Και τώρα που η μαραθώνια ταλαιπωρία συγκρότησης των ψηφοδελτίων τελείωσε. Να συγχαρούμε τους τολμηρούς που θα «κατέβουν» να ζητήσουν την ψήφο μας για να μας «υπηρετήσουν» στον ¨Καλλικράτειο» Δήμο. Υποψήφιοι πρωτίστως ανεξάρτητοι, με πρωτεύουσα δύναμη, σε δυναμική πορεία και με Λαϊκή συσπείρωση!
Ο φίλος μου κάθεται στο μαγαζί του και έχει ανοιγμένη την εφημερίδα –τι γίνεται εδώ με ρωτά εκατοντάδες τα ονόματα!
Τι θα ψηφίσομε; Το Ερώτημα!
Τι θα ψηφίσομε; Κάποτε είχαμε μια « ιδεολογική» έστω απάντηση.
Τώρα θα ψηφίσομε ένα Δήμαρχο διαχειριστή του «Καλλικράτη» που είναι τέκνο του «Μνημονίου» που έχει αφεντικό την «Τρόϊκα», την παγκοσμιοποιημένη οικονομική χούντα. Απλά πράγματα
Δεν θυμόμαστε όλοι με τι χαρές και πανηγύρια πέρσι τον Οκτώβρη ; μετρούσαμε τις αυξήσεις που όλοι θα παίρναμε λίγο πάνω από τον πληθωρισμό! «Τα λεφτά υπάρχουν!» Δεν μπορούσε να μη ξέρει ο Αρχηγός;
Πού είμαστε τώρα; Κανένα σχόλιο!! ή είσαι υπέρ του μνημονίου ή είσαι ηλίθιος-όπως είπε και ο Στέφανος Μάνος.
Τι θα ψηφίσομε λοιπόν; Αναγκαστικά τον γνωστό, τον κουμπάρο, τον φίλο τον κάποιο τέλος πάντων. Άλλωστε φρόντισαν τα ψηφοδέλτια -ως συνήθως-να έχουν διασταυρώσεις συγγενών και εξ αίματος και εξ αγχιστείας.
Όποιοι παραβγούν στο τρέξιμο και πετύχουν στο κυνήγι περισσότερα θηράματα-σταυρούς- θα βοηθήσουν τον αρχηγό τους να περάσει στο δεύτερο γύρο, όπου θ’αναδειχθεί και ο τελικός νικητής.
-Άρα εμείς είμαστε τα θηράματα-είπε ο συνομιλητής μου
- Ναι αλλά είμαστε ζωντανά θηράματα μας πιάνουν –τάζοντας μας - συνήθως, για να καταλάβουν κάποιοι τη επιδιωκόμενη θέση και μετά μας αφήνουν, πάλι στο δάσος ! Εκεί στο δάσος έχομε μόνιμες ανάγκες τις οποίες έρχονται να δώσουν λύσεις όλοι οι «αιρετοί»- και οι ακατονόμαστοι της Βουλής και τώρα υποψήφιοι Δήμαρχοι μεγάλων Δήμων και Περιφερειάρχες.
-Καλά αυτούς τους περιφερειάρχες και τους άλλους των μεγάλων Δήμων αφού τους είχαμε εκλέξει πέρυσι για άλλη δουλειά γιατί τους ξαναεκλέγομε φέτος;
Θυμάσαι -είπα στον φίλο μου- τι έγινε πέρσι στις Ευρωεκλογές; Θυμάσαι που οι μισοί βαρέθηκαν να πάνε να ψηφίσουν;
Εν πάσει περιπτώσει συνεχίσαμε τη συζήτηση πρέπει να ψηφίσομε κάποιο γνωστό ή φίλο, αλλά έχομε πολλούς –Ναι είναι ένα μπέρδεμα.
Ας τα δούμε με τη λογική, εμείς είμαστε του Μητροπολιτικού, του κεντρικού Δήμου. Θεωρητικά με μας θα ενωθούν οι μικρότεροι περιφερειακοί. Έχομε και μία Δήμαρχο –μοναδική γυναίκα-σε σκληρά ανδροκρατούμενη περιοχή –και που ακόμη δεν είδαμε γυναίκα κυνηγό! -συμπλήρωσε ο συνομιλητής φίλος.
Άρα γιατί όχι να μην υποστηρίξομε τον Δήμο μας. Λογικό και οι άλλοι Δήμοι να συναισθάνονται αυτή την ανάγκη.
-Ακριβώς λοιπόν τώρα με τον «Καλλικράτη» -που καταργεί τους μικρούς Δήμους- Οι προεστοί των διπλανών δήμων στέλνουν τους υποψήφιους- κυνηγούς του σταυρού-σε ευρύτερη περιοχή. Τα άλλοτε τρία βιλαέτια γίνονται ένα –ένα «κάστρο»εξουσίας!-
-Ώστε με άλλα λόγια τρεις πολιορκητές ενός φρουρίου το οποίο έχει η σημερινή Δήμαρχος. Ακριβώς και αν μελετήσει κανείς τα ψηφοδέλτια βλέπει «συγκρότηση μετώπων" κατάληψης και νομής της εξουσίας. Τα΄ζει πολλές θέσεις ο «Καλλικράτης»
–Η κουβέντα μας συνεχίσθηκε στη εξής «λογική».
-Ως σκεπτόμενοι πρέπει στη διοίκηση του «φρουρίου» ν’ἀναδειχθεί ο καλύτερος .
-Αλλά ως έχουν τα πράγματα δεν έχομε μέτρο σύγκρισης, αφού ο καθένας για τον Δήμο του μόνο μπορεί να πει.
- Τότε αφού δεν γνωρίζομε τον καλύτερο δεν ξέρομε και τον χειρότερο!
-Και αν δεν είμαστε αιτιολογημένα δυσαρεστημένοι με τη Δήμαρχό μας γιατί να υποθέσομε ότι ό άλλος που δεν τον ξέρομε, θα είναι καλύτερος και μάλιστα σε μεγαλύτερο δήμο; Άστα να πάνε!
-Κουβέντα να γίνεται, αυτή είναι και η γοητεία της Δημοκρατίας
-Μπορούμε τουλάχιστον να συμφωνήσομε-επέμενε ο φίλος μου –αφού έχομε πολλούς γνωστούς και φίλους υποψηφίους-ποιους θα ήταν καλύτερο να μη ψηφίσομε.
Σαν πρώτη προσέγγιση ας πούμε. Να μην ψηφισθούν, άνθρωποι που κουβαλούν ένα σταθερό αριθμό ψήφων συγγενειών και «ρουσφετιών» και καταφέρνουν να επανεκλέγονται αλλάζοντας στρατόπεδο κατά που φυσά ο άνεμος. Άνθρωποι που εκλέχτηκαν και επειδή δεν πήραν ή δεν διατήρησαν αμειβόμενη θέση από συνεργάτες έγιναν υπονομευτές και τώρα από άλλο συνδυασμό ζητούν την ψήφο μας. Άνθρωποι που μόνιμα αρέσκονται να συμμετέχουν στη εκλογική διαδικασία και την επαύριο παύουν να ασχολούνται.
Άστα μου είπε ο συνομιλητής μου –άμα λείπει το νιονιό που λένε και στο χωριό μου .. μια από τα ίδια μάλλον θ’άχομε και συνέχισε.
-Κοίτα όμως εδώ κάτι γερο κυνηγούς που τόσα χρόνια παλιότερα τους πήγαιναν άλλοι τα θηράματα αλλά τώρα μπράβο! βγαίνουν και οι ίδιοι στο κλαρί!
-Θ΄άχουν τα κόλπα τους, οι παλιοί οι κυνηγοί, την τέχνη τους στα δίκτυα οι παλιοί ψαράδες.
-Μάλλον πρέπει μου τάχατες πως, αυτοί οι παλιοί και έμπειροι κυνηγοί, τάζουν στον αρχηγό πώς αυτοί μπορούν και πιάνουν λαγούς με πετραχήλια !
1. Διευκρινιστικά και διδακτικά κατά μια εκδοχή : Όταν λέμε ότι κάποιος «τάζει λαγούς με πετραχήλια», εννοούμε ότι υπόσχεται κάτι το τυπικά εφικτό, αλλά ουσιαστικά και στην πράξη, σχεδόν ανέφικτο.
Η λέξη «πετραχήλι» αποτελεί παραφθορά της λέξης «επιτραχήλιον». Αν και σήμερα η λέξη αυτή είναι ταυτόσημη με το μακρόστενο άμφιο των ιερέων, παλαιότερα σήμαινε κυρίως το λουρί που έβαζαν στον λαιμό των ζώων για να τα κρατάνε δεμένα.
Κι ενώ το να βάλει κάποιος το πετραχήλι στα οικόσιτα ζώα, όπως την κατσίκα, τον σκύλο, τον γάιδαρο κ.τ.λ., ήταν σχετικά εύκολο, κάτι τέτοιο ήταν σχεδόν ακατόρθωτο να γίνει με γρήγορα ζώα, όπως οι λαγοί, που ζουν ελεύθερα στην φύση και το βάζουν αμέσως στα πόδια μόλις αντικρίσουν άνθρωπο.
Επομένως, ένας λαγός με πετραχήλι, ήταν κάτι το σχεδόν αδύνατον, κάτι το πρακτικά ανέφικτο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου