Σήμερα η βόλτα ήταν στα πέτρινα γιοφύρια της περιοχής μας, που όπως φαίνεται και στις φωτογραφίες αντιστάθηκαν και νίκησαν. Φυσικά μια συντήρηση χρειάζονται καθώς και ένα καλό καθαρισμό τώρα που έδειξαν. Οι ζημιές ελάχιστες .....
Στην πάνω εικόνα το μονότοξο γεφύρι του Μύγια στα Μουσαδιανά είναι κτισμένο το 1929 απο τον Μυγιάκη και για αυτό το λένε και του Μύγια το γεφύρι είναι μια χαρά λίγο συντήρηση στην ανατολική του μεριά.
Μένουν ακόμα δυο τρία να δούμε αλλά η αλήθεια είναι οτι οι κατασκευαστές τότε ήξεραν να ...κτίζουν και δεν λυπόταν ούτε ώρες, ούτε εργατικό δυναμικό, ούτε υλικά και προπαντός έβαζαν τέχνη αφού δούλευε το μυαλό τους.
Στην πάνω εικόνα το μονότοξο γεφύρι του Μύγια στα Μουσαδιανά είναι κτισμένο το 1929 απο τον Μυγιάκη και για αυτό το λένε και του Μύγια το γεφύρι είναι μια χαρά λίγο συντήρηση στην ανατολική του μεριά.
Το γεφύρι στην είσοδο του φαραγγιού στην Πολυρρήνια εκεί που ενώνεται το Τσιχλιανό με το Κιολιανό φαράγγι, άντεξε και αυτό, κατασκευής του 1900.
Τέλος το τρίτοξο Βενετσιάνικο γεφύρι της Καμάρας 16ου αιώνα και αυτό τα κατάφερε μια χαρά αν και έχασε την δυτική του είσοδο που ήταν όμως χωμάτινη. Και αυτό θέλει καθάρισμα καλό.
Τέλος άντεξαν και τα άλλα δυο παλιά γεφύρια που υπάρχουν λίγο παραπάνω το μαλαθυριανό που συνέδεε παλαιότερα τον Μάκρωνα με το Μουρί καθώς και των Τοπολίων που είναι σε καλό ύψος και δεν φοβάται τίποτα. Δυστυχώς στο μαλαθυριανό η πρόσβαση είναι σήμερα δύσκολη καθώς έχει πάρει τους αγροτικούς δρόμους ο ποταμός.Μένουν ακόμα δυο τρία να δούμε αλλά η αλήθεια είναι οτι οι κατασκευαστές τότε ήξεραν να ...κτίζουν και δεν λυπόταν ούτε ώρες, ούτε εργατικό δυναμικό, ούτε υλικά και προπαντός έβαζαν τέχνη αφού δούλευε το μυαλό τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου