενη ψυχή των ανθρώπων της....Όσοι δεν μπορείτε να το ζήσετε... απλά κάντε μια βόλτα στο ιστολόγιο αυτό και αφήστε την φαντασία σας να σας πάει εκεί που πρέπει...μην φοβάστε έχετε οδηγό.... τις ανεπανάληπτες φωτογραφίες του καταπληκτικού Ανυφαντή.
Φωτογράφιση για τον κρητικό γάμο μάλλον στην παραλία στο Ακρογιάλι. Διακρίνεται η νύφη και ο γαμπρός και οι παραδοσιακοί οργανοπαίκτες με τους μαθητές τους.
Απότομη ήταν η ενημέρωση για τα μουσικά αντισώματα (ανταμώματα) απο τον Δήμο Κισάμου και μας έπιασε απροετοίμαστους. Καλοδεχούμενες τέτοιες εκδηλώσεις σε εποχές πανδημίας που είναι μια διέξοδο για όλους... ειδικά εμάς που έχουμε μάθει να μας προσφέρουν απλόχερα τζάμπα δημοτικές μουσικές βραδιές (απο παλιά). Βέβαια με παραξενεύει το γεγονός δίχως βέβαια να ξέρω και πολλά, οτι όλες θα γίνουν στην πλατεία Τζανακάκη... αν και η πόλη έχει άπλα. Η πλατεία Τζανακάκη έχει αποκτήσει ήδη με το ερμητικό κλείσιμο της την αίγλη που ήθελαν και τα μαγαζιά και ο Δήμος.
Δεν θα γράψω που πρέπει να γίνονται, ούτε θα διαχωρίσω -όπως ακούστηκε- οτι τον Ιούλη θα γίνουν στην Τζανακάκη, τον Αύγουστο στο Τελωνείο, τον Σεπτέμβριο αλλού, αλλά θεωρώ οτι οι εκδηλώσεις θα έπρεπε να ήταν για όλη την πόλη και σε όλη την πόλη. Τα ίδια είχα γράψει και παλαιότερα επί εποχής Σταθάκη που πάλι φαινόταν οτι υπάρχει ένα ελαφρύ σπρώξιμο στην μικρή πλατεία μας... τα ίδια και τώρα ... μου είναι αδιανόητο να πιστέψω οτι αντιγράφουμε την προηγούμενη δημοτική αρχή.
Μάλιστα στα λεγόμενα των υπευθύνων ήταν να γίνουν οι εκδηλώσεις σε σημεία που σήμερα είναι ελαφρώς υποβαθμισμένα, πράγμα που δεν το βλέπω....
Ας ελπίσουμε οτι στο ενδιάμεσο των ημερομηνιών θα γίνουν και κάποιες εκδηλώσεις αλλού μέσα στην πόλη ...
Και να μην θέλεις να μιλήσεις ... με τέτοια αφίσα δεν μπορείς.
30 Ιουλίου – 22 Αυγούστου Οι Γιορτές Ρόκκας επιστρέφουν! Αυτό το καλοκαίρι, και έπειτα από μία επεισοδιακή χρονιά-πρόκληση, οι Γιορτές Ρόκκας επιστρέφουν πιο επίκαιρες, διαχρονικές και επιτακτικές από ποτέ. Τα χωριά Ρόκκας και Κεράς είναι έτοιμα να υποδεχτούν επισκέπτες και θεατές με ένα σύνολο μουσικών και παραστατικών δράσεων που υπόσχονται να ενθουσιάσουν, να εμπνεύσουν και να δημιουργήσουν “Μικρές Επαναστατικές Αφετηρίες”, από τις οποίες ο καθένας μας ξεκινά τη δική του ανατροπή. Άλλωστε, είναι οι μικρές, προσωπικές ανατροπές που πυροδοτούν την εξέλιξη. Οι ίδιες οι Γιορτές Ρόκκας ξεκίνησαν από μία τέτοια υπέρβαση, όταν μία μικρή ομάδα ανθρώπων τόλμησε να ονειρευτεί κάτι εκτός πραγματικότητας. Όταν δημιούργησαν μία εκδήλωση που στην εξέλιξή της τελικά ξεπέρασε τα σύνορα των χωριών, σχηματίζοντας μία νέα κοινωνική και καλλιτεχνική πραγματικότητα που πλέον αποτελεί σημείο αναφοράς. Φέτος, οι Γιορτές Ρόκκας επιστρέφουν σχεδιάζοντας μια επανάσταση δική τους. Κλείνουν τον κύκλο τους, με σημαντική παρουσία 8 ετών, και ξεκινούν έναν νέο. Με την ιστορία τους να τις συνοδεύει, απεμπλέκονται από αυτήν και ξεκινούν να ανακαλύψουν τις πιο λαμπρές προοπτικές τους, με την ισχυρή πεποίθηση ότι αυτή η μικρή επανάσταση θα ενισχύσει την ήδη πλούσια κληρονομιά τους.
Πάντα με τη βοήθεια της τεχνολογίας και της τέχνης, το 2021 οι ρόλοι αλλάζουν και αντί να δώσουμε τη δύναμη ξανά στην ιστορία, τολμάμε να την αμφισβητήσουμε και να ονειρευτούμε απαλλαγμένοι από όσα οι παραδόσεις προδιαγράφουν. Μάλιστα, ο χρονισμός αυτού του εγχειρήματος, που συμπίπτει με την επέτειο των 200 ετών από την Ελληνική επανάσταση, αποδεικνύει ότι η δική μας μικρή επανάσταση έχει ήδη ξεκινήσει. Η εικαστική προσέγγιση της φετινής θεματικής των Γιορτών Ρόκκας μελέτησε την αφετηρία, την εκκίνηση. Το σημείο από όπου κάτι ξεκινάει, μία γραμμή, μία ιδέα, ένας αγώνας, μία επανάσταση. Από μία αφετηρία-σημείο, η επανάσταση ξεκινάει και απλώνεται σαν έκρηξη, μέσα από τους ανθρώπους, στο χώρο και στον χρόνο. Στην έκρηξη αυτή βασίζεται το εικαστικό των Γιορτών Ρόκκας για το 2021. Μία έκρηξη-επανάσταση που σχηματίζει μία σπείρα, το αρχέγονο σύμβολο της ζωής, με αφετηρία τα χρώματα που συμβολίζουν το ηλιοβασίλεμα και τα πρώτα χρώματα που απλώνονται το βράδυ στον ουρανό. Φέτος, στην όγδοη χρονιά των Γιορτών Ρόκκας, από τις 30 Ιουλίου έως και τις 22 Αυγούστου θα απολαύσετε μουσική, θέατρο, παραστατικές τέχνες, και μία ακόμη συγκλονιστική συναυλία στον αρχαιολογικό χώρο Ρόκκας, υπό το φως της Αυγουστιάτικης πανσελήνου. Μείνετε συντονισμένοι για λεπτομέρειες, ημερομηνίες και προπώληση εισιτηρίων. Να μην ξεχνάς πως είμαστε επαναστάτες. Και επαναστάτες σαν και μας πρέπει ν' αρχίζουνε την επανάσταση από τον εαυτό τους. Ανδρέας Εμπειρίκος www.giortesrokkas.gr www.facebook.com/giortesrokkas www.instagram.com/giortesrokkas
Ο Δήμος Κισάμου, η Περιφέρεια Κρήτης, η Περιφερειακή Ενότητα Χανίων και ο Σύλλογος Δρομέων Υγείας Χανίων (Σ.Δ.Υ.Χ.) διοργανώνουν τον «Λαφονήσιο Δρόμο»το Σάββατο 7 Αυγούστου 2021.
Σας καλούμε να συμμετάσχετε σε μία δράση που τιμά την ιστορία μας, τους προγόνους μας και τη θυσία τους. Ο Λαφονήσιος Δρόμος περιλαμβάνει δύο αγώνες:
Αγώνας Δρόμου 5.100 μ. για τρέξιμο και δυναμικό βάδισμα
«Η επιστήμη χωρίς την θρησκεία είναι χωλή (κουτσή) και η θρησκεία χωρίς την επιστήμη είναι τυφλή» (Αϊνστάιν) Σε έξαρση, σύμφωνα με τους ειδικούς, η μετάλλαξη «Δ», όπως την ονόμασαν, του λοιμικού ιού της εποχής μας• ιού που δυσκολεύει, συνθλίβει και ταπεινώνει σύνολη την ανθρωπότητα. Σε έξαρση και οι εντάσεις, οι αντιπαλότητες, οι διαφωνίες, οι ξιφουλκισμοί. Όλοι αναζητούν ενόχους και όλοι καταλογίζουν ευθύνες σε όλους, στους.. «άλλους», κανείς όμως στον εαυτό του, στην προσωπική ευθύνη. Ξιφουλκήσεων συνέχεια και στις συζητήσεις επί συζητήσεων περί της σχέσης πίστης και επιστήμης, επιστήμης και θρησκείας, σαν το πρόβλημα, η αιτία του κακού να είναι η θρησκεία ή η πίστη. Στο στόχαστρο, για πολλοστή φορά, η Εκκλησία. Μια Εκκλησία που από την πρώτη στιγμή της δοκιμασίας και περιπέτειας αυτής απέδειξε έμπρακτα το πέλαγος, τον ωκεανό της αγάπης Της για τον άνθρωπο, τα παιδιά Της• στάθηκε στο πλευρό της Πολιτείας και, με περισσό αίσθημα ευθύνης, συνέβαλε και συμβάλλει σε υπερθετικό βαθμό στον περιορισμό μετάδοσης της νόσου. Μια Εκκλησία που, παρά τις πολλές και ποικίλες αντιδράσεις και διαμαρτυρίες, δεν δίστασε να θυσιάσει την συμμετοχή των παιδιών Της στα κορυφαία γεγονότα της Μεγάλης Εβδομάδας και του Πάσχα του 2020, που καθ΄ όλη αυτή την περίοδο λαμβάνει όλα τα υπό τις ΚΥΑ προβλεπόμενα μέτρα, που έμπρακτα αποδεικνύει πως μοναδική αγωνία και μέριμνα Της είναι η συμβολή στην υπέρβαση της νόσου, καθώς: «η αγάπη, όπως σημειώνει ο Όσιος Παίσιος ο Αγιορείτης, προϋποθέτει θυσία». Μια Εκκλησία, συνεπώς, που καθημερινά θυσιάζεται, κάνοντας την αγάπη πράξη. Στην νέα αυτή έξαρση και ένταση του ιού βλέπουμε, και πάλι, το θλιβερό φαινόμενο κάποιοι και μάλιστα εκ των «ειδικών», να θεωρούν την Εκκλησία υπαίτια του προβλήματος. Ακούσαμε για.. «απίστευτες καταγγελίες» από πνευμονολόγο καθηγητή περί κληρικών της Εκκλησίας Κρήτης ότι «απειλούν» πως θα αποκλείουν από την ζωή της Εκκλησίας όσους εμβολιάζονται! Τέτοιες και τόσο σοβαρές «καταγγελίες» θα μπορούσε να αντείπει κάποιος, όσο παραμένουν ανώνυμες και ανεπιβεβαίωτες, μπορεί από.. «καταγγελίες» να μετατραπούν σε… «συκοφαντίες»! Εάν όντως αυτό συνέβει από κληρικό, ανεπίτρεπτο, καθώς οι όποιες προσωπικές απόψεις ενός κληρικού υποτάσσονται στην επίσημη θέση της Εκκλησίας. Αλλά, διερωτώμαι, ακόμα και εάν υπήρξε ένα τέτοιο περιστατικό, αυτό μπορεί να είναι αιτία της μη αναμενόμενης προσέλευσης στον εμβολιασμό; Δηλ. η άποψη ενός Ιερέα σε ένα χωριό, εάν ισχύει, η άποψη ενός κληρικού, έχει τέτοια και τόση δύναμη επιρροής ανά το Πανελλήνιο; Αίτια λέει «υπέρ μετάδοσης» η τέλεση ενός μνημοσύνου σε ένα άλλο χωριό, όπου ήταν 150 άνθρωποι! Λάθος, σαφώς εάν δεν τηρήθηκαν τα προβλεπόμενα μέτρα. Αλλά.. αιτία «υπέρ μετάδοσης» οι 150 άνθρωποι του μνημοσύνου και όχι οι χιλιάδες που, ανεξέλεγκτα και χωρίς κανένα μέτρο, διασκεδάζουν στους θερινούς τουριστικούς νησιωτικούς και όχι μόνο προορισμούς; Εκτός και εάν επειδή… μερικοί τέτοιου είδους προορισμοί είναι.. VIP εκεί ο ιός κάνει.. εξαίρεση! «Τον πρώτο καιρό του ιού, σημείωσε αξιοσέβαστος συνομιλητής μου, τον πρώτο καιρό που παρουσιάστηκε η νόσος αυτή, συνέχισε, υπήρχε ένας «ειδικός» που ενημέρωνε τον κόσμο. Μια φωνή, μια άποψη, μία γνώμη. Φωνή ήρεμη, γαλήνια• λόγος καθαρός, όχι καταγγελτικός, ούτε δεικτικός• και, κυρίως, με σεβασμό στον αποδέκτη, για τούτο και πειστικός. Προϊόντος του χρόνου η φωνή αυτή, κατά κανόνα, αντικαταστάθηκε από πλήθος άλλων φωνών. Ειδικοί που, θέλοντας να συμβάλλουν, εξέφραζαν και εκφράζουν διαφορετικές, μεταξύ τους, απόψεις για το ίδιο θέμα: «Μάσκες οι εμβολιασμένοι» ο ένας ειδικός, «δεν είναι απαραίτητες» ο άλλος, «άνοιγμα καταστημάτων, εστίασης, τουρισμού κλπ.», προτείνει ο ένας, «αιτία υπερ μετάδοσης το άνοιγμα», απαντά ο άλλος, «η άρση των περιοριστικών μέτρων, αιτία για την αύξηση της μετάλλαξης Δ», υποστηρίζει ο ένας ειδικός, «επιδημιολογικά λάθος», η άποψη αυτή απαντά ο/η έτερος ειδικός. «Έχω την αίσθηση, συνεχίζει ο συνομιλητής μου, ότι αυτή η πολυφωνία, πολυγνωμία για ένα τόσο σοβαρό θέμα, η οποία φτάνει στην διαφωνία και αγγίζει την παραφωνία, επηρεάζει την ψυχολογία του κόσμου και δεν τον δυσκολεύει να πάρει τις σωστές αποφάσεις. Η εμπιστοσύνη, στην περίπτωση αυτή, είναι απαραίτητη προϋπόθεση. Ίσως θα πρέπει και οι «ειδικοί» να περιορίσουν τις τόσες εμφανίσεις τους, να συγκλίνουν στις απόψεις τους και ο κόσμος να μην γίνεται αποδέκτης των όποιων διαφωνιών τους. Αυτό δεν βοηθά», κατέληξε ο συνομιλητής μου. Ομολογώ ότι, μέχρι την ώρα εκείνη, δεν είχα προσλάβει την διάσταση αυτή ως και την ευθύνη που φέρουν οι «ειδικοί» σε ό,τι αφορά το θέμα της πειθούς και ενημέρωσης. Αυτονόητος ο σεβασμός, οι ευχαριστίες, η ευγνωμοσύνη στα πρόσωπα όλων των «ειδικών», καθώς εκείνοι σηκώνουν το μεγάλο αυτό βάρος, αφού η διαχείριση μιας τέτοιας πρωτόγνωρης για την ανθρωπότητα κατάστασης δεν είναι ούτε εύκολη, ούτε δεδομένη. Για τούτο και από την πρώτη στιγμή της δοκιμασίας αυτής η Εκκλησία συνέβαλε και συμβάλλει εις την υπέρβαση της. Γιατί σαφώς το θέμα της νόσου και του εμβολιασμού δεν είναι υπόθεση πίστεως ή δόγματος, αλλά υπόθεσης της ιατρικής επιστήμης, την οποία οφείλουμε να εμπιστευόμαστε και να ακούμε. Καθώς, ως σοφά, σημειώνει και ο Παναγιώτατος Οικουμενικός μας Πατριάρχης κ.κ.Βαρθολομαίος: «δεν κινδυνεύει η πίστη αλλά οι πιστοί, δεν είναι ο Χριστός αλλά οι Χριστιανοί, δεν είναι ο Θεάνθρωπος αλλά εμείς οι άνθρωποι». Για τούτο, ακριβώς, όπως η Εκκλησία έπραξε στο σύνολο Της, και εμείς σε Ιερατικές Συνάξεις και Εγκύκλια σημειώματα μας δώσαμε εντολές και οδηγίες στους Ιερείς μας ως προς τον τρόπο, το πώς, να διαχειριστούν το μείζονος, για την σωματική υγεία των πιστών, θέμα αυτό. Άνευ προσωπικών γνωμών και απόψεων. Για τούτο και θέσαμε εις την διάθεση της 7ης ΥΠΕ Κρήτης την πλήρως εξοπλισμένη Κινητή Ιατρική Μονάδα του Αννουσάκειου Ιδρύματος της Ι. Μητροπόλεως μας, όχι μόνο εις ό,τι αφορά την Εκκλησιαστική μας Περιφέρεια, αλλά όπου η ΥΠΕ κρίνει να την χρησιμοποιήσει την περίοδο αυτή. Για τούτο και ακράδαντα πιστεύουμε ότι η υπέρβαση και της κρίσης αυτής προϋποθέτει: ενότητα, σύμπνοια, καταλλαγή, ομοψυχία. Οι πάσης φύσεως καταγγελτικές φωνές και δεικτικές συμπεριφορές, απ΄ όπου και αν προέρχονται, διχασμό προκαλούν• τραυματίζουν την πολυπόθητη ενότητα. «Να μιλήσει η Εκκλησία στις καρδιές των πιστών», ακούσαμε πρόσφατα. Μα αυτή είναι η αποστολή Της, ο λόγος της υπάρξεως Της. Η Εκκλησία μιλά στις καρδιές των πιστών, επαγγελλόμενη το μήνυμα του Χριστού• της ειρήνης και της ενότητας. Η Εκκλησία ενώνει και δεν διαχωρίζει, ούτε διακρίνει τα παιδιά Της σε αμαρτωλά και μη• τα αγκαλιάζει όλα ανεξαιρέτως και αδιακρίτως. Ας αναζητήσουμε λοιπόν όλοι μέσα μας τον καθρέπτη της συνειδήσεως και, ενώπιον του, ας αναγνωρίσει ο καθένας μας το μερίδιο της δικής του ευθύνης. Ας επικρατήσει η ειρήνη της καρδιάς σε όλους. Εκκλησιαστικούς και μη, ένθεους και μη, ειδικούς και μη, εμβολιασμένους και μη. Καθώς όπως αναφέρει και ο Francis S. Collins στο βιβλίο του «Η γλώσσα του Θεού»: «Αν ως χριστιανοί πρέπει να πάρουμε μια θέση ανταγωνισμού προς τις αλήθειες της λογικής, ή τις αλήθειες της φιλοσοφίας, ή τις αλήθειες της επιστήμης, ή τις αλήθειες της ιστορίας, ή τις αλήθειες της κριτικής, ως παιδιά του φωτός πρέπει να είμαστε προσεκτικοί, να μένουμε ανοικτοί σε κάθε ακτίνα φωτός». Προσεκτικοί λοιπόν, ανοικτοί, δεκτικοί, ειρηνικοί, αλληλέγγυοι, ομόψυχοι• χωρίς αποκλεισμούς, αφορισμούς, ξιφουλκισμούς και απολυτότητες ας είμαστε όλοι μας για να μάθουμε «να αγαπούμε την ευθύνη», όπως θα πει και ο Ν. Καζαντζάκης, και όχι να μεταθέτουμε ο ένας τις ευθύνες του στον.. «άλλο». Μητροπολίτης
Αντιγράφω ακριβώς όπως το βρήκα στην σελίδα του Κάμπου και το ανάρτησε ο Νίκος Μαρκετάκης στην σελίδα του Κάμπου.
- Για να μαθαίνουν όχι μόνον οι νεότεροι, αλλά και πολλοί από τους παλαιότερους στο χωριό μας. Λίγοι ίσως χωριανοί γνωρίζουν, ότι, ο μεγάλος μας Μουσουργός Μίκης Θεοδωράκης, κατάγεται απο τα Μπερμπαθιανά Κάμπου Κισάμου.
Για την Ιστορία λοιπόν: Την δεκαετία 1860-1870 γεννήθηκαν στα Μπερμπαθιανά τρία αδέλφια Θεοδωράκηδες. Ο Μανώλης, ο Μιχάλης και ένας ακόμα ο Ανδρέας. Ο Μιχάλης μετακόμισε το 1893 στον Γαλατά Κυδωνίας, όπου και εγκαταστάθηκε (σώγαμπρος). Εκεί γεννήθηκε το 1895 ο γιος του Γιώργος Θεοδωράκης (1895-1977) Εθελοντής αμούστακος ακόμα Ηπειρωτομάχος, τραυματίας στο Μπιζάνι κ.λ.π. Ανώτερος Κρατικός Υπάλληλος στην συνέχεια, γέννησε τον Μίκη Θεοδωράκη το 1925 στην Χίο, και τον Γιάννη το 1932 στα Γιάννενα, όπου επί Ελ. Βενιζέλου κατείχε σημαίνουσες Διοικητικές θέσεις πάντα. Ο άλλος αδελφός των Μανώλη και Μιχάλη, εγκαταστάθηκε πριν το 1900 στα Πλατάνια Μάστρου Μεσολογγίου, όπου σήμερα υπάρχει πολυάριθμη οικογένεια Θεοδωράκηδων. Γιος του εναπομείναντα στα Μπερμπαθιανά Κάμπου Μανώλη, ήταν ο αείμνηστος Πέτρος Θεοδωράκης, πατέρας του Θοδωρολευτέρη, του Θοδωρομανώλη, του Θοδωροβασίλη κ.λ.π. Ο Μίκης ποτέ δεν ξέχασε την ρίζα της οικογένειας του, πάντα αναγνώριζε (όπως και ο αείμνηστος Γιάννης ο αδερφός του) ότι ξεκίνησαν απο τα Μπερμπαθιανά του Κάμπου Εννιαχωριών. Το καταθέτει δε ο ίδιος στην αυτοβιογραφία του στο Α΄ Μέρος του Ντοκιμαντέρ Γιώργου και Ηρώς Σγουράκη, στην αρχή, όπου αναφέρετε στην καταγωγή της οικογένειας του. Μετά το πέρας της συναυλίας του στο Στάδιο Χανίων το 1979, όλοι μαζί (Τραγουδιστές, Ορχήστρα, τεχνικοί, κ.λ.π.) φιλοξενήθηκαν επί διήμερο στα Μπερμπαθιανά...Τον Απρίλιο του 2011 η κόρη του Μίκη, η Μαργαρίτα, με τον σύζυγό της, ήρθαν στα Μπερμπαθιανά, αναζητώντας τα ξαδέρφια του πατέρα της Λευτέρη, Μανώλη, Βασίλη, και την ρίζα της οικογένειας της....Συνάντησε την συχωρεμένη την Στέλλα Σχοινοπλοκάκη, η οποία αφού της εξήγησε ότι τα ξαδέρφια του Μίκη ήταν τότε εν ζωή ακόμα, αλλά κλινήρεις και απουσίαζαν, της τραγούδησε [κατ΄επιθυμία της Μαργαρίτας] την περίφημη ''Ρίμα του Θοδωρομανώλη'' ολόκληρη, και της εξιστόρησε την ρίζα της οικογένειας του μεγάλου Μίκη Θεοδωράκη...
Αξίζει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή απο 10.00'-11.50΄.
Σ.Σ. ας ακούσουμε στο 00.01' την Μαργαρίτα να μιλάει για τον προπάππο της Μιχάλη....
Απόπειρα διάρρηξης έγινε χθες στον ιερό ναό του Τιμίου Σταυρού στο Δραπανιά. Όπως φαίνεται άρχισαν να μην υπολογίζουν τίποτα και κτυπούν τους κλειστούς ναούς για λίγα ευρώ. Μάλιστα όπως μας ενημέρωσε ο εφημέριος στην περιοχή παπά Αλέξανδρος Φαντάκης, οι ζημιές ειναι περισσότερες απο τα χρήματα που υπάρχουν στους Ναούς της περιοχής.
Ο Γενικός Περιφερειακός Αστυνομικός Διευθυντής Κρήτης, Υποστράτηγος κ. Ρουτζάκης Αντώνης, συνοδευόμενος από τον Αστυνομικό Διευθυντή Χανίων, Ταξίαρχο κ. Λυμπινάκη Γεώργιο και τον Αναπληρωτή Διοικητή του Τμήματος Αστυνομικών Επιχειρήσεων Χανίων, Υπαστυνόμο Α’ κ. Πολυχρονάκη Γεώργιο, επισκέφτηκαν χθες τον Δήμαρχο Κισάμου κ. Μυλωνάκη Γεώργιο. Κατά την συνάντηση συζητήθηκαν κυρίως θέματα που απασχολούν την περιοχή, τα φαινόμενα παραβατικότητας που εμφανίζονται κατά καιρούς και τους τρόπους αντιμετώπισής τους. Ο Δήμαρχος επεσήμανε την ανάγκη για περαιτέρω στελέχωση του αστυνομικού τμήματος Κισάμου ενώ υπογράμμισε το σημαντικό έργο της Ελληνικής Αστυνομίας στην διατήρηση της ευταξίας στην περιοχή μας παρά τις ελλείψεις τόσο σε ανθρώπινο δυναμικό όσο και σε υλικοτεχνική υποδομή. Ο Γενικός Περιφερειακός Αστυνομικός Διευθυντής τόνισε πως η συνεργασία όλων των εμπλεκόμενων φορέων είναι πολύ σημαντική για την διατήρηση της ευνομίας της ευρύτερης περιοχής της Κισάμου και την παροχή ασφάλειας στους κατοίκους της. Οι δύο πλευρές ευχήθηκαν να συνεχιστεί η καλή συνεργασία μεταξύ της Δημοτικής Αρχής και της Διεύθυνσης της Αστυνομίας, προς όφελος της τοπικής κοινωνίας. Εκ του Δήμου.
Ενώ εμείς περιμένουμε το έργο του όμορου δήμου, φράγμα Ταυρωνίτη, για να πάρουμε νερό ... ο όμορος δήμος κάνει "αντικατάσταση" του δικτύου ύδρευσης του και παίρνει νερό απο μας για να ξεδιψάσει. Από τα ευτράπελα... να μην έχουμε νερό και να μας το παίρνει ο όμορος δήμος.
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΚΙΣΑΜΟΥ & ΣΕΛΙΝΟΥ ΙΕΡΟΣ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑΤΙΚΟΣ ΝΑΟΣ ΟΣΙΟΥ ΝΙΚΗΦΟΡΟΥ ΤΟΥ ΛΕΠΡΟΥ Εορτή Οσίου Παϊσίου του Αγιορείτου στον Άγιο Νικηφόρο Εκ του Ι. Προσκυνηματικού Ναού Οσίου Νικηφόρου του λεπρού ανακοινώνεται ότι το εσπέρας της Κυριακής, 11 Ιουλίου, και από ώρα 19.00μ.μ. έως 21.00μ.μ. εις τον Ι. Προσκυνηματικό του Ναό (Συρικάρι) θα τελεστεί Νυκτερινή Θεία Λειτουργία, επί τη εορτή το Οσίου Παϊσίου του Αγιορείτου (εορτάζει 12 Ιουλίου), καθώς το 2ο κεντρικό Προσκυνητάρι του Ναού είναι αφιερωμένο στον Όσιο Παίσιο. Καλείται ο φιλάγιος λαός του Θεού όπως μετέχει της Ιεράς πανηγύρεως, τηρώντας τα ισχύοντα της περιόδου. Εκ του Ι. Προσκυνήματος
Το "Γρηγόριος" μόλις έχει πιάσει λιμάνι και η πραμάτεια φορτώνεται στο φορτηγάκι του Ροκάκη για να πάει στην αγορά. Τότε που οι ξιφίες ήταν τεράστιοι και πολλοί ... βλάχοι και μπαλάδες συμπληρώνουν την ψαριά του αείμνηστου Μανώλη Σκαράκη, δίπλα του άλλος ένας φίλος που έφυγε νωρίς, ο Γιώργος Καρτσωνάκης, λιμενικός, και στα δεξιά ο Αντώνης Ροκάκης ο πρόεδρος του Επιμελητηρίου Χανίων και πρόεδρος της ΠΑΕ Κισσαμικός. Στενάχωρη φωτο, απο το αρχείο του Γιάννη Δεσποτάκη.
Και η κατάντια μας .. συνεχίζεται η απόρριψη πλαστικών θερμοκηπίων παντού στα Φαλάσαρνα... Απορία βέβαια υπάρχει αν λειτουργεί ο χώρος εναπόθεσης πλαστικών του Δήμου... αν λειτουργεί και έχουμε αυτήν την κατάσταση τότε τα πράγματα αρχίζουν να γίνονται πολύ επικίνδυνα στην ομορφότερη περιοχή του Δήμου Κισάμου. Μια φωτιά θα είναι η συνέχεια...
Από την φώτο της ημέρας δεν θα μπορούσε να λείψει και το καθιερωμένο Καστελλιανό παρκάρισμα. Τα κατάφερε ο κύριος και έβαλε και τις 4 ρόδες στο πεζοδρόμιο... μάλιστα στα βόρεια υπάρχει δημοτικός χώρος στάθμευσης, αλλά δεν θα τον είδε....απορία υπάρχει αν το έβαλε με την μια πάνω στο πεζοδρόμιο, ή αν ..ταλαιπωρήθηκε. Φώτο Σ.
Πρωινό κούρεμα....στην Ποταμίδα. Όμορφες εικόνες και σπάνιες απο τα χωριά μας. Τα παραδοσιακά κουρεία δεν υπάρχουν πια και το κούρεμα πλέον υποχρέωση των συγγενών.
Καλυβιανή το πέρασμα για τον επόμενο προορισμό των χιλιάδων τουριστών της Κρήτης, για τον Μπάλο. Φυσικά όσοι δεν πάνε με τα καραβάκια αντιμετωπίζουν το πρόβλημα πως θα περάσουν ομαλά και γρήγορα απο το όμορφο χωριό... Οι παράδρομοι δεν διαφημίζονται για εύλογους λόγους, οπότε καλό είναι να συντονιστούν εκεί και να βάλουν φανάρια... Μια λύση που θα τους γλυτώσει απο τα κορναρίσματα και τα μποτιλιαρίσματα....
Χθεσινή φώτο απο το μποτιλιάρισμα στην σήραγγα Τοπολίων και το πρωί και το απόγευμα. Σημάδια τουρισμού αφού ως και σήμερα είχαμε μόνο τα Σαββατοκύριακα υποφερτή κίνηση..
Δύσκολος δρόμος αλλά σε αποζημιώνει με την θέα....
Το Λαφονήσι είναι παράδεισος...και ένας βασικός προορισμός ακόμα και για αυτούς που έρχονται για λίγες μέρες στην Κρήτη.
Κάστρων περίπλους 1998-2021... απο μια ανάρτηση του ιστορικού Γιάννη Σκαλιδάκη και κάνοντας μια σύγκριση ανάμεσα σε Σπιναλόγκα και Γραμβούσα προέκυψαν ενδιαφέρουσες αποκαλύψεις. Γράφει ο Γιάννης ..
-"Καταπληκτικό φρούριο Σπιναλόγκας. Άψογη κατάσταση με περίπου 10 φύλακες, σήμανση τόπων και αναψυκτήριο. Στο επιβλητικό φρούριο Γραμβούσας ούτε ένας φύλακας και εγκατάλειψη" Κατ΄αρχάς..... Το πρόγραμμα ΚΑΣΤΡΩΝ ΠΕΡΙΠΛΟΥΣ περιπλέει τα παράκτια αυτά κάστρα, ταξιδεύοντας κατά μήκος του Ιονίου και του Αιγαίου ακολουθώντας τα ίχνη των Αχαιών, των Βυζαντινών και των λαών της Δύσης. Προτείνει, μέσα από επιμέρους μελέτες, τρόπους διασφάλισης της επισκεψιμότητας (πορείες περιήγησης), της λειτουργικότητας (υποδομή και εξυπηρετήσεις), της επανάχρησης (πολιτιστικές εκδηλώσεις), του μνημειακού φωτισμού και τελικά του εξωραϊσμού της εικόνας τους. Πρόκειται για μια συντονισμένη και συστηματική προσπάθεια που επιχειρεί: Να συμβάλει στο έργο της συντήρησης και της προστασίας των ίδιων των μνημείων. Να προωθήσει τη γνωριμία της ιστορικής παράδοσης με τρόπο εύληπτο και ευχάριστο για τους επισκέπτες. Να υλοποιήσει ένα δίκτυο πολιτιστικό - τουριστικό στο χώρο της Μεσογείου που να εμπνέεται από την κοινή ιστορία του Ευρωμεσογειακού χώρου. Να αντιστρέψει την αντίληψη μιας «μουσειακού» τύπου λειτουργίας των μνημείων και να τα εντάξει στην τοπική κοινωνική ζωή.... όπως επισημαίνει στην αναφορά του ο Γιαννάκης Ξενοφών και η Χαρά Αυλωνίτου.
Μάλιστα ανάμεσα στα 36 ή 38 κάστρα που συντηρήθηκαν τότε ήταν και το κάστρο της Γραμβούσας.. που όμως δεν είχε την τύχη της Σπιναλόγκας άγνωστο γιατί ως και σήμερα.
Να τι γράφει ο υπεύθυνος κ. Ανδριανάκης και γνώστης τη κατάστασης γι αυτήν την απρόσμενη καθυστέρηση της ανάπτυξης του κάστρου της Γραμβούσας. (Φυσικά εγώ επιμένω οτι μετά την συντήρηση του κάστρου κάτι μας προσπέρασε....)
- Τη Γραμβούσα την καταδίκασαν οι Δημοτικές αρχές μετά τον Αντώνη Σχετάκη, ο οποίος είχε ασχοληθεί ιδιαίτερα με την πολιτιστική κληρονομιά της Κισάμου. Το πρόγραμμα "Κάστρων Περίπλους" δεν προσπέρασε τη Γραμβούσα. Ολοκλήρωσε την επέμβασή του με τη δημιουργία κατάλληλων και συμβατών με το χώρο υποδομών, για να μπορέσει να λειτουργήσει ως οργανωμένος αρχαιολογικός χώρος (ο πρώτος στο νομό Χανίων). Από εκεί και πέρα το θέμα ανήκε στην αρμοδιότητα της Εφορείας και του ΥΠΠΟ. Η διαδικασία προχωρούσε με την παραχώρηση από τον Υπουργό Οικονομικών Νίκο Χριστοδουλάκη της νησίδας στην Εφορεία (δε το παραχώρησε στην Τουρκία!) για να το διαχειριστεί συνολικά. Προτάθηκε τότε στο Δήμο να ενοικιάσει με συμβολικό τίμημα 500 ευρώ!!! το τέλειο κυλικείο, που είχε κτιστεί και να το εκμεταλλεύεται με υποχρέωση από τα έσοδα να αναλάβει τον καθαρισμό του χώρου. Το Υπουργείο θα είχε τα έσοδα από το εισιτήριο που είχε επιβληθεί και φυσικά θα είχε την ευθύνη για το μνημείο. Ο Δήμος, στηριζόμενος σε ένα νόμο του Ελ.Βενιζέλου, που παραχωρούσε τη χερσόνησο και τις νησίδες στην Κοινότητα Γραμβούσας σαν βοσκότοπους !!!, άρχισε τους πολυδάπανους δικαστικούς αγώνες για να πάρει πίσω το "λάφυρο" από τον "εχθρό", λέγοντας ότι και οι εγκαταστάσεις που έγιναν από το ΥΠΠΟ του ανήκαν (τζάμπα μαγκιά) και ότι το θέμα της "ανάπτυξης" της νησίδας (ποιας ανάπτυξης, της κατσίκας που επί είκοσι χρόνια δε μπορέσαμε να διώξουμε;) είναι δικό του. Με όλα αυτά και τα άλλα "ευτράπελα", όπως η καταστροφή των πανάκριβων πινάκων για τα φωτοβολταϊκά (ή μήπως δεν χρειαζόταν ρεύμα;) και η μόλυνση του πηγαδιού όπου τα πέταξαν κάποιοι, το ρήμαγμα της βλάστησης από τις κατσίκες, που προστατευόμενες από κάποιους, συνέχισαν να μην αφήνουν φύλλο χλωρό να ανοίξει, κάποιες παράνομες δραστηριότητες και η εκμετάλλευση του αρχαιολογικού χώρου από ιδιώτες, χωρίς όφελος για το κράτος και το Δήμο, κατάφεραν κάποιοι να δημιουργήσουν εκεί μια "εστία αντίστασης", που θύμιζε το απώτερο παρελθόν. Από το 2011 και μετά, δεν γνωρίζω-ούτε θέλω να ξέρω-τι συμβαίνει εκεί.
Επειδή όμως επικαλείστε το θέμα της Σπιναλόγκας, το οποίο χειρίστηκα στις πιο κρίσιμες φάσεις, σας πληροφορώ ότι η νησίδα της Σπιναλόγκας παραχωρήθηκε από τον ΕΟΤ στο αρμόδιο για τους αρχαιολογικούς χώρους ΥΠΠΟ, ο Δήμος Αγίου Νικολάου συνεργάζεται πολύ στενά με την Αρχαιολογική Υπηρεσία στην ανάδειξη και προβολή του μνημείου, ενοικιάζει και έχει έσοδα από το ανάλογο κυλικείο και κάνει ό,τι μπορεί χωρίς να θέτει τέτοια θέματα "κυριαρχίας". Και όσο σκέφτομαι πως ακόμη και η Σπιναλόγκα κινδυνεύει να μη γίνει δεκτή στον κατάλογο της UNESCO, μακαρίζω τον εαυτό μου που δεν πέρασε η πρότασή μου να πάνε και οι τέσσερις οχυρωμένες νησίδες (Σούδα, Γραμβούσα, Σπιναλόγκα, Θοδωρού) μαζί και όχι μόνο η Σπιναλόγκα. Φαντάζεστε γέλια που θα έκαναν οι αρμόδιοι συγκρίνοντας τα εκεί με τα εδώ; Όποιος ενδιαφέρεται, μπορεί να μελετήσει τους σχετικούς ογκώδεις φακέλλους στην Εφορεία Αρχαιοτήτων.
Βαριές καταγγελίες που δεν χρειάζεται να πάνε παραπέρα, απλά μιας και δεν υπάρχει προοπτική εγώ προτείνω να φτιαχτεί μια ομάδα φίλων του κάστρου της Γραμβούσας που με συνεργασία με τον Δήμο να τρέξει το θέμα όπως πρέπει. Η επισκεψημότητα στο νησί είναι περίπου ίδια με την Σπιναλόγκα.. αλλά η κατάσταση στο κάστρο είναι αντιστρόφως ανάλογη με την Σπιναλόγκα και τα έσοδα είναι μηδέν για μας.
Ευτυχώς που ακόμα δεν μπήκε το "καλοκαίρι" γιατί αλλιώς η ουρά θα έφτανε στο Ρέθυμνο... 20 λεπτά καθυστέρηση στον Πλατανιά στα έργα για τις κατολισθήσεις.... Υπομονή λοιπόν σε όσους πάνε Χανιά και προσοχή στην σκοτώστρα τον ΒΟΑΚ....
Αναρτήθηκαν τα πρακτικά του συμβουλίου της ποιότητας Ζωής του Δήμου Κισάμου σχετικά με τις προσωρινές ρυθμίσεις στο ιστορικό κέντρο της πόλης της Κισάμου.. προάγγελο της ανάπλασης που ετοιμάζει το Μετσόβειο πολυτεχνείο. Ενδιαφέρον έχει η τοποθέτηση του Μανώλη Δερουκάκη, αλλά και η σύντομη αναφορά του νέου προέδρου του ΝΕΣΚ κ. Βαγγέλη Χουδαλάκη.
Ο πρόεδρος του Εμπορικού συλλόγου κ. Χουδαλάκης, εξέφρασε την ικανοποίηση του ως προς την απόφαση να κλείσει το ιστορικό κέντρο. Το περσινό μοντέλο δεν πέτυχε. Συμφωνούμε στο μέτρο αυτό. Θα τονωθεί η επιχειρηματικότητα, και έχει ένα προβληματισμό αν θα είναι δυνατός ο αποτελεσματικός έλεγχος όλων των πεζοδρομούμενων χώρων.
Όμως ενδιαφέρον παρουσιάζει η τοποθέτηση του Μανώλη Δερουκάκη που τα λέει όλα.
-Κάθε χρόνο έχουμε αλλαγές Θα πρέπει να υπάρξει μια συνέχεια. Πρέπει να ενημερωθούν τα ξενοδοχεία για να ενημερώνουν τους πελάτες τους. Σχετικά με το κλείσιμο της οδού Σκαλίδη: Αρχικά ψηφίζω θετικά την εισήγηση του προέδρου της επιτροπής για διακοπή της κυκλοφορίας στην οδό Σκαλίδη και των πέριξ οδών όπως περιγράφονται (και όχι πεζοδρόμηση) κατά την διάρκεια των θερινών μηνών και συγκεκριμένων ωρών. Χαίρομαι που επιτέλους -αν και έπρεπε να περάσει ένα καλοκαίρι με παντελώς λανθασμένες ενέργειες- επανερχόμαστε στην λογική που ακολουθήσαμε μέχρι και πριν 2 χρόνια. Το κλείσιμο του κέντρου. Τότε και τώρα λέγαμε και λέμε τα ίδια πράγματα. Ότι δεν μπορεί να έχουμε κλείσιμο με ανοιχτούς τους κάθετους δρόμους. Χαίρομαι ιδιαίτερα για την αλλαγή αυτή η οποία κατά βάθος σας τιμά αφού πρέπει ο καθένας, έστω και αργά, να παραδέχεται τα λάθη του. Χαίρομαι επίσης και για την αλλαγή στάσης του ΝΕΣΚ ο οποίος ήταν μεγάλος υποστηρικτής των ανοιχτών οδών με επιστολές κλπ. Ίσως φταίει η αλλαγή του προέδρου, αλλά σε κάθε περίπτωση και αυτή η αλλαγή κινείτε στην σωστή πλευρά. Άσχετα με την σημερινή πρόταση, εικάζω ότι κάποιοι σύμβουλοι -και μη- της τότε αντιπολίτευσης ίσως οφείλουν μια συγνώμη για τα όσα είχαν πει και γράψει τότε. Συγνώμη όχι σε κάποιο πρόσωπο από την προηγούμενη δημοτική αρχή αλλά από τον εαυτό τους. Παρόλα αυτά σήμερα με την εισήγηση του προέδρου όχι μόνο επαναφέρουμε την τότε κατάσταση αλλά προχωράμε και ένα βήμα παρακάτω με το κλείσιμο επιπλέον οδών στο ιστορικό κέντρο της πόλης και αυτό σας τιμά διπλά. Προσωπικά πίστευα και πιστεύω πως το κέντρο της πόλης θα πρέπει να είναι (κατά τους θερινούς μήνες) κλειστό συγκεκριμένες ώρες και η πορεία των αυτοκινήτων να γίνεται περιμετρικά του κέντρου με κατεύθυνση τα δημοτικά πάρκινγκ και την παραλία τελωνείου. Στην τοποθέτηση του ο πρόεδρος του ΝΕΣΚ είπε ότι το περυσινό κλείσιμο της Σκαλίδη απέτυχε λόγω νοοτροπίας των πολιτών. Λάθος. Ο Δήμος οφείλει να προλαμβάνει και όχι να θεραπεύει. Δεν μπορεί να αφήνουμε κομμένο στα 2 έναν πεζόδρομο και να κατηγορούμε τον 16 χρόνο που περνάει με ένα μηχανάκι. Πρέπει τόσο σε αυτόν όσο και στους μεγαλύτερους ο δήμος να δώσει πρώτος το παράδειγμα σωστής λειτουργίας και μετά να απαιτεί. Στο μόνο σημείο στο οποίο διαφωνώ είναι το κλείσιμο της οδού Σκαλίδη και των πέριξ οδών έως τις 6 το πρωί. Θεωρώ ότι το άνοιγμα των οδών στις 2 τα μεσάνυχτα θα ήταν ίσως καλύτερο. Τέλος θεωρώ ότι θα υπάρξουν προβλήματα κατά την εφαρμογή των αποφάσεων αυτών, ειδικά στις πρώτες ημέρες, λόγω μη ενημέρωσης των πολιτών αλλά και ανεπαρκούς οργάνωσης. Καλό θα ήταν να προβλεφθεί ο τρόπος και τα σημεία που θα γίνει το κλείσιμο ώστε να αποφευχθούν απρόοπτα. Ευελπιστώ μετά το περυσινό πείραμα που απέτυχε να κατάλαβαν πλέον όλοι ότι δεν μπορούμε να συζητάμε για ανάπτυξη ή τουρισμό σε συνδυασμό με αυτοκίνητα. Αυτό βέβαια αποτελεί αντικείμενο μιας άλλης ίσως συζήτησης.
Ο Κισαμίτης αθλητής, Γιώργος Πόπα που αγωνίζεται με τον Αθλητικό Όμιλο Κισάμου σήκωσε την ελληνική σημαία στην Ρουμανία και μας γέμισε υπερηφάνεια!!! Οι αγώνες διεξήχθησαν το Σάββατο και την Κυριακή 3-4 Ιουλίου.
Ο αθλητής που εκπροσώπησε την Ελλάδα, πήρε μέρος στο Διεθνές Εθνικό πρωτάθλημα της Ρουμανίας στην πόλη Cluj Napoca.
Αναλυτικότερα, αγωνίστηκε στα 800μ με επίδοση 1'53"62, κατακτώντας την Τρίτη Θέση! Επίσης, πήρε μέρος στα 400μ με επίδοση 50"56, κατακτώντας την 11η θέση.
Συγχαρητήρια στον αθλητή για την εκπληκτική απόδοση του!
Γράφει ο Ανδρέας Μαρολαχάκης Τα φρούτα που θεωρώ τα καλύτερα (με εξαίρεση το καρπούζι) είναι οι φράουλες! Πάντα με γοήτευε η εμφάνισή τους και κυρίως η γεύση τους, που τη θεωρώ ως την κορυφαία απ' όλα σχεδόν τα φρούτα! Όταν μαθητής του δημοτικού την έκανα κοπάνα (σβόμπα όπως τη λέγαμε στην τότε μαθητική αργκό) απ' το σχολείο, μαζί με τους συμμαθητές μου, τον Τάσο και τον Γιάννη και πήγαμε στην περιοχή που τότε ονομάζαμε «μπαξέδες», ήταν ίσως η πρώτη φορά που δοκίμασα κι έφαγα φράουλες ! Ο Τάσος γνώριζε ένα μέρος που είχε φραουλιές άγριες. Έσκυψε κάποια στιγμή, έκοψε από ένα χαμηλό κι ασήμαντο φυτό τον κόκκινο καρπό του και τον έβαλε στο στόμα του πλαταγιάζοντας τη γλώσσα του με ευχαρίστηση! Εγώ τον κοίταζα με δυσπιστία και φοβόμουν κάποια πιθανή φάρσα, απ' αυτές που συνηθίζαμε και κάναμε ο ένας στον άλλο. Ο Τάσος έσκυψε ξανά κι έκοψε ακόμη ένα κόκκινο φρούτο και το έβαλε στο στόμα του. Την ίδια στιγμή ο Γιάννης δυο βήματα πιο εκεί τον μιμήθηκε βγάζοντας επιφωνήματα ευχαρίστησης ! Αφού βεβαιώθηκα ότι δεν υπήρχε καμία περίπτωση φάρσας, έσκυψα κι εγώ κι έκοψα έναν καρπό απ' το ασήμαντο αυτό χορταράκι.Τον έπιασα στα χέρια μου και τον περιεργάστηκα με προσοχή. Ήταν μικρός, πολύ μικρότερος απ' όλες τις φράουλες που ήξερα μέχρι εκείνη τη στιγμή! Είχε ένα βαθύ κόκκινο χρώμα ( σχεδόν το χρώμα της πορφύρας). Τον πλαισίωναν οδοντωτά στη μια άκρη πράσινα φυλλαράκια. Δεν ξέρω γιατί, αλλά αυτά τα φυλλαράκια μού φάνηκαν πως έμοιαζαν με πριγκιπική κορώνα! Τον πλησίασα στη μύτη μου και το άρωμα που συνέλλαβαν τα ρουθούνια μου ήταν μοναδικό, εξαίσιο! Τον έφερα διστακτικά στο στόμα μου και τον δάγκωσα ελαφριά με τους κοπτήρες ακουμπώντας συγχρόνως πάνω στο περίεργο φρούτο και τη γλώσσα μου! Η γεύση του ήταν κάτι το μοναδικό! Ποτέ στη ζωή μου δεν είχα νιώσει ξανά τέτοια γευστική απόλαυση! Ξεπερνώντας με μιας τους αρχικούς μου δισταγμούς, άρχισα να μαζεύω φράουλες και να τις καταναλώνω με βουλιμία, χωρίς καν να νοιάζομαι για το ότι ήταν άπλυτες! Δεν μπορώ να θυμηθώ πόσες έφαγα ή αν έφαγα τις περισσότερες , γιατί και οι τρεις μας κάναμε το ίδιο, χωρίς να δίνουμε σημασία ο ένας στον άλλο! Τέτοια γευστική απόλαυση δεν είχα νιώσει ποτέ ξανά στη ζωή μου! Το βράδυ κι ενώ ξενύχτησα με πόνους στην κοιλιά καταβάλλοντας προσπάθεια ν' αποφύγω τον εμετό (αυτό δεν πέρασε απαρατήρητο απ' τη μητέρα μου) όλοι νόμισαν ότι είχα πάθει μια ελαφριά ηλίαση κι έτσι γλίτωσα τις πιο επίμονες ανακρίσεις! Δεν φοβόμουν να πω στους δικούς μου για τις άπλυτες φράουλες που έφαγα, αλλά έτρεμα στην ιδέα ότι θα μάθαινε η μητέρα μου ότι έκανα κοπάνα απ' το σχολείο. Από τότε, όσες φορές κι αν δοκίμασα τις φράουλες του εμπορίου, δεν υπήρχε μέτρο σύγκρισης με τις άγριες που είχα φάει με τους φίλους μου! Ωστόσο δεν φαντάστηκα ότι υπήρχε περίπτωση αυτό το φρούτο να έδινε τ' όνομά του σε μια άλλη μου αγαπημένη,στη Σελήνη! Ξαφνιάστηκα όταν άκουσα πως υπήρχε η πανσέληνος της φράουλας και μάλιστα ήταν υπερπανσέληνος ! Το όνομα το πήρε απ' τους Ινδιάνους της βόρειας Αμερικής γιατί για κείνες τις λίγες μέρες μπορούσαν να μαζέψουν τις άγριες φράουλες που ωριμάζουν στην περιοχή! Φυσικά το χρώμα της Σελήνης δεν είχε καμία σχέση με το χρώμα της φράουλας κι αυτό ήταν μια μικρή απογοήτευση! Προσπάθησα ν' αλιεύσω κάθε γνωστή πληροφορία για το γεγονός! Έτσι έμαθα πως φέτος αυτή θα ήταν η τέταρτη συνεχόμενη υπερπανσέληνος και η τελευταία του έτους! Ένα πολύ σπάνιο γεγονός, που από μόνο του με γοήτευε. Ένιωσα να με κυριεύει μια νευρικότητα και μια ανυπομονησία για το πως θα απολαύσω αυτό το σπάνιο φαινόμενο ! Ξαφνικά νωρίς το απόγευμα μου ήρθε μια σκέψη κάτι σαν αναλαμπή και χωρίς να διστάσω αποφάσισα να την εφαρμόσω! Αφού έκανα νοερά μια λίστα αντικειμένων που θα χρειαζόμουν, τα έβαλα στο αυτοκίνητο και ξεκίνησα. Πήρα τον δρόμο προς τα βόρεια χωριά των Πιερίων οδηγώντας προσεκτικά και με τον φόβο να κυριαρχεί μέσα μου, επειδή λόγω της πανδημίας υπήρχε απαγόρευση μετακινήσεων. Βασιζόμουν στο ότι πάντα σ' αυτή την περιοχή δεν είχε κίνηση και το κυριότερο δεν υπήρχε αστυνομική δύναμη σε κανένα απ' τα χωριά που θα συναντούσα κατά τη διαδρομή. Αφού πέρασα το Πολυδένδρι και τα Ριζώματα, πολύ γρήγορα έφτασα στο Δάσκιο! Μέχρι εδώ η διαδρομή μου ήταν γνωστή και την είχα κάνει πολλές φορές. Από εκεί και μετά ο δρόμος διέσχιζε δάση και λόγγους ασφαλτοστρωμένος μερικώς, αλλά και με πολλά τμήματα χωματόδρομου. Το δάσος είχε σε μεγάλο ποσοστό βελανιδιές και οξιές, χωρίς να λείπουν οι καστανιές, οι κέδροι και τα πεύκα. Σε πολλά σημεία είχε λόγγους, με τα πουρνάρια να κάνουν αδιάβατη κάθε προσπάθεια να το διασχίσει κάποιος. Συνεπαρμένος απ' το τοπίο και τα άγρια ζώα που έβλεπα να πετάγονται τρομαγμένα απ' την παρουσία μου, έφτασα το απογευματάκι στο υδροηλεκτρικό εργοστάσιο του Πολυφύτου. Το άφησα στα δεξιά, μπήκα σ' έναν καλύτερο σχετικά δρόμο και συνέχισα ακολουθώντας τις οδικές πινακίδες. Πέρασα κάτω από μια γέφυρα και συνέχισα, ώσπου είδα την πινακίδα της Νεράιδας! Έστριψα στα δεξιά κι ανέβηκα στο ύψωμα που στην κορυφή του δέσποζε το ομώνυμο χωριό! Θλίψη μ' έπιασε, όταν είδα τη γνωστή μου από άλλες εξορμήσεις ταβέρνα να ειναι κλειστή κι έρημη! Όπως και όλη η τουριστική υποδομή του χωριού βρισκόταν σε αναστολή. Αναλογίστηκα κι όλες τις κλειστές ταβέρνες και καφετέριες που συνάντησα κατά τη διαδρομή κι ήταν επίσης κλειστές λόγω της πανδημίας. Ελάχιστα άτομα έκαναν περίπατο, χωρίς κανείς να μου δίνει την παραμικρή σημασία. Το χωριό είναι απ' τα πιο καινούργια της Ελλάδας, γιατί μετά την απαλλοτρίωση που έκανε στο πεδινό χωριό η ΔΕΗ τη δεκαετία του ´70, οι κάτοικοι μετακινήθηκαν στον βραχώδη λόφο εγκαταλείποντας το πεδινό χωριό τους, που το σκέπασαν τα νερά του Αλιάκμονα δημιουργώντας τη λίμνη του Πολυφύτου. Η θέα από ψηλά ήταν εκπληκτική! Η τεχνητή λίμνη ήταν μπροστά μου τεράστια και μια περίεργη γέφυρα ένωνε τις δυο άκρες μ' ένα ιδιαίτερο ελλειψοειδές σχήμα! Στο βάθος τα Πιέρια όρη δέσποζαν αγέρωχα. Ο ήλιος είχε δύσει από ώρα και το σούρουπο τύλιγε την περιοχή αργά, αλλά σταθερά. Έβγαλα απ' το αυτοκίνητο το πτυσσόμενο τραπεζάκι και την καρέκλα του σκηνοθέτη που είχα φέρει μαζί μου. Τα έβαλα στην άκρη του βράχου και τοποθέτησα πάνω στο τραπεζάκι όλα όσα κουβαλούσα απ' το σπίτι μου. Κάθισα αναπαυτικά στην πολυθρόνα απολαμβάνοντας το τοπίο. Κάποια στιγμή ένιωσα τα μάτια μου να βαραίνουν και να κλείνουν. «Θα τα κλείσω για πέντε λεπτά », σκέφτηκα και χαλάρωσα. Μόνο που δεν έγινε έτσι. Ο Μορφέας με τύλιξε χωρίς την παραμικρή αντίσταση από μέρους μου. Ξαφνικά αισθάνθηκα ένα κύμα κρύου αέρα και ρίγησα! Άνοιξα τα μάτια μου ξαφνιασμένος! Το σκοτάδι είχε πέσει ήδη! Το θέαμα που αντίκρισα ήταν μοναδικό, ίσως και ανεπανάληπτο! Μπροστά μου το φεγγάρι τεράστιο μ' ένα χρώμα σκούρο κίτρινο με κόκκινες ανταύγειες. Υψωνόταν πάνω απ' τη γέφυρα κι αντανακλούσε μέσα στη λίμνη μια ασημένια ανταύγεια, κάτι σαν ένα γυαλιστερό μονοπάτι που έφτανε μέχρι την όχθη της λίμνης! Έπιασα με τ' αριστερό χέρι τα κυάλια που είχα ακουμπισμένα στο τραπεζάκι, τα έφερα στα μάτια μου, τα ρύθμισα και.....μου κόπηκε η ανάσα ! Η Σελήνη ήταν μπροστά μου. Νόμιζα πως αν άπλωνα το χέρι θα την έπιανα! Άπλωσα το χέρι, το κούνησα με απόγνωση σχεδόν, έκανα κάθε προσπάθεια για να την αγγίξω,αλλά αδύνατον, δεν μπορούσα να την πιάσω! Σηκώθηκα και πλησίασα στην άκρη του βράχου. Άλλαξα οπτική γωνία και μου φάνηκε ακόμη πιο γοητευτική!Τότε παρατήρησα πως το είδωλό της καθρεφτιζόταν στα νερά της λίμνης. Εξαίσιο θέαμα, μοναδικό! Έβλεπα δυο φεγγάρια την ίδια στιγμή! Δεν ήξερα ποιο απ’ τα δύο είναι το πιο όμορφο! Ανόητη κάθε σύγκριση σκέφτηκα. Ένα είναι το φεγγάρι, το άλλο είναι το είδωλό του. Δεν ξέρω πόση ώρα θαύμαζα τη Σελήνη! Την είχα δει πάρα πολλές φορές αλλά αυτή τη φορά μου φαινόταν σαν να ήταν η πρώτη! Περίμενα χωρίς αποτέλεσμα να δω το χρώμα της φράουλας. Τίποτα! Η Σελήνη εξακολουθούσε να έχει το βαθύ κίτρινο χρώμα, το χρώμα που όλοι μας ξέρουμε. Παρ' όλα αυτά ο θαυμασμός μου δεν μειώθηκε στο ελάχιστο . Εξακολουθούσα να βιώνω τη μαγεία που ασκούσε πάνω μου ο δορυφόρος της γης, έτσι ώστε δεν άκουσα το αυτοκίνητο που στάθμευσε δίπλα στο δικό μου !
- Τι κάνετε εδώ κύριε; άκουσα ξαφνιασμένος μια φωνή να με ρωτάει. Γύρισα και είδα δυο αστυνομικούς. Κατάλαβα ότι καμιά δικαιολογία δεν θα ήταν δυνατή να σταματήσει το πρόστιμο που ερχόταν! Εξάλλου δεν σκέφτηκα καν να δικαιολογηθώ. Τους είπα απλώς:
- Θαυμάζω το φεγγάρι. Ξέρετε είναι υπέρ πανσέληνος σήμερα, η πανσέληνος της φράουλας.
Με κοίταξαν απορημένοι κι ένας απ' αυτούς έβγαλε το μπλοκάκι του και μου ζήτησε τα στοιχεία μου. Τα έδωσα χωρίς να διαμαρτυρηθώ. Δεν μ'ένοιαζε κανένα πρόστιμο. Μου ήταν αρκετό ότι απόλαυσα την πανσέληνο της φράουλας!
Όπως γράφει το THETOC η πρωταθλήτρια του τένις Μ.Σάκκαρη και γιος του πρωθυπουργού επισκέφτηκαν τον Μπάλο, και απο τις φωτογραφίες που δημοσίευσαν φαίνεται οτι μάλλον πήγαν με τα πόδια.
Γράφει η σελίδα:
Στην Κρήτη για τις καλοκαιρινές διακοπές τους βρίσκονται η Μαρία Σάκκαρη και ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, ένα από τα νέα ζευγάρια επωνύμων που έκαναν πρόσφατα την εμφάνιση τους στον κόσμο των social media, μέσω των οποίων μοιράζονται με τους φίλους τους αγαπημένες τους στιγμές. Μετά τη συμμετοχή της στο Γουίμπλεντον, και τον πρόωρο αποκλεισμό της, η Μαρία Σάκκαρη περνά χαλαρές στιγμές στην Ελλάδα, λίγο πριν αναχωρήσει για το Τόκιο όπου θα λάβει μέρος στους Ολυμπιακούς Αγώνες.
Η ίδια η Μαρία Σάκκαρη δημοσίευσε μια υπέροχη φωτογραφία στα stories της, από την μαγευτική παραλία Μπάλος στην Κρήτη, όπου βρίσκονται με τον γιο του πρωθυπουργού.
Να και η Σκαλίδη άνευ αυτοκινήτων και μηχανών. Με μια μικρή καθυστέρηση εφαρμόστηκαν τα μέτρα και σε αυτόν τον πολύπαθο δρόμο απο την δημοτική αρχή και χαιρετήθηκαν απ' όλους με μεγάλη χαρά λες και έγινε κάποιο κατόρθωμα.
Φυσικά κατόρθωμα δεν έγινε αλλά αμέσως φάνηκε η διαφορά ειδικά ως και τις 12 τα μεσάνυχτα που υπήρχε μια κίνηση απο πολίτες και οι μηχανόβιοι δεν παραβίασαν τα σήματα.... το τι έγινε μετά είναι αλλουνού παπά ευαγγέλιο.
Φυσικά και χρειαζόμαστε προσπάθεια μεγάλη και πρώτα πρέπει να καταλάβουμε οτι τα μέτρα αφορούν όλους. Κάποιοι επιχειρηματίες θα "κλοτσήσουν", κάποιοι θα τρίψουν τα χεράκια τους, αλλά ως εκεί και η προσπάθεια της δημοτικής αρχής είναι να μην σταματήσει εδώ αλλά εκτός του ότι θα πρέπει να συνεχίσει να βρίσκει λύσεις για όλους να προεκτείνει το σλόγκαν που χρησιμοποίησαν κάποιοι εκλεγμένοι μας "όμορφη πόλη" και σε άλλα σημεία της.
Η Σκαλίδη θέλει δουλειά και αυτό το ξέρουν όλοι, αλλά αν είναι να πανυγυρίζουμε επειδή κλείσαμε ένα-δυο δρόμους τι θα κάνουμε όταν θα την αλλάξουμε πραγματικά και να της δώσουμε αυτό που της αξίζει; Τέλος πάντων ως εκεί φτάνουμε κι ας είμαστε ευχαριστημένοι.
Εντάξει δεν είναι μακρυά το πάρκινγκ, αλλά δεν θα κάτσω και πολύ ώρα έτσι, να μια εφημερίδα θα πάρω και θα φύγω......ας περιμένουν ή ας πάνε απ' αλλού αυτοί που θέλουν να στρίψουν αριστερά. Αθάνατε Έλληνα...
