ΤΙ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ ΣΤΙΣ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΜΕΝΕΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΜΑΣ!!

 Διχάζουν οι ρυθμίσεις για περιοχές Natura

Επιστημονικοί φορείς, περιβαλλοντικές οργανώσεις και πολίτες ζητούν την απόσυρση του νομοσχεδίου του υπ. Περιβάλλοντος

Γράφει στην Καθημερινή ο Γιώργος Λιάλιος

 Το σχέδιο νόμου που έθεσε σε δημόσια διαβούλευση το υπουργείο Περιβάλλοντος ξεσήκωσε μέσα σε ελάχιστες ημέρες επιστημονικούς φορείς, περιβαλλοντικές οργανώσεις και πολίτες. Από τα 850 σχόλια που κατατέθηκαν στην ολιγοήμερη διαβούλευση, σχεδόν το σύνολο είναι αρνητικά, ζητώντας την απόσυρσή του.
Τη μεγαλύτερη κριτική συγκεντρώνουν οι διατάξεις που αφορούν το τι επιτρέπεται στις προστατευόμενες περιοχές. «Το υφιστάμενο πλαίσιο για τις επιτρεπόμενες χρήσεις στις προστατευόμενες περιοχές είναι ιδιαίτερα περιοριστικό για τις πραγματικές ανάγκες τής εκάστοτε περιοχής και την αποτελεσματική προστασία του εκάστοτε προστατευτέου αντικειμένου», αναφέρει η αιτιολογική έκθεση του σχεδίου νόμου. Ωστόσο, οι περιοχές Natura στη χώρα μας δεν έπασχαν ποτέ από υπερβολική προστασία, όπως αποδεικνύει η καταδίκη της Ελλάδας από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο επειδή η χώρα μας δεν έχει θέσει στόχους και δεν έχει εφαρμόσει μέτρα διαχείρισης. Πρόσφατα στο ιστορικό της χώρας προστέθηκε και μια νέα παραπομπή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, για τη μη ορθή μεταφορά της οδηγίας για την εκτίμηση των επιπτώσεων έργων σε προστατευόμενες περιοχές και, σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, σύντομα ακολουθεί νέα.
Το προτεινόμενο νομοθέτημα επιτρέπει τη διάνοιξη δρόμων και την κατασκευή δικτύων μεταφοράς ενέργειας ακόμα και στους πυρήνες των περιοχών Natura, σημαντικές ανθρωπογενείς παρεμβάσεις εντός ευαίσθητων οικοσυστημάτων. Επίσης επιτρέπει τουριστικές εγκαταστάσεις και διευκολύνει τη χωροθέτηση ΑΠΕ στις ζώνες προστασίας της φύσης (το κομμάτι γύρω από τον πυρήνα μιας περιοχής Natura), ακόμα και υπόγειες εξορυκτικές δραστηριότητες. Στη δε ζώνη διατήρησης οικοτόπων, ουσιαστικά καταργεί το μεγαλύτερο μέρος των υφιστάμενων περιορισμών, ως αυτές να μην αποτελούν σημαντικό κομμάτι ενός οικοσυστήματος.
Τη μεγαλύτερη κριτική συγκεντρώνουν οι διατάξεις που αφορούν το τι επιτρέπεται στις προστατευόμενες περιοχές.
Η επιδείνωση του καθεστώτος προστασίας των περιοχών Natura 2000 συμπληρώνεται από διατάξεις για τις ειδικές περιβαλλοντικές μελέτες (τις μελέτες που υποτίθεται πως θα καθορίσουν, όπως ζητάει η Ε.Ε., στόχους και μέτρα διαχείρισης των πολύτιμων περιβαλλοντικά περιοχών). Ετσι, από το αντικείμενό τους εξαιρούνται δυνητικά οι περιοχές γύρω από οικισμούς, εκεί όπου το υπουργείο αναφέρει ότι υπάρχουν «ορισμένοι πολεοδομικοί σχεδιασμοί». Ωστόσο, αυτό ενέχει τον κίνδυνο είτε να νομιμοποιηθούν υφιστάμενες παρανομίες είτε να υλοποιηθούν διάφορα σχέδια που προσέκρουαν έως σήμερα στη νομοθεσία. Πράγματα, δηλαδή, που εκτιμάται ότι δεν θα εγκρίνονταν από το Συμβούλιο της Επικρατείας.
Επιπλέον, η διαρκής τροποποίηση της νομοθεσίας που αφορά την εκπόνηση των ειδικών περιβαλλοντικών μελετών θα καθυστερήσει ακόμα περισσότερο την ολοκλήρωσή τους. Σημειώνεται πως πρόκειται για μελέτες που ανατέθηκαν με τεράστιες εκπτώσεις και, σύμφωνα με πηγές του υπουργείου, αρκετές από αυτές δεν είναι στο απαιτούμενο επίπεδο.
Παράλληλα, το υπουργείο Περιβάλλοντος συνεχίζει να τροποποιεί τη νομοθεσία για τις μελέτες περιβαλλοντικών επιπτώσεων. Στο όνομα της επιτάχυνσης και της απλοποίησης, καμία από τις ηγεσίες του υπουργείου την τελευταία δεκαετία (μετά τη θέσπιση του ν. 4014/2011) δεν φρόντισε να ενισχύσει την αρμόδια υπηρεσία (ΔΙΠΑ) με προσωπικό. Αντιθέτως, μειώνονται συνεχώς τα διαστήματα και τα στάδια ελέγχου, η συμμετοχή του κοινού περιορίζεται στα απολύτως τυπικά και ανατίθεται σε ιδιώτες ο έλεγχος των μελετών ιδιωτών. Στην κατεύθυνση αυτή κινείται και το εν λόγω σχέδιο νόμου.

ΝΑ ΤΑ ΠΟΥΜΕ;

  Της Μαρίας Καλλέργη
Αυτή η φράση που ακούω χρόνια κάθε τέτοιες μέρες, μου ξυπνά περίεργες αναμνήσεις που ξεπηδούν αυθόρμητα από μια άλλη ζωή.
Εκείνη που δεν υπάρχει πια καθώς ο χρόνος πήρε τους ανθρώπους και θόλωσε τα όνειρα αλλά ευτυχώς άφησε ολοζώντανες τις αναμνήσεις.
Όταν κι εμείς παιδιά βγαίναμε στους δρόμους παρά το γεγονός ότι οι γονείς μας μάς πρότειναν να μας δώσουν περισσότερα χρήματα απ' ό,τι θα βγάζαμε από τα κάλαντα. Εμείς ποτέ δεν δεχόμασταν. Θέλαμε να τα πούμε. Είναι βλέπετε μαγεία να χτυπάς μία πόρτα, να τραγουδάς, να ευχαριστιέσαι και να παίρνεις και χρήματα.
Καμία φορά στα χωριά, οι γριές γυναίκες δεν είχαν χρήματα. Έδιναν λοιπόν κεράσματα, λάδι ή αυγά. Ο μπακάλης του χωριού, στα κάλαντα διανυκτέρευε, για να αγοράζει το λάδι και τα αυγά από τους καλαντάδες.
Περίεργες εποχές. Τώρα δεν γίνονται τέτοια πράγματα.
Όμως εκείνη η εποχή είχε μία μαγεία. Όταν έπεφτε το σούρουπο στο χωριό και τα παιδιά παρέες-παρέες γύριζαν σαν τα φαντασματάκια μέσα στη νύχτα, επικρατούσε μία άλλη ατμόσφαιρα. Ήταν λίγο παιδιά και λίγο καλικάντζαροι, αφού οι μισές παρέες την έστηναν στις γωνιές στις άλλες μισές για να τις τρομάξουν. Ήταν και τα πρώτα παιδιάστικα ειδύλλια.
Μπορεί να μην ήταν τελικά αυτό το νόημα των Χριστουγέννων, αλλά τα κάλαντα ήταν η χαρά των Χριστουγέννων. Και θα είναι για όσο υπάρχουν παιδιά.

ΜΑΣ ΑΓΓΙΖΕΙ Ή ΜΠΑ;

Είναι προφανώς εύλογο, να συμβαίνει αυτό – όταν ο κάθε επιχειρηματίας και καταστηματάρχης έχει συγκεκριμένες προδιαγραφές εκ του νόμου, για την τοποθέτηση της πινακίδας με την επωνυμία του, έξω από το κατάστημά του, υποχρεούμενος να τις τηρήσει, άλλως έχει σοβαρές κυρώσεις και φυσικά να πληρώνει τα Δημοτικά Τέλη που του αναλογούν..
Να ξεφυτρώνουν λοιπόν, Διαφημιστικές Πινακίδες στην περιοχή του – χωρίς να τηρείται η νόμιμη διαδικασία και χωρίς να εισπράττονται Δημοτικά Τέλη είναι εξόφθαλμη κοροϊδία από κάθε Δήμαρχο και Δημοτική Αρχή, απέναντι στην τοπική αγορά και ζημιογόνα στην επιχειρηματικότητα του Δήμου!
Δεν επιτρέπεται να υπάρχουν δύο μέτρα και δύο σταθμά, ιδιαίτερα στις τοπικές κοινωνίες – που όλοι λίγο πολύ γνωρίζονται μεταξύ των!
Όταν δε χρησιμοποιούνται διαδικασίες, FasTrak – Συνοπτικές Διαδικασίες, παραβλέποντας ή αγνοώντας την νόμιμη διαδικασία – όπως έχουμε στις περισσότερες των περιπτώσεων – κάτι άλλο συμβαίνει που θα πρέπει να απαντηθεί από τον κάθε Δήμαρχο.
Ξέρω που μπορεί να πηγαίνει το μυαλό του κάθε αναγνώστη.. δεν τον αδικώ καθόλου..
Αλλά σε κάθε περίπτωση,  θα έλεγα, ότι ούτε δικαίωμα του κάθε Δημάρχου και Δημοτική Αρχής είναι, ούτε ο ρόλος τους είναι αυτός !
Ποιος Δηλαδή ?
Να λειτουργούν Αυθαίρετα !!!
Ο ρόλος τους είναι ακριβώς ο αντίθετος.
Η εφαρμογή του Νόμου και η δίκαιη αντιμετώπιση των Δημοτών τους.
Όπως έχω πει και άλλη φορά, σε άλλη περίπτωση αυθαιρεσίας, ο Δήμος δεν είναι "τσιφλίκι" κανενός Δημάρχου και καμίας Δημοτικής Αρχής !
Εξελέγησαν για να διαχειρίζονται και να εφαρμόζουν τον Νόμο υπέρ των συμφερόντων του κάθε Δημότη και Δημότισσας και όχι να λαμβάνουν αποφάσεις που σε κάθε περίπτωση, τουλάχιστον δεν είναι σύννομες !!!
Φαίνεται να έχουν τοποθετηθεί παράνομα διαφημιστικές πινακίδες – οι οποίες σήμερα βρίσκονται ακόμη τοποθετημένες σε περίπου 15 (+ –) δήμους – δηλαδή φαίνεται να μην έχουν τηρηθεί οι απαιτούμενες από τον νόμο διαδικασίες, από τις προηγούμενες Δημοτικές Αρχές (ανεξαρτήτως εάν σε κάποιες περιπτώσεις είναι ίδιος ο Δήμαρχος) και πολλοί εκ των Δημάρχων, σε συνεργασία με τους Γενικούς Γραμματείς των Δήμων – αποφασίζουν την αποξήλωση και απομάκρυνσή τους, καθώς και την επιβολή ανάλογων προστίμων ή την είσπραξη των Δημοτικών Τελών – που δεν αποδόθηκαν καθ’ όλο το προηγούμενο διάστημα.
Φαίνεται όμως, να υπάρχουν μερικοί Δήμαρχοι – οι οποίοι κωφεύουν.. ή βρίσκονται σε αμηχανία..
Σαν να λένε, τι θες και ασχολείσαι καημένε τώρα?
Έχω να τους πω, ότι άμεσα σε επόμενα άρθρα μου, θα αρχίσω την αναφορά ονομάτων Δημάρχων και αντιστοίχων Δήμων – όταν πλέον έχουν ενημερωθεί από τον Σεπτέμβριο – Οκτώβριο του 2019 (πλέον των δύο μηνών) και μένουν άπραγοι!!!
Να μας ενημερώσουν με τα στοιχεία που έχουν και τις διαδικασίες που έκαναν και εάν όχι, πως διατηρούν, με την ανοχή τους πλέον, την ύπαρξη παρανόμων διαφημιστικών Πινακίδων στα όρια του Δήμου τους ? 
Κλίνοντας, αξίζει να συμπληρώσω δε, ότι ως προς τον χρόνο της διαδικασίας αφαίρεσης και απομάκρυνσης των παράνομων διαφημιστικών πινακίδων – δεν τίθεται θέμα «γραφειοκρατίας» από την στιγμή που δεν εμπλέκονται άλλες υπηρεσίες και αρκεί η απόφαση του Δημάρχου και μόνο – όταν διαπιστώνεται η μη τήρηση της νομιμότητας τους για την τοποθέτηση τους.
Αντιθέτως – όπως ανέφερα πάρα πάνω, για την τοποθέτηση των διαφημιστικών πινακίδων – τοποθετήθηκαν με Συνοπτικές Διαδικασίες (FasTrak) – ενώ χρειάζεται μια ολόκληρη διαδικασία, πέραν της θελήσεως του Δημάρχου και αποφάσεως του Δημοτικού Συμβουλίου, η οποία και χρονοβόρος είναι και αβέβαιη είναι – ως προς το αποτέλεσμα της νομιμότητας !!  
Αντώνης Λουκόπουλος

ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ Ή ΑΡΧΙΛΟΧΙΑΣ;

Επιστολή "INKA KRITIS"

«Βγάλτε τα γυαλιά σας. Κοιτάξτε ψηλά στην κάμερα. Στρίψτε το κεφάλι αριστερά»
Πράγματα που δεν περιμέναμε από την Εθνική τράπεζα, την μεγάλη μας φίλη, με πρόεδρο τον κο Αράπογλου, προερχόμενο από το citi corp πρώην διοικητή και της Ιονικής. Ας ελπίσουμε μη χειρότερα.
Τον υποχρέωσαν οι παράγοντες για να κάμουν μια δουλειά με πολλά λεφτά και ανάλογες προμήθειες για τους εισηγητές;
Δεν έχει ματαγίνει, να σου φωνάζει μια μηχανή κλεισμένος σε ένα κλουβί 40 πόντους ανάμεσα 2 τζαμόπορτες,
«Βγάλτε τα γυαλιά σας. Κοιτάξτε ψηλά στην κάμερα. Στρίψτε το κεφάλι αριστερά κοιτάξτε ακριβώς με τα μάτια σας στο κόκκινο φως», σαν να είμαι στρατιώτης η κρατούμενος του Κορυδαλλού, μα γιατί με διατάζει
Σε ποιόν Μιλάει που του πάω και τα λεφτά μου;
Τι αγριότητα είναι αυτή που ενσπείρετε στον πληθυσμό της χώρας κύριοι Διοίκηση της Εθνικής Τράπεζας, ανεβάζοντας τον πήχη της δήθεν επικινδυνότητας χώρας, Δεν υποβάλλατε καν αίτηση έγκρισης. Θέλουμε λοιπόν και εμείς, να δηλώσουμε την αμέτρητη αγανάχτηση μας απέναντι στην άγρια ζούγκλα που επέβαλλαν οι τράπεζες, στην Ελλάδα και να σας πούμε έξω από τα δόντια, πως πρέπει να γνωστοποιήσετε στην πελατεία σας, στους Έλληνες καταναλωτές, τις αιτίες που σας δημιουργούν την αίσθηση ανασφάλειας κύριοι της Εθνικής Τράπεζας.
Τα ονόματα εκείνων που σας πιέζουν να αγοράσετε και να πουλήσετε τρομοκρατία στον Ελληνικό Πληθυσμό.
Ύστερα, έχουμε να σας θυμίσουμε αυτό που είχε πει ο αείμνηστος Χάρης Κουρής πριν 10 χρόνια, "Δημιουργούμε τον καρκίνο, για να πουλάμε φάρμακα μετά και να τα παίρνουμε από τις κυβερνήσεις και τα ασφαλιστικά ταμεία. Δημιουργούμε την τρομοκρατία με πραγματικά και σχεδιασμένα προγραμματισμένα γεγονότα, για να επενδύσουμε μετά και μακροπρόθεσμα στην τρομοκρατία για να βγάζουμε λεφτά. Και με τους δύο τρόπους κλέβετε και τις κυβερνήσεις και τους πολίτες.
Σε καμία περίπτωση το ΙΝΚΑ δεν δένεται τον αβάσιμο και αδικαιολόγητο εκβιασμό και την απογύμνωση της προσωπικότητας κανενός ανθρώπου και του καταναλωτή πελάτη της Εθνικής Τράπεζας.
Εάν η Εθνική Τράπεζα δεν αποσύρει αυτό τον επαίσχυντο μηχανισμό συνιστούμε σε όλους τους Έλληνες να φύγουν και να πάνε στις μικρές που δεν έχουν τέτοια εκεί έχουμε βρει και περισσότερη φιλικότητα και καθόλου ουρές. Αυτό να κάμετε - ΜΠΟΡΕΙΤΕ.

Η ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΣΤΗΝ ΚΡΗΤΗ

Κατά κανόνα μια δημοσκόπηση που βεβαίως πραγματοποιείται με δειγματοληψία κατά την οποία το δείγμα πρέπει να περιέχει τις χαρακτηριστικές ιδιότητες του πληθυσμού ως μικρότερο είδωλο αυτού, καταγράφει τις τάσεις που αναπτύσσονται και τις απόψεις του κοινού κατά το χρονικό διάστημα της διεξαγωγής της.
Στην προκειμένη περίπτωση η άποψη των πολιτών για την εγκληματικότητα και τη θυματοποίηση στην Κρήτη καταγράφεται ύστερα από τα γεγονότα του Δεκεμβρίου και άλλες μορφές καθημερινής βίας του τελευταίου διαστήματος. Οι πολίτες δέχονται επιθέσεις από παντού, η απειλή της ανεργίας και οι απολύσεις, η απώλεια εισοδήματος και οι απελπισμένοι μετανάστες απειλούν να γίνουν πρόβλημα υψίστης σημασίας για την ελληνική κοινωνία σύμφωνα με τους ειδικούς.
Η εμφάνιση χαρακτηριστικών ιδιαιτεροτήτων του Κρητικού λαού, η οικονομική ανασφάλεια, σε συνδυασμό με τις αιματηρές ληστείες και τα τρομοκρατικά χτυπήματα, δημιουργούν ένα εκρηκτικό μείγμα. Σύμφωνα με την Παγκρήτια δημοσκόπηση που διενεργήθηκε υπό την εποπτεία του καθηγητή Κων/νου Ζοπουνίδη, διευθυντή των εργαστηρίων Ανάλυσης Δεδομένων και Πρόβλεψης και Συστημάτων Χρηματοοικονομικής Διοίκησης του Πολυτεχνείου Κρήτης, του διδάκτορα Μιχάλη Νικολαράκη και του υποψηφίου διδάκτορα στην Ανάλυση Δεδομένων Γ.I. Ματαλλιωτάκη.
Όπως χαρακτηριστικά σημειώνεται από την ανάλυση των δεδομένων η γνώμη των πολιτών για την εγκληματικότητα στην Ελλάδα προκαλεί έντονο προβληματισμό και ανησυχία αφού ένα συντριπτικό ποσοστό της τάξεως του 89,0% δηλώνει ότι το θέμα της εγκληματικότητας στην Ελλάδα χειροτέρευσε κατά τον τελευταίο χρόνο, 8,2% παρέμεινε ίδια και μόλις ένα ελάχιστο ποσοστό 1,6% του δείγματος δήλωσε πως καλυτέρευσε.
Σαφώς επηρεασμένη από τη σημερινή κατάσταση φαίνεται να είναι και η κοινή γνώμη των κατοίκων της Κρήτης, οι οποίοι υποστηρίζουν σε ποσοστό 25,8%, ότι η εγκληματικότητα στην Κρήτη είναι πολύ αυξημένη σε σχέση με άλλες περιοχές. Το 29,9% του πληθυσμού υποστηρίζει πως η είναι λίγο αυξημένη και το 28,6% ότι είναι ίδια με τις άλλες περιοχές. Στον αντίποδα το 13,3% του πληθυσμού υποστηρίζει πως η εγκληματικότητα στην Κρήτη είναι λιγότερη από ότι στις υπόλοιπες περιοχές της χώρας.
Σε ερώτηση, αν από την πολιτεία ασκείται συγκεκριμένη πολιτική κατά του εγκλήματος, η γνώμη των πολιτών της Κρήτης έχει αρνητικό ισοζύγιο αφού το 49,3% των πολιτών διατυπώνει αρνητική ή μάλλον αρνητική άποψη και μόλις το 39,1% εκφράζεται θετικά.
Τη διάσταση αυτή που αναπτύχθηκε ότι το κράτος δε ανταποκρίνεται στις υποχρεώσεις του σε θέματα ασφάλειας επιβεβαιώνουν τα ευρήματα της παρούσας δημοσκόπησης, όπου σε σχετική ερώτηση οι πολίτες υποστηρίζουν σε ποσοστό 26,8% ότι στην Κρήτη η αστυνομία θα μπορούσε να αντιμετωπίσει επιτυχώς την πάταξη της εγκληματικότητας αλλά οι πολιτικοί εμποδίζουν το έργο της.
Το 1/5 περίπου (21,0%) του πληθυσμού της Κρήτης δήλωσε ότι κύριος λόγος της μη αποτελεσματικής αντιμετώπισης της εγκληματικότητας στο νησί είναι η ανεπάρκεια και η διαφθορά των ίδιων των αστυνομικών. Το 19,7% πως η αστυνομία στην Κρήτη δεν κάνει καλά τη δουλειά της, το 17,8% πως η αστυνομία χρειάζεται δραστικές αλλαγές στην εκπαίδευση και την οργάνωση της και ένα ποσοστό ύψους 10,4% δήλωσε πως η πάταξη της εγκληματικότητας στην Κρήτη είναι εφικτή γιατί η αστυνομία έχει τη δυνατότητα και κάνει σωστά τη δουλειά της. Όσον αφορά δε στην αστυνόμευση στην Κρήτη η πλειοψηφία (74,6%) των πολιτών δηλώνει ότι έχουν καιρό να δουν αστυνομικούς να περιπολούν στη γειτονία ή να συναντήσουν κάποιο μπλόκο. Ένα ποσοστό ύψους 16,6% βλέπει αστυνομικούς ή μπλόκα περιστασιακά και μόλις το 8,0% των πολιτών υποστηρίζει ότι συναντούν συχνά αστυνομικούς να περιπολούν στη γειτονιά τους.
Ευθύνες όμως για ανεπαρκή δράση κατά της εγκληματικότητας αποδίδονται και στους φορείς της τοπικής Αυτοδιοίκησης (Δήμους και Νομαρχίες). Οι πολίτες υποστηρίζουν σε ποσοστό κοντά στο 60% ότι οι Δήμοι και οι Νομαρχίες δεν αναπτύσσουν κατάλληλες δράσεις για την πάταξη της εγκληματικότητας, δε λαμβάνουν μέτρα ,δε συνεργάζονται με την αστυνομία και δεν ενημερώνουν τους πολίτες. Αντίθετη άποψη διατυπώνει το 35% του δείγματος υποστηρίζοντας ότι οι φορείς της τοπικής αυτοδιοίκησης συμβάλλουν την προσπάθεια κατά της εγκληματικότητας.
Αξιοσημείωτο είναι ότι τα 2/3 του δείγματος υποστηρίζουν πως η καταπολέμηση της εγκληματικότητας δεν είναι αρμοδιότητα μόνο του κράτους, ενώ ένα ποσοστό της τάξεως του 30,4% διατυπώνει αντίθετη άποψη. Γενική εκτίμηση φαίνεται να αποτελεί 66,2% ότι οι πολίτες μπορούν να συμβάλλουν στην αντιμετώπιση της εγκληματικότητας, ενώ το 16,9% βλέπει ως εφικτή τη συμβολή των πολιτών στην αντιμετώπιση της εγκληματικότητας με την προϋπόθεση να είναι πιο συνεργάσιμη και υπεύθυνη η αστυνομία. Χαρακτηριστικό είναι όμως ότι στην ίδια ερώτηση το 24% του δείγματος θεωρεί πως οι πολίτες δεν μπορούν να συμβάλλουν στην προσπάθεια κατά της εγκληματικότητας.
Η έρευνα επεκτάθηκε και στον βαθμό εμπιστοσύνης της κοινωνίας απέναντι στην ελληνική δικαιοσύνη, όπου μόλις το 10,5% δήλωσε πως την εμπιστεύεται απόλυτα, το 21,7 % των πολιτών αφήνει σαφείς αιχμές για το έργο της δηλώνοντας ότι εμπιστεύεται την ελληνική δικαιοσύνη αναλόγως την περίσταση. Το 42,5% την εμπιστεύεται σε μέτριο, ενώ το 19,2 % δηλώνει πως δεν έχει καμία εμπιστοσύνη στην ελληνική δικαιοσύνη.
Η προβολή των στερεοτυπικών χαρακτηριστικών του αλλοδαπού μετανάστη, όπως αυτή κυριάρχησε στην χώρα μας την τελευταία δεκαπενταετία, είναι προφανής. Παρόλο που ένα ποσοστό 54,4% υποστηρίζει ότι στην Ελλάδα το ίδιο εγκληματούν όλοι, το 40,6% του δείγματος πιστεύει πως οι εγκληματίες στην Ελλάδα είναι αλλοδαποί στο μεγαλύτερο ποσοστό. Την αντίθεση του στις παραπάνω απόψεις εκφράζει το (2,5%) υποστηρίζοντας ότι οι πλειοψηφία των εγκληματιών είναι Έλληνες.
Η εικόνα φοβισμένου πολίτη καταγράφεται στην Κρήτη τη δεδομένη στιγμή καθώς οι κάτοικοι βιώνουν συναισθήματα ανασφάλειας έχοντας στο μυαλό τους την ιδέα ότι θα πέσουν θύμα τα εγκληματικών ενεργειών. Οι ίδιοι δε νιώθουν προστατευμένοι μέσα στο σπίτι τους (34,9%), ενώ το 35,5% αισθάνεται μέτρια προστασία εντός της οικίας του. Οι πολίτες φοβούνται να περπατήσουν στο δρόμο τις βραδινές ώρες και αισθάνονται ευάλωτοι στην καθημερινή πραγματικότητα. Χαρακτηριστικά, το 37,9% των κατοίκων της Κρήτης απάντησαν πως αισθάνονται πολύ ή αρκετή ανασφάλεια όταν κυκλοφορούν στον δρόμο, διατυπώνοντας παράλληλα την άποψη ότι κινδυνεύουν περισσότερο κατά τη διάρκεια της καλοκαιρινής και της χειμερινής περιόδου με ποσοστά 43,6% και 36,2 αντίστοιχα.
Αρνητικές καταγραφές όπως προαναφέραμε είχαμε σύμφωνα με τις απαντήσεις των πολιτών σε ερώτηση για την πιθανότητα που δίνουν να πέσουν οι ίδιοι θύμα κάποιας εγκληματικής ενέργειας. Σε ποσοστό 40,6% θεωρούν πως η πιθανότητα να είναι θύματα είναι μεγάλη ή πολύ μεγάλη, 26,1% μικρή και 23,6% ελάχιστη. Ενώ το 9,6% του δείγματος δεν απάντησε στη συγκεκριμένη ερώτηση. Οι πολίτες αισθάνονται ευάλωτοι σε πιθανές επιθέσεις και δεν είναι ικανοποιημένοι από την ποιότητα ζωής τους δηλώνοντας κατά το ήμισυ 51,0% ότι έχουν αλλάξει τις συνήθειές της ζωής τους εξαιτίας του φόβου μην πέσουν θύμα εγκληματικής ενέργειας.
Η έρευνα επεκτάθηκε και στον προσδιορισμό του ποσοστού των πολιτών που έχουν πέσει θύματα εγκληματικών ενεργειών όπως βίαιη επίθεση, κλοπή, ληστεία, βανδαλισμού και διάρρηξη κατοικίας και αυτοκινήτου. Ενδιαφέρον παρουσιάζει ότι σε όλες τις προαναφερθείσες μορφές θυματοποίησης τα ποσοστά των πολιτών που προσδιορίστηκαν από την έρευνα και δήλωσαν ότι έχουν πέσει θύμα τέτοιων ενεργειών οι ίδιοι ή φίλοι και συγγενείς τους κυμαίνονται σε ένα εύρος 23,2% έως 27,3%. Στην περίπτωση όμως των διαρρήξεων σπιτιών το ποσοστό αυτό φτάνει το 30,3%. Από την ανάλυση των δεδομένων χαμηλότερη συχνότητα στη Κρήτη φαίνεται να λαμβάνουν χώρα πράξεις βανδαλισμού συγκεντρώνοντας ποσοστό μόλις 8,9%.
Αντιφατικές υπήρξαν οι απαντήσεις σχετικά με την ενημέρωση, καταγγελία στην αστυνομία στις περιπτώσεις όπου οι πολίτες έπεσαν θύμα εγκληματικών ενεργειών. Το 51,7% των πολιτών δεν κατήγγειλε το περιστατικό στην αστυνομία με αρκετούς να υποστηρίζουν πως δεν έγινε καταγγελία στις αρχές θεωρώντας ότι η αστυνομία δεν μπορεί να τους βοηθήσει.
Όσον αφορά στην άποψη της κοινής γνώμης απέναντι στον τρόπο με τον οποίο παρουσιάζονται οι εγκληματικές ενέργειες από τα ΜΜΕ, δηλαδή αν αυτός ανταποκρίνεται στην αλήθεια ή είναι υπερβολικός για λόγους τηλεθέασης, αύξησης πωλήσεων κ.λπ., επικρατεί η άποψη με συντριπτικά ποσοστά (86,8%) ότι είναι υπερβολικός ή μάλλον υπερβολικός. Συγχρόνως όμως υπάρχει ένα ποσοστό της τάξεως του 9,7% που πιστεύει πως ο τρόπος παρουσίασης των εγκληματικών ενεργειών από τα μέσα ενημέρωσης ανταποκρίνεται στην αλήθεια.
Μεθοδολογία και ταυτότητα έρευνας.

Η έρευνα διενεργήθηκε υπό την εποπτεία του καθηγητή Κων/νου Ζοπουνίδη διευθυντή των εργαστηρίων Ανάλυσης Δεδομένων και Πρόβλεψης και Συστημάτων Χρηματοοικονομικής Διοίκησης του Πολυτεχνείου Κρήτης, και του Υποψηφίου Διδάκτορα στην Ανάλυση Δεδομένων Γ.I. Ματαλλιωτάκη.
Η οργάνωση της έρευνας, η ανάλυση των αποτελεσμάτων και η επίβλεψη συλλογής των στοιχείων έγινε από τον Γιώργο Ματαλλιωτάκη, υποψήφιο Διδάκτορα του Πολυτεχνείου Κρήτης.
Η σύνταξη του ερωτηματολογίου έγινε σε συνεργασία του καθηγητή Κων/νου Ζοπουνίδη, του διδάκτορα Νικολαράκη Μιχαήλ, του Γιώργου Παπακωνσταντή διδάκτορα του Παντείου Πανεπιστημίου, καθηγητή Παραπτωματικότητας στο Τμήμα Κοινωνικής Εργασίας του ΑΤΕΙ Κρήτης και του υποψηφίου διδάκτορα Γ.I. Ματαλλιωτάκη.
Η παγκρήτια αυτή έρευνα πραγματοποιήθηκε κατά την περίοδο 6-9 Απριλίου του 2009.
Μέθοδος: Το δείγμα ήταν τυχαίο, στρωματοποιημένο και αντιπροσωπευτικό του σχετικού πληθυσμού, περιελάμβανε 1.011 νοικοκυριά της Κρήτης και επιλέχθηκε βάσει των σχετικών αναλογιών του πραγματικού πληθυσμού της απογραφής του 2001. Βασίσθηκε σε δομημένο ερωτηματολόγιο και πραγματοποιήθηκαν προσωπικές τηλεφωνικές συνεντεύξεις.
Ηλικίες: από 18 ετών έως 60+.
Οι τηλεφωνικές κλήσεις για τη συλλογή των στοιχείων έγιναν από φοιτητές του μαθήματος Ανάλυσης Δεδομένων. Για τη διεξαγωγή της έρευνας εργάστηκαν και δύο επόπτες.

http://www.haniotika-nea.gr/index.php?art_id=33673

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

Σήμερα 29-04-2009 και ώρα 20.30 μ.μ, στο πολιτιστικό κέντρο του Δήμου Κισάμου θα πραγματοποιήσει η Ανεξάρτητη Δημοτική Κίνηση συνάντηση με τους δημότες της πόλης της Κισάμου.
"Καιρός είναι να αντιδράσουμε και να αφυπνισθούμε με όλα αυτά τα τραγικά που συμβαίνουν στο Δήμο μας, καιρός είναι να πάρουμε τις τύχες του τόπου μας στα χέρια μας, καιρός είναι να γίνουμε, δημότες και δημότισσες, πρωταγωνιστές στις εξελίξεις για την Κίσαμο που θέλουμε και ονειρευόμαστε! ".

Κουνελάκης Στέλιος
Δημοτικός σύμβουλος

Η ΟΜΟΡΦΗ ΚΙΣΑΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΟΜΟΡΦΟ ΠΕΙΡΑΜΑ

Είναι πράγματι εντυπωσιακή η διείσδυση μιας νέας, πολλά υποσχόμενης, τεχνολογίας στη ζωή του ανθρώπου. Το βλέπει κανείς αυτό καθαρά στο ραδιόφωνο, την τηλεόραση, το αυτοκίνητο, τις οικιακές συσκευές, τα κομπιούτερ κτλ. και πρόσφατα στις ασύρματες τηλεπικοινωνιακές συσκευές, όπως τα κινητά. Η διείσδυση μιας «χρήσιμης» τεχνολογίας φαίνεται ότι κατορθώνει άνετα να παγιωθεί στο περιβάλλον, φυσικό και κοινωνικό. Ο προβληματισμός αυτός δεν είναι καινούργιος. Το άρθρο αυτό θα ήθελε απλά να προσθέσει μια επιπλέον θεώρηση του θέματος συνδέοντάς το με το γεγονός των κεραιών στην Κίσαμο τις τελευταίες μέρες, οι οποίες, ως γνωστόν, έπαψαν όλες να λειτουργούν ύστερα από δικαστική απόφαση.
Η τεχνολογία πολλές φορές επιβάλλεται από μόνη της καθώς όλοι θεωρούν ότι διαθέτει το στοιχείο της προόδου. Δεν αμφισβητείται από κανέναν η χρησιμότητά της και το τελικό αποτέλεσμα είναι ο πλήρης μετασχηματισμός του φυσικού και κοινωνικού περιβάλλοντος σε μορφή τέτοια που να εξυπηρετεί αυτό το τεχνολογικό κατασκεύασμα, για κάποιους «τερατούργημα». Οι άνθρωποι ασχολούνται τώρα περισσότερο με τις νέες τεχνολογίες, είτε επαγγελματικά, είτε στο σπίτι. Αλλά και η φύση δίνει τις πρώτες ύλες της προς εξυπηρέτηση και αναδημιουργία των τεχνολογικών κατασκευών. Ένας πρώτος προβληματισμός αναδύεται καθώς αντιλαμβάνεται ο καθένας ότι η ευκολία που προσφέρουν οι τεχνολογικές κατασκευές, τελικά ακρωτηριάζουν βιολογικές λειτουργίες του ανθρώπου. Για παράδειγμα έχοντας αυτοκίνητο περιορίζεται δραματικά η κίνηση, έχοντας κομπιουτεράκι για υπολογισμούς περιορίζεται η ικανότητα του αριθμητικού συλλογισμού, έχοντας μνήμη υπολογιστή περιορίζεται η μνημονική ικανότητα, έχοντας κινητό περιορίζεται η ανάγκη για μετακινήσεις, κτλ. Δηλαδή, ενώ υποτίθεται ότι οι τεχνολογίες διευκολύνουν τον άνθρωπο, ταυτοχρόνως από την άλλη τον ακινητοποιούν σε διάφορες βιολογικές λειτουργίες του. Αυτό, ο Δαρβίνος θα το σχολίαζε πολύ κριτικά! Γενικότερα θα μπορούσε κανείς να ισχυριστεί ότι ο Homo Habilis (ο άνθρωπος με το εργαλείο), ο οποίος τελευταία μετασχηματίζεται σε έναν Homo Technologicus (άνθρωπος με σύγχρονα τεχνολογικά εργαλεία), εν τέλη σκάβει το λάκκο του! Ακούγεται ίσως βαρύ, όμως αν συνεχιστεί ο συλλογισμός θα ακουστούν ακόμα «βαρύτερα» λόγια!
Μια δεύτερη διάσταση του θέματος πέρα από τον βιολογικό ακρωτηριασμό έχει να κάνει με τη θεώρηση της ανθρώπινης ύπαρξης ως συνδεδεμένης με την τεχνολογία σε ένα ενιαίο φυσικό και χρονικό πλαίσιο. Έστω ότι μπορεί κανείς να φανταστεί τις τέσσερις διαστάσεις. Τότε θα διαπίστωνε ότι τα μεν ζωικά είδη και το ανθρώπινο είδος αποτελούν δέντρα. Ο Αδάμ π.χ. θα ήταν στη ρίζα και όλοι εμείς οι άνθρωποι στοιχεία των κλαδιών. Ίσως είναι δύσκολο να παρακολουθήσει κανείς το συλλογισμό, όμως αξίζει το κόπο. Οι δε τεχνολογικές κατασκευές θα φαίνονταν επίσης ως φυτά μικρότερου μεγέθους λόγω μικρότερης ιστορικής παρουσίας τους. Για παράδειγμα το σύνολο των κατασκευασμένων αυτοκινήτων για ένα συγκεκριμένο μοντέλο κάποιου εργοστασίου, φανταζόμενο στις τέσσερις διαστάσεις δημιουργεί κάτι σαν πολύκλωνο φυτό! Η αλληλεπίδραση όλων αυτών των τετραδιάστατων φυτών (ανθρώπινου, ζωικών, φυτικών και τεχνολογικών), φανταζόμενη, μας δίνει με απλά λόγια μια τετραδιάστατη ζούγκλα, όπου ενώ έως προσφάτως υπερίσχυε το ανθρώπινο δέντρο, τώρα αυτό τείνει να πνιγεί και να ακινητοποιηθεί από νέα, δυναμικά τεχνολογικά φυτά σε πλήρη οργασμό βλάστησης και κίνησης σ’ έναν περίεργο εναγκαλισμό. Διαφαίνεται μεν ακόμα ένας έλεγχος του ανθρώπινου δέντρου επί αυτών των αναρριχητικών φυτών (βλέπε π.χ. κινητά), όμως συνεχώς ξεφυτρώνουν νέοι «τεχνολογικοί κισσοί», κάποιοι από τους οποίους τείνουν να γίνονται πολύ επικίνδυνοι!
Τελειώνοντας προς το παρόν τους συλλογισμούς αυτούς, αναρωτιέμαι μήπως τελικά θα πρέπει κανείς να παρακολουθεί με απόλυτα θετικό μάτι τις εξελίξεις στην Κίσαμο. Ας αφήσουμε λίγο την πόλη αυτή να κάνει το δικό της όμορφο πείραμα. Είναι μια παραδεισένια πόλη που βρίσκεται κυριολεκτικά στην αγκαλιά της φύσης. Πιστεύω ότι ο προβληματισμός που αναπτύσσεται εκεί, ο οποίος αφορά τεχνικά, νομικά, οικολογικά και ηθικά ζητήματα, είναι προς το συμφέρον όλων.
Ψαράκης Γιώργος

ΜΙΑ ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ 207 ΧΡΟΝΩΝ !!!

Το 1802 ο τότε πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής Thomas Jefferson επεσήμανε το ακόλουθο: "I believe that banking institutions are more dangerous to our liberties than standings armies. If the American people ever allow private banks to control the issue of their currency, first by inflation, then by deflation, the banks and corporations that will grow up around the banks will deprive the people of all property until their children wake-up homeless on the continent their fathers conquered".

Μετάφραση:"Πιστεύω ότι τα τραπεζικά ιδρύματα είναι περισσότερο επικίνδυνα για τις ελευθερίες μας από ότι τα εχθρικά ετοιμοπόλεμα στρατεύματα. Εάν ο Αμερικανικός λαός κάποτε επιτρέψει στις ιδιωτικές τράπεζες τον έλεγχο του χρηματοπιστωτικού συστήματος, οι τράπεζες και οι εταιρείες που θα αναπτυχθούν γύρω από αυτές, θα αποστερήσουν από τον αμερικανικό λαό όλη την περιουσία του και τα παιδιά μας θα ξυπνήσουν άστεγα στην ήπειρο που κατέκτησαν οι πατεράδες μας".

Απαιτείται επομένως αυστηρός έλεγχος της ελεύθερης οικονομίας, τραπεζικό σύστημα υπό σκληρά εποπτεία. Στη χώρα μας η αρμοδιότητα αυτή ασκείται από την τράπεζα της Ελλάδος. Ο ελληνικός λαός πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι οι τράπεζες δεν έχουν κοινωνικές ευαισθησίες είναι έμποροι χρήματος και όχι φιλανθρωπικά ιδρύματα.

Καστανάκης Σεραφείμ

Επίτιμος διευθυντής Ιατρικής Υπηρεσίας Νοσοκομείου Χανίων

ΠΗΓΗ: Χανιώτικα Νέα

ΑΝΕΝ…ΟΠΩΣ ΑΝΕΤΕΚ, ΕΝΩΣΗ ΓΣ ΚΑΙ ΤΕΙ.

Εξεμέτρησε το ζειν η ΑΝΕΝ; Ποιος θα μας το πει; Ποιος θα το «μολοήσει»;
(Η εικόνα που αντικρίζει ο ενδιαφερόμενος στην ακτή Βασιλειάδη, κοντά στο ΥΕΝ, της μισοβυθισμένης Μυρτιδιώτισσας, παραπέμπει σε πτώχευση.)
Έτσι πάντως προκύπτει από την επιστολή του εκπροσώπου του Δήμου Κισάμου που περισσότερο μοιάζει με ρεπορτάζ παρά με θέση καθ’ ύλην αρμόδιου.
Όσοι αγωνιστήκαμε προσπαθώντας να αποτρέψουμε το μοιραίο, την μοιραία κατάληξη της εταιρείας, έχουμε δύο λόγια επιμερισμού ευθύνης αλλά σε ποιους;
Στους Σαραβελομιχαιλάκιδες που σαν τελευταίοι καλούνται να κλείσουν τη σκηνή ή και σε όλους, μα όλους που προϋπήρξαν ; Αυτοί «ποινή εξέτιαν» εντολές ελάμβαναν εντολές εκτελούσαν:
Από την αρχή ,δείτε τα πρακτικά των γενικών συνελεύσεων, αν υπάρχουν, επιτέθηκα (χωρίς εισαγωγικά) έως παρεξηγήσεως στην.. «καλή προαίρεση της ΑΝΕΚ».
Καλή πρόθεση δεν υπήρχε και την κατάγγειλε ευθέως και επώνυμα ο συγχωρεμένος ο Σήφης ο Βαρδινογιάννης σε συνέντευξη του στην εφημερίδα «Αγώνας» στα πλαίσια της αντιπολιτευτικής του τακτικής προς την διοίκηση Σ. Ζαμπετάκη αλλά και όταν ανέλαβε τα ηνία της ΑΝΕΚ δεν επέδειξε κανένα ενδιαφέρον πολύ περισσότερο που είχε συγκρουστεί ανοικτά με τον σεβ. Ειρηναίο, την ασπίδα της ΑΝΕΝ.
Με διαδοχικά κείμενα μου στους Νέους Ορίζοντες ζητούσα και η έδρα και η διοίκηση και η τεχνογνωσία και το υπαλληλικό προσωπικό να είναι, από τους άμεσα ενδιαφερόμενους τόπους, Μεσσηνίας και Κισάμου. «Εξαντλήθηκαν οι κοινωνικές μας ικανότητες στους διαδρόμους και στις παροχές εφήμερων σχέσεων» με τα, ούτως ή άλλως, αποτυχημένα στελέχη της ΑΝΕΚ
Οι δήμαρχοι της Κισάμου δεν έδιναν μάχες ουσίας στα Δ.Σ της ΑΝΕΝ και θεωρούσαν «τεράστια» την συμβολή τους αν με παραστάσεις στους υπουργούς λάμβαναν κάποια επιδότηση.(την κρατικοδίαιτη νοοτροπία θα την συναντούμε οριζόντια στο πολιτικό φάσμα αφού αποτελεί το άλλοθι της αβουλίας της αρεστότητας και των αλληλοευεργετούμενων διαύλων)Όταν μάχεσαι προκαλείς ανατροπές διαφορετικά παραιτείσαι καταγγέλλοντας την εξέλιξη των πραγμάτων..
Οι εκπρόσωποι της Νομαρχίας Χανίων, και κυρίως οι οικονομολόγοι εξ αυτών, ενώ αρθρογραφούν για κάθε φύσημα του ανέμου, για την ΑΝΕΝ σιωπούσαν (και σιώπησαν γιατί προφανώς ο τέως Νομάρχης τους είχε πείσει πως, από τον επερχόμενο θώκο της ΑΝΕΚ, θα έλυνε όλα τα προβλήματα της «μικρής αλλά τίμιας» ΑΝΕΝ),οι δε σημερινοί εκπρόσωποι, δεν θεωρούν το θέμα αντάξιο για τις ημερήσιες διατάξεις του Νομαρχιακού συμβουλίου (αλλά άφαις αυτούς ).
Όταν ο λαός αντιληφθεί τις καταστάσεις σπάνια «πέφτει» έξω. Είναι η σοφία αιώνων που στηρίζει τη γνώμη του, και ενώ βλέπαμε την κατάληξη και την οικονομική αλλά, και αυτή την επιβίωση του πλοίου, και τολμήσαμε από το τοπικό κανάλι παρουσία και του κ. Τριάντου να θέσουμε θέμα αξιοπλοΐας της Μυρτιδιώτισσας μας απείλησαν με καταμήνυση αλλά και ο κ Δήμαρχος που ήταν επίσης παρόν απλώς εκνευρίσθηκε.. …:Υπήρξε ή όχι έκθεση που τα έλεγε όλα αυτά;
Η μόνη μαχητική παρουσία που καταγραφόταν όλα αυτά τα χρόνια στις γενικές συνελεύσεις ήταν από την ΝΑ Μεσσηνίας αλλά και τον κ. Τριάντο, φευ όμως κουρασθήκαμε.
Τώρα; Έχει η Κίσαμος τόσους χειροκροτητές πολιτικών ανδρών βετεράνων αλλά και νεοπαγών με διασυνδέσεις και ευθείες και πλάγιες με την «οικογένεια», έχουν να πουν ή να πράξουν ή τίποτα;
Στα εγκαίνια ήταν όλοι εκεί, τώρα έχουν κάποιο λόγο να δώσουν;
Τι είναι (ήταν;) η ΑΝΕΝ μια συνηθισμένη Α.Ε από τις πολλές που κλείνουν ή μια κοινωνικής βάσης και αναπτυξιακής προπτικής εταιρεία; Δικαιούνται να μην επερωτούν, να μην έχουν λαλιά;
Το λιμάνι στο Καβονήσι που τόσες γενιές Κισαμιτών «παλεύουν» θα μετατραπεί σε ψαρολίμανο;
Τώρα, αυτό που αποκαλούσαμε αναπτυξιακό εργαλείο της Νοτιοδυτικής Ελλάδας, στόμωσε.
Το όνειρο έγινε εφιάλτης, για να αποδειχτεί για άλλη μια φορά ότι ο τόπος που δεν παίρνει την τύχη του στα χέρια του είναι άβουλος.
Ποιοι θέλησαν την Κίσαμο άβουλη; Ποιοι έπνιξαν το όραμα τόσων Κισαμιτών; Ποιοι σχεδίασαν έτσι την εξέλιξη αυτή;
Όχι πάντως αυτοί που διέθεσαν χρόνο μυαλό και άγχος για να λένε τα πράγματα με το όνομα τους, εκάστοτε, προς τους εκάστοτε, χωρίς φόβο αλλά με πάθος, χωρίς οφίκια αλλά πολύ πιο μπροστά από όλους αυτούς.
Ευτυχώς όμως …τώρα θα σφυρίζουν τα τρένα στο Καβονήσι… .
Τα πράγματα πρέπει να αλλάξουν, και δεν θα αλλάξουν από τα πάνω ούτε από τα πλάγια.
Θα αλλάξουν από εκείνους που την Κίσαμο την έχουν βίωμα και μεράκι και όχι χόμπι ή αποστολή,( αρκεί ο κόσμος που ψηφίζει να αντιληφθεί ότι ψηφίζει για να εκλέξει τους άξιους για τον τόπο μας και όχι για τις προσωπικές του ανάγκες.)
Θα αλλάξει από ανθρώπους με ήθος ευπρέπεια λόγο και γνώση αυτοτέλεια και αυτάρκεια.
Θα αλλάξει σελίδα από μια νέα ομάδα που έχει σαν βίωμα της την υπέρβαση των ορίων αλλά και γνώση των περιθωρίων δράσης.
Η Κίσαμος βρίσκεται σε ανάγκη και οι λύσεις είναι τα παιδιά της.
Θα το τολμήσει; Θα το τολμήσουν;

Γιάννης Φωτάκης

ΚΥΜΒΑΛΑ ΠΟΛΕΜΟΥ ΣΤΗΝ ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ

By Factorx January 8, 2009

Ο Εβραϊσμός στηρίζεται στην θεοσοφία και όχι στην φιλοσοφία. Άρα η βάση της ιδεολογίας και της κοσμοθεωρίας του βρίσκεται στην σύγκρουση, τη δύναμη και την επιβολή και όχι στην ειρηνική διαδικασία, τη συνύπαρξη και την ανοχή.
Η περίφημη θεωρία του Χάντιγκτον (που πέθανε σχεδόν ταυτόχρονα με την αρχή της ισραηλινής επίθεσης στη Λωρίδα της Γάζας) περί «σύγκρουσης πολιτισμών» δεν ήταν τίποτα άλλο από ένα «φιλοσοφικό ριμέικ» των μυθολογικών πληγών του Φαραώ και της εξόδου των Εβραίων από την Αίγυπτο.
Ο «περιούσιος λαός του Θεού», έθνος ανάδελφο, συνεχίζει τη σύγκρουση και την τιμωρία του εχθρού, μέχρι την τελική επικράτηση.
Οι επτά πληγές σε βάρος της Αιγύπτου είναι η δικαιολογητική βάση για τον αποκλεισμό από φάρμακα και τρόφιμα των Αράβων - Παλαιστινίων στην Γάζα και της μεγαλύτερης ωμότητας στη σύγχρονη ιστορία, όταν ο ισραηλινός στρατός σκότωσε 300 Παλαιστίνιους έναντι 1 νεκρού Ισραηλινού!!!.
Η στρατηγική επίθεση εναντίον της Λωρίδας της Γάζας προκαλεί σειρά από γεωπολιτικά δεδομένα στην κατεύθυνση του παγκόσμιου (ασύμμετρου) πολέμου και όχι του κλεισίματος μετώπων παραδοσιακών συγκρούσεων, σε θερμές περιοχές, όπως η Μεσόγειος. Καταρχήν, συνέβη σε μια κρίσιμη συγκυρία: Στην φάση μετάβασης από το ένα σύστημα εξουσίας στο άλλο στις ΗΠΑ, ενώ μαίνεται μια παγκόσμια οικονομική κρίση και ενώ δυνάμεις της Μέσης Ανατολής όπως η Συρία και μετριοπαθείς αραβικές συνιστώσες έβλεπαν διέξοδο στο παλαιστινιακό. Κατά δεύτερο λόγο, η επιλογή που έκανε το διεθνές σύστημα του Σιωνισμού και όχι οι Εβραίοι (όπου Γης) μπορεί να οδηγήσει σε πολύ επικίνδυνες καταστάσεις, επειδή αποδομεί κάθε φωνή και καθεστώς μετριοπάθειας μέσα στο Ισλάμ. Και δικαιώνει το θεοκρατικό Ιράν, τη Χαμάς και την Χεζμπολάχ.
Πολύ σύντομα, λοιπόν, μπορεί ως συνέπεια αυτών που συμβαίνουν στην Παλαιστίνη, να δούμε ανατροπές και στην Αίγυπτο πχ, όπου οι «Αδελφοί Μουσουλμάνοι» είναι πολύ πιο ισχυροί και συγκροτημένοι ιδεολογικά και πολιτικά από το δίκτυο της Αλ Κάιντα. Ή την δημιουργία ενός νέου Μπάαθ, πολύ πιο εξτρεμιστικού και σκληρού από το παλιό σε Ιορδανία, Συρία και Ιράκ, ενώ στο τέως Μαγκρέμπ θα αναπτύσσεται το τρομοκρατικό Ισλάμ της Αφρικής. Χώρες περιφερειακές, όπως η Τουρκία και το Πακιστάν θα παίζουν το ρόλο τους μέσω Ισλάμ και μπορεί να δούμε επίσης και τη δημιουργία ζώνης εκτός ελέγχου με τους Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν και την Υπερκαυκασία, ενώ στην σκακιέρα έχει ανεβεί και η διάλυση της Ινδίας με θρησκευτικούς πολέμους εκ των έσω.
Και ίσως έχουν δίκαιο τελικά εκείνοι που φωνάζουν ότι η «διεθνής της Σιών» ξεκίνησε εν γνώσει της έναν τρίτο παγκόσμιο πόλεμο (ασύμμετρο). Το σίγουρο είναι ότι οι λαοί θα πληρώσουν το τίμημα με νεκρούς και καταστροφές. Για τη Σιών, όμως, όλα αυτά είναι παράπλευρες απώλειες, όπως και οι Εβραίοι που σφαγιάσθηκαν από τον Χίτλερ και τον Στάλιν.
Μ.Τ

Υ.Σ Το άρθρο είναι πολύ ενδιαφέρον, αν μη τι άλλο επειδή προσεγγίζει το θέμα από μια άλλη οπτική γωνία !!!To πλήρες άρθρο μαζί με τα σχόλια στο http://www.antinews.gr/?p=4883

ΑΝΤΙ ..ΕΥΧΩΝ

Μήπως χρωστούμε και άλλα δημόσια.. ευχαριστήρια.
Στο φύλλο της 17/12 στην εφημερίδα "Νέοι Ορίζοντες", συνυπήρχαν, ευχαριστήριο κείμενο προς όλους τους παράγοντες της παράταξης καθέτως, για «τις ενέργειες τους» για δημοτικά ζητήματα, με την απελπισμένη επιστολή για την κατάληξη της ΑΝΕΝ.
Αν επρόκειτο για ευχαριστήριο αβρότητας θα ελάμβανε μέγιστο κύρος, αν εκπορευόταν από το Δημοτικό Συμβούλιο. Άρα είχε στόχευση και την αναζητούμε στην παραταξιακή λογική που αναβιώνει το περιβόητο … «δι ενεργειών μου..».
Ποιόν λοιπόν να ευχαριστήσουμε για την ΑΝΕΝ, τα μέλη της ΤΕΔΚ; ..αδιάφοροι όντες για τα σχέδια ανάπτυξης της Κισάμου; ή του Νομ. Συμβουλίου που δεν ξέρει γιατί …δεν ξέρει γενικά,(ήλθαν σε κάποιο από τα δυο σώματα τα θέματα αυτά;)
Στο φύλλο της 24/12 στην ίδια εφημερίδα, αναγγέλθηκαν λουκέτα σε γραφεία της ΔΕΗ του ΟΤΕ Κολυμβαρίου και ενώ έχει προηγηθεί η απομάκρυνση του πολεοδομικού γραφείου, σε ποιόν αδιάφορο σιωπούντα και κρυπτoμενο θα πρέπει να σταλούν ευχαριστίες;
Ότι το ΤΕΙ δεν θα είναι στο μηχανογραφικό του 2009-2010 (αν θα είναι ποτέ) σε ποιόν να απευθύνουμε τις ευχαριστίες που πρέπoυν;
Ότι το ακρωτήριο της Γραμβούσας έχει προταθεί από την ΝΑΧ σαν χώρος κατασκευής δεξαμενών καυσίμων, μια θέση αξιολόγησης παρακάτω από την πρόταση για την δυτική πλευρά της Σπάθας, δηλαδή ούτως ή άλλως του κόλπου της Κισάμου επίσης, ποιόν ευαισθητοποίησε για να του στείλουμε ευχαριστίες ;
Το ότι κάποιοι προβλέπουν σιδηροδρομική ανάπτυξη και μάλιστα με προχωρημένες μελέτες και σχεδιασμούς, είναι άξιο διερεύνησης; γιατί άξιο συγχαρητηρίων είναι, αλλά σε ποιόν, ίσως στον Μπαρόζο (είπαμε καθέτως).
Ότι καμαρώνουμε πινακίδες αλλά όχι το έργο της ανάπτυξης των αρχαιολογικών χώρων της Κισάμου (οικόπεδο Ραισάκη) σε ποιόν να στείλουμε… θυμιάματα ;
Ότι σε επικίνδυνες στροφές δρόμων υψώνονται τείχη τοίχων ποιοι είναι άξιοι συγχαρητηρίων να τους τα δώσουμε, δημόσια, πριν τα τροχαία που θα συμβούν;
Ότι ο ορίζοντας στην Κουνουπίτσα τετραγωνίζεται σε κάποιους δεν πρέπει να πούμε ευχαριστώ;
Το χιούμορ είναι πικρό και το σχόλιο έχει να κάνει με την αυτοτέλεια της Δημοτικής αρχής, σημερινής ή αυριανής ,που όμως δεν περνά τις εξετάσεις.
Για τα δρομολογημένα ζητήματα δάφνες, για τα αποδρομολογούμενα μην ενοχλείται το σύστημα των άφωνων.
Σ’ αυτή την πολιτική επιζητούν κάποιοι να εγκλωβίσουν την Κίσαμο.
Η Κίσαμος όμως, ανήκει στους νέους της που έχουν ταλέντα μόρφωση γνώσεις είναι μακριά από τη λογική των «δεκάρικων», των «μνημόσυνων και της «κούπας».
Το κυριότερο είναι ότι, αν δεν ανοίξουμε τους δρόμους θα τους ανοίξουν μόνοι τους και είδαμε όλοι, ότι έχουν και την ωριμότητα και την θέληση.
Και βέβαια οι δρόμοι δεν ανοίγουν με τις «δρομολογημένες (και δοκιμασμένες) συνταγές και ομαδοποιήσεις» αλλά με ρήξεις και ανυπακοές…

Γιάννης Φωτάκης, αντί ευχών.

Αποχαιρετισμός στην Ελλάδα

Γράψε αν μπορείς στο τελευταίο σου όστρακο
τη μέρα τ’ όνομα τον τόπο
και ρίξε το στη θάλασσα για να βουλιάξει.
Γιώργος Σεφέρης Γυμνοπαιδία – Σαντορίνη

Σε λίγες μέρες η γυναίκα μου κι εγώ αφήνουμε την Αθήνα ύστερα από οκτώ ευτυχισμένα χρόνια στη χώρα σας – πρώτα στη δεκαετία του ’80 και για δεύτερη φορά αυτά τα τελευταία χρόνια. Η Ελλάδα ήταν καλή μαζί μας. Μας χάρισε τον πρώτο μας γιο, που γεννήθηκε εδώ πριν από 23 χρόνια. Μας χάρισε πολλούς φίλους. Μας χάρισε πολλές στιγμές ευτυχίας. Και ποτέ, μα ποτέ δεν μας άφησε να πλήξουμε.
Η Ελλάδα και οι Ελληνες ασκούν έντονη επίδραση στους ξένους. Ο Βρετανός συγγραφέας Lawrence Durrell έγραψε: «Αλλες χώρες μπορούν να σε κάνουν να ανακαλύψεις έθιμα ή παραδόσεις ή τοπία. Η Ελλάδα σου προσφέρει κάτι πιο σκληρό: την ανακάλυψη του εαυτού σου». Στην Ελλάδα εμείς οι Βορειοευρωπαίοι αφήνουμε πίσω μας λίγη απ’ την ψυχραιμία και την επιφυλακτικότητά μας και γινόμαστε πιο εξωστρεφείς, αναζητάμε πιο πολύ τη συντροφιά των άλλων ανθρώπων. Δεν εκπλήσσομαι που η λέξη privacy δεν μεταφράζεται ακριβώς στα Ελληνικά. Αλλά, πάλι, ούτε η λέξη παρέα μεταφράζεται στα Αγγλικά.
Η Ελλάδα άναψε τον πόθο του ταξιδιού σε γενιές και γενιές Βρετανών, και η Μαριάν κι εγώ προσπαθήσαμε να ακολουθήσουμε τα βήματά τους. Η μυρωδία του καπνού του ξύλου που καίγεται ένα φθινοπωρινό απόγευμα στην Ηπειρο, τα λιβάδια με τ’ αγριολούλουδα στην Πελοπόννησο την άνοιξη, τα κρυστάλλινα γαλανά νερά του Ιονίου το καλοκαίρι είναι μερικές από τις αναμνήσεις που θα πάρουμε μαζί μας φεύγοντας.
Οι Ζουλού λένε ότι οι άνθρωποι είναι άνθρωποι μέσα από άλλους ανθρώπους. Η Ελλάδα δεν θα σήμαινε τόσα πολλά για μας αν δεν υπήρχαν οι άνθρωποι που γνωρίσαμε εδώ. Η γιαγιά που μας φίλεψε ροδάκινα απ’ το καλάθι της όταν χάλασε το αυτοκίνητο της παρέας μας, στη Θεσσαλία το 1975. Το ζευγάρι που μας παραχώρησε το διαμέρισμά του, παρόλο που μόλις μας είχε συναντήσει, στο Ρέθυμνο το 1984. Ο ταξιτζής στη Χίο, το 1992, που όταν ο γιος μου ο Κρίστοφερ ζαλισμένος από το ταξίδι έκανε εμετό κι έκανε χάλια και το ταξί και τον ίδιο, αυτός ανησυχούσε μόνο αν ήταν εντάξει το παιδί. Θα μας λείψουν όλοι αυτοί οι άνθρωποι στην Ελλάδα, που μας έδωσαν τη φιλία τους και τη συντροφιά τους.
Θα θέλαμε επίσης, η Μαριάν κι εγώ, να ευχαριστήσουμε όλους αυτούς που ήταν τόσο επιεικείς και συγχωρητικοί όσο εμείς κατακρεουργούσαμε την ελληνική γλώσσα. Θέλω να ζητήσω ιδιαιτέρως συγγνώμη από μια κυρία που γνώρισα σε μια δεξίωση πριν από λίγα χρόνια. Τη ρώτησα τι δουλειά έκανε ο άντρας της. Μου απάντησε ότι ήταν γεωπόνος. Δυστυχώς, μπέρδεψα τη λέξη γεωπόνος με τη λέξη Γιαπωνέζος. Καθώς η συζήτηση προχωρούσε, διαπίστωσα με έκπληξη ότι δεν ήξερε σχεδόν τίποτε για την Ιαπωνία. Και καθώς επέμενα με τις ερωτήσεις μου για τον ιαπωνικό πολιτισμό, έβλεπα σιγά σιγά τον πανικό να φουντώνει στα μάτια της.
Θα ήθελα ακόμη να ζητήσω συγγνώμη κι από τον προβεβλημένο εκείνον υπουργό, που παρέμεινε ατάραχος όταν τον ρώτησα πώς σκόπευε να αντιμετωπίσει όλες τις προσκλήσεις και όχι τις προκλήσεις του τομέα ευθύνης του. Τώρα ήρθε ο καιρός να πάμε σε μιαν άλλη χώρα. Χαιρόμαστε με την προοπτική των νέων εμπειριών, των νέων ενδιαφερόντων που πάντα φέρνει ένα νέο διπλωματικό πόστο. Όπως λέει κι ο ποιητής:
«Πολλά τα καλοκαιρινά πρωινά να είναι που με τι ευχαρίστηση, με τι χαρά θα μπαίνεις σε λιμένες πρωτοϊδωμένους». Aλλά, δεν θα είναι Ελλάδα.
Αυτό για το οποίο μπορούμε να είμαστε σίγουροι είναι ότι θα επιστρέψουμε. Δεν νομίζουμε ότι η Ελλάδα μας έχει δώσει ακόμη την άδεια να την εγκαταλείψουμε οριστικά. Και όταν επιστρέψουμε δεν θα το κάνουμε μόνο για τους ανθρώπους ή για το τοπίο, αλλά και γιατί η Ελλάδα είναι μια χώρα που θαυμάζουμε για πάρα πολλά πράγματα.
Αλλά αυτό που ιδιαίτερα θαυμάζουμε εδώ είναι η σημασία που δίνουν οι Έλληνες στους οικογενειακούς δεσμούς και τη φιλία, την επιμονή σας να χαίρεστε τη ζωή, την ανοιχτόκαρδη διάθεσή σας, τη γενναιοδωρία σας και την αίσθηση αξιοπρέπειας και ευπρέπειας. Το ταλέντο των Ελλήνων ξεχειλίζει σε κάθε τομέα, από τις καλές τέχνες ως τον κάθε χώρο δουλειάς και δημιουργίας. Ένα από τα προνόμια που είχα ως πρέσβης στην Ελλάδα ήταν η ευκαιρία που μου έδωσε να συναντήσω τόσους προικισμένους, ζωντανούς ανθρώπους από φοιτητές μέχρι δισεκατομμυριούχους.
Ομολογώ ότι ακόμη και τώρα, μετά οκτώ χρόνια στην Ελλάδα, υπάρχουν ακόμη μερικά πράγματα που δεν καταλαβαίνω. Δεν καταλαβαίνω την ελληνική μανία να βουτάνε όλοι στη θάλασσα κάθε φορά που η θερμοκρασία ανεβαίνει πάνω από τους δέκα βαθμούς. Εγώ μεγάλωσα σε μια χώρα που η θάλασσα ήταν κρύα και γκρίζα και, γενικώς, έπρεπε να αποφεύγεται. Δεν καταλαβαίνω γιατί τα κινητά είναι τόσο δημοφιλή, ενώ τόσες και τόσες Ελληνίδες σε διακοπές έχουν τη συνήθεια να φωνάζουν τόσο δυνατά και σε τόσο ψηλές νότες ώστε οι φωνές τους να σκίζουν τον αιθέρα και λόγγοι και ραχούλες να αντηχούν «έλα Τούλααα…». Θαυμάζουμε το πάθος των Ελλήνων για προσωπική ελευθερία και ελευθερία του λόγου. Ακόμη δεν έχω καταλάβει τα παραθυράκια στην τηλεόραση. Πώς καταλαβαίνει ο ένας τι λέει ο άλλος όταν όλοι μιλούν ταυτόχρονα; Ο στρατηγός Ντε Γκολ αναρωτήθηκε κάποτε πώς είναι δυνατόν να κυβερνήσει κανείς μια χώρα που παράγει 246 διαφορετικά είδη τυριών. Αναρωτιέμαι πώς είναι δυνατόν να κυβερνήσει κανείς μια χώρα που έχει σχεδόν τόσους τηλεοπτικούς και ραδιοφωνικούς σταθμούς όσα τυριά έχει η Γαλλία. Αυτό που καταλαβαίνω και ξέρω καλά είναι ότι η Μαριάν και εγώ αισθανόμαστε τεράστια τρυφερότητα, ευγνωμοσύνη και θαυμασμό για μια χώρα που μας φέρθηκε τόσο καλά.
Σ’ ευχαριστώ, Ελλάδα.
Σαϊμον Γκας*

ΠΗΓΗ: ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
Αλλά και http://nrdisaster.blogspot.com/2008/12/blog-post_30.html

Υ.Σ. Ο Σαϊμον Γκας ήταν πρέσβης της Μ.Βρεταννίας στην Ελλάδα. Φυσικά τα σχόλια μας είναι περιττά.

ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΤΙ ;

Κατά κοινή ομολογία τα φαινόμενα των τελευταίων καιρών όχι μόνο προβληματίζουν και θλίβουν, όχι μόνο δηλώνουν κρίση προσώπων και θεσμών αλλά και κρίση ταυτότητας και προορισμού, κρίση δηλ. που σχεδόν αντιπολιτεύεται την όποια μεταφυσική ανησυχία, πνευματική ενασχόληση και προσφορά. Βρισκόμαστε ενώπιον μιας παγκοσμίου οικονομικής κρίσεως, ταυτόχρονα όμως και ἡ χώρα μας, αυτός ο τόπος «ο μικρός - ο μέγας», βρίσκεται ενώπιον μίας κρίσεως πού αγγίζει μέλη της κοινωνίας γενικότερα. Είναι δε γεγονός ότι η ποικίλη αυτή διαπλοκή, κατά κανόνα επιτηδευμένη και αδιαφανής, "εμπνέει" ακόμα καί εκπροσώπους του πνεύματος και του εκκλησιαστικού φρονήματος με αποτέλεσμα τον σκανδαλισμό των πολλών και την ικανοποίηση των καιροφυλακτούντων προκειμένου να λοιδορήσουν την Εκκλησία συνολικώς. Πλήθος επαιόντων, (όλοι έχομε γίνει ειδήμονες) εκφέρουν άποψη επί παντός αισθητού και επιστητού, παρελαύνουν καθημερινά από τα τηλεοπτικά παράθυρα, τα οποία (παράθυρα) έχουν γίνει τόποι δίκης και καταδίκης, και μάλιστα χωρίς δικαίωμα «απολογίας» του… «ενόχου» τις περισσότερες φορές. Τό ερώτημα που γεννάται έχει να κάνει μέ τό πώς θά ερμηνεύσουμε αυτή τήν κρίση. Ένας δρόμος, ο εύκολος ίσως, εστιάζεται στο γεγονός, στό σύμπτωμα, ερευνά δηλ. όσα συνέβησαν και αποδίδει ευθύνες όπου υπάρχουν. Αναγκαίο και απαραίτητο. Είναι όμως αρκετό; Λύνει το πρόβλημα; Ταπεινά φρονούμε πως όχι. Χρειάζεται να προχωρήσομε παραπέρα, να ερμηνεύσομε δηλαδή τα φαινόμενα, να αναζητήσομε τις αιτίες των. Αν πραγματικά θέλομε να αντιμετωπίσομε ένα σύμπτωμα μακροπρόθεσμα, αν επιδιώκομε να διαλευκάνομε πλήρως ένα σκάνδαλο η εστίαση στο πρόβλημα δεν είναι αρκετή. Όσες επιτροπές και αν συστήσομε, όσες καταδικαστικές αποφάσεις και αν λάβομε, όσες δηλώσεις και αν κάνομε ο ηθικός αυτουργός δεν πρόκειται να συνετισθεί, τό πρόβλημα θά παραμένει. Τι σημαίνει αυτό; Ότι η αλήθεια των πραγμάτων θεωρείται, οράται, συναντάται στο ήθος των προσώπων. Όχι στην ηθική, αλλά στο ήθος. Γιατί η ηθική είναι μια κατασκευή της διάνοιας, ένα σύστημα ηθικών κανόνων και νομικών διατάξεων, αλλά το ήθος ξεπερνά τους κανόνες και τις διατάξεις. Συμπέρασμα: Πιστεύομε λοιπόν ότι η παρούσα κρίση αγγίζει όλους μας, έχομε όλοι ευθύνη. Πέρα από την προσωπική ευθύνη, η οποία ευελπιστούμε να αποδοθεί, υπάρχει και η συλλογική ευθύνη. Είμαστε όλοι μας περισσότερο η λιγότερο ηθικοί αυτουργοί. Αιτία αυτής της συναυτουργίας; Το γεγονός ότι η ταυτότητα μας έχει στηριχθεί πάνω στο «φαίνεσθε» καί όχι στο «είναι». Κυρίαρχο στοιχείο του πολιτισμού του Νεοέλληνα. Μήπως δεν είναι αλήθεια ότι στις περισσότερες περιπτώσεις μας αφήνει αδιάφορους η ουσία και αγκιστρωνόμαστε στην επιφάνεια, στον τύπο; Μήπως δεν είναι αλήθεια ότι μόνιμη αγωνία μας είναι τό πώς φαινόμαστε στα μάτια των άλλων η το ποια γνώμη έχουν οι άλλοι για εμάς; Μήπως δεν αληθεύει το γεγονός ότι καλλιεργούμε έναν «πολιτισμό» θανάτου; Πολιτισμό που θέτει τον ευδαιμονισμό ως προτεραιότητα ζωής; Πολιτισμό που θέλει τα παιδιά μας να μεγαλώνουν κάτω από την πίεση της τελειότητας;

Η δυσκολία μας τελικά βρίσκεται στο να ερμηνεύσομε και να κατανοήσομε τα σκάνδαλα ως σύμπτωμα μιας ευρύτερης νόσου. Είναι ίσως αφέλεια αν πιστεύομε ότι η διαφθορά, το κακό θα εξαλειφθούν με το να τιμωρηθούν μόνο οι συγκεκριμένοι παραβάτες. Αυτό δεν απαλλάσσει κανένα μας από την προσωπική του ευθύνη. Ας μην ξεχνάμε εξάλλου ότι τα όρια ανάμεσα στην προσωπική και συλλογική ευθύνη συχνά είναι δυσδιάκριτα. Όταν ζητάμε μιά «εξυπηρέτηση», εις βάρος του άλλου, όταν επιθυμούμε να μην περάσομε από τα γρανάζια που περνούν όλοι, όταν καθημερινά παραβλέπομε την ανάγκη του διπλανού μας ή τον αδικούμε, τότε αλήθεια δεν γινόμαστε μέρος της διαφθοράς; Είναι δυσοίωνο το γεγονός ότι η απληστία και ο ασυγκράτητος ευδαιμονισμός του νυν καιρού, το ατομοκεντρικό συμφέρον όλο και περισσότερο μεθούν και θέλγουν όλους μας ίσως. Τι απομένει λοιπόν; Ο Ντοστογιέφσκι έγραφε ότι η ομορφιά θα σώσει τον κόσμο. Η ομορφιά δεν είναι απλώς και μόνο ένα αισθητικό επίτευγμα, αλλά ενέργεια και έργο που συνταιριάζει, ενώνει, ολοκληρώνει μια πραγματικότητα, διαφορετικά κατακερματίζεται και διαλύεται. Η ομορφιά, η ποίηση, το ανθρώπινο μέτρο, η δημιουργικότητα, η αγιότητα μπορούν να σώσουν την διψασμένη ζωή μας από την ξηρασία, την πεζότητα, τον πόνο. Το έλεος του Θεού για τον κόσμο Του και για την Εκκλησία Του.

Μητροπολίτης
Κισάμου & Σελίνου
Αμφιλόχιος

Στα ερείπια της αρχαίας Ολύνθου…..*

«Ένας στρατηγός νικά στον πόλεμο όταν διαθέτει πλούσιο οπλοστάσιο ιδεών και γνωρίζει και τις ιδέες του αντιπάλου» έλεγε ο Σου Τζου ή προαπαιτούμενο της νίκης είναι η επικράτηση στο χώρο των ιδεών:
Αυτό που είναι απόλυτα αναγκαίο είναι να κατατεθούν ιδέες για εφαρμόσιμες πολιτικές που θα μας φέρουν ένα βήμα μπροστά μετά… την κρίση.
Κατ΄ αρχήν να παραδεχτούμε ότι είμαστε σε κρίση εδώ και δυο χρόνια και ότι η κρίση της χώρας είναι κατά κύριο λόγο εσωτερικής ευθύνης .
Δεν φταίει ούτε το πετρέλαιο ούτε η Leeman ούτε το ΔΝΤ ούτε κάποια εβραϊκή συνωμοσία.
Φταίει ο λαϊκισμός και αναξιοκρατία που ο τόπος έχει φαλκιδευτεί.
Φταίει η πολιτική κάστα που χρησιμοποίησε τα ταπεινότερα ένστικτα του λαού για να αναρριχάται, εκάστοτε..
Φταίει η μακαριότητα μας σαν λαός που περιμένουμε τα …θαύματα, γιατί έτσι μας έχουν μαστουρώσει, για να «ξεκολλήσουμε τον ήλιο από την λάσπη» ενώ ο ποιητής προτρέπει, «σπρώχτε με στήθος και με γόνα».
Αν είναι δυνατόν η επόμενη μέρα να βρει την χώρα στον ίδιο παρανομαστή, αλλοίμονο αν την κρίση την βιώσουμε μόνο ως τέτοια και δεν την δούμε και ως μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για να τα αλλάξουμε όλα με μια προϋπόθεση, να αλλάξουμε τους εαυτούς μας.
Να αλλάξουμε τους εαυτούς μας και τους απεγκλωβίσουμε από το μικρό το εφήμερο το εγωκεντρικό την φιλαυτία την μικροέπεια και την ελαφρότητα. Κράτος είναι όλοι οι πολίτες του καθημερινά σε όλα τα ζητήματα με λόγο με εξουσία με συνέπειες και καταλογισμούς. Το δημόσιο αγαθό το δημόσιο κτήμα η δημόσια υγεία και παιδεία είναι πεδία για να αποδεικνύουμε ότι το κράτος είναι κοινωνικοποιημένο και όχι δοβλέτι οικογενειών και σφετεριστών. Αν πετύχουμε να απεξαρτηθούμε από ενοχικά (μετεμφυλιοπολεμικά) σύνδρομα θα διαπιστώσουμε ότι υπερασπιζόμενοι το δημόσιο συμφέρον δεν στρεφόμαστε κατά, αλλά και υπέρ του αδικοπραγούντα. Αν δεχθούμε την υποχώρηση του ατομικού μας οφέλους προς το γενικότερο συμφέρον αυτό θα μας επιστραφεί ως αναγνώριση και ως κοινωνικό μέρισμα.
Τότε θα είμαστε σε θέση να απαιτήσουμε και να επιβάλουμε τις επιτέλους λύσεις τώρα πριν είναι μάταιο:
Γερμανικό εκλογικό σύστημα ως πάγιου και διαρκούς και ως μηχανισμού προσέλκυσης των καλλίτερων και όχι των καταλληλότερων αυτών που έχουν να δώσουν και όχι να πάρουν αυτών που γνωρίζουν και όχι αυτών που ξέρουν να περιπαίζουν περιφερόμενοι από μνημοσύνου εις πανήγυρη και από γάμους εις κοπή πιτών.

Κτηματολόγιο – περιουσιολόγιο γρήγορα και με συνοπτικές διαδικασίες εντός δυο ετών με ειδική νομοθεσία περιορισμού των απύθμενων και απίθανων δικαιωμάτων και αν προέκυψαν από ενέργειες νομότυπες. Πόσα χρόνια θα σέρνεται αυτή η κατάρα προς δόξα και ευφροσύνη ημέτερων και δικολάβων και πονηρών και ρασοφόρων και κλεπταπόδόχων και του άνομου χρήματος.
Φοροδιαφυγής και φοροκλοπής σύλληψη και απαλοιφή τους ως μέσου πλουτισμού και ευμάρειας. Από 1981 όταν ρωτούσαν τον Ανδρέα που θα βρει τα λεφτά για το πρόγραμμα του έλεγε «από την πάταξη της φοροδιαφυγής» και ακόμα την κυνηγούμε !!εν τω μεταξύ εξακοντίζοντας το δημόσιο χρέος στα όρια των 267 Δις € ή στα όρια της χρεοκοπίας. Σταθερό φορολογικό σύστημα και μηχανισμός ελέγχου ανεξάρτητος της διακυβέρνησης με οριζόντια και κάθετη ανάπτυξη.
Μελέτες και έργα που θα προκύπτουν από διαδικασίες δημοκρατικού προγραμματισμού και θα παράγονται με κάθε επιμέλεια και αυστηρότητα ως προς την ποιότητα και τα χρονοδιαγράμματα, καταργώντας τις διαδικασίες του επείγοντος που ωφελούν μόνο τον κλάδο των εργοληπτών.
Ασφαλιστικό σύστημα παιδεία και υγεία με ξεκάθαρους όρους με σύγχρονα προγράμματα σπουδών με ουσιαστική παιδεία μακριά από λαϊκισμούς και ανέξοδη αλληλεγγύη των μετριοτήτων και των χασομέρηδων των κομματικών κλιβάνων.
Επιχειρήσεις με παραγωγή και όχι μόνο με μεταπρατικό προσανατολισμό βοηθούμενες από τις παραπάνω σταθερές αξίες ώστε να επιβιώνουν στο διεθνή ανταγωνισμό αυτοδύναμα και όχι με τα δεκανίκια του προστατευτισμού.
Αγροτικός τομέας με ηγεσία και ηθικό, αφού η τεχνογνωσία υπάρχει και η επιστήμη μπορεί να κατευθύνει και τον ποτρακαλοπαραγωγό και τον καπνοπαραγωγό και τον ελαιοπαραγωγό μακριά από την ληστρική αγκαλιά των μεσαζόντων που καταλαμβάνοντας και πολιτικές θέσεις ενταφιάζουν το αγροτικό προϊόν. Νέου τύπου συνεταιρισμοί και άμεση ανάληψη της διαχείρισης των προϊόντων των αγροτών που τώρα λυμαίνονται οι μεταποιητές –μεσάζοντες (πχ τα εργοστάσια λαδιού σε μας).
Πολλά θα μπορούσε να αναφέρει κάποιος και όλα θα είναι το ίδιο επείγοντα και αναγκαία . Το θέμα δεν είναι η ατζέντα αυτή καθ’ εαυτή αλλά ο λόγος του επείγοντος:
Αν καθυστερήσουμε και άλλο να εκσυγχρονίσουμε τη χώρα με τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις που θα ξεβολεύουν θα ανατρέπουν αλλά θα επιταχύνουν το βηματισμό της σε πείσμα και των βολεμένων ιδεολογικών σχημάτων ήσσονος προσπάθειας, θα χάσουμε.
Και θα χάσουμε τους καλύτερους μας, τα νιάτα μας, τα παιδιά μας που δεν αρκούνται στην αιχμαλωσία και δεν δέχονται να εξαργυρώσουν τους αγώνες τους με τα ψιχία που τυχών θα έπεφταν από τις τράπεζες της κομματοκρατίας.
Είναι παντού τόσο φανερή η ιδιοτέλεια των «αγώνων» των «αγωνιστών της παράταξης» που θα μείνουν στο τέλος μόνοι τους να μετρούν εθνικές τραγωδίες αποδίδοντας τις σε συνωμοσίες και όχι στην ανικανότητα τους…
Γιάννης Φωτάκης