ΠΑΙΩΝΙΕΣ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ

Τα ελληνικά βουνά διαλαλούν τη χάρη τους παρακαλώντας μας να τις αγαπήσουμε-και να τις προστατεύσουμε.
Στα τέλη του 19ου αιώνα πολλοί φιλανθείς βιάστηκαν να ανακηρύξουν τις παιώνιες ως τις νέες βασίλισσες του κήπου. Ήταν τόσο ενθουσιώδης η υποδοχή του κόσμου για τις νέες ποικιλίες που εμφανίζονταν κάθε χρόνο στην ευρωπαϊκή αγορά που τα τριαντάφυλλα φοβήθηκαν πράγματι πως θα χρειαστεί να παραδώσουν τα σκήπτρα τους σε αυτή τη συντροφιά των ορεσίβιων φυτών με τα ζωηρόχρωμα άνθη. Τίποτε πάντως δεν άλλαξε εν τέλει, το status quo διατηρήθηκε και η παρ’ολίγον νίκη εξόρισε τις παιώνιες στην αυχμηρή νήσο της αφάνειας. Δεν έμελλε όμως η ποινή τους να διαρκέσει, καθώς το άστρο τους άρχισε ξανά πρόσφατα να λάμπει. Ούτε και θα μπορούσε άλλωστε να γίνει αλλιώς αφού απολαμβάνουν την προστασία των ολύμπιων θεών. Συνδέονται, βλέπετε, στενά με τον Παιώνα, ο οποίος έτσι όπως τα μνημονεύει η «Ιλιάδα» θεράπευσε τον Πλούτωνα και τον Άρη καλύπτοντας με τα «οδυνήφατα» (παυσίπονα) φάρμακά του τις πληγές που τους προκάλεσαν ο Ηρακλής και ο Διομήδης. Πολλοί αρχαίοι γιατροί θεωρούσαν τις παιώνιες πανάκεια σχεδόν και τις μεταχειρίζονταν για να γιατρέψουν πλήθος ασθενειών ενώ ο Γαληνός πίστευε ακράδαντα ότι μπορούσε να αποδιώξει την επιληψία κρεμώντας στον λαιμό του ασθενούς ένα γιορντάνι με τους σπόρους τους.

ΒΗΜΑ

Ευχαριστώ τον φίλο μου Φωτάκη Γιάννη Δασολόγο που μου έστειλε μέσα από το φαράγγι της Σαμαριάςб αυτές τις υπέροχες φωτογραφίες.