ΚΑΙ Ο ΤΟΠΟΣ ΜΑΣ ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΜΙΧΑΛΗ ΑΝΔΡΙΑΝΑΚΗ

Μαζί με όλα τα Χανιά αποχαιρετούμε και στη Κίσαμο και το Σέλινο τον αγωνιστή επιστήμονα, ακαταπόνητο ερευνητή Μιχάλη Ανδριανάκη, αναστηλωτή και μέχρι τέλους, υπερασπιστή της μεγάλης (αλλά απειλούμενης από τη φθορά του χρόνου, των στοιχείων της φύσης και των ανθρώπων,) μεσαιωνικής, βυζαντινής και ενετικής κληρονομίας τού τόπου. Ο Μιχάλης Ανδριανάκης μελέτησε, συντήρησε και ανέδειξε με το ίδιο πάθος τόσο τα ταπεινά βυζαντινά εκκλησάκια, ξεχασμένα στις πλαγιές και στις κώχες τής κρητικής υπαίθρου, όσο και τίς μεγάλες βυζαντινές και ενετικές οχυρώσεις της πόλης των Χανίων. Το ίδιο έπραξε και με τη μελέτη του για τίς καταστροφές τής παλαιάς πόλης των Χανίων, ύστερα από τούς γερμανικούς βομβαρδισμούς, με στόχο, όπως έγραφε, η μελέτη αυτή να συμπεριληφθεί στο φάκελο τού αιτήματος για γερμανικές αποζημιώσεις.

Από πολύ νωρίς τράβηξε την ερευνητική ματιά τού Μιχάλη Ανδριανάκη ο εντυπωσιακός εκκλησιαστικός και μνημειακός βυζαντινός και ενετικός πλούτος των επαρχιών Κισάμου και Σελίνου. Ήδη από τις δεκαετίες 1970 και 1980 αρθρογραφούσε στην εφημερίδα τής αείμνηστης Φωτεινής Αννουσάκη *ΧΡΟΝΙΚΑ ΚΙΣΑΜΟΥ ΚΑΙ ΣΕΛΙΝΟΥ* για τίς βυζαντινές εκκλησίες των Επαρχιών και εκείνες τής Ενετικής περιόδου, όπως και για τα ενετικά μνημεία, φρούρια και ενετικές επαύλεις , καθώς και για την εγκαταβίωση, την τελευτή και τα κτίσματα του Αγίου Ιωάννη του Ξένου στη Κίσαμο.
 Οι μελέτες του, και τα επόμενα χρόνια εκτείνονται από την Σταυροπηγιακή μονή τής Γωνιάς, μέχρι τον Μιχαήλ Αρχάγγελο Ροτόντα στην Επισκοπή Κισάμου, την Αγία Βαρβάρα στα Λατζιανά, το Μιχαήλ Αρχάγγελο και Άγιο Γεώργιο στη Βάθη την Αγία Παρασκευή Κιτύρου Σελίνου, το Φρούριο Σελίνου, (Παλαιόχωρα) επανειλημμένα επίσης το φρούριο της Γραμβούσας και τα κτίσματά του κ.ά. Στις αναστηλώσεις πού πραγματοποίησε στη περιοχή υπήρξαν με την καθοδήγησή του αναστηλωτικές εργασίες στον Άγιο Ιωάννη στον Γκιώνα, στην Αγία Βαρβάρα στα Λατζιανά, αλλά ακόμη και στην ενετική Βρύση του Μαρή στο Καστέλλι επί δημαρχίας Αντώνη Σχετάκη. Αναστηλωτικές εργασίες είχε πραγματοποιήσει και στην ενετική έπαυλη Τρεβιζάν στο Δραπανιά, οι οποίες όμως δεν άντεξαν, με αποτέλεσμα την τελευταία κατάρρευση ύστερα από τη κακοκαιρία αρχές τού 2020..

Με αφορμή την καταστροφή αυτή, ο Μιχάλης Ανδριανάκης είχε υποβάλει ενδιαφέρουσες πρακτικές γενικότερες προτάσεις προς το Δήμο, το  Υπουργείο Πολιτισμού και πολυάριθμους ιδιώτες ιδιοκτήτες, για να μην εξαφανιστούν όπως έλεγε οι μεγάλες, περίτεχνες αυτές ενετικές επαύλεις τής Επαρχίας Κισάμου,  όπως και η Ρετόντα των Καλαθαινών. Το ίδιο εποικοδομητικές προτάσεις είχε υποβάλει σχετικά με την επιβαλλόμενη συνεργασία Δήμου και υπηρεσιών τού Υπουργείου Πολιτισμού, για τη φύλαξη και προστασία από τη φθορά και παρουσία μεγάλου αριθμού τουριστών στο  φρούριο  της Γραμβούσας. Είχε μάλιστα για ένα διάστημα εγκαταστήσει φυλάκιο με μόνιμο υπάλληλο.
Ο Μιχάλης Ανδριανάκης υπήρξε και επιμελής μελετητής των βυζαντινών εικόνων, μη παραλείποντας να περιγράψει παραστατικά και τίς *τιμωρίες* που περίμεναν ορισμένους *αμαρτωλούς όπως παρουσιάζεται στις εικόνες της  Αγίας Παρασκευής στο Σέλινο, όπως *της μη βυζαίνουσας το βρέφος*,* του πόρνου και της πόρνης* του κλέπτη *με τη γίδα στον ώμο*, του *κλέπτη ράπτη*, του *βαρυξαγιαστή μυλωνά* (του μυλωνά που χρέωνε παραπάνω) τού *παραυλακιστή * (αυτού πού οδηγούσε το αλέτρι του στο χωράφι του διπλανού) του *παραθεριστή* (αυτού πού θέριζε από τον διπλανό.) 
Ο Μιχάλης Ανδριανάκης, ευπροσήγορος, φιλικός και θερμός άνθρωπος του καιρού μας, αλλά υπάλληλος παλαιάς κοπής, αντλώντας από τη παράδοση των παλαιών πατριωτών αρχαιολόγων Στέφανου Ξανθουδίδη, και Ιωσήφ Χατζηδάκη, πού θεωρούσαν τη προστασία της ιερής αρχαιολογικής κληρονομιάς μας,. όχι ως απλό υπαλληλικό καθήκον, αλλά ως προσωπική αποστολή και ευλαβικό τάμα. 
Η απουσία τού Μιχάλη Ανδριανάκη φτωχαίνει τον τόπο, αλλά το αποτύπωμά του από τίς πολυάριθμες και ποικίλες παρεμβάσεις του στην κοινωνική επιστημονική και αγωνιστική ζωή των Χανίων και της Κρήτης, θα κρατεί τη μνήμη του ζωντανή όπως και των άλλων μεγάλων αγωνιστικών πνευμάτων τού τόπου.
Με τα θερμά μου συλλυπητήρια στην οικογένεια και στους δικούς του αξέχαστου Μιχάλη Ανδριανάκη, για την μεγάλη τους απώλεια πού είναι και δικιά μας.
Κυριάκος Ροδουσάκης.