Το πείραμα που εφαρμόσθηκε στους μαθητές της πρώτης Λυκείου στο Shannon Meyers στην πολιτεία της California των ΗΠΑ θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί κομβικό,για τους περισσότερους τουλάχιστον. Εθελοντικά για την περίοδο μιας εβδομάδος παρέδωσαν στην διεύθυνση του σχολείου τους όλα τα ηλεκτρονικά παιχνίδια... τις μικροσυσκευές και κινητά τηλέφωνα τους , με την υποχρέωση να καταγράφουν καθημερινά τις δραστηριότητες και τις σκέψεις τους σε ένα ημερολόγιο το οποίο μετά το τέλος τους πειράματος θα διάβαζαν από κοινού στην τάξη. Κοινό χαρακτηριστικό όσων ανεγνώσθησαν από τους μαθητές είναι οι περιγραφές τύπου στερητικού συνδρόμου όμοιου εκείνων που θα “απείχαν” από το ποτό το τσιγάρο η ακόμη και τα ναρκωτικά. "Oι πρώτες ημέρες ήταν σκέτη κόλαση, ξυπνούσα μέσα στην νύχτα ιδρωμένη και στην έλλειψη του τηλεφώνου μου χτύπαγα το κεφάλι μου στον τοίχο" περιέγραφε μια μαθήτρια, ενώ ένας συμμαθητής της "ήμουν σαν χαμένος στην έρημο χωρίς στάλα νερού, ήταν ότι πιο απαίσιο έχω ζήσει έως τώρα, ένοιωθα σαν να πέθαινα" χαρακτηριστική είναι η ανακάλυψη μεγάλης μερίδας μαθητών "ανακάλυψα πως έχω αδέλφια και ξεκίνησα να τους μιλάω" για άλλους τα πράγματα ήταν λιγότερο επώδυνα "απλώς έκανα υπομονή να περάσουν οι ημέρες και καθάριζα καθημερινά το δωμάτιο μου" σημείωσαν μερικοί. Το μόνο σίγουρο είναι πως το πείραμα βοήθησε, ανεξαρτήτου αποτελέσματος τους μαθητές να ανοίξουν ένα παράθυρο μέσα στο μυαλό τους και να δουν αυτά που από καιρό βρισκόταν εμπρός στα μάτια τους και δεν είχαν χρόνο να προσέξουν.Εμείς μείναμε 15 μέρες χωρίς τα κινητά μας και κοντέψαμε να σκοτώσουμε ο ένας τον άλλο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου