ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΒΑΣΑΝΑ

Απουσίες-φροντιστήρια-ιδιαίτερα
Γράφει η Ευτυχία Δεσποτάκη
Τις προάλλες διάβαζα στο διαδίκτυο και στον τύπο τα αιτήματα μαθητών, που έκαναν κατάληψη και θα σταματήσω σε δυο που μου έκαναν εντύπωση. Το ένα ήταν η κατάργηση των φροντιστηρίων και το άλλο, ήταν η κατάργηση των απουσιών.
 Ο σχολιασμός των παραπάνω δεν έχει πρόθεση την κατηγορία των παιδιών. Πιστεύω ότι κάποιο στέλνουν σε όλους που κόπτονται για την εκπαίδευση.
Ούτε σκοπό έχει να πούμε στα παιδιά τι πρέπει να κάνουν. Στα παιδιά πρέπει να μαθαίνομε πως πρέπει να σκέπτονται και να  αποκωδικοποιούν τα χιλιάδες μηνύματα που δέχονται. Να σημειώσουμε όμως, ότι για ότι πράττουν τα παιδιά υπεύθυνοι είμαστε εμείς οι μεγάλοι, εμάς μιμούνται και τις πράξεις μας αντιγράφουν.
Σε μια εποχή λοιπόν έντονης κρίσης, ανατροπής οικονομικής και ηθικής των  πάντων θα μπορούσαμε μαζί με τα παιδιά μας να σκεφτούμε τα εξής.
Η κατάργηση των φροντιστηρίων, είναι στο χέρι μας. Δεν είναι το φροντιστήριο υποχρεωτικό. Επίσης, σε γενικευμένο βαθμό μόνο στην Ελλάδα, λειτουργεί, ώστε με την έναρξη της σχολικής χρονιάς να γίνει εγγραφή στο επίσημο φροντιστήριο ή η συμφωνία για «το ιδιαίτερο» και για όλες τις τάξεις και για όλα σχεδόν τα μαθήματα. Για τα έξοδα τους ..
.. οι γονείς σαν επιχείρημα βάζουν το και  το «πώς θα πληρώσομε τα φροντιστήρια».
Στα δημόσια σχολεία από ό,τι ξέρω, υπάρχουν άριστοι δάσκαλοι, με ήθος και επιστημονική κατάρτιση με επιβάλλον στην τάξη( όχι όλοι) που κάνουν πολύ καλά τη δουλειά τους και ο μαθητής, άμα θέλει  και συγκεντρωθεί την ώρα της διδασκαλίας και μελετήσει συστηματικά στο σπίτι του μπορεί να μάθει. Να συμπληρώσουμε ότι υπάρχουν πολύ καλά βιβλία, που απαιτούν, όμως, δουλειά και από τους διδάσκοντες και διδασκόμενους. Οι μεγάλοι μαθητές βοήθεια μπορεί να έχουν και από το διαδίκτυο
Έτσι το φροντιστήριο, ιδίως όσον αφορά τα θεωρητικά μαθήματα είναι περιττό.
Είναι αδιανόητο το φροντιστήριο στην Ιστορία ή στα Νέα Ελληνικά π.χ.
Από όσο μπορώ να γνωρίζω το παιδί που δεν θέλει ή δεν ενδιαφέρεται για κάποια μορφή μάθησης λίγο το βοηθούν τα φροντιστήρια και περισσότερο η επιείκεια του συστήματος το προάγει.
Αξιοσημείωτο είναι ότι αν και η εξεταστέα ύλη πλέον είναι λίγη σημαντικά και δεδομένη, τόσο τα φροντιστήρια εντείνονται. Μήπως ένας συρμός που ο ένας παρασύρει τον άλλο; Μήπως ένας εγκλωβισμός; Μήπως καλύπτεται ένα μέρος της ανεργίας των εκπαιδευτικών, ή συμπληρώνεται ο μικρός μισθός άλλων; μήπως η είσοδος στα Α.Ε.Ι. για όλους που λάθος έχει μπει σαν σκοπός της εκπαίδευσης; Τι φταίει, ας ψάξομε. Γονείς και παιδιά να ξεκινήσουν με νέα δεδομένο, ότι μπορούμε και μόνοι μας να μελετήσομε.
Αν γυρίσουμε κάποιες δεκαετίες πίσω, φροντιστήριο κάναμε, όσοι δίναμε εισαγωγικές εξετάσεις στο πανεπιστήμιο μόνο την τελευταία χρονιά και οι μεν θεωρητικοί μόνο στα Αρχαία Ελληνικά άγνωστο κείμενο, οι δε Πρακτικοί μόνο Φυσικομαθηματικά προσπαθώντας να δαμάσομε ένα άγνωστο όγκο ύλης και μήπως καταφέρομε και πιάσομε τα θέματα. Να σημειώσουμε δε ότι η τάξη στο σχολείο έχει άλλο γονιμοποιό ρόλο. Αν δουλέψει σωστά ο δάσκαλος και υπάρξει μέθεξη ένα μολύβι και ένα χαρτί να έχει μπορεί κάτι να διδάξει…και να εκπαιδεύσει τους μαθητές του και παιδεία να τους αφήσει για τη μετέπειτα ζωή τους.
Ως τόσο το Σεβαστό υπουργείο Παιδείας   και ο συνδικαλισμός  έχει αφήσει πολλά περιθώρια ώστε να χάνονται ώρες διδακτικές στα σχολεία:
Καθυστερήσεις τοποθετήσεων εκπαιδευτικών, ανεξέλεγκτοι και ακατάλληλοι στη δουλειά τους εκπαιδευτικοί, αργίες όλη μέρα, χωρίς κανένα νόημα, για εορτασμούς που μόνο δίωρο αρκούσε. π,χ, Πολυτεχνείο, 17 Νοέμβρη, 27 Οκτωβρίου, 24 Μαρτίου, Εκλογές εκπαιδευτικών ( ΕΛΜΕ ΟΛΜΕ ΑΙΡΕΤΟΙ) κλειστά τα σχολεία, πράγματα που έπρεπε να γίνονται απόγευμα, που να φανεί και η κρίση, ότι η προσέλευση είναι μηδαμινή…Αλήθεια έχει αναρωτηθεί το Υπουργείο τα  μικρά παιδιά των εργαζομένων γονέων τι γίνονται όλες  αυτές τις μέρες που δε λειτουργούν τα σχολεία και μάλιστα στην πόλη; Ενημερώσεις παρατάξεων κατά τις εκλογές σε εργάσιμες ώρες, συνεδριάσεις ενημερώσεις γονέων όλα μέσα στο πρωινό.
Προσπάθησε το υπουργείο για μια μίζερη ενισχυτική διδασκαλία και πρόσθετη στήριξη, ένα φροντιστήριο δηλαδή. Απέτυχε παταγωδώς. Δε μπόρεσε να ανταγωνιστεί το ιδιωτικό φροντιστήριο, και να γιατί. Ξεκινούσε αργά τα μαθήματα. Δεν άφησε το περιθώριο, να γίνει επιλογή, διδασκόντων, με αποτέλεσμα άλλα τμήματα να έχουν προσέλευση ,άλλα να φυλλορροούν. Έλεγχος και αξιολόγησε δεν υπήρχε όπως δεν υπάρχει σε όλη την εκπαίδευση όλοι στο ίδιο καζάνι !!!! Με κάθε αργία, εκδρομή, απεργία, μάθημα δε γινόταν.!!!!!! Το ιδιωτικό φροντιστήριο, όμως, λειτουργούσε κανονικά. Βέβαια κάτι γινόταν, ας μη μηδενίζουμε αλλά και αυτό το κάτι, έσβησε. Τα κονδύλια της Ευρώπης δεν αρκούσαν, αφού ανίκανοι εμείς δε μπορούσαμε να συγχρηματοδοτήσομε.
Αυτού του είδους η πρόσθετη στήριξη και ενισχυτική διδασκαλία λειτουργεί μόνο σε ολοήμερα οργανωμένα σχολεία, όνειρα θερινής νυκτός για μας.
Και έρχομαι στο άλλο αίτημα: κατάργηση απουσιών.
Καταρχήν τα παιδιά μας πρέπει να ξέρουν, ότι εάν ποτέ ευτυχήσουν και βρουν εργασία στον ιδιωτικό τομέα, σε σοβαρή επιχείρηση, προσερχόμενοι σαν εργαζόμενοι συγκεκριμένη ώρα χτυπούν κάρτα. Ο έμπορος, ο τεχνίτης, δεν μπορεί να λείπει από το μαγαζί του. Ο γεωργός και ο κτηνοτρόφος δεν αφήνουν ζώα και καλλιέργειες στην τύχη τους. Το ίδιο και ο γιατρός από το ιατρείο του, ο δικηγόρος και ο μηχανικός από το γραφείο τους. Και να καταλάβουν τι ελεεινότητα ήταν το επίδομα έγκαιρης προσέλευσης στην εργασία!!!!, για κάποιους Έλληνες υπαλλήλους, που είχε θεσπίσει η βουλή μας.
Όμως οι απουσίες έχουν καταργηθεί προ πολλού με τις ευλογίες του Υπουργείου. Εκατοντάδες απουσίες μπορεί να κάνει ο μαθητής αρκεί να είναι δικαιολογημένες από γονέα ή γιατρό  και  στην Γ΄ Λυκείου και κατά τι στη Β, αρχίζει το όργιο των δικαιολογητικών από γονέα και γιατρό. Ο μαθητής  από τέλη Φεβρουαρίου διακόπτει τη συνεχή παρουσία του στο σχολείο. Κάθεται σπίτι του και διαβάζει  ή πάει στο φροντιστήριο του ή και τίποτε από αυτά. Υποτίθεται είναι άρρωστος το πρωί, παίρνει απουσία και το απόγευμα, πολλές φορές στον ίδιο καθηγητή, αν του κάνει ιδιαίτερο, είναι υγιής. Και αρχίζει ένα μάθημα απάτης από όλους προς το μαθητή, Γονέας και γιατρός και δάσκαλος προσυπογράφουν, ότι ο μαθητής ήταν «σε εμπύρετη κατάσταση»
Ο υπεύθυνος τάξης καθηγητής τρελαίνεται σε μια στείρα διαδικασία να περνά απουσίες και να κουλουρώνει με πράσινο και κόκκινο!!! Δικαιολογημένες και αδικαιολόγητες. Και  όλα αυτά  καμιά σχέση με παιδεία.
Απλά μπαίνομε όλοι σε Α.Ε.Ι. και Τ.Ε.Ι. άνευ αντικρίσματος και βιώνουμε ήδη σήμερα τα αποτελέσματα.
Ε σε αυτό το σημείο οσμιζόμενοι οι μαθητές την υποκρισία του συστήματος, νιώθοντας ενοχές για τα χρήματα που πληρώνονται  μαύρα, τις πιο πολλές φορές και βαριεστημένοι να σέρνονται πρωί- βράδυ με τις τσάντες στην πλάτη εισηγούνται την κατάργηση απουσιών και φροντιστηρίων. Και εκεί έχουν δίκιο. Μόνο που πολύ φοβάμαι ότι τότε, μόνο οι ικανοί πλέον δάσκαλοι θα έχουν μαθητές και θα φανεί και η κενότητα του εκπαιδευτικού μας συστήματος.