Πάντα είσαι ποιο νηφάλιος όταν περάσουν κάποιες μέρες από το κάθε συμβάν . Απόφορτίζεσαι και βλέπεις τα πράγματα πολύ καλύτερα και φυσικά από τις όλες τις μεριές, σφαιρικά.
Πιστεύω πως είναι αρκετή η θλίψη που μας έχουν ποτίσει τα δελτία ειδήσεων και η κάθε λογής τηλεοπτικές εκπομπές για τον άδικο θάνατο του 15χρονου, που ο θρήνος μου – ίσως και ο δικός σας- τελικά έγινε οργή για αυτούς τους τηλε-τσαρλατάνους.
Η Ελλάδα είναι μια φιλελεύθερη χώρα, πολύ φιλελεύθερη που δυστυχώς αυτό το πληρώνει και θα το πληρώνει για πολύ καιρό. Θα το πληρώνει όσο έχουμε όλοι εμείς ανοικτά ακόμα αυτά τα χαζοκούτια της παραπληροφόρησης και της ρουφιανιάς.
Δανείζομαι τον τίτλο του Ε.Τ που θεωρώ ότι περικλείει όλα όσα οι απλοί πολίτες ένιωσαν μετά τα θλιβερά επεισόδια, που όλοι μας είδαμε, αλλά κανείς δεν κατάλαβε γιατί έγιναν.
« Η Δημοκρατία μας αυτοκαταστρέφεται, διότι κατεχράσθη το δικαίωμα της ελευθερίας και της ισότητας, διότι έμαθε τους πολίτες να θεωρούν την αυθάδεια ως δικαίωμα, την παρανομία ως ελευθερία, την αναίδεια του λόγου ως ισότητα και την αναρχία ως ευδαιμονία.»
Σε αυτό το σημείο θέλω να σταθώ σε όλα αυτά τα καλοπληρωμένα «πληρώματα» των καναλιών, αυτούς που αντιπροσωπεύουν την σύγχρονη κουλτούρα των τηλεοπαραθυροσκουπιδιών. Αυτούς που μέσα από τους παχυλούς μισθούς και τις ακριβές συνήθειες πιστεύουν ότι πράγματι αγωνίζονται για τον λαό. Αυτούς που η επιρροή αλλά και η πληροφόρηση των γεγονότων, κινείται αποκλειστικά και μόνο στα όρια του αποπροσανατολισμού και της προβοκάτσιας. Να σταθώ σε αυτούς τους ανθρώπους και να τους πω …….αι στο διάολο. Αι στο διάολο σας σιχαθήκαμε !!!
Τα ΜΜΕ είναι τελικά οι έμμισθοι γενίτσαροι, είναι οι «κουκουλοφόροι» αναρχικοί και επειδή οι μάσκες πάντα πέφτουν, όλοι μας είδαμε τελικά ποιοι έχουν αναλάβει τον κεντρικό ρόλο και την εργολαβία σε αυτήν τραγική στιγμή που πέρασε και περνά η χώρα .
Ξέρετε πόσοι θάνατοι παιδιών έγιναν από το 1981 και μετά σε αυτήν χώρα; Ξέρετε πόσες αθώες εκτελέσεις είχαμε ανήλικων παιδιών από την αστυνομία;
Δεκαεννέα, μάλιστα 19 . Τι έγιναν στις άλλες εκτελέσεις ; Σίγουρα επικράτησε θλίψη, αγανάκτηση αλλά ως εκεί, σήμερα όμως το σχέδιο προέβλεπε να υπάρχει η αποδόμηση της έννομης τάξης και για αυτήν την δουλειά υπήρχαν τελικά πολλοί παραπληροφοριοδότες, δυστυχώς πολλοί και γνωστοί που τους βάζουμε καθημερινά και μέσα στα σπίτια μας με τα χαζοκούτια που παρακολουθούμε.
Τρανό παράδειγμα αυτό που έγινε στην γειτονιά μας, στην πόλη μας, στο χωριό μας. Διαδόθηκε ότι δήθεν 200 αναρχικοί «νοίκιασαν» πούλμαν και κατευθύνονται στην πόλη μας, για να κάνουν ζημιές !!!! Και μεις σαν πολίτες που ενδιαφέρεται ο ένας για τον άλλο, που χολοσκάμε να μην πάθει κακό ο γείτονας μας, φορτωθήκαμε με κασμάδες και παλούκια, με σιδερολοστούς και τσουγκράνες να υπερασπίσουμε την πόλη μας, τα συμφέροντα μας, του γείτονα. Εύγε. Τσιμπήσαμε στην παραπληροφόρηση του … κάθε δημοσιογράφου, που όλο αυτόν τον καιρό έλεγε στην Κίσαμο και στην Σητεία δεν είχαμε επεισόδια!
Γιατί δεν αντιδρούν; Τσιμπήσαμε στο δόλωμα για να δώσουμε τροφή στα μικροδημοσιογραφάκια να ασχοληθούν με την ειρηνική πόλη μας και να την παρουσιάσουν την επομένη ως…… «Ο νόμος στα χέρια των Καστελλιανών», «Καρτέρι θανάτου σε όποιον έμπαινε στην κατά τα άλλα ειρηνική πόλη της Δυτικής Κρήτης» , « Πολίτες αστυνομικοί»,
- Τελικά μήπως αυτό μας λείπει; Τελικά μήπως όλα γίνονται γιατί μας λείπει η εξουσία, αυτήν που οι «παπαγάλοι» μας επιβάλουν να ασκήσουμε; Μήπως τελικά υποκύπτουμε
άθελα μας στα συμφέροντα;
- Ήμαρτον που γυρίζουμε ; Πετάξτε τα χαζοκούτια μήπως και σωθούμε!
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΓΙΑ ΟΤΙ ΑΦΟΡΑ ΤΟΝ ΔΗΜΟ ΚΙΣΑΜΟΥ! ΜΙΑ ΣΕΛΙΔΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΝΕΡΓΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΜΑΣ.
Η επίσκεψη στην Κίσαμο είναι μοναδική εμπειρία. Η γνωριμία με την επαρχία δεν έχει να κάνει μονάχα με το ζεστό και φωτεινό ήλιο, την κρυστάλλινη θάλασσα, τα φαράγγια, την παρθένα γη, την μεγάλη χρονική διάρκεια διακοπών σας στην περιοχή. Η γνωριμία με την επαρχία Κισάμου είναι ταυτόχρονα κι ένα ταξίδι στην μακραίωνη ιστορία της, τον πολιτισμό, την παράδοση, τα ήθη και έθιμα, την φιλόξενη ψυχή των ανθρώπων της....Όσοι δεν μπορείτε να το ζήσετε... απλά κάντε μια βόλτα στο ιστολόγιο αυτό και αφήστε την φαντασία σας να σας πάει εκεί που πρέπει...μην φοβάστε έχετε οδηγό.... τις ανεπανάληπτες φωτογραφίες του καταπληκτικού Ανυφαντή.
Τετάρτη 10 Δεκεμβρίου 2008
ΚΛΕΙΣΤΕ ΤΑ ΧΑΖΟΚΟΥΤΙΑ
ΕΙΡΗΝΑΙΟΣ Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΜΑΣ
Ένα πολύτιμο βιβλίο - αφιέρωμα στον Ποιμενάρχη της τοπικής Εκκλησίας πρώην Κισάμου και Σελίνου κ.κ. Ειρηναίο παρουσιάσθηκε προχθές το απόγευμα στην Ορθόδοξη Ακαδημία της Κρήτης.
Ο τόμος στις 693 σελίδες του περιλαμβάνει σημαντικά ιστορικά, πνευματικά, εκκλησιαστικά και επιστημονικά κείμενα για τη ζωή, τη δράση και το έργο του πνευματικού Φάρου και Ιεράρχη της Κρήτης και του Δεσπότη της Ειρήνης και του Χριστού, καθώς και πλούσιο φωτογραφικό υλικό. Η έκδοση έγινε από την Μητρόπολη Κισάμου και Σελίνου και τελεί υπό την αιγίδα της Ιεράς Επαρχιακής Συνόδου της Εκκλησίας της Κρήτης.
Ο Μητροπολίτης Κισάμου και Σελίνου κ. κ. Αμφιλόχιος υπογράμμισε ότι «η Μητρόπολή μας, ευχαριστιακά και με ευγνωμοσύνη απέναντι στο σεπτό πρόσωπο του Μητροπολίτη Ειρηναίου, ο οποίος επί πέντε σχεδόν δεκαετίες διακόνησε ευκλεώς και καλλικάρπως τη Μητρόπολη, τους ανθρώπους και τα προβλήματά τους, αισθάνθηκε χρέος τιμής προς το πρόσωπό του να προχωρήσει στην έκδοση ενός τιμητικού χαριστήριου τόμου και αυτό έγινε με την ευλογία της Ιεράς Επαρχιακής Συνόδου της Εκκλησίας της Κρήτης, η οποία έθεσε τον τόμο υπό την αιγίδα της. Ο τόμος αυτός αποτελεί ένα απαύγασμα καταθέσεως, ευγνωμοσύνης, τιμής και σεβασμού, μέσα από πολλούς αξιόλογους συγγραφείς, οι οποίοι έχουν καταθέσει την αγάπη και το σεβασμό τους προς το πρόσωπό του». Ο ίδιος υποστήριξε πως «νομίζω ότι θα χρειαζόταν πολλοί τόμοι, για να μπορέσει κάποιος να περιγράψει την προσφορά του γέροντος Ειρηναίου, όχι μόνο στη Μητροπολιτική Περιφέρεια, την οποία διακόνησε, αλλά επίσης και στη Γερμανία που επί μια δεκαετία κλήθηκε να βοηθήσει στην ανασύσταση της εκεί Μητροπόλεως.
Θα μπορούσε να πει κάποιος ότι ο Ειρηναίος Γαλανάκης υπήρξε ένα οικουμενικό πρόσωπο, εξ’ αιτίας του ότι οι ανοιχτοί του ορίζοντες αγκάλιαζαν ολόκληρο τον κόσμο και γι’ αυτό το λόγο βλέπουμε ότι είναι γνωστό το πρόσωπο, η προσφορά του, το έργο του και η προσωπικότητά του σ’ όλα τα μήκη και τα πλάτη της Ορθοδοξίας και αυτό είναι μια βαριά κληρονομιά που έχει εναποτεθεί στους ισχνούς ώμους της ελαχιστότητάς του.
Προσπαθούμε λοιπόν, στο μέτρο των δυνατοτήτων μας, να συνεχίσουμε αυτή την προσφορά και τη μαρτυρία. Σαφώς αυτός ο τόμος δεν καλύπτει το πλήθος της πολυσχιδούς προσωπικότητάς του, όμως είναι μια σκιαγράφηση και πιστεύω ότι θα υπάρξουν ιστορικοί του μέλλοντός του, οι οποίοι θ’ αναλάβουν αυτό το έργο».
Ο πρωτοπρεσβύτερος Αρχιερατικός Επίτροπος της Μητρόπολης Πέτρας και Χερσονήσου πατήρ Ευάγγελος Παχυγιαννάκης, που έγραψε το πρώτο και το δεύτερο μέρος του χαριστήριου τόμου, ισχυρίσθηκε πως «και στο α΄ και στο β΄ μέρος υπάρχουν Κεφάλαια, τα οποία έχουν γράψει, από το πλεόνασμα της αγάπης και του σεβασμού τους, άνθρωποι που γνώρισαν από κοντά το σεβάσμιο ιεράρχη, είτε σαν απλοί χωριανοί, είτε σαν Επιστήμονες, είτε σαν μαθητές του σεβασμιότατου. Επίσης έγραψαν γι’ αυτόν ορισμένοι κληρικοί, που τον είχαν ως πρότυπο στην Ιεροσύνη και στην Αρχιεροσύνη τους».
Ο ίδιος σημείωσε ότι «η προσφορά του σεβασμιότατου Ειρηναίου Γαλανάκη δεν μπορεί να εκτιμηθεί. Είναι τόσο μεγάλη και πολύπλευρη που για τους σύγχρονους καιρούς που ζούμε τώρα αυτός είναι ένα τεράστιο Κεφάλαιο. Και οπωσδήποτε αυτή η προσφορά του δεν μπορεί να περικλειστεί στις σελίδες του τόμου. Ο σεπτός γέροντας είναι κατ’ αρχήν ένα Κεφάλαιο στην Παιδεία, στη λαογραφία, στον άνθρωπο που ζει και σκέπτεται την πορεία του λαού της Κρήτης, τα ήθη και τα έθιμά του και τις εκδηλώσεις και που έρχονται στη σημερινή εποχή να δώσουν ένα νέο μήνυμα, δηλαδή να ξαναγυρίσουμε στις ρίζες και να επενδύσουμε με τις παλιές καταβολές και αξίες που έχουμε στις νέες αξίες της εποχής μας».
Ο τόμος στις 693 σελίδες του περιλαμβάνει σημαντικά ιστορικά, πνευματικά, εκκλησιαστικά και επιστημονικά κείμενα για τη ζωή, τη δράση και το έργο του πνευματικού Φάρου και Ιεράρχη της Κρήτης και του Δεσπότη της Ειρήνης και του Χριστού, καθώς και πλούσιο φωτογραφικό υλικό. Η έκδοση έγινε από την Μητρόπολη Κισάμου και Σελίνου και τελεί υπό την αιγίδα της Ιεράς Επαρχιακής Συνόδου της Εκκλησίας της Κρήτης.
Ο Μητροπολίτης Κισάμου και Σελίνου κ. κ. Αμφιλόχιος υπογράμμισε ότι «η Μητρόπολή μας, ευχαριστιακά και με ευγνωμοσύνη απέναντι στο σεπτό πρόσωπο του Μητροπολίτη Ειρηναίου, ο οποίος επί πέντε σχεδόν δεκαετίες διακόνησε ευκλεώς και καλλικάρπως τη Μητρόπολη, τους ανθρώπους και τα προβλήματά τους, αισθάνθηκε χρέος τιμής προς το πρόσωπό του να προχωρήσει στην έκδοση ενός τιμητικού χαριστήριου τόμου και αυτό έγινε με την ευλογία της Ιεράς Επαρχιακής Συνόδου της Εκκλησίας της Κρήτης, η οποία έθεσε τον τόμο υπό την αιγίδα της. Ο τόμος αυτός αποτελεί ένα απαύγασμα καταθέσεως, ευγνωμοσύνης, τιμής και σεβασμού, μέσα από πολλούς αξιόλογους συγγραφείς, οι οποίοι έχουν καταθέσει την αγάπη και το σεβασμό τους προς το πρόσωπό του». Ο ίδιος υποστήριξε πως «νομίζω ότι θα χρειαζόταν πολλοί τόμοι, για να μπορέσει κάποιος να περιγράψει την προσφορά του γέροντος Ειρηναίου, όχι μόνο στη Μητροπολιτική Περιφέρεια, την οποία διακόνησε, αλλά επίσης και στη Γερμανία που επί μια δεκαετία κλήθηκε να βοηθήσει στην ανασύσταση της εκεί Μητροπόλεως.
Θα μπορούσε να πει κάποιος ότι ο Ειρηναίος Γαλανάκης υπήρξε ένα οικουμενικό πρόσωπο, εξ’ αιτίας του ότι οι ανοιχτοί του ορίζοντες αγκάλιαζαν ολόκληρο τον κόσμο και γι’ αυτό το λόγο βλέπουμε ότι είναι γνωστό το πρόσωπο, η προσφορά του, το έργο του και η προσωπικότητά του σ’ όλα τα μήκη και τα πλάτη της Ορθοδοξίας και αυτό είναι μια βαριά κληρονομιά που έχει εναποτεθεί στους ισχνούς ώμους της ελαχιστότητάς του.
Προσπαθούμε λοιπόν, στο μέτρο των δυνατοτήτων μας, να συνεχίσουμε αυτή την προσφορά και τη μαρτυρία. Σαφώς αυτός ο τόμος δεν καλύπτει το πλήθος της πολυσχιδούς προσωπικότητάς του, όμως είναι μια σκιαγράφηση και πιστεύω ότι θα υπάρξουν ιστορικοί του μέλλοντός του, οι οποίοι θ’ αναλάβουν αυτό το έργο».
Ο πρωτοπρεσβύτερος Αρχιερατικός Επίτροπος της Μητρόπολης Πέτρας και Χερσονήσου πατήρ Ευάγγελος Παχυγιαννάκης, που έγραψε το πρώτο και το δεύτερο μέρος του χαριστήριου τόμου, ισχυρίσθηκε πως «και στο α΄ και στο β΄ μέρος υπάρχουν Κεφάλαια, τα οποία έχουν γράψει, από το πλεόνασμα της αγάπης και του σεβασμού τους, άνθρωποι που γνώρισαν από κοντά το σεβάσμιο ιεράρχη, είτε σαν απλοί χωριανοί, είτε σαν Επιστήμονες, είτε σαν μαθητές του σεβασμιότατου. Επίσης έγραψαν γι’ αυτόν ορισμένοι κληρικοί, που τον είχαν ως πρότυπο στην Ιεροσύνη και στην Αρχιεροσύνη τους».
Ο ίδιος σημείωσε ότι «η προσφορά του σεβασμιότατου Ειρηναίου Γαλανάκη δεν μπορεί να εκτιμηθεί. Είναι τόσο μεγάλη και πολύπλευρη που για τους σύγχρονους καιρούς που ζούμε τώρα αυτός είναι ένα τεράστιο Κεφάλαιο. Και οπωσδήποτε αυτή η προσφορά του δεν μπορεί να περικλειστεί στις σελίδες του τόμου. Ο σεπτός γέροντας είναι κατ’ αρχήν ένα Κεφάλαιο στην Παιδεία, στη λαογραφία, στον άνθρωπο που ζει και σκέπτεται την πορεία του λαού της Κρήτης, τα ήθη και τα έθιμά του και τις εκδηλώσεις και που έρχονται στη σημερινή εποχή να δώσουν ένα νέο μήνυμα, δηλαδή να ξαναγυρίσουμε στις ρίζες και να επενδύσουμε με τις παλιές καταβολές και αξίες που έχουμε στις νέες αξίες της εποχής μας».
Τέλος ο καθηγητής της θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών Παναγιώτης Χριστινάκης, που είναι μαθητής του Ειρηναίου, παρουσίασε το τρίτο μέρος του χαριστήριου τόμου.
Όπως ανέφερε ο ίδιος, «αυτό το μέρος περιλαμβάνει επιστημονικές εργασίες, που διάφοροι επιστήμονες - μαθητές του, έδωσαν, ώστε αυτός ο τιμητικός τόμος, μαζί με όλα τ’ άλλα συνήθη που έχει να έχει και ένα μέρος καθαρά επιστημονικά, όπου στο μέλλον οι επιστήμονες θα μπορούν να προστρέχουν και να λαμβάνουν τα κρίσιμα στοιχεία για το θέμα τους.
Οι εργασίες που έγιναν θεωρώ ότι είναι αντάξιες με τον τιμώμενο. Νομίζω ότι όλοι οι συγγραφείς, που έγραψαν για το γέροντα, έκαναν το καθήκον τους και έβγαλαν μια αγάπη από τα βάθη της ψυχής τους προς αυτόν αλλά και μια μεγάλη τιμή, που σε τελική ανάλυση επιστρέφει σ’ αυτούς, γιατί όποιος τιμά το δάσκαλό του είναι και αυτός ο ίδιος άξιος τιμής».
Ο ίδιος σημείωσε: «Συγχαίρω όλους όσους βοήθησαν στο να γίνει αυτός ο σπουδαίος τόμος και αυτή η εκδήλωση, η οποία δικαιώνει το μεγάλο γέροντα- αρχιερέα».
Όπως ανέφερε ο ίδιος, «αυτό το μέρος περιλαμβάνει επιστημονικές εργασίες, που διάφοροι επιστήμονες - μαθητές του, έδωσαν, ώστε αυτός ο τιμητικός τόμος, μαζί με όλα τ’ άλλα συνήθη που έχει να έχει και ένα μέρος καθαρά επιστημονικά, όπου στο μέλλον οι επιστήμονες θα μπορούν να προστρέχουν και να λαμβάνουν τα κρίσιμα στοιχεία για το θέμα τους.
Οι εργασίες που έγιναν θεωρώ ότι είναι αντάξιες με τον τιμώμενο. Νομίζω ότι όλοι οι συγγραφείς, που έγραψαν για το γέροντα, έκαναν το καθήκον τους και έβγαλαν μια αγάπη από τα βάθη της ψυχής τους προς αυτόν αλλά και μια μεγάλη τιμή, που σε τελική ανάλυση επιστρέφει σ’ αυτούς, γιατί όποιος τιμά το δάσκαλό του είναι και αυτός ο ίδιος άξιος τιμής».
Ο ίδιος σημείωσε: «Συγχαίρω όλους όσους βοήθησαν στο να γίνει αυτός ο σπουδαίος τόμος και αυτή η εκδήλωση, η οποία δικαιώνει το μεγάλο γέροντα- αρχιερέα».
Τρίτη 9 Δεκεμβρίου 2008
Ο ΑΓΙΟΓΡΑΦΟΣ ΤΗΣ ΚΙΣΑΜΟΥ
Ο Νίκος Γιαννακάκης γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Καλυβιανή Γραμβούσας. Μετά την αποφοίτηση του από το εξατάξιο Γυμνάσιο Κισάμου σπούδασε ζωγραφική, βυζαντινή αγιογραφία (φορητή εικόνα και αγιογραφία) με δάσκαλο το Στέλιο Kαρτάκη καθώς και ψηφιδωτό στην σχολή Mellini της Φλωρεντίας.
Από το 1996 ασχολείται συστηματικά με την αγιογραφία συνθέτοντας διαρκώς τα χαρακτηριστικά της Κρητικής σχολής με αυτά της παραδοσιακής Βυζαντινής τέχνης. Η κίνηση στη σύνθεση, η ελευθερία στο σχέδιο, η εκφραστικότητα στις μορφές δημιούργησε και καθιέρωσε μια Νεοβυζαντινή σχολή η οποία φέρει το προσωπικό αποτύπωμα του καλλιτέχνη.
Έχει φιλοτεχνήσει αναρίθμητες φορητές εικόνες, πολλές από τις οποίες βρίσκονται σε χώρες της Ευρώπης , της Αμερικής και της Ιαπωνίας. Έχει ιστορήσει πλείστους ιερούς ναούς στην Ελλάδα αλλά και καθολικούς ναούς στην Ιταλία και την Γαλλία. Έχει πραγματοποιήσει πολλές ατομικές εκθέσεις έργων του στην Ελλάδα και στο εξωτερικό και έχει συμμετάσχει σε αρκετές ομαδικές παρουσιάσεις.
Η διδασκαλία υπήρξε αναπόσπαστα συνδεδεμένη με το αγιογραφικό του έργο. Έχει διδάξει τόσο σε σχολή ιδιωτικής πρωτοβουλίας, όσο και στην σχολή της Ιεράς μητροπόλεως Κισάμου και Σελίνου, στο τμήμα αγιογραφίας της Ν.Ε.Λ.Ε Χανίων, αλλά και στο Εργαστήρι βυζαντινής αγιογραφίας του δήμου της Νέας Κυδωνίας.
Ο καλλιτέχνης έχει τιμηθεί, τόσο σε τοπικό όσο και σε διεθνές επίπεδο, με διπλώματα, επαίνους, και μετάλλια καθώς και με το οφίκιο του Άρχοντος Αγιογράφου από το οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως.
Ο Νίκος Γιαννακάκης είναι ένας σύγχρονος αγιογράφος αλλά συνάμα δάσκαλος και ακούραστος εργάτης της πνευματικής ζωής του τόπου μας.
Αυτές τις μέρες"βάζει¨και τις τελευταίες πινελιές στην πόλη μας και στον μητροπολιτικό ναό της Ευαγγελίστριας, εύκολο να πάμε να τον θαυμάσουμε επί του ΕΡΓΟΥ.
Περισσότερα έργα του στο 15ήμερο αφιέρωμα στο http://ganifantis.blogspot.com/
Από το 1996 ασχολείται συστηματικά με την αγιογραφία συνθέτοντας διαρκώς τα χαρακτηριστικά της Κρητικής σχολής με αυτά της παραδοσιακής Βυζαντινής τέχνης. Η κίνηση στη σύνθεση, η ελευθερία στο σχέδιο, η εκφραστικότητα στις μορφές δημιούργησε και καθιέρωσε μια Νεοβυζαντινή σχολή η οποία φέρει το προσωπικό αποτύπωμα του καλλιτέχνη.
Έχει φιλοτεχνήσει αναρίθμητες φορητές εικόνες, πολλές από τις οποίες βρίσκονται σε χώρες της Ευρώπης , της Αμερικής και της Ιαπωνίας. Έχει ιστορήσει πλείστους ιερούς ναούς στην Ελλάδα αλλά και καθολικούς ναούς στην Ιταλία και την Γαλλία. Έχει πραγματοποιήσει πολλές ατομικές εκθέσεις έργων του στην Ελλάδα και στο εξωτερικό και έχει συμμετάσχει σε αρκετές ομαδικές παρουσιάσεις.
Η διδασκαλία υπήρξε αναπόσπαστα συνδεδεμένη με το αγιογραφικό του έργο. Έχει διδάξει τόσο σε σχολή ιδιωτικής πρωτοβουλίας, όσο και στην σχολή της Ιεράς μητροπόλεως Κισάμου και Σελίνου, στο τμήμα αγιογραφίας της Ν.Ε.Λ.Ε Χανίων, αλλά και στο Εργαστήρι βυζαντινής αγιογραφίας του δήμου της Νέας Κυδωνίας.
Ο καλλιτέχνης έχει τιμηθεί, τόσο σε τοπικό όσο και σε διεθνές επίπεδο, με διπλώματα, επαίνους, και μετάλλια καθώς και με το οφίκιο του Άρχοντος Αγιογράφου από το οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως.
Ο Νίκος Γιαννακάκης είναι ένας σύγχρονος αγιογράφος αλλά συνάμα δάσκαλος και ακούραστος εργάτης της πνευματικής ζωής του τόπου μας.
Αυτές τις μέρες"βάζει¨και τις τελευταίες πινελιές στην πόλη μας και στον μητροπολιτικό ναό της Ευαγγελίστριας, εύκολο να πάμε να τον θαυμάσουμε επί του ΕΡΓΟΥ.
Περισσότερα έργα του στο 15ήμερο αφιέρωμα στο http://ganifantis.blogspot.com/
Δευτέρα 8 Δεκεμβρίου 2008
ΔΙΚΤΥΝΝΑΙΟ ΙΕΡΟ
Η Δίκτυννα ήταν προελληνική κρητική θεότητα του κυνηγιού, της άγρια φύσης και των βουνών. Το όνομα της κατά μια άποψη συνδέεται με το όρος Δίκτυ και κατ΄άλλους με το δίκτυ των ψαράδων. Στα ιστορικά χρόνια ταυτίστηκε με την Θέα του κυνηγού του ολύμπιου πάνθεου, την Αρτέμιδα. Ο Παυσανίας χρησιμοποιεί το όνομα ως επίκληση της Αρτέμιδος. Η λατρεία της από την Κρήτη διαδόθηκε στην Αθήνα, στην Σπάρτη και στη Μασσαλία . Ωστόσο στην Δυτική Κρήτη παρέμεινε ιδιαίτερα δημοφιλής και ναοί της πρέπει να υπήρχαν σε ονομαστές πόλεις όπως η Λισσός, η Πολυρρήνια και η Φαλάσαρνα αφού εικονίζεται σε νομίσματα τους. Ο πλέον φημισμένος όμως τόπος λατρείας της ήταν το Δικτυνναίο ιερό που βρίσκεται στον σημερινό όρμο Μένιες, στην ανατολική πλευρά του ακρωτηρίου Σπάθα ή καλύτερα Ειρήνης και Φιλίας.
Ιδρύθηκε κατά τον Ηρόδοτο από Σαμίους της Κυδωνίας γύρω στο 530 πΧ και άκμασε από τους ελληνιστικούς χρόνους και τους ρωμαϊκούς, όπως προκύπτει κυρίως από επιγραφές. Στην πραγματικότητα οι απαρχές του ιερού είναι πολύ παλαιότερες, ίσως στα κρητομυκηναϊκά χρόνια.
Τα πολύ αποσπασματικά λείψανα που σώζονται σήμερα ανήκουν σε ναό των χρόνων του Αδριανού, ο οποίος κτίστηκε πάνω σε ημιτελή δωρικό ναό των χρόνων του Αυγούστου.
Ο χώρος δεν κατοικήθηκε ποτέ από μόνιμους κατοίκους με την έννοια της πόλης, αλλά υπήρξε ένα οργανωμένο παγκρήτιο ιερό που συνέρρεαν προσκυνητές και έβρισκαν καταλύματα προσωρινής παραμονής και εξυπηρέτησης. Ο πλούτος που συγκεντρωνόταν στο ιερό πρέπει να ήταν αμύθητος αφού κατ΄εντολή των Ρωμαίων αυτοκρατόρων από τα έσοδα κατασκευάστηκαν διάφορα δαπανηρά δημόσια έργα.
Ο έλεγχος της περιοχής περνούσε από την Κυδωνία στην Πολυρρήνια και τανάπαλιν.
Δυστυχώς ο ναός ανασκάφτηκε από αρχαιολόγους του γερμανικού στρατού κατοχής
(Η ιστορία θυμίζει λίγο Ιντιάνα Τζόουνς) και άγνωστο τι και πόσα ευρήματα βρήκαν που έκαναν φτερά για το Βερολίνο, σίγουρα ο αριθμός των αγαλμάτων θα ήταν τεράστιος.Ιδρύθηκε κατά τον Ηρόδοτο από Σαμίους της Κυδωνίας γύρω στο 530 πΧ και άκμασε από τους ελληνιστικούς χρόνους και τους ρωμαϊκούς, όπως προκύπτει κυρίως από επιγραφές. Στην πραγματικότητα οι απαρχές του ιερού είναι πολύ παλαιότερες, ίσως στα κρητομυκηναϊκά χρόνια.
Τα πολύ αποσπασματικά λείψανα που σώζονται σήμερα ανήκουν σε ναό των χρόνων του Αδριανού, ο οποίος κτίστηκε πάνω σε ημιτελή δωρικό ναό των χρόνων του Αυγούστου.
Ο χώρος δεν κατοικήθηκε ποτέ από μόνιμους κατοίκους με την έννοια της πόλης, αλλά υπήρξε ένα οργανωμένο παγκρήτιο ιερό που συνέρρεαν προσκυνητές και έβρισκαν καταλύματα προσωρινής παραμονής και εξυπηρέτησης. Ο πλούτος που συγκεντρωνόταν στο ιερό πρέπει να ήταν αμύθητος αφού κατ΄εντολή των Ρωμαίων αυτοκρατόρων από τα έσοδα κατασκευάστηκαν διάφορα δαπανηρά δημόσια έργα.
Ο έλεγχος της περιοχής περνούσε από την Κυδωνία στην Πολυρρήνια και τανάπαλιν.
Δυστυχώς ο ναός ανασκάφτηκε από αρχαιολόγους του γερμανικού στρατού κατοχής
Ως και σήμερα δεν έχουν βρεθεί πολλά ευρήματα εκτός από μια κεφαλή Αδριανού, ένα άγαλμα της Αρτέμιδος και ένας ανδριάντας που εκτίθεται στο αρχαιολογικό μουσείο Χανίων. Στο βόρειο μυχό του κόλπου διακρίνονται λιμενικές εγκαταστάσεις αρκετά ψηλότερα από το επίπεδο της θάλασσας λόγω του γνωστού γεωλογικού φαινομένου, της ανύψωσης της ξηράς στην δυτική Κρήτη.
Τεράστιο ενδιαφέρον παρουσιάζει ο αρχαίος δρόμος πλακόστρωτος που συνέδεε το ιερό με την Πολυγυνία. Σήμερα σώζονται σε καλή κατάσταση αρκετά μίλια, ως και λίγο έξω από το χωρίο Ροδωπού. Η απόσταση του δρόμου ήταν 11 ρωμαϊκά μίλια = 16.291 μέτρα.
Στον ναό του Αγίου Γεωργίου βρίσκεται λίθινη κυλινδρική στήλη τοποθετημένη σε τετράγωνη βάση, με λατινική επιγραφή που αναφέρει:
ΣΙΔΗΡΟΔΡΟΜΟΣ ΣΤΗΝ ΚΡΗΤΗ
“Ράγες” για να λειτουργήσει σιδηρόδρομος στην Κρήτη “στρώνουν” συγκοινωνιολόγοι, δήμαρχοι, βιοτέχνες
και τουριστικοί επιχειρηματίες του νησιού.
Οπως αναφέρεται σε ρεπορτάζ της εφημερίδας: "Τα Νέα" του Σαββάτου, "το... υπεραιωνόβιο αίτημα-σχέδιο για τη δημιουργία σιδηροδρομικού δικτύου στην Κρήτη που θα συνδέσει τις περιοχές Χανίων, Ρεθύμνου και Ηρακλείου, το τελευταίο διάστημα επανήλθε δυναμικά στο προσκήνιο, ενώ ήταν ένα από τα βασικά θέματα που συζητήθηκαν στο προηγούμενο συνέδριο των απόδημων Κρητών.
Το πρώτο βήμα για τη δημιουργία σιδηροδρομικής γραμμής στην Κρήτη ετοιμάζεται να κάνει η Περιφέρεια Κρήτης, που σχεδιάζει να προχωρήσει στην εκπόνηση μελέτης σκοπιμότητας -με προκαταρκτική χάραξη της σιδηροδρομικής γραμμής- και σε λειτουργική μελέτη του κρητικού σιδηροδρόμου. Από την πλευρά του ο ΟΣΕ δηλώνει πρόθυμος να συνδράμει στην προσπάθεια αυτή.
Όσον αφορά το κόστος του εγχειρήματος, οι ειδικοί εκτιμούν ότι πρόκειται για μια επένδυση λιγότερο δαπανηρή από αυτή ενός σύγχρονου αυτοκινητόδρομου. Σε ό,τι αφορά τα κεφάλαια -όπως αναφέρουν- μπορούν να εξασφαλιστούν από δράσεις της Ε.Ε. ή μέσω Συμπράξεων Δημοσίου Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ). Οι συγκοινωνιολόγοι κ. Γιώργος Νάθενας και κ. Βασίλης Οικονομόπουλος προτείνουν την ανάπτυξη σιδηροδρόμου στην Κρήτη, κυρίως στη διαδρομή Χανιά - Ρέθυμνο - Ηράκλειο, την οποία το τρένο θα διανύει σε 50 λεπτά (20+30 λεπτά), ενώ προβλέπονται επεκτάσεις προς Κίσαμο, Νέο Αεροδρόμιο Καστελλίου Πεδιάδος και Άγιο Νικόλαο. Επίσης θα μπορεί να δρομολογηθεί rail ferry (φέρι μπόουτ που μεταφέρει τρένα) από το Καστέλλι Κισάμου προς τη Νεάπολη Λακωνίας. "Πρόκειται για ένα έργο που θα συμβάλει στην οικονομική, τουριστική και δημογραφική ανάπτυξη της Κρήτης" λέει χαρακτηριστικά ο κ. Στρατής Σταυρουλάκης, μέλος της ομάδας πρωτοβουλίας που ασχολείται συστηματικά με την προώθηση της υπόθεσης του κρητικού σιδηροδρόμου.
Η πρώτη μελέτη για το θέμα του κρητικού σιδηροδρόμου χρονολογείται από την περίοδο της αυτονομίας του νησιού (1898 - 1913)! Μάλιστα, από τότε είχε προβλεφθεί η λειτουργία σιδηροδρομικής γραμμής στην ενδοχώρα και όχι παραλιακά. "Αρκεί να πούμε ότι σήμερα μιλάμε και πάλι για καινούργιο οδικό άξονα που θα διασχίζει την Κρήτη κατά μήκος της ενδοχώρας, άρα λοιπόν το θέμα δεν είναι καινούργιο ώστε να το χαρακτηρίσει κανείς όνειρο απατηλό", λέει ο κ. Σταυρουλάκης. Ο σιδηρόδρομος, προσθέτει, "δεν θα υποκαταστήσει κανένα από τα υπάρχοντα μεταφορικά μέσα. Θα συμβάλει όμως στην κυκλοφοριακή αποσυμφόρηση του οδικού δικτύου και στην αναβάθμιση των περιοχών που θα διασχίσει, όπως συμβαίνει σήμερα και με το οδικό δίκτυο".
Η πρώτη νύξη για σιδηρόδρομο στην Κρήτη χρονολογείται από το 1893, όταν ο Οθωμανός γενικός διοικητής Κρήτης, Μαχμούτ Τζελάλ υπόσχεται μεταξύ διαφόρων έργων και την κατασκευή σιδηροδρόμου.
Ακολουθεί το 1895 επίσκεψη του Βέλγου προξένου στην Αθήνα Louis Rochelle, ο οποίος, μαζί με τον μηχανικό Σαββάκη και κλιμάκιο ξένων και ντόπιων μηχανικών, περιοδεύουν σε περιοχές της διαδρομής Χανίων - Ηρακλείου και καταλήγουν σε σχέδιο γραμμής που θα άρχιζε από τα Χανιά και θα διερχόταν από το Ρέθυμνο και το Ηράκλειο, θα κατέβαινε προς Μεσαρά και Κόκκινο Πύργο.
Το 1903, στην αυτόνομη πλέον Κρήτη, ο μηχανικός Ε. Μεϊμαράκης είχε εκπονήσει μελέτη σιδηροδρομικής σύνδεσης του Ηρακλείου με τη Μεσαρά.
Το 1908 εκπονείται μελέτη από τον μηχανικό Σ. Πεζανό σύμφωνα με την οποία, σε πρώτη φάση προβλεπόταν σιδηροδρομική γραμμή από το Καστέλλι Κισάμου προς Χανιά, Ρέθυμνο, Μυλοπόταμο, Άγιο Μύρωνα, Ηράκλειο, Αρχάνες, Καστέλλι Πεδιάδος, Άγιο Νικόλαο και διακλάδωση από Καστέλλι Πεδιάδος προς Ίνι. Σε δεύτερη φάση προβλέπονταν επεκτάσεις από Άγιο Νικόλαο προς Ιεράπετρα και Σητεία, από Ίνι προς Τυμπάκι, Άγιο Βασίλειο και Ρέθυμνο, από Ίνι προς Βιάνο και από Καστέλλι Κισάμου προς Κάντανο.
Το 1913, μετά την Ένωση με την Ελλάδα, υποβάλλονται δύο προτάσεις για σιδηρόδρομο στην πεδιάδα της Μεσαράς και τραμ στα Χανιά, με τη συμμετοχή και Γάλλων τεχνοκρατών.
Το 1921, ο ήδη γνωστός Σαββάκης πρότεινε, εν όψει της από τότε προγραμματιζόμενης διαπλάτυνσης των Θεσσαλικών Σιδηροδρόμων, το υλικό του δικτύου που θα αποξηλωνόταν (επιδομή, τροχαίο υλικό, σήματα), να μεταφερθεί στην Κρήτη και να χρησιμοποιηθεί για κατασκευή σιδηροδρομικού δικτύου μετρικού εύρους, στη διαδρομή: Κίσαμος - Χανιά - Γεωργιούπολη- Ρούστικα - Άγιος Βασίλης - Τυμπάκι - Καστέλλι Πεδιάδος - Αρχάνες - Ηράκλειο.
Το 1990, επί των ημερών της κυβέρνησης Μητσοτάκη, το θέμα του σιδηροδρόμου αναζωπυρώνεται με την πρόταση Ιαπώνων επενδυτών για συνδυασμένη δημιουργία τουριστικών επενδύσεων και σιδηροδρόμου υψηλής ταχύτητας, κατά μήκος της βόρειας ακτής, όπου βρίσκονται τα μεγάλα αστικά κέντρα του νησιού. Μάλιστα, συμπληρώθηκε από πρόταση για δημιουργία Σταθμού Διαλογής στο Ηράκλειο και σύνδεσή του μέσω σιδηροδρομικών πορθμείων με την Ιταλία, για προώθηση με βαγόνια-ψυγεία (Ιnterfrigo) των κρητικών προϊόντων, ιδιαίτερα των πρώιμων.
και τουριστικοί επιχειρηματίες του νησιού.
Οπως αναφέρεται σε ρεπορτάζ της εφημερίδας: "Τα Νέα" του Σαββάτου, "το... υπεραιωνόβιο αίτημα-σχέδιο για τη δημιουργία σιδηροδρομικού δικτύου στην Κρήτη που θα συνδέσει τις περιοχές Χανίων, Ρεθύμνου και Ηρακλείου, το τελευταίο διάστημα επανήλθε δυναμικά στο προσκήνιο, ενώ ήταν ένα από τα βασικά θέματα που συζητήθηκαν στο προηγούμενο συνέδριο των απόδημων Κρητών.
Το πρώτο βήμα για τη δημιουργία σιδηροδρομικής γραμμής στην Κρήτη ετοιμάζεται να κάνει η Περιφέρεια Κρήτης, που σχεδιάζει να προχωρήσει στην εκπόνηση μελέτης σκοπιμότητας -με προκαταρκτική χάραξη της σιδηροδρομικής γραμμής- και σε λειτουργική μελέτη του κρητικού σιδηροδρόμου. Από την πλευρά του ο ΟΣΕ δηλώνει πρόθυμος να συνδράμει στην προσπάθεια αυτή.
Όσον αφορά το κόστος του εγχειρήματος, οι ειδικοί εκτιμούν ότι πρόκειται για μια επένδυση λιγότερο δαπανηρή από αυτή ενός σύγχρονου αυτοκινητόδρομου. Σε ό,τι αφορά τα κεφάλαια -όπως αναφέρουν- μπορούν να εξασφαλιστούν από δράσεις της Ε.Ε. ή μέσω Συμπράξεων Δημοσίου Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ). Οι συγκοινωνιολόγοι κ. Γιώργος Νάθενας και κ. Βασίλης Οικονομόπουλος προτείνουν την ανάπτυξη σιδηροδρόμου στην Κρήτη, κυρίως στη διαδρομή Χανιά - Ρέθυμνο - Ηράκλειο, την οποία το τρένο θα διανύει σε 50 λεπτά (20+30 λεπτά), ενώ προβλέπονται επεκτάσεις προς Κίσαμο, Νέο Αεροδρόμιο Καστελλίου Πεδιάδος και Άγιο Νικόλαο. Επίσης θα μπορεί να δρομολογηθεί rail ferry (φέρι μπόουτ που μεταφέρει τρένα) από το Καστέλλι Κισάμου προς τη Νεάπολη Λακωνίας. "Πρόκειται για ένα έργο που θα συμβάλει στην οικονομική, τουριστική και δημογραφική ανάπτυξη της Κρήτης" λέει χαρακτηριστικά ο κ. Στρατής Σταυρουλάκης, μέλος της ομάδας πρωτοβουλίας που ασχολείται συστηματικά με την προώθηση της υπόθεσης του κρητικού σιδηροδρόμου.
Η πρώτη μελέτη για το θέμα του κρητικού σιδηροδρόμου χρονολογείται από την περίοδο της αυτονομίας του νησιού (1898 - 1913)! Μάλιστα, από τότε είχε προβλεφθεί η λειτουργία σιδηροδρομικής γραμμής στην ενδοχώρα και όχι παραλιακά. "Αρκεί να πούμε ότι σήμερα μιλάμε και πάλι για καινούργιο οδικό άξονα που θα διασχίζει την Κρήτη κατά μήκος της ενδοχώρας, άρα λοιπόν το θέμα δεν είναι καινούργιο ώστε να το χαρακτηρίσει κανείς όνειρο απατηλό", λέει ο κ. Σταυρουλάκης. Ο σιδηρόδρομος, προσθέτει, "δεν θα υποκαταστήσει κανένα από τα υπάρχοντα μεταφορικά μέσα. Θα συμβάλει όμως στην κυκλοφοριακή αποσυμφόρηση του οδικού δικτύου και στην αναβάθμιση των περιοχών που θα διασχίσει, όπως συμβαίνει σήμερα και με το οδικό δίκτυο".
Η πρώτη νύξη για σιδηρόδρομο στην Κρήτη χρονολογείται από το 1893, όταν ο Οθωμανός γενικός διοικητής Κρήτης, Μαχμούτ Τζελάλ υπόσχεται μεταξύ διαφόρων έργων και την κατασκευή σιδηροδρόμου.
Ακολουθεί το 1895 επίσκεψη του Βέλγου προξένου στην Αθήνα Louis Rochelle, ο οποίος, μαζί με τον μηχανικό Σαββάκη και κλιμάκιο ξένων και ντόπιων μηχανικών, περιοδεύουν σε περιοχές της διαδρομής Χανίων - Ηρακλείου και καταλήγουν σε σχέδιο γραμμής που θα άρχιζε από τα Χανιά και θα διερχόταν από το Ρέθυμνο και το Ηράκλειο, θα κατέβαινε προς Μεσαρά και Κόκκινο Πύργο.
Το 1903, στην αυτόνομη πλέον Κρήτη, ο μηχανικός Ε. Μεϊμαράκης είχε εκπονήσει μελέτη σιδηροδρομικής σύνδεσης του Ηρακλείου με τη Μεσαρά.
Το 1908 εκπονείται μελέτη από τον μηχανικό Σ. Πεζανό σύμφωνα με την οποία, σε πρώτη φάση προβλεπόταν σιδηροδρομική γραμμή από το Καστέλλι Κισάμου προς Χανιά, Ρέθυμνο, Μυλοπόταμο, Άγιο Μύρωνα, Ηράκλειο, Αρχάνες, Καστέλλι Πεδιάδος, Άγιο Νικόλαο και διακλάδωση από Καστέλλι Πεδιάδος προς Ίνι. Σε δεύτερη φάση προβλέπονταν επεκτάσεις από Άγιο Νικόλαο προς Ιεράπετρα και Σητεία, από Ίνι προς Τυμπάκι, Άγιο Βασίλειο και Ρέθυμνο, από Ίνι προς Βιάνο και από Καστέλλι Κισάμου προς Κάντανο.
Το 1913, μετά την Ένωση με την Ελλάδα, υποβάλλονται δύο προτάσεις για σιδηρόδρομο στην πεδιάδα της Μεσαράς και τραμ στα Χανιά, με τη συμμετοχή και Γάλλων τεχνοκρατών.
Το 1921, ο ήδη γνωστός Σαββάκης πρότεινε, εν όψει της από τότε προγραμματιζόμενης διαπλάτυνσης των Θεσσαλικών Σιδηροδρόμων, το υλικό του δικτύου που θα αποξηλωνόταν (επιδομή, τροχαίο υλικό, σήματα), να μεταφερθεί στην Κρήτη και να χρησιμοποιηθεί για κατασκευή σιδηροδρομικού δικτύου μετρικού εύρους, στη διαδρομή: Κίσαμος - Χανιά - Γεωργιούπολη- Ρούστικα - Άγιος Βασίλης - Τυμπάκι - Καστέλλι Πεδιάδος - Αρχάνες - Ηράκλειο.
Το 1990, επί των ημερών της κυβέρνησης Μητσοτάκη, το θέμα του σιδηροδρόμου αναζωπυρώνεται με την πρόταση Ιαπώνων επενδυτών για συνδυασμένη δημιουργία τουριστικών επενδύσεων και σιδηροδρόμου υψηλής ταχύτητας, κατά μήκος της βόρειας ακτής, όπου βρίσκονται τα μεγάλα αστικά κέντρα του νησιού. Μάλιστα, συμπληρώθηκε από πρόταση για δημιουργία Σταθμού Διαλογής στο Ηράκλειο και σύνδεσή του μέσω σιδηροδρομικών πορθμείων με την Ιταλία, για προώθηση με βαγόνια-ψυγεία (Ιnterfrigo) των κρητικών προϊόντων, ιδιαίτερα των πρώιμων.
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Πειραιάς 08/12/2008
Την Πέμπτη 4/12/2008 πραγματοποιήθηκε στα γραφεία του ΟΛΠ ΑΕ σύσκεψη με αντικείμενο την τιμολογιακή πολιτική του Οργανισμού Λιμένος Πειραιώς Α.Ε. στο επιβατικό κοινό κατά το έτος 2009, στην οποία συμμετείχε και ο Πανελλήνιος Σύνδεσμος Επιβατών Ακτοπλοϊκών Συγκοινωνιών (ΠΣΕΑΣ) δια του Πρόεδρου κ. Γιάννη Θεολογίτη.
Κατά την εν λόγω σύσκεψη θέσαμε υπόψην της Διοίκησης του Οργανισμού τη σημασία διατήρησης ήπιας τιμολογιακής πολιτικής κατά το έτος 2009 με στόχο τη στήριξη της κοινωνικής συνοχής της χώρας και την αποφυγή οικονομικής επιβάρυνσης των επιβατών με αυξήσεις που θα μετακυλήσουν στο ναύλο του εισιτηρίου.
Κατόπιν των ανωτέρω, είμαστε στην ευχάριστη θέση να ανακοινώσουμε ότι η Διοίκηση του Οργανισμού με κοινωνική ευαισθησία και στα πλαίσια της στήριξης των επιβατών-καταναλωτών κατά την παρούσα αρνητική οικονομική συγκυρία, αποφάσισε να εισηγηθεί προς το Δ.Σ του ΟΛΠ ΑΕ το πάγωμα των δικαιωμάτων επιβατών-καταναλωτών και τροχοφόρων στην ακτοπλοΐα και στην κρουαζιέρα, για όλο το 2009.
Οι προτάσεις του ΠΣΕΑΣ προς το ΥΕΝΑΝΠ, για κατάργηση των υπέρ τρίτων κρατήσεων που εισπράττονται στο ακτοπλοϊκό εισιτήριο και το πάγωμα των τιμών των ακτοπλοϊκών εισιτηρίων, από τις Ακτοπλοϊκές Εταιρείες για το 2009, μετά δε και από την μείωση των λειτουργικών εξόδων των πλοίων κατά 45%, (λόγω της μείωσης της σημερινής τιμής του πετρελαίου, στην χαμηλότερη τιμή του τα τρία τελευταία χρόνια), είναι και εφικτές και επιβεβλημένες.
Πιστεύουμε ότι θα υλοποιηθούν οι προτάσεις μας προς όφελος του επιβάτη-καταναλωτή, δείχνοντας πως και οι Ναυτιλιακές Επιχειρήσεις της Ακτοπλοΐας θα δείξουν την κοινωνική τους ευαισθησία.
Την Πέμπτη 4/12/2008 πραγματοποιήθηκε στα γραφεία του ΟΛΠ ΑΕ σύσκεψη με αντικείμενο την τιμολογιακή πολιτική του Οργανισμού Λιμένος Πειραιώς Α.Ε. στο επιβατικό κοινό κατά το έτος 2009, στην οποία συμμετείχε και ο Πανελλήνιος Σύνδεσμος Επιβατών Ακτοπλοϊκών Συγκοινωνιών (ΠΣΕΑΣ) δια του Πρόεδρου κ. Γιάννη Θεολογίτη.
Κατά την εν λόγω σύσκεψη θέσαμε υπόψην της Διοίκησης του Οργανισμού τη σημασία διατήρησης ήπιας τιμολογιακής πολιτικής κατά το έτος 2009 με στόχο τη στήριξη της κοινωνικής συνοχής της χώρας και την αποφυγή οικονομικής επιβάρυνσης των επιβατών με αυξήσεις που θα μετακυλήσουν στο ναύλο του εισιτηρίου.
Κατόπιν των ανωτέρω, είμαστε στην ευχάριστη θέση να ανακοινώσουμε ότι η Διοίκηση του Οργανισμού με κοινωνική ευαισθησία και στα πλαίσια της στήριξης των επιβατών-καταναλωτών κατά την παρούσα αρνητική οικονομική συγκυρία, αποφάσισε να εισηγηθεί προς το Δ.Σ του ΟΛΠ ΑΕ το πάγωμα των δικαιωμάτων επιβατών-καταναλωτών και τροχοφόρων στην ακτοπλοΐα και στην κρουαζιέρα, για όλο το 2009.
Οι προτάσεις του ΠΣΕΑΣ προς το ΥΕΝΑΝΠ, για κατάργηση των υπέρ τρίτων κρατήσεων που εισπράττονται στο ακτοπλοϊκό εισιτήριο και το πάγωμα των τιμών των ακτοπλοϊκών εισιτηρίων, από τις Ακτοπλοϊκές Εταιρείες για το 2009, μετά δε και από την μείωση των λειτουργικών εξόδων των πλοίων κατά 45%, (λόγω της μείωσης της σημερινής τιμής του πετρελαίου, στην χαμηλότερη τιμή του τα τρία τελευταία χρόνια), είναι και εφικτές και επιβεβλημένες.
Πιστεύουμε ότι θα υλοποιηθούν οι προτάσεις μας προς όφελος του επιβάτη-καταναλωτή, δείχνοντας πως και οι Ναυτιλιακές Επιχειρήσεις της Ακτοπλοΐας θα δείξουν την κοινωνική τους ευαισθησία.
Κυριακή 7 Δεκεμβρίου 2008
ΦΡΑΓΚΟΚΑΣΤΕΛΟ ΚΑΙ ΔΡΟΣΟΥΛΗΤΕΣ
Το Φραγκοκάστελο!
Πάνω από 600 χρόνια σε τούτη την απόμερη γωνιά της Κρητικής γης υψώνεται το ρημαγμένο σήμερα κάστρο.που το 'χτισαν οι Βενετσιάνοι για να κρατούν σε υποταγή τους απροσκύνητους Σφακιανούς.Οι εκατοντάδες Έλληνες επισκέπτες που έρχονται για να χαρούν τη θάλασσα, το παρατηρούν με μια αδιαφορία που φτάνει συχνά στα όρια της αποστροφής, λες κι ασυναίσθητα συνεχίζουν την περιφρόνηση και την εχθρότητα που έδειξαν οι ντόπιοι στο φανέρωμα του.Ας ξαναθυμηθούμε την ιστορία του; Στα 1340 οι φεουδάρχες των Χανιών ζήτησαν από τη Βενετία να χτιστεί ένα φρούριο κοντά στην εκκλησιά του Αγίου Νικήτα, στα Σφακιά, για ν' ασφαλίσουν, απ' τις κουρσάρικες επιδρομές, τον ορμίσκο που βρίσκεται εκεί κοντά, μα προπαντός για να 'χουν ένα στήριγμα στην «καταστολή των εξεγέρσεων» των κατοίκων της περιοχής. Η Γαληνότατη Δημοκρατία του Αγίου Μάρκου δεν είχε αντίρρηση στο χτίσιμο, μα δεν έδιδε τ' απαραίτητα χρήματα. Μπροστά όμως στην επιμονή των φεουδαρχών υποχώρησε και στα 1371 αποφασίστηκε η ανέγερση του φρουρίου. Έτσι, ξαφνικά, η άλλοτε ερημική περιοχή γίνηκε σωστό μελισσολόι. Οι Βενετσιάνοι έφεραν εργάτες και μαστόρους, πετροκόπους και κουβαλητάδες, κόσμο και κόσμο και τους έριξαν στη δουλειά. Άλλοι άνοιγαν θεμέλια; άλλοι κουβαλούσαν υλικά, άλλοι έκοβαν ξύλα. άλλοι έφτιαχναν ασβεστοκάμινα. Βιάζονταν να τελειώσω μιαν ώρα γρηγορότερα, γιατί φοβούνταν να μένουν σ' αυτό τον επικίνδυνο τόπο. Κι είχαν δίκιο να φοβούνται. Οι Σφακιανοί που ποτέ δεν κάθονταν με σταυρωμένα χέρια, κινήθηκαν και τώρα. Μόλις συνειδητοποίησαν τις προθέσεις των καταχτητών έκαμαν επιδρομή κι έσφαξαν αρκετούς. Οι απώλειες συμπληρώθηκαν και ταυτόχρονα πάρθηκαν ισχυρά μέτρα ασφαλείας: Στρατός φύλαγε όλη μέρα τους εργαζόμενους και το βράδυ όλοι έμπαιναν σε βάρκες, πήγαιναν στα καράβια που ήσαν στ' ανοιχτά αγκυροβολημένα και αυτά περνούσαν τη νύχτα. Μα οι Σφακιανοί με αρχηγούς τα έξι ηρωικά αδέρφια, τους Πατσούς, γκρέμιζαν τη νύχτα ό,τι οι Βενετσιάνοι έχτιζαν την ημέρα και συγχρόνως χαλούσαν τ' ασβεστοκάμινα. Πώς να χτιστεί έτσι το κάστρο που «ολημερίς το χτίζανε, το βράδυ γκρεμιζόταν;».
Οι καταχτητές τότε φέρανε πολύ στρατό, ζώσανε τον τόπο γύρω, μέρα νύχτα, και το κάστρο χτίστηκε. Σ' αυτό το διάστημα κατάφεραν κι έπιασαν τα έξι αδέρφια, τους Πατσούς, και τους κρέμασαν στους πύργους και στην είσοδο του φρουρίου.........Μα η ιστορία του κάστρου δεν τελειώνει εδώ: Στα χρόνια της τουρκοκρατίας πέρασε, όπως ήταν φυσικό, στα χέρια των καινούριων καταχτητών κι εδώ ήρθε ο πρωτομάρτυρας της Λευτεριάς, ο Δασκαλογιάννης με τις 70 κεφαλές του σηκωμού και παραδόθηκε στους Τούρκους.Με δραματική λιτότητα το ιστορεί ο ριμαδόρος: «...Φτάνουν στο Φραγκοκάστελο και στον πασά ποσώνου, κι εκείνος δούδει τ' όρντινο κι ευτύς τσοι ξαρματώνου. Ούλους τσοι ξαμαρτώσασι και τσοι μπισταγκωνίζου και τότες δα το νιώσασι πως δεν ξαναγυρίζου...».Μα η μέρα που στάθηκε σφαδιακή για το κάστρο ήταν η 18 του Μάη του 1828. Εκείνη την ημέρα γίνηκε ολοκαύτωμα ο Χατζή Μιχάλης Νταλιάνης, ο Ηπειρώτης αγωνιστής, που συνεπαρμένος από τους αγώνες και τις θυσίες των προγόνων μας, ήρθε στο αιματόβρεχτο νησί μας με 100 καβαλάρηδες και 600 πεζούς, να βοηθήσει την επανάσταση που τρεμόσβηνε. Και στάθηκε μπροστά σ’ αυτό το κάστρο, αποφασισμένος να σταματήσει το Μουσταφά πασά Κι έδωσε τη ζωή του για τη λευτεριά της Κρήτης, μαζί με 385 παλικάρια του.............Μπροστά στο Φραγκοκάστελο γίνηκε άγριο μακελειό. Κι οι πολεμίστρες του κάστρου είδαν ηρωισμούς που γλώσσα δεν μπορεί να περιγράψει. Από το χαροπάλεμα αναταράχτηκε ο τόπος κι έτρεξε ποταμός το αίμα και βάφτηκε η γης...Ύστερα, όπως γίνεται πάντα, όλα ησύχασαν. Και τα σημάδια το μακελειού κάθε μέρα λιγοστεύουν. Κι ίσως να 'σβηναν κάποτε, αν έλειπαν οι Δροσουλίτες που διατηρούνε ζωντανή στη μνήμη, τη θυσία των γενναίων. Το μήνα Μάη, 17-18 με το παλιό ημερολόγιο, την ώρα π' αρχίζει να αχνοφέγγει τότε που παιχνιδίζουν οι σκιές των θάμνων, καθώς ετοιμάζονται να δεχτούν τον ήλιο που θα φανεί, κείνη την ώρα που η δροσούλα σκεπάζει τα κλαδιά που μένουν ακίνητα μέσα στην ηρεμία του πρωινού, παρουσιάζεται ένας αυλός στρατός, μια συνοδεία από ίσκιους, μια σειρά από φιγούρες που δεν ξεχωρίζουν καλά καλά αν είναι ανθρώπινες ή όχι και προχωρούν, σαν σε παρέλαση, από το μοναστήρι του Άι-Χαραλάμπη στο Φραγκοκάστελο. Είναι ντυμένοι με μαύρα, άλλοι πεζοί και άλλοι καβαλάρηδες, φορούν περικεφαλαίες, κρατούν όπλα και ξίφη που αστράφτουν. Είναι οι Δροσουλίτες.Όταν τους πλησιάσει κανείς, φεύγουν και χάνονται προς τη θάλασσα...Εκείνοι που τους βλέπουν - γιατί δεν τους βλέπουν όλοι - πιστεύουν ότι είναι οι ψυχές των σκοτωμένων που ξαναγυρίζουν στο Φραγκοκάστελο κάθε επέτειο της σφαγής:«Μ' ακόμα και το σήμερα στση 17 τον Μάη,ούλο τ' ασκέρι φαίνεται με το Χατζημιχάλη. Και πολεμούν στα σύννεφα κι ακούγονται οι μπορμπάδες,φωναίς κι αλογοπεταλιαίς στον καστελλιού τση μπάνταις.Ούλοι οι γι' αλαφρόστρατοι θωρούν τση και τρομάζουν,μα κείνοι ο θεός σχωρέσει των κανένα δεν πειράζουν...».
Οι καταχτητές τότε φέρανε πολύ στρατό, ζώσανε τον τόπο γύρω, μέρα νύχτα, και το κάστρο χτίστηκε. Σ' αυτό το διάστημα κατάφεραν κι έπιασαν τα έξι αδέρφια, τους Πατσούς, και τους κρέμασαν στους πύργους και στην είσοδο του φρουρίου.........Μα η ιστορία του κάστρου δεν τελειώνει εδώ: Στα χρόνια της τουρκοκρατίας πέρασε, όπως ήταν φυσικό, στα χέρια των καινούριων καταχτητών κι εδώ ήρθε ο πρωτομάρτυρας της Λευτεριάς, ο Δασκαλογιάννης με τις 70 κεφαλές του σηκωμού και παραδόθηκε στους Τούρκους.Με δραματική λιτότητα το ιστορεί ο ριμαδόρος: «...Φτάνουν στο Φραγκοκάστελο και στον πασά ποσώνου, κι εκείνος δούδει τ' όρντινο κι ευτύς τσοι ξαρματώνου. Ούλους τσοι ξαμαρτώσασι και τσοι μπισταγκωνίζου και τότες δα το νιώσασι πως δεν ξαναγυρίζου...».Μα η μέρα που στάθηκε σφαδιακή για το κάστρο ήταν η 18 του Μάη του 1828. Εκείνη την ημέρα γίνηκε ολοκαύτωμα ο Χατζή Μιχάλης Νταλιάνης, ο Ηπειρώτης αγωνιστής, που συνεπαρμένος από τους αγώνες και τις θυσίες των προγόνων μας, ήρθε στο αιματόβρεχτο νησί μας με 100 καβαλάρηδες και 600 πεζούς, να βοηθήσει την επανάσταση που τρεμόσβηνε. Και στάθηκε μπροστά σ’ αυτό το κάστρο, αποφασισμένος να σταματήσει το Μουσταφά πασά Κι έδωσε τη ζωή του για τη λευτεριά της Κρήτης, μαζί με 385 παλικάρια του.............Μπροστά στο Φραγκοκάστελο γίνηκε άγριο μακελειό. Κι οι πολεμίστρες του κάστρου είδαν ηρωισμούς που γλώσσα δεν μπορεί να περιγράψει. Από το χαροπάλεμα αναταράχτηκε ο τόπος κι έτρεξε ποταμός το αίμα και βάφτηκε η γης...Ύστερα, όπως γίνεται πάντα, όλα ησύχασαν. Και τα σημάδια το μακελειού κάθε μέρα λιγοστεύουν. Κι ίσως να 'σβηναν κάποτε, αν έλειπαν οι Δροσουλίτες που διατηρούνε ζωντανή στη μνήμη, τη θυσία των γενναίων. Το μήνα Μάη, 17-18 με το παλιό ημερολόγιο, την ώρα π' αρχίζει να αχνοφέγγει τότε που παιχνιδίζουν οι σκιές των θάμνων, καθώς ετοιμάζονται να δεχτούν τον ήλιο που θα φανεί, κείνη την ώρα που η δροσούλα σκεπάζει τα κλαδιά που μένουν ακίνητα μέσα στην ηρεμία του πρωινού, παρουσιάζεται ένας αυλός στρατός, μια συνοδεία από ίσκιους, μια σειρά από φιγούρες που δεν ξεχωρίζουν καλά καλά αν είναι ανθρώπινες ή όχι και προχωρούν, σαν σε παρέλαση, από το μοναστήρι του Άι-Χαραλάμπη στο Φραγκοκάστελο. Είναι ντυμένοι με μαύρα, άλλοι πεζοί και άλλοι καβαλάρηδες, φορούν περικεφαλαίες, κρατούν όπλα και ξίφη που αστράφτουν. Είναι οι Δροσουλίτες.Όταν τους πλησιάσει κανείς, φεύγουν και χάνονται προς τη θάλασσα...Εκείνοι που τους βλέπουν - γιατί δεν τους βλέπουν όλοι - πιστεύουν ότι είναι οι ψυχές των σκοτωμένων που ξαναγυρίζουν στο Φραγκοκάστελο κάθε επέτειο της σφαγής:«Μ' ακόμα και το σήμερα στση 17 τον Μάη,ούλο τ' ασκέρι φαίνεται με το Χατζημιχάλη. Και πολεμούν στα σύννεφα κι ακούγονται οι μπορμπάδες,φωναίς κι αλογοπεταλιαίς στον καστελλιού τση μπάνταις.Ούλοι οι γι' αλαφρόστρατοι θωρούν τση και τρομάζουν,μα κείνοι ο θεός σχωρέσει των κανένα δεν πειράζουν...».
Οι επιστήμονες δε συμφωνούν μ' αυτή την εξήγηση, αλλά μήπως όλα μπορεί να τα εξηγήσει η επιστήμη; Υπάρχουν τόσα και τόσα μυστήρια γύρω μας...Ένα τέτοιο μυστήριο είναι ασφαλώς κι οι Δροσουλίτες. Κι άμα βρεθείς εκεί που φανερώνονται, δεν μπορείς παρά θα συμφωνήσεις με το Γιώργη Μανουσάκη, ότι «Οι Δροσουλίτες είν' οι νεκροί του Φραγκοκάστελου, καθώς τους βλέπουνε με την απλή την αδιάφθορη ματιά τους οι Σφακιανοί και καθώς τους εξηγούνε με τη μυθοπλαστική φαντασία τους. Ποιος βεβαιώνει πως δεν υπάρχει θύρα απ' όπου να επικοινωνεί το εδώ με το επέκεινα;Για όσους ζούνε στην πλατύστερνη αγκαλιά της φύσης συνταιριασμένοι με το ρωμαλέο ρυθμό της, οι δυο κόσμοι, τούτος των σωμάτων κι ο άλλος των ίσκιων βρίσκονται σ' αδιάκοπη επικοινωνία. Οι ψυχές των σκοτωμένων ανεβαίνουνε στο χώμα που ζήσανε και πεθάνανε, να ξαναδούνε τη θάλασσα και το φως, ν' ανασάνουνε την ευωδιά του θύμου και του φασκόμηλου που 'ρχονται από τη Μαδάρα, να νιώσουνε την αυγινή δροσιά και να θυμηθούνε τις ομορφιές της γης και την αιματερή θυσία τους. Κι οι ζωντανοί «θωρούσι και τρομάσου» με την παρουσία μέσα στο χώρο της καθημερινής ζωής τους τούτης της αυλής συνοδείας, που 'ρχεται από τον άγνωστο μεταθανάτιο κόσμο, σαν να επιβεβαιώνει την ύπαρξη του. Άνθρωποι και υπερφυσικοί ίσκοι βαδίζουνε πάνω στα ίδια χώματα απόλυτα φιλιωμένοι»…………………………
ΠΗΓΗ: Απο το βιβλίο "Η Κρήτη των Θρύλων" του συγγραφέα Χαρωνίτη Βασίλη
Σάββατο 6 Δεκεμβρίου 2008
ΟΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΣΑΒΒΑΤΟΥ
Δόθηκαν οι επιδοτήσεις
Πιστώθηκαν από χθες οι λογαριασμοί των αγροτών του Ν. Χανίων με τις ενισχύσεις των δικαιωμάτων ενιαίας ενίσχυσης ελαιόλαδου της περιόδου 2008 - 2009 από τον ΟΠΕΚΕΠΕ σε όλους τους δικαιούχους και με τα ποσά της εξισωτικής αποζημίωσης για τους κτηνοτρόφους – κατοίκους των ορεινών και ημιορεινών περιοχών.
Τα χρήματα αυτά είναι χαρακτηριστικό ότι αποτελούν οριστικές πληρωμές και επομένως δεν είναι δεσμευμένα και δεν απαιτούν την υπογραφή υπεύθυνων δηλώσεων. Επίσης είναι αξιοσημείωτο ότι παράλληλα με την παραλαβή των χρημάτων της ενιαίας ενίσχυσης καταβάλλονται σε τμήμα των ελαιοπαραγωγών και προκαταβολές έναντι μέρους των ενισχύσεων των παραγωγών για τον επόμενο χρόνο, ως ταμειακή διευκόλυνση στους δικαιούχους δικαιωμάτων ενιαίας ενίσχυσης. Οι προκαταβολές κατατίθενται δεσμευμένες στους λογαριασμούς των δικαιούχων και αποδεσμεύονται με υπεύθυνη δήλωση του ενδιαφερομένου. Οι επιδοτήσεις που ξεκίνησαν να διατίθενται από χθες θ’ αποτελέσουν την καλύτερη τονωτική ένεση στους παραγωγούς, εν όψει των εορτών των Χριστουγέννων, ενώ αξίζει να σημειωθεί ότι γίνονται πράξη οι δεσμεύσεις του υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης Αλέξανδρου Κοντού ότι οι φετινές επιδοτήσεις θα χορηγούνταν πριν την εορταστική περίοδο των Χριστουγέννων της Πρωτοχρονιάς.
Τα χρήματα αυτά είναι χαρακτηριστικό ότι αποτελούν οριστικές πληρωμές και επομένως δεν είναι δεσμευμένα και δεν απαιτούν την υπογραφή υπεύθυνων δηλώσεων. Επίσης είναι αξιοσημείωτο ότι παράλληλα με την παραλαβή των χρημάτων της ενιαίας ενίσχυσης καταβάλλονται σε τμήμα των ελαιοπαραγωγών και προκαταβολές έναντι μέρους των ενισχύσεων των παραγωγών για τον επόμενο χρόνο, ως ταμειακή διευκόλυνση στους δικαιούχους δικαιωμάτων ενιαίας ενίσχυσης. Οι προκαταβολές κατατίθενται δεσμευμένες στους λογαριασμούς των δικαιούχων και αποδεσμεύονται με υπεύθυνη δήλωση του ενδιαφερομένου. Οι επιδοτήσεις που ξεκίνησαν να διατίθενται από χθες θ’ αποτελέσουν την καλύτερη τονωτική ένεση στους παραγωγούς, εν όψει των εορτών των Χριστουγέννων, ενώ αξίζει να σημειωθεί ότι γίνονται πράξη οι δεσμεύσεις του υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης Αλέξανδρου Κοντού ότι οι φετινές επιδοτήσεις θα χορηγούνταν πριν την εορταστική περίοδο των Χριστουγέννων της Πρωτοχρονιάς.
Σαράντα δύο χρόνια από το ναυάγιο του «Ηράκλειον»
Πριν από 42 χρόνια, στις 9 Δεκεμβρίου του 1969, το Δημοτικό Συμβούλιο Χανίων με ομόφωνη απόφασή του κηρύσσει την 8η Δεκεμβρίου ως αποφράδα ημέρα για τα Χανιά. Η απόφαση ήταν απόλυτα δικαιολογημένη αφού μέσα σε τρία χρόνια την ίδια ακριβώς ημέρα βρήκαν τραγικό θάνατο 300 άτομα, στην συντριπτική τους πλειοψηφία Χανιώτες.
Πέμπτη 8 Δεκεμβρίου 1966. Το «μεγαλύτερο, πολυτελέστερο και ταχύτερο» φέρυ μπόουτ της Ευρώπης, όπως είχε χαρακτηριστεί το «Ηράκλειον», της εταιρείας των αδελφών Τυπάλδου, αναχωρεί στις 9 το βράδυ από το λιμάνι της Σούδας για τον Πειραιά, με 300 επιβάτες και πλήρωμα. Στην θαλάσσια περιοχή της Φαλκονέρας οι άνεμοι έπνεαν με ταχύτητα 7 – 8 μποφόρ. Λίγο μετά τα μεσάνυχτα ένα αυτοκίνητο φορτηγό ψυγείο, που σύμφωνα με μαρτυρίες, δεν ήταν δεμένο, μετακινείται λόγω της θαλασσοταραχής, πέφτει πάνω στην μπροστινή μπουκαπόρτα, την σπάει, την ανοίγει και τα νερά κατακλύζουν το πλοίο.
Το «Ηράκλειον» μόλις που πρόλαβε να εκπέμψει δύο φορές το σήμα κινδύνου «SOS», πριν βυθιστεί και μετατραπεί σε πλοίο θανάτου και υγρό τάφο για εκατοντάδες ανθρώπινες ψυχές. Από τις 300 ψυχές που επέβαιναν, σώθηκαν μόλις 46 και από αυτούς καμία γυναίκα ή παιδί, ενώ πολλοί από τις σορούς των θυμάτων δεν βρέθηκαν ποτέ.
Όμως οι ψυχές των θυμάτων της ναυτικής αυτής τραγωδίας δεν πήγαν χαμένα, αλλά αποτέλεσαν τον «σπόρο» για την δημιουργία των Κρητικών ναυτιλιακών εταιρειών, πρώτα της ΑΝΕΚ και στην συνέχεια και των άλλων.
Το αεροπορικό δυστύχημα
Πριν όμως προλάβουν να συνέλθουν τα Χανιά από το πένθος, ακριβώς τρία χρόνια μετά, στις 8 Δεκεμβρίου του 1969, ένα αεροσκάφος της Ολυμπιακής Αεροπορίας που εκτελούσε δρομολόγιο από Χανιά προς Αθήνα κατέπεσε και συνετρίβη σε ορεινή περιοχή της Κερατέας Αττικής. Η σχετική ανακοίνωση της Ολυμπιακής, όπως είχε δημοσιευθεί στις τότε εφημερίδες αναφέρει: «Η Ολυμπιακή αεροπορία αγγέλει μετά βαθυτάτης οδύνης, ότι σήμερον και περί ώραν 21.00, αεροσκάφος DC 6 B πτήσεως 954 εκ Χανίων προς Αθήνας, κατέπεσεν εις περιοχήν Κερατέας Αττικής. Ουδείς εκ των 85 επιβατών και του πενταμελούς πληρώματος φέρεται ως επιζών.» Τα Χανιά βυθίζονται και πάλι στο πένθος…
Την Δευτέρα το πρωί, 42 χρόνια μετά το ναυάγιο και 39 χρόνια μετά το αεροπορικό δυστύχημα, οι μνήμες θα ζωντανέψουν και πάλι στο μνημείο που έχει στηθεί στην πλατεία Τάλω κάτω από το Ξενία, στην διάρκεια του ετήσιου μνημοσύνου, το οποίο οργανώνει κάθε χρόνο τέτοια ημέρα, ο σύλλογος των θυμάτων του Ναυαγίου και η ΑΝΕΚ.
Πέμπτη 8 Δεκεμβρίου 1966. Το «μεγαλύτερο, πολυτελέστερο και ταχύτερο» φέρυ μπόουτ της Ευρώπης, όπως είχε χαρακτηριστεί το «Ηράκλειον», της εταιρείας των αδελφών Τυπάλδου, αναχωρεί στις 9 το βράδυ από το λιμάνι της Σούδας για τον Πειραιά, με 300 επιβάτες και πλήρωμα. Στην θαλάσσια περιοχή της Φαλκονέρας οι άνεμοι έπνεαν με ταχύτητα 7 – 8 μποφόρ. Λίγο μετά τα μεσάνυχτα ένα αυτοκίνητο φορτηγό ψυγείο, που σύμφωνα με μαρτυρίες, δεν ήταν δεμένο, μετακινείται λόγω της θαλασσοταραχής, πέφτει πάνω στην μπροστινή μπουκαπόρτα, την σπάει, την ανοίγει και τα νερά κατακλύζουν το πλοίο.
Το «Ηράκλειον» μόλις που πρόλαβε να εκπέμψει δύο φορές το σήμα κινδύνου «SOS», πριν βυθιστεί και μετατραπεί σε πλοίο θανάτου και υγρό τάφο για εκατοντάδες ανθρώπινες ψυχές. Από τις 300 ψυχές που επέβαιναν, σώθηκαν μόλις 46 και από αυτούς καμία γυναίκα ή παιδί, ενώ πολλοί από τις σορούς των θυμάτων δεν βρέθηκαν ποτέ.
Όμως οι ψυχές των θυμάτων της ναυτικής αυτής τραγωδίας δεν πήγαν χαμένα, αλλά αποτέλεσαν τον «σπόρο» για την δημιουργία των Κρητικών ναυτιλιακών εταιρειών, πρώτα της ΑΝΕΚ και στην συνέχεια και των άλλων.
Το αεροπορικό δυστύχημα
Πριν όμως προλάβουν να συνέλθουν τα Χανιά από το πένθος, ακριβώς τρία χρόνια μετά, στις 8 Δεκεμβρίου του 1969, ένα αεροσκάφος της Ολυμπιακής Αεροπορίας που εκτελούσε δρομολόγιο από Χανιά προς Αθήνα κατέπεσε και συνετρίβη σε ορεινή περιοχή της Κερατέας Αττικής. Η σχετική ανακοίνωση της Ολυμπιακής, όπως είχε δημοσιευθεί στις τότε εφημερίδες αναφέρει: «Η Ολυμπιακή αεροπορία αγγέλει μετά βαθυτάτης οδύνης, ότι σήμερον και περί ώραν 21.00, αεροσκάφος DC 6 B πτήσεως 954 εκ Χανίων προς Αθήνας, κατέπεσεν εις περιοχήν Κερατέας Αττικής. Ουδείς εκ των 85 επιβατών και του πενταμελούς πληρώματος φέρεται ως επιζών.» Τα Χανιά βυθίζονται και πάλι στο πένθος…
Την Δευτέρα το πρωί, 42 χρόνια μετά το ναυάγιο και 39 χρόνια μετά το αεροπορικό δυστύχημα, οι μνήμες θα ζωντανέψουν και πάλι στο μνημείο που έχει στηθεί στην πλατεία Τάλω κάτω από το Ξενία, στην διάρκεια του ετήσιου μνημοσύνου, το οποίο οργανώνει κάθε χρόνο τέτοια ημέρα, ο σύλλογος των θυμάτων του Ναυαγίου και η ΑΝΕΚ.
ΜΙΑ ΒΟΛΤΑ ΣΤΟ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΚΙΣΑΜΟΥ
Το αρχαιολογικό μουσείο Κισάμου στεγάζεται στο ενετικό μνημείο της πόλης, το οποίο είναι γνωστό ως διοικητήριο. Βρίσκεται στο χαρακτηρισμένο ως παραδοσιακό τμήμα, στη θέση που καταλάμβανε ο οικιστικός πυρήνας της ενετοκρατίας έξω από το βενετσιάνικο κάστρο το Castel Chissamos από το οποίο προέκυψε και η προηγούμενη ονομασία της κωμόπολης Καστέλι.
Κατά την τουρκοκρατία το κάστρο διευρύνθηκε και έκλεισε μέσα στην περίμετρό του και το διοικητήριο. Στη μακραίωνη ιστορία του το μνημείο δέχθηκε πολλές επεμβάσεις από τις οποίες οι πιο πρόσφατες (2000) αφορούσαν την προσαρμογή του στη νέα χρήση του ως αρχαιολογικού μουσείου της κωμόπολης αλλά και ευρύτερης περιοχής της Κισάμου. Τα εκθέματά του παρέχουν μια διαχρονική εικόνα της ιστορίας της περιοχής από την προϊστορική εποχή μέχρι και την ύστερη αρχαιότητα, δηλαδή στους παλαιοχριστιανικούς χρόνους.
Η έκθεση είναι χωρισμένη σε ενότητες με βάση χρονολογικά και τοπικά κριτήρια και είναι κατανεμημένη στο ισόγειο και τον όροφο του κτιρίου.
Το σύνολο της έκθεσης του μουσείου περιλαμβάνει πληροφορικό και εποπτικό υλικό.
Για την καλύτερη και πληρέστερη ενημέρωση των επισκεπτών υπάρχει στη διάθεσή τους μια ηλεκτρονική παρουσίαση με έρευνα-τεκμηρίωση γύρω από τον καταστροφικό σεισμό του 365 μ.Χ. που έπληξε την Κρήτη και ισοπέδωσε την Κίσαμο.
Στο ισόγειο και στην πρώτη αίθουσα η έκθεση αρχίζει με ένα γενικό χρονολογικό πίνακα και χάρτη με τις αρχαιολογικές θέσεις της περιοχής που παρουσιάζονται μέσα από τα εκθέματα. Ακολουθεί η παρουσίαση της μινωικής εποχής με ευρήματα από τις ανασκαφές στα Νοπήγεια.
Στη δεύτερη αίθουσα η έκθεση ξεκινά με τη γεωμετρική εποχή και εστιάζει στην ιστορική εξέλιξη των σημαντικότερων πόλεων και κρατών της περιοχής, την Πολυρρήνια και τη Φαλάσαρνα. Οι δύο πόλεις άκμαζαν στους ελληνιστικούς χρόνους η πρώτη ως χερσαία και η δεύτερη ως ναυτική δύναμη.
Στην τρίτη αίθουσα συνεχίζεται η παρουσίαση των ελληνιστικών χρόνων με κεραμικά ευρήματα από μη αυτόνομες πόλεις και οικισμούς της περιοχής.
Χαρακτηριστικά δείγματα της κεραμικής παραγωγής της δυτικής πλευράς της Κρήτης είναι οι μεγάλοι αμφορείς με μαύρο γάνωμα και επίθετα ανάγλυφα εμβλήματα κατασκευασμένα με μήτρες.
Στην ίδια αίθουσα εκτίθενται ελληνιστικές επιγραφές και στη συνέχεια το μεγαλύτερο μέρος της συλλογής των γλυπτών της περιοχής, κυρίως έργα της ρωμαιοκρατίας. Στην αίθουσα αυτή διατηρείται και μέρος της ανασκαφής ρωμαϊκού λουτρού.
Όλος ο όροφος του μουσείου είναι αφιερωμένος στην πόλη της Κισάμου και στα ευρήματα των ανασκαφών. Αποτελεί μια προσπάθεια οργάνωσης έκθεσης της ρωμαιοκρατίας, η οποία έχει αφήσει πολλά μνημεία στην Κρήτη επισκιασμένα πάντως από το φως του μινωικού πολιτισμού.
Η ελληνορωμαϊκή πόλη της Κρήτης σώζεται μέσα στο μουσείο με τα ψηφιδωτά δάπεδα, ορισμένα γλυπτά μαρμάρινα τραπεζοφόρα και πλήθος ενδείξεων τοιχογραφικού διακόσμου, πεσμένου στο έδαφος σε θραύσματα.
Στην τέταρτη αίθουσα του μουσείου, που είναι και η μεγαλύτερη, παρουσιάζονται οι αστικές επαύλεις της ελληνορωμαϊκής Κισάμου. Ψηφιδωτά δάπεδα με εικονογραφημένες παραστάσεις, ένα ηλιακό ρολόι, τραπεζοφόρα και γλυπτά.
Στην πέμπτη αίθουσα του μουσείου φιλοξενούνται αρχαία νομίσματα και αμφορείς, ενώ στην έκτη αίθουσα υπάρχουν αντικείμενα από πηλό, μέταλλο οστά, και κεραμικά.
Τα ταφικά ευρήματα φιλοξενούνται στην τελευταία αίθουσα του μουσείου όπου υπάρχουν επιτύμβιες χριστιανικές επιγραφές, κοσμήματα και υλικά, μια γυναικεία μορφή του 4ου π.Χ. αιώνα και ταφικά ευρήματα από τη ρωμαιοκρατία.
Ώρες Επίσκεψης : 08:30-15:00 - Τρίτη με Κυριακή - Δευτέρα κλειστά
Κατά την τουρκοκρατία το κάστρο διευρύνθηκε και έκλεισε μέσα στην περίμετρό του και το διοικητήριο. Στη μακραίωνη ιστορία του το μνημείο δέχθηκε πολλές επεμβάσεις από τις οποίες οι πιο πρόσφατες (2000) αφορούσαν την προσαρμογή του στη νέα χρήση του ως αρχαιολογικού μουσείου της κωμόπολης αλλά και ευρύτερης περιοχής της Κισάμου. Τα εκθέματά του παρέχουν μια διαχρονική εικόνα της ιστορίας της περιοχής από την προϊστορική εποχή μέχρι και την ύστερη αρχαιότητα, δηλαδή στους παλαιοχριστιανικούς χρόνους.
Η έκθεση είναι χωρισμένη σε ενότητες με βάση χρονολογικά και τοπικά κριτήρια και είναι κατανεμημένη στο ισόγειο και τον όροφο του κτιρίου.
Το σύνολο της έκθεσης του μουσείου περιλαμβάνει πληροφορικό και εποπτικό υλικό.
Για την καλύτερη και πληρέστερη ενημέρωση των επισκεπτών υπάρχει στη διάθεσή τους μια ηλεκτρονική παρουσίαση με έρευνα-τεκμηρίωση γύρω από τον καταστροφικό σεισμό του 365 μ.Χ. που έπληξε την Κρήτη και ισοπέδωσε την Κίσαμο.
Στο ισόγειο και στην πρώτη αίθουσα η έκθεση αρχίζει με ένα γενικό χρονολογικό πίνακα και χάρτη με τις αρχαιολογικές θέσεις της περιοχής που παρουσιάζονται μέσα από τα εκθέματα. Ακολουθεί η παρουσίαση της μινωικής εποχής με ευρήματα από τις ανασκαφές στα Νοπήγεια.
Στη δεύτερη αίθουσα η έκθεση ξεκινά με τη γεωμετρική εποχή και εστιάζει στην ιστορική εξέλιξη των σημαντικότερων πόλεων και κρατών της περιοχής, την Πολυρρήνια και τη Φαλάσαρνα. Οι δύο πόλεις άκμαζαν στους ελληνιστικούς χρόνους η πρώτη ως χερσαία και η δεύτερη ως ναυτική δύναμη.
Στην τρίτη αίθουσα συνεχίζεται η παρουσίαση των ελληνιστικών χρόνων με κεραμικά ευρήματα από μη αυτόνομες πόλεις και οικισμούς της περιοχής.
Χαρακτηριστικά δείγματα της κεραμικής παραγωγής της δυτικής πλευράς της Κρήτης είναι οι μεγάλοι αμφορείς με μαύρο γάνωμα και επίθετα ανάγλυφα εμβλήματα κατασκευασμένα με μήτρες.
Στην ίδια αίθουσα εκτίθενται ελληνιστικές επιγραφές και στη συνέχεια το μεγαλύτερο μέρος της συλλογής των γλυπτών της περιοχής, κυρίως έργα της ρωμαιοκρατίας. Στην αίθουσα αυτή διατηρείται και μέρος της ανασκαφής ρωμαϊκού λουτρού.
Όλος ο όροφος του μουσείου είναι αφιερωμένος στην πόλη της Κισάμου και στα ευρήματα των ανασκαφών. Αποτελεί μια προσπάθεια οργάνωσης έκθεσης της ρωμαιοκρατίας, η οποία έχει αφήσει πολλά μνημεία στην Κρήτη επισκιασμένα πάντως από το φως του μινωικού πολιτισμού.
Η ελληνορωμαϊκή πόλη της Κρήτης σώζεται μέσα στο μουσείο με τα ψηφιδωτά δάπεδα, ορισμένα γλυπτά μαρμάρινα τραπεζοφόρα και πλήθος ενδείξεων τοιχογραφικού διακόσμου, πεσμένου στο έδαφος σε θραύσματα.
Στην τέταρτη αίθουσα του μουσείου, που είναι και η μεγαλύτερη, παρουσιάζονται οι αστικές επαύλεις της ελληνορωμαϊκής Κισάμου. Ψηφιδωτά δάπεδα με εικονογραφημένες παραστάσεις, ένα ηλιακό ρολόι, τραπεζοφόρα και γλυπτά.
Στην πέμπτη αίθουσα του μουσείου φιλοξενούνται αρχαία νομίσματα και αμφορείς, ενώ στην έκτη αίθουσα υπάρχουν αντικείμενα από πηλό, μέταλλο οστά, και κεραμικά.
Τα ταφικά ευρήματα φιλοξενούνται στην τελευταία αίθουσα του μουσείου όπου υπάρχουν επιτύμβιες χριστιανικές επιγραφές, κοσμήματα και υλικά, μια γυναικεία μορφή του 4ου π.Χ. αιώνα και ταφικά ευρήματα από τη ρωμαιοκρατία.
Ώρες Επίσκεψης : 08:30-15:00 - Τρίτη με Κυριακή - Δευτέρα κλειστά
Παρασκευή 5 Δεκεμβρίου 2008
ΒΑΖΟΝΤΑΣ ΧΕΡΙ ΣΤΗΝ ΚΡΗΤΗ
Ένα ενδιαφέρον σχόλιο που αξίζει να διαβαστεί !!
Το ενδιαφέρον που επιδείκνυαν ανέκαθεν οι Εβραίοι για την παρουσίαση της Κρήτης ως κέντρο του «Ιουδαϊκού Πολιτισμού» είναι πασίγνωστο. Για την ενίσχυση αυτών των ανυπόστατων θεωριών τους, οι σιωνιστές μετέρχονται διάφορα μέσα, ανάμεσα στα οποία εντάσσεται και η ρίψη προκηρύξεων με εμπρηστικό περιεχόμενο σε κάθε γωνιά του νησιού (Αύγουστος 1977). Η εκδήλωση ενός ενεργού ενδιαφέροντος για την προσάρτηση της Κρήτης από οργανωμένα σιωνιστικά κέντρα, γίνεται ολοφάνερη κατά την μεταπολεμική περίοδο, σε μία μεταιχμιακή δηλαδή εποχή, κατά την οποία συντελείται η οριστική μετάβαση της Ελλάδας στη σφαίρα επιρροής των Ηνωμένων Πολιτειών. Το 1975 η αθηναϊκή εφημερίδα «Αθηναϊκή» (26-6-1975) απεκάλυπτε σε δημοσίευμά της ότι από το 1963 οι ισραηλινές μυστικές υπηρεσίες, επιδίδονταν στη δημιουργία σεναρίων, τα οποία στόχευαν στη συγκρότηση αυτονομιστικών κινήσεων στην Κρήτη. Η απόπειρα της διεισδύσεως των σιωνιστικών κεφαλαίων, στην Κρήτη είχε γίνει ήδη ορατή με την προσπάθεια της εβραϊκής εταιρείας «Λίττον», να αναλάβει την οικονομική ανάπτυξη της νήσου. Παρά την προσωρινή αποτυχία τους να επιτύχουν έναν τόσο εμφανή στόχο, οι σιωνιστές δεν πτοήθηκαν. Αργότερα η επίσης εβραϊκή εταιρεία «Ακριτέθ» θα επιτύχει την επιζητούμενη διείσδυση, αναλαμβάνοντας σχεδόν το μονοπώλιο των κρητικών χαρουπιών και κρασιών. Εδώ αξίζει να γίνει μνεία και στην αυτονομιστική δραστηριότητα που ανέπτυξε μεταπολιτευτικά ομάδα 6 Εβραίων στα Χανιά, λόγος ο οποίος έγινε και η αιτία της απελάσεώς τους, ενώ άπλετο φως στις σιωνιστικές ραδιουργίες ρίχθηκε το 1976, όταν ο καταδικασθείς από δικαστήριο του Ηρακλείου αυτονομιστής Ε. Ράμελ, αποφυλακίσθηκε κατά τρόπο ανεξιχνίαστο, για να γίνει αργότερα γνωστό ότι επρόκειτο για αξιωματικό της εβραϊκής μυστικής υπηρεσίας Μοσάντ. Κατ' αυτό τον τρόπο έθεταν σε εφαρμογή τα σιωνιστικά σχέδια που απέβλεπαν στην αυτονόμηση της Μακεδονίας και της Κρήτης, σχέδια τα οποία είχαν δει το φως της δημοσιότητας ύστερα από μία σειρά δημοσιευμάτων της εφημερίδας «Αθηναϊκή» σύμφωνα με τα οποία το Ισραήλ είχε συστήσει από το 1971 έναν οργανισμό με διεθνείς προεκτάσεις, στον οποίον είχε ανατεθεί η υλοποίηση ακριβώς αυτών των αποτρόπαιων ανθελληνικών σχεδίων. Όταν οι Εβραίοι προπαρασκεύαζαν ποικιλότροπα, την επίθεση του Αττίλα το 1974 στην Κύπρο, κάποιος μη γνώστης της πραγματικότητας, δεν θα μπορούσε να φανταστεί την συμβολή του Ισραήλ στην διάπραξη των τουρκικών θηριωδιών, η οποία αποτελούσε μία έμμεση μορφή προβολής διεκδικητικών αξιώσεων στην Κύπρο. Οι υπουργοί Εξωτερικών Αμύνης των ΗΠΑ Κίσινγκερ και Σίσκο αντίστοιχα, οι οποίοι γνώριζαν τις κινήσεις των Τούρκων ήταν εβραίοι. Επίσης κατά τη διεξαγωγή της τουρκικής αποβάσεως (Αττίλας Ι) τις επιχειρήσεις συντόνιζε ισραηλινό πολεμικό πλοίο εφοδιασμένο με τέλειο ηλεκτρονικό εξοπλισμό. Ακόμη και το 2000 όλοι όσοι ασχολούνταν με το κυπριακό ζήτημα ήταν εβραϊκής καταγωγής. Αυτό ανέφερε, μεταξύ άλλων, ο πρέσβης της Κύπρου στο Τελ-Αβίβ Π. Ευθυμίου. Συγκεκριμένα, κατά τον πρέσβη, ο υπουργός εξωτερικών της Αγγλίας Ρίκφιντ, ο ειδικός απεσταλμένος του ΟΗΕ Φαϊσάλ, ο πρώην υφυπουργός εξωτερικών των ΗΠΑ Χόλμπρουκ, η πρώην προϊσταμένη του Μ. Ολμπράϊτ, αλλά και ο πρώην υφυπουργός εξωτερικών Χ. Ροζάκης είναι εβραϊκής καταγωγής. 'Όπως άλλωστε και οι Σίσκο, Κίσινγκερ κ.ά. Τα προηγούμενα χρόνια την ίδια ακριβώς τακτική υιοθέτησαν οι Εβραίοι και στο θέμα της Κρήτης. Είναι δε βέβαιο, ότι σε ανύποπτο χρόνο, οι σιωνιστικές επιβουλές κατά της Κρήτης, θα εκδηλωθούν εκ νέου, δεδομένου ότι οι σιωνιστές εργάζονται θέτοντας μακροπρόθεσμους στόχους. Η Κύπρος για να επικαλεσθούμε ένα απτό παράδειγμα το οποίο συμβάλλει στην πληρέστερη κατανόηση αυτής της τακτικής, είχε τεθεί στο στόχαστρο από το 1896-97, οπότε επέρχεται η χρεοκοπία της Ελλάδος και η υπαγωγή της στον Διεθνή Οικονομικό Έλεγχο. Από τότε έχουν παρέλθει εκατό περίπου χρόνια και ακόμη η κατάσταση γύρω από αυτό το ζήτημα παραμένει ασαφής και ρευστή. Το μόνο βέβαιο στην προκειμένη περίπτωση είναι ότι η Ελληνική αυτή νήσος χάνεται βαθμιαία, εξαιτίας της ορατής πλέον αμερικανοεβραϊκής επιβολής. Δεν αποκλείεται λοιπόν, ανάλογη έκβαση να λάβουν αργότερα το Μακεδονικό ή το Κρητικό ζήτημα, στα πλαίσια ενός εδαφικού διαμελισμού της Ελλάδος, ο οποίος προβλέπεται από τους σιωνιστές. Ήδη οι Εβραίοι, μεταπολεμικά και εντεύθεν, καταβάλουν διαρκείς προσπάθειες, για να πείσουν ότι η Κρήτη αποτελεί πανάρχαιη ιουδαϊκή εστία. Η επιδίωξη αυτή εστιάζεται σε μία προπαγανδιστική διαδικασία ψευδεπίγραφων επιστημονικών ερευνών, στα πλαίσια των οποίων εντάχθηκε και η κυκλοφορία του βιβλίου «Ιουδαϊκή Κρήτη». Η συγγραφή του ήταν έργο του Εβραίου καθηγητή και στελέχους της Μοσάντ Ανκόρι, η δε έκδοσή του εξυπηρετούσε προφανείς σκοπιμότητες. Παράλληλα με το σιωνιστικό αυτό σύγγραμμα που πλαστογραφούσε βάναυσα τις ιστορικές καταβολές του κρητικού πολιτισμού, προκειμένου να εδραιώσει τα ψευδώς υποστηριζόμενα από τους Εβραίους, πραγματοποιήθηκαν αλλεπάλληλες μυστικές επισκέψεις εβραϊκών πλοίων στο θαλάσσιο χώρο της Κρήτης. Οι επισκέψεις αυτές είχαν τον χαρακτήρα ερευνητικών ταξιδίων και αποσκοπούσαν στην δήθεν πραγματοποίηση υποθαλάσσιων ερευνών, με σκοπό την ανακάλυψη αρχαιολογικών ευρημάτων τα οποία θα καταδείκνυαν την εβραϊκή ιστορία της Κρήτης. Ο Τζβη Ανκόρι, προκειμένου να ενισχύσει την ανυπόστατη αυτή θεωρία του, συμμετείχε σε όλα τα κρητολογικά συνέδρια, στα πλαίσια των οποίων πραγματοποιούσε επιστημονικές ανακοινώσεις. Αρχικά επιδίωξή του ήταν να καταστήσει αποδεκτό το ιστορικό ψεύδος ότι ο Μινωικός όσο και ο Μυκηναϊκός Πολιτισμός προήλθαν από Εβραίους Στην πορεία της ιστορικής παραχαράξεως και πλαστογραφίας όμως, καθώς διαπίστωνε ότι οι επιστημονικοφανείς ανακοινώσεις του ετύγχαναν μία γενικής ανοχής, διεύρυνε το αρχικό σχέδιο εβραιοποιήσεως των νησιών του Αιγαίου πελάγους και της Κρήτης, συμπεριλαμβάνοντας σε αυτό και την Σπάρτη. Η ασέβεια μάλιστα και το θράσος του Ανκόρι δεν είχαν όρια, αφού δεν δίστασε να καταφύγει στην επίκληση κίβδηλων επιχειρημάτων, ανάμεσα στα οποία ήταν και το εξωφρενικό ότι ο Γεώργιος Πλήθων ήταν εβραίος! Ασφαλώς και το διαστρεβλωτικό έργο του Ανκόρι δεν διεξαγόταν σε άγονο έδαφος. Οι ευνοϊκές συνθήκες για την παρουσίαση αυτής της ανυπόστατης θεωρίας, είχαν διαμορφωθεί ήδη από το 1965 με μία σειρά άρθρων του Εβραίου αρχαιολόγου Σάϋρους Γκόρντον, ο οποίος υποστήριζε αντιεπιστημονικά τη σημιτική προέλευση του Μινωικού Πολιτισμού. Η ανάμειξη του Ανκόρι στο «ερευνητικό» αυτό θέμα κατά τρόπο διαστρεβλωτικό, γίνεται κατανοητό ότι δεν ήταν πρόσκαιρη. Αποτελούσε αναπόσπαστη πτυχή ενός ευρύτερου ανθελληνικού σχεδίου το οποίο υφίσταται και προβλέπει, μεταξύ των άλλων, την απόσπαση της Κρήτης, μόλις οι συγκυρίες το επιτρέψουν, από τον Ελλαδικό χώρο. Ήδη έχουν εκδηλωθεί και άλλες συναφείς κινήσεις. Ειδικότερα έχει παρατηρηθεί από τον ελεγχόμενο από τον σιωνισμό βρετανικό τύπο, η παρουσίαση της Κρήτης ως ανεξάρτητης από την Ελλάδα. Χαρακτηριστική επ' αυτού είναι η περίπτωση της εβραϊκής ιδιοκτησίας αγγλικής εφημερίδας «Sunday Times», η οποία σε αγαστή σύμπνοια με το ευρωπαϊκό κανάλι EURONEWS, σε πίνακα που δημοσιεύει καθημερινά παρουσιάζοντας τις θερμοκρασίες που επικρατούν στις πρωτεύουσες των μεσογειακών κρατών, παρουσιάζει την Κρήτη ως ανεξάρτητη χώρα. Ανάλογη είναι και η κατάσταση που παρουσιάζεται στον τομέα των συγκοινωνιών (λόγου χάρη «Κρητικές Αερογραμμές»). Λόγω της σοβαρότητας της σημασίας του εν λόγω θέματος, το οποίο ούτε λίγο ούτε πολύ εκδηλώνεται ως αξίωση των Εβραίων να διεκδικούν την προέλευση του Κρητικού πολιτισμού αλλά ακόμη και να υποστηρίζουν τη σημιτική προέλευση των Kρητών, γεγονότα τα οποία αμφότερα είναι ψευδή, ανιστόρητα αλλά και προσβλητικά για τον Ελληνισμό, θα πραγματοποιήσουμε μία σύντομη ιστορική αναφορά η οποία καταδεικνύει την ανθελληνική δράση των Εβραίων (και) επί του κρητικού ζητήματος, πέραν των όσων ανεφέρθησαν στην εισαγωγή αυτού του κειμένου. Ανέκαθεν οι Εβραίοι τηρούσαν ανθελληνική στάση, κανόνας από τον οποίο βέβαια δεν εξαιρούνταν οι εν Κρήτη ευρισκόμενοι Σήμιτες. Από το 1204 μ.Χ. η Κρήτη τελούσε υπό ενετική κατοχή. Κατά την χρονική περίοδο 1204-1669, πολλές φορές οι Κρήτες επεδίωξαν την απελευθέρωση της νήσου δια της εξεγέρσεως, επαναστατικές κινήσεις οι οποίες πάντοτε κατεπνίγησαν στο αίμα με τη συμβολή των Λατίνων ιερέων αλλά και των Εβραίων κατοίκων του Ηρακλείου. Ο Β. Ψιλάκης στο βιβλίο του «Ιστορία της Κρήτης» (Χανιά, 1909, σελ. 160), επ΄ αυτού μεταξύ των άλλων αναφέρει: "η πολυάριθμη τότε των εβραίων εν Χάνδακι κοινωνία δυσμενώς διακείμενη προς τους ορθοδόξους Χριστιανούς, επηύξανε την σύγχυσιν, ραδιουργούσα, ωτακουστούσα και προδίδουσα και συνετέλει και αυτή ου μικρόν εις την δείνωσιν των πραγμάτων". Ο A. Haudecoeur (Εισαγωγή στο ‘Hippolyte Noiret’, σελ. 12 κ.ο.κ.) αναφέρει περί των Εβραίων τα ακόλουθα: ‘έχοντες δική τους συνοικία, ιδιαίτερες συνθήκες ζωής και περιβολή, όφειλαν να φέρουν στο εξωτερικό τους ένδυμα σήμα όμοιο με το Ο, σε μέγεθος άρτου. Αυτοί ήσαν τοκογλύφοι και έμποροι, συχνά δε η Ενετική Γερουσία ψήφιζε νόμους εναντίον τους περιστέλλοντας τον τόκο των δανείων, απαγορεύοντας τα αθέμιτα κέρδη και βοηθώντας τους οφειλέτες'. Ακόμη και αυτοί οι Ενετοί είχαν εκπλαγεί από την δολιότητα των Εβραίων, σε σημείο μάλιστα το Μέγα Ενετικό Συμβούλιο να απαγορεύσει στους Εβραίους (1423 μ.Χ.) να διαμένουν στην Ενετία για διάστημα περισσότερο των 25 ημερών, όπως επίσης απαγόρευσε στους Εβραίους να δανείζουν με τόκο χρήματα στους Ενετούς. Οι Εβραίοι ωστόσο, κατά πάγια τακτική τους, συνήψαν καλές σχέσεις με τους Ενετούς, ώστε να έχουν το ελεύθερο να εκμεταλλεύονται τους υπόδουλους ΄Έλληνες, όπως άλλωστε έπρατταν και καθ΄ όλη τη διάρκεια της τουρκοκρατίας. Επανερχόμενοι στη σημερινή κατάσταση, είναι γνωστό ότι οι Εβραίοι προσπαθούν να μεταβάλλουν το ιδιοκτησιακό καθεστώς μεγάλων εκτάσεων στην Κρήτη, αγοράζοντας τεράστια κτήματα, προκειμένου να διεισδύσουν αποτελεσματικότερα και να επηρεάσουν τη ζωή της Κρήτης. 'Όμως οι όποιες μεθοδεύσεις τους, θα έχουν την κατάληξη εκείνης του πράκτορα της Μοσάντ Ε. Ράμελ, καθώς θα προσκρούσουν στην σθεναρή αντίθεση των Ελληνοπρεπών κατοίκων της Κρήτης, όλων εκείνων που υπερήφανοι για την Ελληνική καταγωγή τους, δεν ανέχονται να διαχέονται σενάρια περί δήθεν σημιτικής καταγωγής του κρητικού πολιτισμού.
http://truth.freeforums.org/topic-t585.htmlΥ.σ. Όλες οι επιστολές που φτάνουν στα χέρια μας δημοσιεύονται, αρκεί να έχουν μια μικρούλα υπογραφή. Φυσικά δεν σημαίνει οτι υιοθετούμαι όλες τις απόψεις !
ΑΞΙΖΕΙ ΤΟΝ ΚΟΠΟ
http://creteweather.blogspot.com/ Μια νέα ιστοσελίδα με πληροφορίες για τον καιρό και το κλίμα στην Κρήτη. Ανανεώνεται καθημερινά και την έφτιαξαν οι Μιχάλης Δρετάκης και Λέανδρος Συμεωνίδης (ερασιτέχνες μετεωρολόγοι)
Πέμπτη 4 Δεκεμβρίου 2008
ΑΡΧΑΙΟ ΛΙΜΑΝΙ ΦΑΛΑΣΑΡΝΩΝ
Η μελέτη ιστορικών και επιγραφικών μαρτυριών σε συνδυασμό με τις συνεχιζόμενες ερευνητικές ανασκαφές στην περιοχή του αρχαίου λιμανιού της Φαλασάρνας, έχουν μέχρι σήμερα αποδώσει ικανά στοιχεία για την μερική αναπαράσταση της ιστορίας της ισχυρότερης, μετά την Κυδωνία, ναυτικής πόλης της δυτικής πλευράς του νησιού. Οι αρχαίοι γεωγράφοι την περιγράφουν ως μια πόλη με οχυρωμένο τεχνικό λιμένα και ναό αφιερωμένο στη Θεά Αρτέμιδα (Σκύλαξ περίπλους 47-Διον. Καλλιφώντις 118), ενώ το όνομα της αναφέρεται σ4 όλες τις γεωγραφικές πραγματείες της αρχαιότητας (Στράβων 474- Πτολεμαίος ΙΙΙ 15,2 –Σταδιασμός 336). Στην Κρήτη μόνο δυο πόλεις διέθεταν δαπανηρές λιμενικές εγκαταστάσεις, η Κυδωνία και η Φαλάσαρνα. Το λιμάνι της Κυδωνίας έχει καταστραφεί.
Η προελληνική ονομασία τη θέσης, καθώς και τα διάσπαρτα προϊστορικά κατάλοιπα στη γύρω περιοχή, ενισχύουν την ‘αποψη ότι κατοικήθηκε ήδη από την μινωική περίοδο. Η πόλη αισθάνθηκε την ανάγκη να ισχυροποιηθεί, κατασκευάζοντας περίτεχνα αρχιτεκτονικά έργα εντυπωσιακού μεγέθους, πιθανόν κατά το 335-325 π.Χ, όταν ο Μ. Αλέξανδρος εξαπλωνόταν στα εδάφη της Περσικής αυτοκρατορίας. Μνημειακές κατασκευές υψώθηκαν στην ακρόπολη της Φαλασάρνας πάνω στο φυσικά οχυρωμενο ακρωτήριο Κουτρί, όπως ο ναός της Αρτέμιδος- Δίκτυννας, δημόσια κτήρια, αμυντικά τείχη, πύργοι.
Η βάση του ακρωτηρίου ενισχύθηκε από μακρά οχυρωματικά τείχη μήκους 550 μέτρων κατά τόπους διπλά. Τα τείχη προεκτάθηκαν προς νότο περικλείοντας πιθανά μια προϋπάρχουσα λιμνοθάλασσα και δημιουργώντας ένα οχυρωμένο λιμάνι, που θεωρείτε αριστούργημα της αρχαίας ακτομηχανικής.
Δυο υποθαλάσσια ρήγματα τα οποία συγκλίνουν μεταξύ τους, δημιούργησαν την είσοδο του λιμανιού. Το σημείο της συμβολής των ρηγμάτων αποκόπηκε και λαξεύτηκε σχηματίζοντας τεχνικό κανάλι, δια μέσου του οποίου εισχώρησε η θάλασσα. Το άλλο τμήμα του, που βρισκόταν σε υψηλότερο επίπεδο, χρησιμοποιήθηκε ως τεχνητή δίαυλος γα την ανανέωση των υδάτων της λιμενολεκάνης και ως προστατευτική τάφρος των μακρών τειχών της πόλης.
Στα βόρεια του κυρίως λιμένα εντοπίστηκε δεύτερη τεχνική λεκάνη και θα πρέπει να σχετίζεται με τα ναυπηγεία της Φαλασάρνας, τα οποία όμως δεν έχουν ακόμα εντοπιστεί.
Η προκυμαία αποτελείτο από μεγάλους παραλληλόγραμμους δόμους και ενδιάμεσους προβόλους, η απόληψη των οποίων κατέληγε σε κυκλικές δέστρες πλοίων. Κοντά στα λατομεία της ακτής υπάρχει λαξευμένη στο βράχο ιχθυοδεξαμενή διαστάσεων 5Χ5 μ ενώ στο εσωτερικό της οδηγούμαστε με λαξευτές σκάλες.
Συμπερασματικά οι καλοδουλεμένες οχυρώσεις της Φαλασάρνας μετέτρεψαν την πόλη σε μια κυρίαρχη ναυτική δύναμη στο δυτικό Αιγαίο για 3 αιώνες και ην κατέστησαν το μοναδικό ασφαλές λιμάνι προσέγγισης κατά μήκος θαλασσίου δρόμου 500 μιλίων μεταξύ Πελοποννήσου και βόρειας Αφρικής. Η μεγαλύτερη πηγή εφημερίας υπήρξε η ισχύς του στόλου της, η δεινή γνώση των ναυτικών θεμάτων και η δραστηριότητα των εμπόρων της, που συναλλάσσονταν με όλα τα βασίλεια του Ελληνιστικού κόσμου. Η επιδεξιότητα των ανδρών της κυρίως σε στρατιωτικά θέματα τους κάνει να υπηρετούν σαν σύμβουλοι (μισθοφόροι) σε ανώτερα κλιμάκια των μεγάλων ελληνιστικών βασιλείων.
Παράλληλα ασκούσαν και πειρατεία αλλά και δουλεμπόριο. Αρχαίοι συγγραφείς όπως ο Πολύβιος (4.8-6.46-8.21), ο Στράβων (10.4- 19.9- 9.10) εξιστορούν τις κρητικές πειρατικές επιδρομές οι οποίες ήταν πολύ αποδοτικές κατά την διάρκεια του 3ου και 2ου αιώνα π.Χ. Ενεπίγραφη στήλη με ανάγλυφη παράσταση πλώρης πολεμικού πλοίου, παρουσιάζει την νύμφη Φαλασάρνη να συνοδεύεται από πλοίο, σύμβολο ισχύος της Φαλασάρνας.
Η πόλης και τι λιμάνι πρέπει να καταστράφηκαν από τους Ρωμαίους το 67 π.Χ κατά την διάρκεια της γνωστής εκστρατείας τους για την εκκαθάριση των πειρατών της μεσογείου. Η θέση εγκαταλείφτηκε και τα κτήρια κατέρρευσαν από τον καταστρεπτικό σεισμό που συνοδευόταν με τσουνάμι το 365 μ.Χ. Το λιμάνι σήμερα βρίσκεται 6,6 μέτρα πάνω από τη επιφάνεια της θάλασσας και το λιμάνι 100 μέτρα μέσα σε τόνους προσχώσεων που προκλήθηκαν από το τσουνάμι.
ΕΛΠΙΔΑ ΧΑΤΖΗΔΑΚΗ
ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΟΣ
Η προελληνική ονομασία τη θέσης, καθώς και τα διάσπαρτα προϊστορικά κατάλοιπα στη γύρω περιοχή, ενισχύουν την ‘αποψη ότι κατοικήθηκε ήδη από την μινωική περίοδο. Η πόλη αισθάνθηκε την ανάγκη να ισχυροποιηθεί, κατασκευάζοντας περίτεχνα αρχιτεκτονικά έργα εντυπωσιακού μεγέθους, πιθανόν κατά το 335-325 π.Χ, όταν ο Μ. Αλέξανδρος εξαπλωνόταν στα εδάφη της Περσικής αυτοκρατορίας. Μνημειακές κατασκευές υψώθηκαν στην ακρόπολη της Φαλασάρνας πάνω στο φυσικά οχυρωμενο ακρωτήριο Κουτρί, όπως ο ναός της Αρτέμιδος- Δίκτυννας, δημόσια κτήρια, αμυντικά τείχη, πύργοι.
Η βάση του ακρωτηρίου ενισχύθηκε από μακρά οχυρωματικά τείχη μήκους 550 μέτρων κατά τόπους διπλά. Τα τείχη προεκτάθηκαν προς νότο περικλείοντας πιθανά μια προϋπάρχουσα λιμνοθάλασσα και δημιουργώντας ένα οχυρωμένο λιμάνι, που θεωρείτε αριστούργημα της αρχαίας ακτομηχανικής.
Δυο υποθαλάσσια ρήγματα τα οποία συγκλίνουν μεταξύ τους, δημιούργησαν την είσοδο του λιμανιού. Το σημείο της συμβολής των ρηγμάτων αποκόπηκε και λαξεύτηκε σχηματίζοντας τεχνικό κανάλι, δια μέσου του οποίου εισχώρησε η θάλασσα. Το άλλο τμήμα του, που βρισκόταν σε υψηλότερο επίπεδο, χρησιμοποιήθηκε ως τεχνητή δίαυλος γα την ανανέωση των υδάτων της λιμενολεκάνης και ως προστατευτική τάφρος των μακρών τειχών της πόλης.
Στα βόρεια του κυρίως λιμένα εντοπίστηκε δεύτερη τεχνική λεκάνη και θα πρέπει να σχετίζεται με τα ναυπηγεία της Φαλασάρνας, τα οποία όμως δεν έχουν ακόμα εντοπιστεί.
Η προκυμαία αποτελείτο από μεγάλους παραλληλόγραμμους δόμους και ενδιάμεσους προβόλους, η απόληψη των οποίων κατέληγε σε κυκλικές δέστρες πλοίων. Κοντά στα λατομεία της ακτής υπάρχει λαξευμένη στο βράχο ιχθυοδεξαμενή διαστάσεων 5Χ5 μ ενώ στο εσωτερικό της οδηγούμαστε με λαξευτές σκάλες.
Συμπερασματικά οι καλοδουλεμένες οχυρώσεις της Φαλασάρνας μετέτρεψαν την πόλη σε μια κυρίαρχη ναυτική δύναμη στο δυτικό Αιγαίο για 3 αιώνες και ην κατέστησαν το μοναδικό ασφαλές λιμάνι προσέγγισης κατά μήκος θαλασσίου δρόμου 500 μιλίων μεταξύ Πελοποννήσου και βόρειας Αφρικής. Η μεγαλύτερη πηγή εφημερίας υπήρξε η ισχύς του στόλου της, η δεινή γνώση των ναυτικών θεμάτων και η δραστηριότητα των εμπόρων της, που συναλλάσσονταν με όλα τα βασίλεια του Ελληνιστικού κόσμου. Η επιδεξιότητα των ανδρών της κυρίως σε στρατιωτικά θέματα τους κάνει να υπηρετούν σαν σύμβουλοι (μισθοφόροι) σε ανώτερα κλιμάκια των μεγάλων ελληνιστικών βασιλείων.
Παράλληλα ασκούσαν και πειρατεία αλλά και δουλεμπόριο. Αρχαίοι συγγραφείς όπως ο Πολύβιος (4.8-6.46-8.21), ο Στράβων (10.4- 19.9- 9.10) εξιστορούν τις κρητικές πειρατικές επιδρομές οι οποίες ήταν πολύ αποδοτικές κατά την διάρκεια του 3ου και 2ου αιώνα π.Χ. Ενεπίγραφη στήλη με ανάγλυφη παράσταση πλώρης πολεμικού πλοίου, παρουσιάζει την νύμφη Φαλασάρνη να συνοδεύεται από πλοίο, σύμβολο ισχύος της Φαλασάρνας.
Η πόλης και τι λιμάνι πρέπει να καταστράφηκαν από τους Ρωμαίους το 67 π.Χ κατά την διάρκεια της γνωστής εκστρατείας τους για την εκκαθάριση των πειρατών της μεσογείου. Η θέση εγκαταλείφτηκε και τα κτήρια κατέρρευσαν από τον καταστρεπτικό σεισμό που συνοδευόταν με τσουνάμι το 365 μ.Χ. Το λιμάνι σήμερα βρίσκεται 6,6 μέτρα πάνω από τη επιφάνεια της θάλασσας και το λιμάνι 100 μέτρα μέσα σε τόνους προσχώσεων που προκλήθηκαν από το τσουνάμι.
ΕΛΠΙΔΑ ΧΑΤΖΗΔΑΚΗ
ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΟΣ
Τετάρτη 3 Δεκεμβρίου 2008
ΜΙΑ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΗΣ ΔΗΜΑΡΧΟΥ ΜΑΣ
Η δήμαρχος Κισάμου κα Φρόσω Σκουλάκη δέχθηκε ευχαρίστως να απαντήσει στα ερωτήματα της "Θρακικής Αγοράς" και στέλνει τους χαιρετισμούς της στην Κομοτηνή που μαζί με τα άλλα "Κ" της ζωής της έχει στην καρδιά της"Θεωρώ όμως ότι οι γυναίκες μπορούν να επιβάλλουν νέο ήθος και ύφος στα πολιτικά πράγματα και ειδικότερα στην τοπική αυτοδιοίκηση μπορούν να πετύχουν σαφώς καλύτερη και ουσιαστικότερη επικοινωνία με τον πολίτη, να δείξουν περισσότερο ενδιαφέρον στην καθημερινότητα" σημειώνει η δήμαρχος Κισάμου"Στόχος μας είναι να δημιουργήσουμε ένα Δήμο που να αξιοποιήσει τα πλεονεκτήματα του και να προσδιορίσει τον οικονομικό, κοινωνικό και αναπτυξιακό του ρόλο. Θέλουμε να κάνουμε ένα τόπο ελκυστικό"Ίσως χρειαστεί να περάσουν αρκετά χρόνια για να δούμε γυναίκα Δήμαρχο στην Κομοτηνή... Ας αρκεστούμε στην (πιθανή) τοποθέτηση γυναίκας προέδρου στο Δημοτικό Συμβούλιο εδώ στην Κομοτηνή και ...ας μεταφερθούμε στην Κίσαμο της λεβεντογέννας Κρήτης, όπου εκεί μια Κομοτηναία, ναι Κομοτηναία στην Καταγωγή αλλά Κρητικιά σε όλα της, εξελέγη Δήμαρχος στις πρόσφατες Δημοτικές Εκλογές!Η κ. Φρόσω Σκουλάκη (Καϊκα, το πατρικό της επίθετο) είναι μια γυναίκα που βρήκε τη χρυσή τομή ανάμεσα στην οικογένεια, την καριέρα και την πολιτική και τα πάει περίφημα, δίνοντας ένα ηχηρό μήνυμα σε πολλούς- και πολλές- ότι όταν μια γυναίκα θέλει, μπορεί να κάνει "θαύματα" και ανατροπές!Η κα Σκουλάκη γεννήθηκε το 1956 στην Κομοτηνή, σπούδασε στη Θεσσαλονίκη Τεχνολόγος Πολιτικός Μηχανικός, και από το 1981 είναι μόνιμη κάτοικος Κισάμου, σύζυγος του γιατρού Μιχάλη Σκουλάκη και μητέρα δύο παιδιών. Εργάζεται όλα αυτά τα χρόνια στην Κίσαμο, είτε ως ελεύθερος επαγγελματίας, στο τεχνικό γραφείο που είχε, είτε ως προϊσταμένη του πολεοδομικού γραφείου Κισάμου. Τα τελευταία 5 χρόνια ασχολείται επαγγελματικά και με τον τουρισμό.
Θ.Α: Ανάμεσα σε δύο Κάπα( Κομοτηνή-Κρήτη), τι δημιουργικός άνεμος μπορεί να "σηκωθεί;"
Φ.Σ: Θέλω να σημειώσω ότι τα ¨Κ¨ είναι τρία. Κομοτηνή-Κρήτη-Κίσαμος. Η Κίσαμος είναι η δυτικότερη πόλη της Κρήτης. Ένας τόπος προικισμένος με πολλές φυσικές ομορφιές ένας μοναδικός συνδυασμός βουνού και θάλασσας, πλούσια παράδοση , ιστορία και φιλόξενους ανθρώπους. Την Κίσαμο πολλοί συμπατριώτες μου από την Κομοτηνή δεν γνωρίζουν αλλά αξίζει τον κόπο να την επισκεφτούν. Η Κομοτηνή μια πανέμορφη πόλη του βορά έχει τις ιδιαιτερότητες της και είμαι σίγουρη ότι οι Κρητικοί που θα την επισκεφτούν θα την βρουν εξαιρετικά ενδιαφέρουσα, θα διαπιστώσουν ότι και εκεί υπάρχει η ίδια ζεστασιά και φιλοξενία όμοια με τον τόπο τους. Έτσι θα αναπτυχθεί καταρχήν μία τάση εσωτερικού τουρισμού και προς τις δύο κατευθύνσεις που μπορεί να δώσει τα ερεθίσματα και για πολλές άλλες δυνατότητες.
Θ.Α: Η Αυτοδιοίκηση είναι μια ουτοπική υπόθεση, μια και εξαρτάται από τους πόρους της κεντρικής διοίκησης.
Φ.Σ: Δεν συμφωνώ απόλυτα ότι η τοπική αυτοδιοίκηση είναι μια ουτοπική υπόθεση, παρ' όλο που εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό οικονομικά από την κεντρική διοίκηση. Το πρόγραμμα Καποδίστριας έδωσε μεγάλες δυνατότητες στους δήμους, να Αυτοδιοικούνται και να διασφαλίζουν πόρους από αρκετές πηγές που δεν άπτονται του κρατικού προϋπολογισμού. Έτσι έχοντας ένα ολοκληρωμένο αναπτυξιακό Πρόγραμμα και έχοντας καταρτίσει τις σχετικές μελέτες ο κάθε Δήμος μπορεί να διεκδικήσει χρήματα κοινοτικά ή άλλα από διάφορα προγράμματα.
Θ.Α: Αυτοδιοίκηση και εξουσία είναι μεν γένους θηλυκού, είναι δε ανδρική υπόθεση στην πράξη! Τι είναι αυτό που θα πρέπει να κάνει τις γυναίκες πολιτικούς και αυτοδιοικητικούς να ξεχωρίζουν και να τις ψηφίζει ο κόσμος;
Φ.Σ: Είναι γεγονός ότι η συμμετοχή των γυναικών στην πολιτική γενικά και ειδικότερα στην τοπική αυτοδιοίκηση είναι μικρή, παρ' όλο που έχει εφαρμοστεί το μέτρο της ποσόστωσης. Θεωρώ όμως ότι οι γυναίκες μπορούν να επιβάλλουν νέο ήθος και ύφος στα πολιτικά πράγματα και ειδικότερα στην τοπική αυτοδιοίκηση μπορούν να πετύχουν σαφώς καλύτερη και ουσιαστικότερη επικοινωνία με τον πολίτη, να δείξουν περισσότερο ενδιαφέρον στην καθημερινότητα που του απασχολεί και έτσι μπορούν να κάνουν την διοίκηση του τόπου τους αποτελεσματικότερη και να εμπνεύσουν αισιοδοξία στους συμπολίτες τους.
Θ.Α: Οι γυναίκες ψηφίζουν γυναίκες; Τις εμπιστεύονται;
Φ.Σ: Πιστεύω ότι οι γυναίκες εμπιστεύονται τις γυναίκες, όταν βέβαια πειστούν για την ικανότητα και τις προθέσεις τους . Και τις εμπιστεύονται ακόμη περισσότερο επειδή ξέρουν ως γυναίκες που είναι ότι δείχνουν μεγάλη σημασία στην λεπτομέρεια, ιεραρχούν και αξιολογούν τα προβλήματα αποτελεσματικότερα και τέλος διακρίνονται από ευαισθησία σε όλους τους τομείς.
Θ.Α: Ποιο είναι το όραμά σας για να αφήσετε καλύτερο το τόπο που θα διοικήσετε τα επόμενα 4 χρόνια;
Φ.Σ: Στόχος μας είναι να δημιουργήσουμε ένα Δήμο που να αξιοποιήσει τα πλεονεκτήματα του και να προσδιορίσει τον οικονομικό, κοινωνικό και αναπτυξιακό του ρόλο. Θέλουμε να κάνουμε ένα τόπο ελκυστικό . Και ελκυστικός είναι ο τόπος που προσφέρει ποιότητα ζωής στους κατοίκους του αλλά και στους επισκέπτες. Η κάθε γειτονία να αποκτήσει το προφίλ της την ταυτότητά της και να παίξει τον δικό της ρόλο στην συνολική ανάπτυξη. Στοχεύουμε σ' ένα Δήμο που να αυτοδιοικείται , να σχεδιάζει , να ανταποκρίνεται στην καθημερινότητα και να προβλέπει το αύριο. Σ' ένα Δήμο που να έχει την δυνατότητα να διαχειριστεί τα οράματα μας και τις ελπίδες μας .
Θ.Α: Ήταν εμπόδιο η καταγωγή σας για την εκλογή σας, ή αβαντάζ;
Φ.Σ:Βέβαια για τους τοπικούς άρχοντες έχει μεγάλη σημασία η εντοπιότητα, διότι υποδηλώνει γνώση της περιοχής, των προβλημάτων της και των αναπτυξιακών της δυνατοτήτων. Όμως επειδή τα τελευταία 25 χρόνια ζω και δραστηριοποιούμαι στην Κίσαμο όλοι οι συνδημότες μου με αισθάνονται ως ένα δικό τους άνθρωπο.
Θ.Α: Ανάμεσα σε δύο Κάπα( Κομοτηνή-Κρήτη), τι δημιουργικός άνεμος μπορεί να "σηκωθεί;"
Φ.Σ: Θέλω να σημειώσω ότι τα ¨Κ¨ είναι τρία. Κομοτηνή-Κρήτη-Κίσαμος. Η Κίσαμος είναι η δυτικότερη πόλη της Κρήτης. Ένας τόπος προικισμένος με πολλές φυσικές ομορφιές ένας μοναδικός συνδυασμός βουνού και θάλασσας, πλούσια παράδοση , ιστορία και φιλόξενους ανθρώπους. Την Κίσαμο πολλοί συμπατριώτες μου από την Κομοτηνή δεν γνωρίζουν αλλά αξίζει τον κόπο να την επισκεφτούν. Η Κομοτηνή μια πανέμορφη πόλη του βορά έχει τις ιδιαιτερότητες της και είμαι σίγουρη ότι οι Κρητικοί που θα την επισκεφτούν θα την βρουν εξαιρετικά ενδιαφέρουσα, θα διαπιστώσουν ότι και εκεί υπάρχει η ίδια ζεστασιά και φιλοξενία όμοια με τον τόπο τους. Έτσι θα αναπτυχθεί καταρχήν μία τάση εσωτερικού τουρισμού και προς τις δύο κατευθύνσεις που μπορεί να δώσει τα ερεθίσματα και για πολλές άλλες δυνατότητες.
Θ.Α: Η Αυτοδιοίκηση είναι μια ουτοπική υπόθεση, μια και εξαρτάται από τους πόρους της κεντρικής διοίκησης.
Φ.Σ: Δεν συμφωνώ απόλυτα ότι η τοπική αυτοδιοίκηση είναι μια ουτοπική υπόθεση, παρ' όλο που εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό οικονομικά από την κεντρική διοίκηση. Το πρόγραμμα Καποδίστριας έδωσε μεγάλες δυνατότητες στους δήμους, να Αυτοδιοικούνται και να διασφαλίζουν πόρους από αρκετές πηγές που δεν άπτονται του κρατικού προϋπολογισμού. Έτσι έχοντας ένα ολοκληρωμένο αναπτυξιακό Πρόγραμμα και έχοντας καταρτίσει τις σχετικές μελέτες ο κάθε Δήμος μπορεί να διεκδικήσει χρήματα κοινοτικά ή άλλα από διάφορα προγράμματα.
Θ.Α: Αυτοδιοίκηση και εξουσία είναι μεν γένους θηλυκού, είναι δε ανδρική υπόθεση στην πράξη! Τι είναι αυτό που θα πρέπει να κάνει τις γυναίκες πολιτικούς και αυτοδιοικητικούς να ξεχωρίζουν και να τις ψηφίζει ο κόσμος;
Φ.Σ: Είναι γεγονός ότι η συμμετοχή των γυναικών στην πολιτική γενικά και ειδικότερα στην τοπική αυτοδιοίκηση είναι μικρή, παρ' όλο που έχει εφαρμοστεί το μέτρο της ποσόστωσης. Θεωρώ όμως ότι οι γυναίκες μπορούν να επιβάλλουν νέο ήθος και ύφος στα πολιτικά πράγματα και ειδικότερα στην τοπική αυτοδιοίκηση μπορούν να πετύχουν σαφώς καλύτερη και ουσιαστικότερη επικοινωνία με τον πολίτη, να δείξουν περισσότερο ενδιαφέρον στην καθημερινότητα που του απασχολεί και έτσι μπορούν να κάνουν την διοίκηση του τόπου τους αποτελεσματικότερη και να εμπνεύσουν αισιοδοξία στους συμπολίτες τους.
Θ.Α: Οι γυναίκες ψηφίζουν γυναίκες; Τις εμπιστεύονται;
Φ.Σ: Πιστεύω ότι οι γυναίκες εμπιστεύονται τις γυναίκες, όταν βέβαια πειστούν για την ικανότητα και τις προθέσεις τους . Και τις εμπιστεύονται ακόμη περισσότερο επειδή ξέρουν ως γυναίκες που είναι ότι δείχνουν μεγάλη σημασία στην λεπτομέρεια, ιεραρχούν και αξιολογούν τα προβλήματα αποτελεσματικότερα και τέλος διακρίνονται από ευαισθησία σε όλους τους τομείς.
Θ.Α: Ποιο είναι το όραμά σας για να αφήσετε καλύτερο το τόπο που θα διοικήσετε τα επόμενα 4 χρόνια;
Φ.Σ: Στόχος μας είναι να δημιουργήσουμε ένα Δήμο που να αξιοποιήσει τα πλεονεκτήματα του και να προσδιορίσει τον οικονομικό, κοινωνικό και αναπτυξιακό του ρόλο. Θέλουμε να κάνουμε ένα τόπο ελκυστικό . Και ελκυστικός είναι ο τόπος που προσφέρει ποιότητα ζωής στους κατοίκους του αλλά και στους επισκέπτες. Η κάθε γειτονία να αποκτήσει το προφίλ της την ταυτότητά της και να παίξει τον δικό της ρόλο στην συνολική ανάπτυξη. Στοχεύουμε σ' ένα Δήμο που να αυτοδιοικείται , να σχεδιάζει , να ανταποκρίνεται στην καθημερινότητα και να προβλέπει το αύριο. Σ' ένα Δήμο που να έχει την δυνατότητα να διαχειριστεί τα οράματα μας και τις ελπίδες μας .
Θ.Α: Ήταν εμπόδιο η καταγωγή σας για την εκλογή σας, ή αβαντάζ;
Φ.Σ:Βέβαια για τους τοπικούς άρχοντες έχει μεγάλη σημασία η εντοπιότητα, διότι υποδηλώνει γνώση της περιοχής, των προβλημάτων της και των αναπτυξιακών της δυνατοτήτων. Όμως επειδή τα τελευταία 25 χρόνια ζω και δραστηριοποιούμαι στην Κίσαμο όλοι οι συνδημότες μου με αισθάνονται ως ένα δικό τους άνθρωπο.
Τρίτη 2 Δεκεμβρίου 2008
Β.Ο.Α.Σ Ο Β.Ο.Α.Κ
Πριν κάμποσο καιρό είχα γράψει στους Ν.Ορίζοντες για το φαινόμενο του Β.Ο.Α.Κ (βόρειος οδικός άξονας Κρήτης). Για το πόσο εύκολα αυτός ο ανθρωποφάγος για μένα ΒΟΑΣ (βόρειος οδικός άξονας σκοτόστρας) καταβροχθίζει αθώους και μη, για τις ατέλειες, τις παραλήψεις την συνεχιζόμενη αδιαφορία.
Σε αναλογία με όλο το υπόλοιπο τμήμα του άξονα, στο κομμάτι Κολυμπάρι- Καστέλι έχουν πέσει τα περισσότερα θύματα αυτού του υπέροχου κατά τα άλλα αυτοκινητόδρομου, που μάλιστα με υπουργική απόφαση έχει χαρακτηριστεί (κρατηθείτε) ΟΔΟΣ ΤΑΧΕΙΑΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ.
Αυτός λοιπόν ο δρόμος (Καστέλι-Κολυμπάρι) που ήταν κάποτε το όνειρο μας, η ελπίδα της ανάπτυξης μας, το κλειδί της φυγής από την απομόνωσης μας, σήμερα έχει γίνει ο εφιάλτης μας. Στενός με επικίνδυνες (ανάποδες) στροφές, συχνές κατολισθήσεις, με δεκαδυό φονικούς παράδρομους, χωρίς πραγματικούς κόμβους, με ελλιπή σήμανση, με ελεύθερα τα ζώα των βοσκών και με σχεδόν δολοφονικές αμέλειες από κατασκευής του, εξακολουθεί να θεωρείτε για κάποιους υπέροχος- σωστός- υπεραρκετός και δεν χρειάζεται ούτε σέντσι για συντήρηση ή έστω επιδιόρθωση.
Το κομμάτι λοιπόν αυτό του δρόμου Καστέλι- Κολυμπάρι, που κατά τα φαινόμενα αλλά και τα λόγια των υπόλογων δεν ανήκει στον Β.Ο.Α. Κρήτης, αλλά στην όμορφη Χώρα των Μαλάουι, όχι μόνο δεν έχει αναβαθμιστεί τα τελευταία χρόνια, αλλά αντιθέτως βρίσκεται σε χειρότερη κατάσταση από πολλούς δεύτερης σημασίας οδούς.
Μαλάουι θυμίζει με την βλάστηση δεξιά και αριστερά, Μαλάουι θυμίζει χωρίς κανένα κόμβο, Μαλάουι θυμίζει με τις παράνομες προσβάσεις κάθε εκατό μέτρα.
Σε έρευνα της εφημερίδος «το Βήμα της Κυριακής» γίνεται αναφορά ότι από τα 70 επικίνδυνα σημεία των οδών ταχείας κυκλοφορίας στην Ελλάδα τα 31 βρίσκονται στον ΒΟΑΚ. Από αυτά τα 31 τα 5 στο δικό μας κομμάτι. Γεμίσαμε εικονοστάσια και δεν το καταλάβαμε.
Το 2001 η περιφέρεια έστειλε έγγραφο σε κάθε νομαρχία που ζητούσε το κλείσιμο των παράνομων διαβάσεων και προσβάσεων, αλλά όπως αποδείχτηκε ήταν ένα ακόμα πολιτικό πυροτέχνημα δίχως συνέχεια.
Τα χρήματα που έχουν δοθεί από το 2003 ως και σήμερα για τον ΒΟΑΚ ανέρχονται σε 219.939.000 Ε (80 Δις) και στον νομό από αυτά ήρθαν 33.187.941 Ε, (11,3 δις) τώρα πόσα ήλθαν στην γειτονιά μας ένας θεός μόνο ξέρει και κάτι λίγοι ειδήμονες της παραπληροφόρησης. Και για να μην ξεχνιόμαστε οι πιστώσεις αυτές δίνονται προκειμένου να υπάρχει η επιδιωκόμενη ασφάλεια (η οποία αν υπήρχε, τότε δεν θα χρειαζόταν και η διάθεση σχετικών πιστώσεων). Και επειδή στην γειτονία μας πιστώσεις δεν έρχονται, σημαίνει απλά ότι ο δρόμος μας ή είναι πολύ ασφαλής, ή δεν μας υπολογίζουν.
Πριν λίγες μέρες έγινε στην Χώρα μια σύσκεψη για να εξεταστούν τα έργα του Βόρειου άξονα που εκτελούνται και σχεδιάζονται, αγνοώ δυστυχώς αν υπήρχε εκπροσώπηση των δήμων μας στην σύσκεψη αυτή.
Στο τέλος της σύσκεψης ο αξιότιμος προϊστάμενος της ειδικής υπηρεσίας δημοσίων έργων της περιφέρειας Κρήτης είπε το εξής καταπληκτικό και μάλιστα χωρίς κανείς να τον διακόψει:
« Ο Βόρειος άξονας απαιτεί σημαντικά ποσά για να ολοκληρωθεί πλήρως από το ΚΟΛΥΜΠΑΡΙ ως την Σητεία». Το καταλάβατε το υπονοούμενο κύριοι ; Ούτε και αυτοί δεν μας λογαριάζουν για Κρήτη, πάλι μας έχουν στην απ’ όξω. Μετά ο κακός είμαι εγώ που σας μιλάω για την χώρα των ………..Μαλάουι.
Το θέμα είναι πόσο ακόμα θα μαζεύουμε νεκρούς από αυτόν τον καταραμένο δρόμο. Πόσο ακόμα θα κλαίμε για αθώους, πόσο θα κάνουμε υπομονή, πόσο θα ανεχόμαστε τα τερτίπια των βολεμένων μας ;
Σε αναλογία με όλο το υπόλοιπο τμήμα του άξονα, στο κομμάτι Κολυμπάρι- Καστέλι έχουν πέσει τα περισσότερα θύματα αυτού του υπέροχου κατά τα άλλα αυτοκινητόδρομου, που μάλιστα με υπουργική απόφαση έχει χαρακτηριστεί (κρατηθείτε) ΟΔΟΣ ΤΑΧΕΙΑΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ.
Αυτός λοιπόν ο δρόμος (Καστέλι-Κολυμπάρι) που ήταν κάποτε το όνειρο μας, η ελπίδα της ανάπτυξης μας, το κλειδί της φυγής από την απομόνωσης μας, σήμερα έχει γίνει ο εφιάλτης μας. Στενός με επικίνδυνες (ανάποδες) στροφές, συχνές κατολισθήσεις, με δεκαδυό φονικούς παράδρομους, χωρίς πραγματικούς κόμβους, με ελλιπή σήμανση, με ελεύθερα τα ζώα των βοσκών και με σχεδόν δολοφονικές αμέλειες από κατασκευής του, εξακολουθεί να θεωρείτε για κάποιους υπέροχος- σωστός- υπεραρκετός και δεν χρειάζεται ούτε σέντσι για συντήρηση ή έστω επιδιόρθωση.
Το κομμάτι λοιπόν αυτό του δρόμου Καστέλι- Κολυμπάρι, που κατά τα φαινόμενα αλλά και τα λόγια των υπόλογων δεν ανήκει στον Β.Ο.Α. Κρήτης, αλλά στην όμορφη Χώρα των Μαλάουι, όχι μόνο δεν έχει αναβαθμιστεί τα τελευταία χρόνια, αλλά αντιθέτως βρίσκεται σε χειρότερη κατάσταση από πολλούς δεύτερης σημασίας οδούς.
Μαλάουι θυμίζει με την βλάστηση δεξιά και αριστερά, Μαλάουι θυμίζει χωρίς κανένα κόμβο, Μαλάουι θυμίζει με τις παράνομες προσβάσεις κάθε εκατό μέτρα.
Σε έρευνα της εφημερίδος «το Βήμα της Κυριακής» γίνεται αναφορά ότι από τα 70 επικίνδυνα σημεία των οδών ταχείας κυκλοφορίας στην Ελλάδα τα 31 βρίσκονται στον ΒΟΑΚ. Από αυτά τα 31 τα 5 στο δικό μας κομμάτι. Γεμίσαμε εικονοστάσια και δεν το καταλάβαμε.
Το 2001 η περιφέρεια έστειλε έγγραφο σε κάθε νομαρχία που ζητούσε το κλείσιμο των παράνομων διαβάσεων και προσβάσεων, αλλά όπως αποδείχτηκε ήταν ένα ακόμα πολιτικό πυροτέχνημα δίχως συνέχεια.
Τα χρήματα που έχουν δοθεί από το 2003 ως και σήμερα για τον ΒΟΑΚ ανέρχονται σε 219.939.000 Ε (80 Δις) και στον νομό από αυτά ήρθαν 33.187.941 Ε, (11,3 δις) τώρα πόσα ήλθαν στην γειτονιά μας ένας θεός μόνο ξέρει και κάτι λίγοι ειδήμονες της παραπληροφόρησης. Και για να μην ξεχνιόμαστε οι πιστώσεις αυτές δίνονται προκειμένου να υπάρχει η επιδιωκόμενη ασφάλεια (η οποία αν υπήρχε, τότε δεν θα χρειαζόταν και η διάθεση σχετικών πιστώσεων). Και επειδή στην γειτονία μας πιστώσεις δεν έρχονται, σημαίνει απλά ότι ο δρόμος μας ή είναι πολύ ασφαλής, ή δεν μας υπολογίζουν.
Πριν λίγες μέρες έγινε στην Χώρα μια σύσκεψη για να εξεταστούν τα έργα του Βόρειου άξονα που εκτελούνται και σχεδιάζονται, αγνοώ δυστυχώς αν υπήρχε εκπροσώπηση των δήμων μας στην σύσκεψη αυτή.
Στο τέλος της σύσκεψης ο αξιότιμος προϊστάμενος της ειδικής υπηρεσίας δημοσίων έργων της περιφέρειας Κρήτης είπε το εξής καταπληκτικό και μάλιστα χωρίς κανείς να τον διακόψει:
« Ο Βόρειος άξονας απαιτεί σημαντικά ποσά για να ολοκληρωθεί πλήρως από το ΚΟΛΥΜΠΑΡΙ ως την Σητεία». Το καταλάβατε το υπονοούμενο κύριοι ; Ούτε και αυτοί δεν μας λογαριάζουν για Κρήτη, πάλι μας έχουν στην απ’ όξω. Μετά ο κακός είμαι εγώ που σας μιλάω για την χώρα των ………..Μαλάουι.
Το θέμα είναι πόσο ακόμα θα μαζεύουμε νεκρούς από αυτόν τον καταραμένο δρόμο. Πόσο ακόμα θα κλαίμε για αθώους, πόσο θα κάνουμε υπομονή, πόσο θα ανεχόμαστε τα τερτίπια των βολεμένων μας ;
Δευτέρα 1 Δεκεμβρίου 2008
ΠΟΛΥ ΛΑΔΙ - ΚΑΚΙΑ ΤΙΜΗ
Σε υψηλότερα επίπεδα, σε σχέση με προηγούμενες εκτιμήσεις, τοποθετεί τώρα το Διεθνές Συμβούλιο Ελαιόλαδου την παγκόσμια παραγωγή ελαιόλαδου κατά την τρέχουσα ελαιοκομική περίοδο 2008-09 που ξεκίνησε την 1η Νοεμβρίου.
Τα στοιχεία που δόθηκαν στην δημοσιότητα βρίσκουν την παραγωγή αυξημένη κατά 240.000 τόνους, σε σχέση με την παραγωγή της προηγούμενης ελαιοκομικής χρονιάς.
Η παραγωγή παγκοσμίως θα είναι αυξημένη κατά 9,1% φτάνοντας συνολικά στους 2.870.000 τόνους έναντι 2.630.000 τόνων. Οι τρεις βασικές ελαιοπαραγωγικές χώρες του κόσμου, προβλέπεται να έχουν παραγωγή, 1.110.000 τόνους η Ισπανία 560.000 τόνους η Ιταλία και 370.000 τόνους η Ελλάδα. Οι τρεις αυτές χώρες θα καλύψουν και το 71% της παγκόσμιας παραγωγής του προϊόντος.
Είναι χαρακτηριστικό ότι μετά την γνωστοποίηση των παραπάνω στοιχείων, οι τιμές του ελαιόλαδου στο ιδιότυπο χρηματιστήριο της πόλης Χάεν στην Ισπανία έπεσαν για πρώτη φορά κάτω από τα 2Ε το κιλό και συγκεκριμένα στα 1,96 Ε. Στην χώρα μας διατηρούνται ακόμα στα επίπεδα των 2,20 έως 2,50 Ε το κιλό. Τιμές που τελικά θα πρέπει να ευχόμαστε να διατηρηθούν μέχρι το τέλος της ελαιοκομικής περιόδου.
Τα στοιχεία που δόθηκαν στην δημοσιότητα βρίσκουν την παραγωγή αυξημένη κατά 240.000 τόνους, σε σχέση με την παραγωγή της προηγούμενης ελαιοκομικής χρονιάς.
Η παραγωγή παγκοσμίως θα είναι αυξημένη κατά 9,1% φτάνοντας συνολικά στους 2.870.000 τόνους έναντι 2.630.000 τόνων. Οι τρεις βασικές ελαιοπαραγωγικές χώρες του κόσμου, προβλέπεται να έχουν παραγωγή, 1.110.000 τόνους η Ισπανία 560.000 τόνους η Ιταλία και 370.000 τόνους η Ελλάδα. Οι τρεις αυτές χώρες θα καλύψουν και το 71% της παγκόσμιας παραγωγής του προϊόντος.
Είναι χαρακτηριστικό ότι μετά την γνωστοποίηση των παραπάνω στοιχείων, οι τιμές του ελαιόλαδου στο ιδιότυπο χρηματιστήριο της πόλης Χάεν στην Ισπανία έπεσαν για πρώτη φορά κάτω από τα 2Ε το κιλό και συγκεκριμένα στα 1,96 Ε. Στην χώρα μας διατηρούνται ακόμα στα επίπεδα των 2,20 έως 2,50 Ε το κιλό. Τιμές που τελικά θα πρέπει να ευχόμαστε να διατηρηθούν μέχρι το τέλος της ελαιοκομικής περιόδου.
Στα ερείπια της αρχαίας Ολύνθου…..*
«Ένας στρατηγός νικά στον πόλεμο όταν διαθέτει πλούσιο οπλοστάσιο ιδεών και γνωρίζει και τις ιδέες του αντιπάλου» έλεγε ο Σου Τζου ή προαπαιτούμενο της νίκης είναι η επικράτηση στο χώρο των ιδεών:
Αυτό που είναι απόλυτα αναγκαίο είναι να κατατεθούν ιδέες για εφαρμόσιμες πολιτικές που θα μας φέρουν ένα βήμα μπροστά μετά… την κρίση.
Κατ΄ αρχήν να παραδεχτούμε ότι είμαστε σε κρίση εδώ και δυο χρόνια και ότι η κρίση της χώρας είναι κατά κύριο λόγο εσωτερικής ευθύνης .
Δεν φταίει ούτε το πετρέλαιο ούτε η Leeman ούτε το ΔΝΤ ούτε κάποια εβραϊκή συνωμοσία.
Φταίει ο λαϊκισμός και αναξιοκρατία που ο τόπος έχει φαλκιδευτεί.
Φταίει η πολιτική κάστα που χρησιμοποίησε τα ταπεινότερα ένστικτα του λαού για να αναρριχάται, εκάστοτε..
Φταίει η μακαριότητα μας σαν λαός που περιμένουμε τα …θαύματα, γιατί έτσι μας έχουν μαστουρώσει, για να «ξεκολλήσουμε τον ήλιο από την λάσπη» ενώ ο ποιητής προτρέπει, «σπρώχτε με στήθος και με γόνα».
Αν είναι δυνατόν η επόμενη μέρα να βρει την χώρα στον ίδιο παρανομαστή, αλλοίμονο αν την κρίση την βιώσουμε μόνο ως τέτοια και δεν την δούμε και ως μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για να τα αλλάξουμε όλα με μια προϋπόθεση, να αλλάξουμε τους εαυτούς μας.
Να αλλάξουμε τους εαυτούς μας και τους απεγκλωβίσουμε από το μικρό το εφήμερο το εγωκεντρικό την φιλαυτία την μικροέπεια και την ελαφρότητα. Κράτος είναι όλοι οι πολίτες του καθημερινά σε όλα τα ζητήματα με λόγο με εξουσία με συνέπειες και καταλογισμούς. Το δημόσιο αγαθό το δημόσιο κτήμα η δημόσια υγεία και παιδεία είναι πεδία για να αποδεικνύουμε ότι το κράτος είναι κοινωνικοποιημένο και όχι δοβλέτι οικογενειών και σφετεριστών. Αν πετύχουμε να απεξαρτηθούμε από ενοχικά (μετεμφυλιοπολεμικά) σύνδρομα θα διαπιστώσουμε ότι υπερασπιζόμενοι το δημόσιο συμφέρον δεν στρεφόμαστε κατά, αλλά και υπέρ του αδικοπραγούντα. Αν δεχθούμε την υποχώρηση του ατομικού μας οφέλους προς το γενικότερο συμφέρον αυτό θα μας επιστραφεί ως αναγνώριση και ως κοινωνικό μέρισμα.
Τότε θα είμαστε σε θέση να απαιτήσουμε και να επιβάλουμε τις επιτέλους λύσεις τώρα πριν είναι μάταιο:
Γερμανικό εκλογικό σύστημα ως πάγιου και διαρκούς και ως μηχανισμού προσέλκυσης των καλλίτερων και όχι των καταλληλότερων αυτών που έχουν να δώσουν και όχι να πάρουν αυτών που γνωρίζουν και όχι αυτών που ξέρουν να περιπαίζουν περιφερόμενοι από μνημοσύνου εις πανήγυρη και από γάμους εις κοπή πιτών.
Κτηματολόγιο – περιουσιολόγιο γρήγορα και με συνοπτικές διαδικασίες εντός δυο ετών με ειδική νομοθεσία περιορισμού των απύθμενων και απίθανων δικαιωμάτων και αν προέκυψαν από ενέργειες νομότυπες. Πόσα χρόνια θα σέρνεται αυτή η κατάρα προς δόξα και ευφροσύνη ημέτερων και δικολάβων και πονηρών και ρασοφόρων και κλεπταπόδόχων και του άνομου χρήματος.
Φοροδιαφυγής και φοροκλοπής σύλληψη και απαλοιφή τους ως μέσου πλουτισμού και ευμάρειας. Από 1981 όταν ρωτούσαν τον Ανδρέα που θα βρει τα λεφτά για το πρόγραμμα του έλεγε «από την πάταξη της φοροδιαφυγής» και ακόμα την κυνηγούμε !!εν τω μεταξύ εξακοντίζοντας το δημόσιο χρέος στα όρια των 267 Δις € ή στα όρια της χρεοκοπίας. Σταθερό φορολογικό σύστημα και μηχανισμός ελέγχου ανεξάρτητος της διακυβέρνησης με οριζόντια και κάθετη ανάπτυξη.
Μελέτες και έργα που θα προκύπτουν από διαδικασίες δημοκρατικού προγραμματισμού και θα παράγονται με κάθε επιμέλεια και αυστηρότητα ως προς την ποιότητα και τα χρονοδιαγράμματα, καταργώντας τις διαδικασίες του επείγοντος που ωφελούν μόνο τον κλάδο των εργοληπτών.
Ασφαλιστικό σύστημα παιδεία και υγεία με ξεκάθαρους όρους με σύγχρονα προγράμματα σπουδών με ουσιαστική παιδεία μακριά από λαϊκισμούς και ανέξοδη αλληλεγγύη των μετριοτήτων και των χασομέρηδων των κομματικών κλιβάνων.
Επιχειρήσεις με παραγωγή και όχι μόνο με μεταπρατικό προσανατολισμό βοηθούμενες από τις παραπάνω σταθερές αξίες ώστε να επιβιώνουν στο διεθνή ανταγωνισμό αυτοδύναμα και όχι με τα δεκανίκια του προστατευτισμού.
Αγροτικός τομέας με ηγεσία και ηθικό, αφού η τεχνογνωσία υπάρχει και η επιστήμη μπορεί να κατευθύνει και τον ποτρακαλοπαραγωγό και τον καπνοπαραγωγό και τον ελαιοπαραγωγό μακριά από την ληστρική αγκαλιά των μεσαζόντων που καταλαμβάνοντας και πολιτικές θέσεις ενταφιάζουν το αγροτικό προϊόν. Νέου τύπου συνεταιρισμοί και άμεση ανάληψη της διαχείρισης των προϊόντων των αγροτών που τώρα λυμαίνονται οι μεταποιητές –μεσάζοντες (πχ τα εργοστάσια λαδιού σε μας).
Πολλά θα μπορούσε να αναφέρει κάποιος και όλα θα είναι το ίδιο επείγοντα και αναγκαία . Το θέμα δεν είναι η ατζέντα αυτή καθ’ εαυτή αλλά ο λόγος του επείγοντος:
Αν καθυστερήσουμε και άλλο να εκσυγχρονίσουμε τη χώρα με τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις που θα ξεβολεύουν θα ανατρέπουν αλλά θα επιταχύνουν το βηματισμό της σε πείσμα και των βολεμένων ιδεολογικών σχημάτων ήσσονος προσπάθειας, θα χάσουμε.
Και θα χάσουμε τους καλύτερους μας, τα νιάτα μας, τα παιδιά μας που δεν αρκούνται στην αιχμαλωσία και δεν δέχονται να εξαργυρώσουν τους αγώνες τους με τα ψιχία που τυχών θα έπεφταν από τις τράπεζες της κομματοκρατίας.
Είναι παντού τόσο φανερή η ιδιοτέλεια των «αγώνων» των «αγωνιστών της παράταξης» που θα μείνουν στο τέλος μόνοι τους να μετρούν εθνικές τραγωδίες αποδίδοντας τις σε συνωμοσίες και όχι στην ανικανότητα τους…
Γιάννης Φωτάκης
Αυτό που είναι απόλυτα αναγκαίο είναι να κατατεθούν ιδέες για εφαρμόσιμες πολιτικές που θα μας φέρουν ένα βήμα μπροστά μετά… την κρίση.
Κατ΄ αρχήν να παραδεχτούμε ότι είμαστε σε κρίση εδώ και δυο χρόνια και ότι η κρίση της χώρας είναι κατά κύριο λόγο εσωτερικής ευθύνης .
Δεν φταίει ούτε το πετρέλαιο ούτε η Leeman ούτε το ΔΝΤ ούτε κάποια εβραϊκή συνωμοσία.
Φταίει ο λαϊκισμός και αναξιοκρατία που ο τόπος έχει φαλκιδευτεί.
Φταίει η πολιτική κάστα που χρησιμοποίησε τα ταπεινότερα ένστικτα του λαού για να αναρριχάται, εκάστοτε..
Φταίει η μακαριότητα μας σαν λαός που περιμένουμε τα …θαύματα, γιατί έτσι μας έχουν μαστουρώσει, για να «ξεκολλήσουμε τον ήλιο από την λάσπη» ενώ ο ποιητής προτρέπει, «σπρώχτε με στήθος και με γόνα».
Αν είναι δυνατόν η επόμενη μέρα να βρει την χώρα στον ίδιο παρανομαστή, αλλοίμονο αν την κρίση την βιώσουμε μόνο ως τέτοια και δεν την δούμε και ως μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για να τα αλλάξουμε όλα με μια προϋπόθεση, να αλλάξουμε τους εαυτούς μας.
Να αλλάξουμε τους εαυτούς μας και τους απεγκλωβίσουμε από το μικρό το εφήμερο το εγωκεντρικό την φιλαυτία την μικροέπεια και την ελαφρότητα. Κράτος είναι όλοι οι πολίτες του καθημερινά σε όλα τα ζητήματα με λόγο με εξουσία με συνέπειες και καταλογισμούς. Το δημόσιο αγαθό το δημόσιο κτήμα η δημόσια υγεία και παιδεία είναι πεδία για να αποδεικνύουμε ότι το κράτος είναι κοινωνικοποιημένο και όχι δοβλέτι οικογενειών και σφετεριστών. Αν πετύχουμε να απεξαρτηθούμε από ενοχικά (μετεμφυλιοπολεμικά) σύνδρομα θα διαπιστώσουμε ότι υπερασπιζόμενοι το δημόσιο συμφέρον δεν στρεφόμαστε κατά, αλλά και υπέρ του αδικοπραγούντα. Αν δεχθούμε την υποχώρηση του ατομικού μας οφέλους προς το γενικότερο συμφέρον αυτό θα μας επιστραφεί ως αναγνώριση και ως κοινωνικό μέρισμα.
Τότε θα είμαστε σε θέση να απαιτήσουμε και να επιβάλουμε τις επιτέλους λύσεις τώρα πριν είναι μάταιο:
Γερμανικό εκλογικό σύστημα ως πάγιου και διαρκούς και ως μηχανισμού προσέλκυσης των καλλίτερων και όχι των καταλληλότερων αυτών που έχουν να δώσουν και όχι να πάρουν αυτών που γνωρίζουν και όχι αυτών που ξέρουν να περιπαίζουν περιφερόμενοι από μνημοσύνου εις πανήγυρη και από γάμους εις κοπή πιτών.
Κτηματολόγιο – περιουσιολόγιο γρήγορα και με συνοπτικές διαδικασίες εντός δυο ετών με ειδική νομοθεσία περιορισμού των απύθμενων και απίθανων δικαιωμάτων και αν προέκυψαν από ενέργειες νομότυπες. Πόσα χρόνια θα σέρνεται αυτή η κατάρα προς δόξα και ευφροσύνη ημέτερων και δικολάβων και πονηρών και ρασοφόρων και κλεπταπόδόχων και του άνομου χρήματος.
Φοροδιαφυγής και φοροκλοπής σύλληψη και απαλοιφή τους ως μέσου πλουτισμού και ευμάρειας. Από 1981 όταν ρωτούσαν τον Ανδρέα που θα βρει τα λεφτά για το πρόγραμμα του έλεγε «από την πάταξη της φοροδιαφυγής» και ακόμα την κυνηγούμε !!εν τω μεταξύ εξακοντίζοντας το δημόσιο χρέος στα όρια των 267 Δις € ή στα όρια της χρεοκοπίας. Σταθερό φορολογικό σύστημα και μηχανισμός ελέγχου ανεξάρτητος της διακυβέρνησης με οριζόντια και κάθετη ανάπτυξη.
Μελέτες και έργα που θα προκύπτουν από διαδικασίες δημοκρατικού προγραμματισμού και θα παράγονται με κάθε επιμέλεια και αυστηρότητα ως προς την ποιότητα και τα χρονοδιαγράμματα, καταργώντας τις διαδικασίες του επείγοντος που ωφελούν μόνο τον κλάδο των εργοληπτών.
Ασφαλιστικό σύστημα παιδεία και υγεία με ξεκάθαρους όρους με σύγχρονα προγράμματα σπουδών με ουσιαστική παιδεία μακριά από λαϊκισμούς και ανέξοδη αλληλεγγύη των μετριοτήτων και των χασομέρηδων των κομματικών κλιβάνων.
Επιχειρήσεις με παραγωγή και όχι μόνο με μεταπρατικό προσανατολισμό βοηθούμενες από τις παραπάνω σταθερές αξίες ώστε να επιβιώνουν στο διεθνή ανταγωνισμό αυτοδύναμα και όχι με τα δεκανίκια του προστατευτισμού.
Αγροτικός τομέας με ηγεσία και ηθικό, αφού η τεχνογνωσία υπάρχει και η επιστήμη μπορεί να κατευθύνει και τον ποτρακαλοπαραγωγό και τον καπνοπαραγωγό και τον ελαιοπαραγωγό μακριά από την ληστρική αγκαλιά των μεσαζόντων που καταλαμβάνοντας και πολιτικές θέσεις ενταφιάζουν το αγροτικό προϊόν. Νέου τύπου συνεταιρισμοί και άμεση ανάληψη της διαχείρισης των προϊόντων των αγροτών που τώρα λυμαίνονται οι μεταποιητές –μεσάζοντες (πχ τα εργοστάσια λαδιού σε μας).
Πολλά θα μπορούσε να αναφέρει κάποιος και όλα θα είναι το ίδιο επείγοντα και αναγκαία . Το θέμα δεν είναι η ατζέντα αυτή καθ’ εαυτή αλλά ο λόγος του επείγοντος:
Αν καθυστερήσουμε και άλλο να εκσυγχρονίσουμε τη χώρα με τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις που θα ξεβολεύουν θα ανατρέπουν αλλά θα επιταχύνουν το βηματισμό της σε πείσμα και των βολεμένων ιδεολογικών σχημάτων ήσσονος προσπάθειας, θα χάσουμε.
Και θα χάσουμε τους καλύτερους μας, τα νιάτα μας, τα παιδιά μας που δεν αρκούνται στην αιχμαλωσία και δεν δέχονται να εξαργυρώσουν τους αγώνες τους με τα ψιχία που τυχών θα έπεφταν από τις τράπεζες της κομματοκρατίας.
Είναι παντού τόσο φανερή η ιδιοτέλεια των «αγώνων» των «αγωνιστών της παράταξης» που θα μείνουν στο τέλος μόνοι τους να μετρούν εθνικές τραγωδίες αποδίδοντας τις σε συνωμοσίες και όχι στην ανικανότητα τους…
Γιάννης Φωτάκης
Κυριακή 30 Νοεμβρίου 2008
ΟΙ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΕΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΝΩΣΕΙΣ
Στο αρχείο έχουν καταλήξει οι περισσότερες από τις 18 δικογραφίες που είχαν σχηματιστεί για διάφορα θέματα των Ενώσεων Αγροτικών Συνεταιρισμών του Νομού Χανίων. Αυτό προκύπτει από την απάντηση του Υπουργού Δικαιοσύνης σε σχετική ερώτηση που είχε καταθέσει ο βουλευτής της Ν.Δ. Μανούσος Βολουδακης.
Όπως σημείωσε πάντως ο βουλευτής, επειδή η ιστορία αυτή προκαλεί εύλογα ερωτηματικά.
Υπενθυμίζεται πως με την ερώτησή του προς τον υπουργό Δικαιοσύνης ο Χανιώτης Βουλευτής ζητούσε να ενημερωθεί αναφορικά με το ποιες υποθέσεις των Ενώσεων Αγροτικών Συνεταιρισμών του Ν. Χανίων έφθασαν στην Δικαιοσύνη, ποιες εκδικάστηκαν και ποια είναι η εξέλιξή τους. Όπως δήλωσε ο κ.Βολουδάκης στην απάντηση του υπουργού «καταγράφονται 18 δικογραφίες που έχουν φθάσει στα δικαστήρια με τον ένα ή τον άλλο τρόπο σχετικά με τις ΕΑΣ των Χανίων. Από αυτές, οι 15 είτε έχουν τεθεί στο αρχείο, είτε έχει γίνει απαλλαγή με βούλευμα είτε έχουν αθωωθεί όσοι είχαν κατηγορηθεί. Οι άλλες τρεις είναι σε εκκρεμότητα. Με άλλα λόγια, 18 υποθέσεις, καμία καταδίκη…».
Επίσης στην απάντησή του ο υπουργός Σωτήρης Χατζηγάκης σημειώνει πως το Υπ.Δικαιοσύνης δεν μπορεί και δεν παρεμβαίνει στο έργο της δικαιοσύνης, κάτι με το οποίο προσυπογράφει και ο κ.Βολουδάκης τονίζοντας όμως ότι «η κοινή γνώμη έχει το δικαίωμα να ενημερώνεται για το ποιες είναι οι αποφάσεις και οι ενέργειες της δικαιοσύνης για τα ζητήματα που την αφορούν. Θα επανέλθω λοιπόν για να δούμε με ποια διαδικασία και ποιο σκεπτικό, οι 15 από τις 18 υποθέσεις είτε τέθηκαν στο αρχείο είτε τέθηκαν σε απαλλαγή…Θέλω να πιστεύω ότι όλα γίνονται κανονικά. Όμως επειδή η κοινή γνώμη στα Χανιά έχει ανησυχίες θεωρώ ότι έχει και το δικαίωμα να ενημερωθεί».
Αναλυτικότερα και σύμφωνα με την απάντηση του υπ.Δικαιοσύνης από τις 18 συνολικά δικογραφίες που σχηματίστηκαν για διάφορες υποθέσεις των ΕΑΣ Χανίων, Μάλεμε, Σφακίων, Κισάμου και Κολυμβαρίου οι 11 μπήκαν στο αρχείο με διάταξη του Εισαγγελέα, για τις τρεις με βούλευμα του συμβουλίου πλημμελειοδικών δεν αποδόθηκε κατηγορία, σε μια υπήρξε αθωωτική απόφαση και τρεις είναι σε εκκρεμότητα. ‘Όπως αναγράφεται στην απάντηση του Υπουργού από έξη δικογραφίες υποθέσεων της ΕΑΣ Χανίων, για τις τρεις δεν απεδόθει κατηγορία με βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών, ενώ τρεις τέθηκαν στο αρχείο με διάταξη του Εισαγγελέα. Για την ΕΑΣ Μάλεμε, δύο δικογραφίες τέθηκαν στο αρχείο.
Για την ΕΑΣ Σφακίων, μια δικογραφία τέθηκε στο αρχείο και μια εκκρεμεί καθώς είναι στη διαδικασία της προανάκρισης. Για την ΕΑΣ Κισσάμου τέσσερεις δικογραφίες τέθηκαν στο αρχείο και δύο ακόμη δικογραφίες εκκρεμούν ενώπιον του Ανακριτή. Τέλος για την ΕΑΣ Κολυμβαρίου, μια δικογραφία τέθηκε στο αρχείο και για μια άλλη εκδόθηκε αθωωτική απόφαση από το Μονομελές Πλημμελειοδικείο Χανίων.
Όπως σημείωσε πάντως ο βουλευτής, επειδή η ιστορία αυτή προκαλεί εύλογα ερωτηματικά.
Υπενθυμίζεται πως με την ερώτησή του προς τον υπουργό Δικαιοσύνης ο Χανιώτης Βουλευτής ζητούσε να ενημερωθεί αναφορικά με το ποιες υποθέσεις των Ενώσεων Αγροτικών Συνεταιρισμών του Ν. Χανίων έφθασαν στην Δικαιοσύνη, ποιες εκδικάστηκαν και ποια είναι η εξέλιξή τους. Όπως δήλωσε ο κ.Βολουδάκης στην απάντηση του υπουργού «καταγράφονται 18 δικογραφίες που έχουν φθάσει στα δικαστήρια με τον ένα ή τον άλλο τρόπο σχετικά με τις ΕΑΣ των Χανίων. Από αυτές, οι 15 είτε έχουν τεθεί στο αρχείο, είτε έχει γίνει απαλλαγή με βούλευμα είτε έχουν αθωωθεί όσοι είχαν κατηγορηθεί. Οι άλλες τρεις είναι σε εκκρεμότητα. Με άλλα λόγια, 18 υποθέσεις, καμία καταδίκη…».
Επίσης στην απάντησή του ο υπουργός Σωτήρης Χατζηγάκης σημειώνει πως το Υπ.Δικαιοσύνης δεν μπορεί και δεν παρεμβαίνει στο έργο της δικαιοσύνης, κάτι με το οποίο προσυπογράφει και ο κ.Βολουδάκης τονίζοντας όμως ότι «η κοινή γνώμη έχει το δικαίωμα να ενημερώνεται για το ποιες είναι οι αποφάσεις και οι ενέργειες της δικαιοσύνης για τα ζητήματα που την αφορούν. Θα επανέλθω λοιπόν για να δούμε με ποια διαδικασία και ποιο σκεπτικό, οι 15 από τις 18 υποθέσεις είτε τέθηκαν στο αρχείο είτε τέθηκαν σε απαλλαγή…Θέλω να πιστεύω ότι όλα γίνονται κανονικά. Όμως επειδή η κοινή γνώμη στα Χανιά έχει ανησυχίες θεωρώ ότι έχει και το δικαίωμα να ενημερωθεί».
Αναλυτικότερα και σύμφωνα με την απάντηση του υπ.Δικαιοσύνης από τις 18 συνολικά δικογραφίες που σχηματίστηκαν για διάφορες υποθέσεις των ΕΑΣ Χανίων, Μάλεμε, Σφακίων, Κισάμου και Κολυμβαρίου οι 11 μπήκαν στο αρχείο με διάταξη του Εισαγγελέα, για τις τρεις με βούλευμα του συμβουλίου πλημμελειοδικών δεν αποδόθηκε κατηγορία, σε μια υπήρξε αθωωτική απόφαση και τρεις είναι σε εκκρεμότητα. ‘Όπως αναγράφεται στην απάντηση του Υπουργού από έξη δικογραφίες υποθέσεων της ΕΑΣ Χανίων, για τις τρεις δεν απεδόθει κατηγορία με βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών, ενώ τρεις τέθηκαν στο αρχείο με διάταξη του Εισαγγελέα. Για την ΕΑΣ Μάλεμε, δύο δικογραφίες τέθηκαν στο αρχείο.
Για την ΕΑΣ Σφακίων, μια δικογραφία τέθηκε στο αρχείο και μια εκκρεμεί καθώς είναι στη διαδικασία της προανάκρισης. Για την ΕΑΣ Κισσάμου τέσσερεις δικογραφίες τέθηκαν στο αρχείο και δύο ακόμη δικογραφίες εκκρεμούν ενώπιον του Ανακριτή. Τέλος για την ΕΑΣ Κολυμβαρίου, μια δικογραφία τέθηκε στο αρχείο και για μια άλλη εκδόθηκε αθωωτική απόφαση από το Μονομελές Πλημμελειοδικείο Χανίων.
Σάββατο 29 Νοεμβρίου 2008
ΚΙΝΔΥΝΟΣ
Παρακολουθώ καθημερινά από τον ημερήσιο τύπο, το τεράστιο πρόβλημα της χώρας σχετικά με τους μετανάστες-λαθρομετανάστες, γιατί το δικό μας το ζω, όπως και όλοι που ζούμε σε αυτή την μεριά της Ελλάδος.
Πέρυσι κατηγορήθηκα από μια μερίδα ανθρώπων, κάτι κουλτουριάρηδες αριστεριστές που αλληλο-ψάχνονται να ρίξουν τις ευθύνες, σαν ρατσιστής. Φυσικά όπως εξελίχτηκε η κατάσταση, αποδείχτηκε ότι αυτοί που δεν αντιστάθηκαν στο παράλογο και έπαιξαν με τον ψευτοανθρωπισμό, ήταν κάποιοι βαλτοί αχυράνθρωποι που προσπαθούσαν να εκμεταλλευτούν τις καταστάσεις αποσκοπώντας μόνο…πολιτικά οφέλη. Και αυτοί ήταν που έριχναν και έριχναν λάδι στην φωτιά, αλλά στο τέλος ανέδειξαν μόνο τον δικό τους ρατσισμό .
Σήμερα το πρόβλημα πολλαπλασιάστηκε, σαν να μας τιμώρησαν που αντισταθήκαμε, και το αποτέλεσμα είναι –βλέπε πλατεία Ελευθερίου Βενιζέλου- να έχει χαθεί πια ο έλεγχος. Αυτό το βλέπουμε, το αντιλαμβανόμαστε, το ζούμε και όπως είναι λογικό αλλά και φυσικό αναρωτιόμαστε που μπορεί να φτάσει τελικά αυτή η κατάσταση; Που μπορεί να υπάρχει το τέλος σε αυτό τον εισερχόμενο αχταρμά των δήθεν οικονομικών αποίκων.
Δεν θα καταπιαστώ αν στην κοινωνία μας αυξάνεται η εγκληματικότητα με όλους αυτούς που το ποινικό μητρώο τους είναι επτασφράγιστο μυστικό. Δεν θα καταπιαστώ αν η θρησκεία μας πολιοανακατεύεται, ούτε κι αν ο πληθυσμός μας αλλοιώνεται, αυτά ανήκουν σε πολύ ακραίες περιπτώσεις. Όμως θα πιαστώ με ένα θέμα που σχεδόν κανένα δεν ενδιαφέρει και κανείς δεν δίνει ευθείες απαντήσεις, λες και δεν τους αφορά.
Πέρυσι κατηγορήθηκα από μια μερίδα ανθρώπων, κάτι κουλτουριάρηδες αριστεριστές που αλληλο-ψάχνονται να ρίξουν τις ευθύνες, σαν ρατσιστής. Φυσικά όπως εξελίχτηκε η κατάσταση, αποδείχτηκε ότι αυτοί που δεν αντιστάθηκαν στο παράλογο και έπαιξαν με τον ψευτοανθρωπισμό, ήταν κάποιοι βαλτοί αχυράνθρωποι που προσπαθούσαν να εκμεταλλευτούν τις καταστάσεις αποσκοπώντας μόνο…πολιτικά οφέλη. Και αυτοί ήταν που έριχναν και έριχναν λάδι στην φωτιά, αλλά στο τέλος ανέδειξαν μόνο τον δικό τους ρατσισμό .
Σήμερα το πρόβλημα πολλαπλασιάστηκε, σαν να μας τιμώρησαν που αντισταθήκαμε, και το αποτέλεσμα είναι –βλέπε πλατεία Ελευθερίου Βενιζέλου- να έχει χαθεί πια ο έλεγχος. Αυτό το βλέπουμε, το αντιλαμβανόμαστε, το ζούμε και όπως είναι λογικό αλλά και φυσικό αναρωτιόμαστε που μπορεί να φτάσει τελικά αυτή η κατάσταση; Που μπορεί να υπάρχει το τέλος σε αυτό τον εισερχόμενο αχταρμά των δήθεν οικονομικών αποίκων.
Δεν θα καταπιαστώ αν στην κοινωνία μας αυξάνεται η εγκληματικότητα με όλους αυτούς που το ποινικό μητρώο τους είναι επτασφράγιστο μυστικό. Δεν θα καταπιαστώ αν η θρησκεία μας πολιοανακατεύεται, ούτε κι αν ο πληθυσμός μας αλλοιώνεται, αυτά ανήκουν σε πολύ ακραίες περιπτώσεις. Όμως θα πιαστώ με ένα θέμα που σχεδόν κανένα δεν ενδιαφέρει και κανείς δεν δίνει ευθείες απαντήσεις, λες και δεν τους αφορά.
- Πως ζούνε όλοι αυτοί που στοιβάζονται σε υπόγεια, σε μισογκρεμισμένα, σε τρώγλες και σπηλιές, 20-20 σε δωμάτια 3Χ3 ; Ποια είναι η υγιεινή τους κατάσταση ; Πως αντιμετωπίζουν τις αρρώστιες τους; Είναι υγιείς; Ήρθαν εδώ υγιείς;
- Ζούνε εδώ, ζούνε δίπλα μας, ζούνε ανάμεσα μας, άρα πρέπει να μας αφορά !!!
Είμαστε λοιπόν σε φάση κινδύνου και αυτό το γνωρίζουν άπαντες, συσκέψεις επί συσκέψεων, υπόλογων και μη, υπεύθυνων και ανεύθυνων, για να βρουν βέβαια όχι την οριστική λύση, αλλά την προσωρινή, που κακά τα ψέματα δεν είναι άλλη, από το να τους βάλουμε σε ένα λεωφορείο και απου φύγει –φύγει από την γειτονία μας. Το που θα πάνε ολίγον μας πειράζει, μακριά από το σπίτι μας και πέρα βρέχει. Φυσικά αυτό μπορούν να κάνουν οι ντόπιοι υπόλογοι. Να τους διώξουν μακριά μας. Όμως η αλήθεια είναι ότι η πολιτεία τώρα που χρειάζεται κοιμάται, όπως κοιμάται και σε άλλα θέματα και φυσικά επικροτεί τις προσωρινές λύσεις, λες και έτσι λύνει το πρόβλημα. Το πρόβλημα βέβαια δεν λύνεται, είναι πολυσύνθετο, απλά προσωρινά ….μεταφέρεται, σήμερα εδώ, αύριο στο Λαύριο, μεθαύριο στην Αμαλιάδα, στο Άργος, γενικά κάπου μέσα στη Ελλάδα, δημιουργώντας ένα λαθρομεταναστευτικό καραβάνι που κάνει εσωτερικό κύκλο αυξανόμενο με γοργούς ρυθμούς ως προς τον πληθυσμό του, αλλά και ως προς τις απαιτήσεις του πια . Πέρυσι ήταν 300, σήμερα είναι 800, αύριο 1500. Χθες λούφαζαν κρυπτόμενοι, σήμερα θέλουν χαρτιά, αύριο θα μας κλονίσουν συθέμελα εκμεταλλευόμενοι την ανέχεια μας.
Το ξαναγράφω για μια ακόμα φορά ότι ουδείς είναι ρατσιστής σε αυτή την πόλη και αυτό φαίνεται καθημερινά, που παρόλο τον τεράστιο αριθμό λαθρομεταναστών, ουδείς έχει πειραχτεί, ουδείς έχει περιφρονηθεί. Ακόμα και η εκκλησία που τόσο είχε κατηγορηθεί πέρυσι είναι δίπλα τους όσο και όποτε μπορεί. Τα σχολεία, τα μαγαζιά αλλά και πολλές νοικοκυρές τους βοηθούν παρόλο τον φόβο που κατέχει ανθρώπους μιας κάποιας ηλικίας.
Όμως αυτοί που τους φέρνουν εδώ, αυτοί οι γνωστοί άγνωστοι που ξεκρύβονται μόνο για δηλώσεις στις τηλεοράσεις, αυτοί που τους γράφουν τα κείμενα και τους καθοδηγούν τι να λένε, ας τους μιλήσουν και λίγο για την υγιεινή και την καθαριότητα, ας τους μιλήσουν για την γενική καθαριότητα της πόλης που ζούνε, ας τους πούνε ότι η πρόσκαιρη κλεψιά δεν θα τους ξεπεινάσει, ας τους συμβουλέψουν ανθρώπινα. Γενικά αφού θέλουν να τους στέλνουν εδώ ας τους κάνουν ανθρώπους.
Έβλεπα τις προάλλες σε ντόπιο κανάλι κάποιο πολιτικάντη που με μένος υπερασπιζόταν τις καταστάσεις και σαν λαοπλάνος σύγκρινε το μεταναστευτικό κύμα της Ελλάδος προς την Αμερική (περίοδο 1890-1917) με την τωρινή κατάσταση της χώρας μας. Ήμαρτον, όμως παρόλα αυτά κάποιοι τον άκουγαν, κανονικά θα έπρεπε να τον πετάξουν έξω από την πόρτα με τις κλωτσιές.
Έκανε τους λαθρομετανάστες, οικονομικούς μετανάστες, έκανε τους νόμιμα μέσω διακρατικών συμφωνιών εργαζόμενους, ίσους με τους παράνομα εισερχόμενους, τους χωρίς χαρτιά και χωρίς πατρίδα. Χωρίς πατρίδα γιατί αν τους πιάσουν μα μην ξέρουν που να τους απελάσουν!
Σαν Έλληνας και δει παντρεμένος με αλλοδαπή είμαι υπέρ της νομιμοποίησης όλων των μεταναστών με την αποδοχή κάθε δημοσίου εγγράφου που αποδεικνύει την νόμιμη παρουσία τους στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια και αυτό είναι μια λογική που ακολουθούν και πολλοί άλλοι. Το θέμα όμως που μας καίει περισσότερο είναι τι θα γίνουν αυτοί που δεν έχουν χαρτιά και αυτοί είναι πάνω από το 80% των μεταναστών, είναι σχεδόν όλοι αυτοί που βλέπουμε καταχείμωνο με κοντομάνικα και κοντά σορτσάκια στην γνωστή πλατεία μας, είναι όλοι αυτοί που δεν ενδιαφέρονται να δουλέψουν, που δεν ενδιαφέρονται να νοικιάσουν.
Δεν χρειαζόμαστε λοιπόν μια ακραία πολιτική, της μεταφοράς, αλλά απλά μια πιο ανθρώπινη ζωή και γι αυτούς αλλά και για μας.
Είμαστε λοιπόν σε φάση κινδύνου και αυτό το γνωρίζουν άπαντες, συσκέψεις επί συσκέψεων, υπόλογων και μη, υπεύθυνων και ανεύθυνων, για να βρουν βέβαια όχι την οριστική λύση, αλλά την προσωρινή, που κακά τα ψέματα δεν είναι άλλη, από το να τους βάλουμε σε ένα λεωφορείο και απου φύγει –φύγει από την γειτονία μας. Το που θα πάνε ολίγον μας πειράζει, μακριά από το σπίτι μας και πέρα βρέχει. Φυσικά αυτό μπορούν να κάνουν οι ντόπιοι υπόλογοι. Να τους διώξουν μακριά μας. Όμως η αλήθεια είναι ότι η πολιτεία τώρα που χρειάζεται κοιμάται, όπως κοιμάται και σε άλλα θέματα και φυσικά επικροτεί τις προσωρινές λύσεις, λες και έτσι λύνει το πρόβλημα. Το πρόβλημα βέβαια δεν λύνεται, είναι πολυσύνθετο, απλά προσωρινά ….μεταφέρεται, σήμερα εδώ, αύριο στο Λαύριο, μεθαύριο στην Αμαλιάδα, στο Άργος, γενικά κάπου μέσα στη Ελλάδα, δημιουργώντας ένα λαθρομεταναστευτικό καραβάνι που κάνει εσωτερικό κύκλο αυξανόμενο με γοργούς ρυθμούς ως προς τον πληθυσμό του, αλλά και ως προς τις απαιτήσεις του πια . Πέρυσι ήταν 300, σήμερα είναι 800, αύριο 1500. Χθες λούφαζαν κρυπτόμενοι, σήμερα θέλουν χαρτιά, αύριο θα μας κλονίσουν συθέμελα εκμεταλλευόμενοι την ανέχεια μας.
Το ξαναγράφω για μια ακόμα φορά ότι ουδείς είναι ρατσιστής σε αυτή την πόλη και αυτό φαίνεται καθημερινά, που παρόλο τον τεράστιο αριθμό λαθρομεταναστών, ουδείς έχει πειραχτεί, ουδείς έχει περιφρονηθεί. Ακόμα και η εκκλησία που τόσο είχε κατηγορηθεί πέρυσι είναι δίπλα τους όσο και όποτε μπορεί. Τα σχολεία, τα μαγαζιά αλλά και πολλές νοικοκυρές τους βοηθούν παρόλο τον φόβο που κατέχει ανθρώπους μιας κάποιας ηλικίας.
Όμως αυτοί που τους φέρνουν εδώ, αυτοί οι γνωστοί άγνωστοι που ξεκρύβονται μόνο για δηλώσεις στις τηλεοράσεις, αυτοί που τους γράφουν τα κείμενα και τους καθοδηγούν τι να λένε, ας τους μιλήσουν και λίγο για την υγιεινή και την καθαριότητα, ας τους μιλήσουν για την γενική καθαριότητα της πόλης που ζούνε, ας τους πούνε ότι η πρόσκαιρη κλεψιά δεν θα τους ξεπεινάσει, ας τους συμβουλέψουν ανθρώπινα. Γενικά αφού θέλουν να τους στέλνουν εδώ ας τους κάνουν ανθρώπους.
Έβλεπα τις προάλλες σε ντόπιο κανάλι κάποιο πολιτικάντη που με μένος υπερασπιζόταν τις καταστάσεις και σαν λαοπλάνος σύγκρινε το μεταναστευτικό κύμα της Ελλάδος προς την Αμερική (περίοδο 1890-1917) με την τωρινή κατάσταση της χώρας μας. Ήμαρτον, όμως παρόλα αυτά κάποιοι τον άκουγαν, κανονικά θα έπρεπε να τον πετάξουν έξω από την πόρτα με τις κλωτσιές.
Έκανε τους λαθρομετανάστες, οικονομικούς μετανάστες, έκανε τους νόμιμα μέσω διακρατικών συμφωνιών εργαζόμενους, ίσους με τους παράνομα εισερχόμενους, τους χωρίς χαρτιά και χωρίς πατρίδα. Χωρίς πατρίδα γιατί αν τους πιάσουν μα μην ξέρουν που να τους απελάσουν!
Σαν Έλληνας και δει παντρεμένος με αλλοδαπή είμαι υπέρ της νομιμοποίησης όλων των μεταναστών με την αποδοχή κάθε δημοσίου εγγράφου που αποδεικνύει την νόμιμη παρουσία τους στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια και αυτό είναι μια λογική που ακολουθούν και πολλοί άλλοι. Το θέμα όμως που μας καίει περισσότερο είναι τι θα γίνουν αυτοί που δεν έχουν χαρτιά και αυτοί είναι πάνω από το 80% των μεταναστών, είναι σχεδόν όλοι αυτοί που βλέπουμε καταχείμωνο με κοντομάνικα και κοντά σορτσάκια στην γνωστή πλατεία μας, είναι όλοι αυτοί που δεν ενδιαφέρονται να δουλέψουν, που δεν ενδιαφέρονται να νοικιάσουν.
Δεν χρειαζόμαστε λοιπόν μια ακραία πολιτική, της μεταφοράς, αλλά απλά μια πιο ανθρώπινη ζωή και γι αυτούς αλλά και για μας.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)