Η επίσκεψη στην Κίσαμο είναι μοναδική εμπειρία. Η γνωριμία με την επαρχία δεν έχει να κάνει μονάχα με το ζεστό και φωτεινό ήλιο, την κρυστάλλινη θάλασσα, τα φαράγγια, την παρθένα γη, την μεγάλη χρονική διάρκεια διακοπών σας στην περιοχή. Η γνωριμία με την επαρχία Κισάμου είναι ταυτόχρονα κι ένα ταξίδι στην μακραίωνη ιστορία της, τον πολιτισμό, την παράδοση, τα ήθη και έθιμα, την φιλόξενη ψυχή των ανθρώπων της....Όσοι δεν μπορείτε να το ζήσετε... απλά κάντε μια βόλτα στο ιστολόγιο αυτό και αφήστε την φαντασία σας να σας πάει εκεί που πρέπει...μην φοβάστε έχετε οδηγό.... τις ανεπανάληπτες φωτογραφίες του καταπληκτικού Ανυφαντή.






Παρασκευή 21 Δεκεμβρίου 2012

ΠΡΟΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ..ΣΠΙΤΙ


Όταν μπαίνει κάποιος για πρώτη φορά στο σπίτι σου, να μπει με το δεξί, για να σου πάνε όλα καλά!
* Κάθε πρώτη του μήνα και φυσικά και την Πρωτοχρονιά πρέπει δικός σου άνθρωπος με καλή ψυχή και "πόδι" να σου κάνει ποδαρικό. διαφορετικά θα πάει στραβά η χρονιά.
* Την Πρωτοχρονιά σπας ρόδι για να είναι γλυκιά η χρονιά λέγοντας το εξής "όπως είναι γλυκό και ζουμερό το ρόδι έτσι γλυκιά και ζουμερή να είναι η χρονιά" το κάνουμε τρεις φορές.
* Ο πρώτος που θα επιστρέψει (της οικογένειας) την πρωτοχρονιά στο σπίτι θα πρέπει να φέρει μια πέτρα από έξω.
* Κάθε σπίτι είχε και ένα φίδι στοιχειό.
* Αν σου κάνανε μάγια στην οικογένειά σου, τότε έπρεπε να ραντίσεις όλο το σπίτι σου με νερό, μέσα στο οποίο ρίχνανε λίγο αλάτι. Έτσι πίστευαν ότι έφευγε το κακό.
* Όταν κάνουμε επίσκεψη σε κάποιο σπίτι, βγαίνουμε πάντα από την πόρτα που μπήκαμε για να μην τους γυρίσουν πίσω τα προξενιά.
* Το θεμελίωμα του νέου σπιτιού ήταν παλιότερα μια ολόκληρη ιεροτελεστία. Στην αρχή ο παπάς έλεγε μερικές ευχές. Κατόπι σφάζαν ένα αρνί φροντίζοντας το αίμα του να πέσει στα θέμελα. Συνηθέστερα ο πρωτομάστορας αποκεφάλιζε με το σφυρί του έναν πετεινό. Η πλατιά διαδομένη πρόληψη ότι για να προκόψει κάτι πρέπει να πληρωθεί με κάποια θυσία. Τα μαστορόπουλα τέντωναν ένα σκοινί στα πάτερα του σπιτιού και κρεμούσαν τα δώρα των συγχωριανών (μαντίλια, ποδιές, τσουράπια, σακούλια). Ένας χτίστης ευχαριστούσε τον κόσμο λέγοντας: «Να ζήστε για να φκιάνετε καινούρια σπίτια». Ακολουθούσε γιορταστικό τραπέζι όπου ανάμεσα στ' άλλα τραγούδια έλεγαν και τούτο: Σ' ετούτ' το σπίτι πού είμαστε πέτρα να μη ραγίσει κι ο νοικοκύρης του σπιτιού χρόνια πολλά να ζήσει, να ζήσει χρόνους εκατό και ξάμηνα διακόσια, να κάμει γιους μαλάματα και γιους καπεταναίους.  

Δεν υπάρχουν σχόλια: