Η επίσκεψη στην Κίσαμο είναι μοναδική εμπειρία. Η γνωριμία με την επαρχία δεν έχει να κάνει μονάχα με το ζεστό και φωτεινό ήλιο, την κρυστάλλινη θάλασσα, τα φαράγγια, την παρθένα γη, την μεγάλη χρονική διάρκεια διακοπών σας στην περιοχή. Η γνωριμία με την επαρχία Κισάμου είναι ταυτόχρονα κι ένα ταξίδι στην μακραίωνη ιστορία της, τον πολιτισμό, την παράδοση, τα ήθη και έθιμα, την φιλόξενη ψυχή των ανθρώπων της....Όσοι δεν μπορείτε να το ζήσετε... απλά κάντε μια βόλτα στο ιστολόγιο αυτό και αφήστε την φαντασία σας να σας πάει εκεί που πρέπει...μην φοβάστε έχετε οδηγό.... τις ανεπανάληπτες φωτογραφίες του καταπληκτικού Ανυφαντή.






Τετάρτη 26 Δεκεμβρίου 2018

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ...ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΤΟΥ 1974

Κυκλοφόρησε το βιβλίο της Νιόβης Κερκίδου «Ευχαριστώ... μαρτυρίες των παιδιών του 1974» και έχει τις μαρτυρίες από τα παιδιά που φιλοξενήθηκαν στην Ελλάδα, στην Κίσαμο στην Ιερά Μητρόπολη Κισάμου και Σελίνου.
Μια από τις μαρτυρίες προέρχεται από τον φίλο μου Πάνο Φελλά που φιλοξενήθηκε και αυτός στην Κίσαμο μετά τα γνωστά λυπηρά γεγονότα της 20ης Ιουλίου του 1974 στην Κύπρο.
Φελλάς Παναγιώτης
Μαθητής Β γυμνάσιου
Ήμουν ο μόνος από την οικογένεια μου που φιλοξενήθηκε στην Ελλάδα το 1974 και συγκεκριμένα στο οικοτροφείο Κισάμου. Ήταν ανάμικτα τα συναισθήματα τότε..λυπόμουν που έφευγα από την οικογένεια μου αλλά η προσφυγιά ήταν δύσκολη. Δεν θυμάμαι με ποιο πλοίο ταξίδεψα, αλλά φύγαμε τέλη Σεπτέμβρη από την Λεμεσό για Πειραιά. 
...Ήμασταν 50 Κυπριόπουλα ανάμεσα μας και 8 κορίτσια όλοι ηλικίας από έντεκα ως και δεκαεπτά χρονών. Καταλήξαμε στο οικοτροφείο που υπεύθυνος του ιδρύματος ήταν ο Ειρηναίος Μεσαρχάκης.
...Έκανα πολλούς φίλους στο Καστέλι και μερικούς ακόμα και σήμερα τους βλέπω συχνά. Οφείλω να πω ότι οι περισσότεροι Έλληνες έδειξαν μεγάλη αγάπη προς εμάς, φυσικά υπήρχαν και αυτοί που δεν συμπαθούσαν τους πρόσφυγες. Φοίτησα στο Γυμνάσιο Καστελίου Κισάμου και με το τέλος της σχολικής χρονιάς δεν γύρισα πίσω στην Κύπρο αλλά πήγα στο Λονδίνο, όπου ζω και εργάζομαι ακόμα εκεί..
Θεωρώ ότι τα βιώματα μου στο οικοτροφείο αποτελούν ξεχωριστή και ευχάριστη εμπειρία..έχω αποκομίσει ωραίες αναμνήσεις, γι αυτό κάθε χρόνο επισκέπτομαι την Κίσαμο. Το ότι φιλοξενήθηκα στην Κρήτη, μακρυά από την οικογένεια μου, δεν το βλέπω σαν θυσία, αλλά επιβαλλόταν για να μπορέσουμε να επιβιώσουμε...
Εύχομαι οι επόμενες γενιές να μην ζήσουν την φρίκη του πολέμου...

Δεν υπάρχουν σχόλια: