Η επίσκεψη στην Κίσαμο είναι μοναδική εμπειρία. Η γνωριμία με την επαρχία δεν έχει να κάνει μονάχα με το ζεστό και φωτεινό ήλιο, την κρυστάλλινη θάλασσα, τα φαράγγια, την παρθένα γη, την μεγάλη χρονική διάρκεια διακοπών σας στην περιοχή. Η γνωριμία με την επαρχία Κισάμου είναι ταυτόχρονα κι ένα ταξίδι στην μακραίωνη ιστορία της, τον πολιτισμό, την παράδοση, τα ήθη και έθιμα, την φιλόξενη ψυχή των ανθρώπων της....Όσοι δεν μπορείτε να το ζήσετε... απλά κάντε μια βόλτα στο ιστολόγιο αυτό και αφήστε την φαντασία σας να σας πάει εκεί που πρέπει...μην φοβάστε έχετε οδηγό.... τις ανεπανάληπτες φωτογραφίες του καταπληκτικού Ανυφαντή.






Σάββατο 14 Μαρτίου 2020

ΑΠΟ ΠΟΥ ΠΗΡΑΝ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥΣ ΟΙ ΔΡΟΜΟΙ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΜΑΣ

ΒΑΡΔΑΝΤΩΝΗ...
Ο δρόμος που ξεκινάει απο την Ηρώων Πολυτεχνείου στο ύψος του Λουσακιανού δρόμου και έως την Σκαλίδη ονομάζεται Βαρδαντώνη. Πήρε δε το όνομα της απο τον ξακουστό οπλαρχηγός της Κισάμου Αντώνιο Βερυκάκη ή Βαρδαντώνη.
Γεννήθηκε στην Ανώπολη Σφακίων το 1830 και ήρθε στην Κίσαμο σε νεαρή ηλικία μαζί με τα τρία αδέλφια του και την αδελφή του. Για λίγο καιρό έμεινε στο Σελί όπου φύλαγε το πέρασμα μαζί με άλλους προς Μεσόγεια. Το 1837 εγκαταστάθηκε στις Καλάθενες και εργάστηκε στο κτήμα του Μανώλη Λεφάκη όπου εκεί γνωρίζει τον οπλαρχηγό Καμπούρη και εντάσσεται στο σώμα του. Λόγω των ικανοτήτων του και παρά το νεαρό της ηλικίας του γίνεται υπασπιστής του Καμπούρη και πολεμά με τον καπετάνιο Σγουρομάλλη στις μάχες στα Γριμπιλιανά και στα Πλακάλωνα το 1941. Παντρεύεται την κόρη του εργοδότη του Μ. Λεφάκη και με την προίκα αγοράζει ένα μετόχι στα Τζανακιανά των Λουσακιών. Το όνομα Βαρδαντώνης του το έδωσαν οι Τούρκοι μιας και δεν ήθελαν ποτέ να τον συναντούν κατά τις εξόδους τους απο το φρούριο του Καστελιού. "Βάρδα μωρέ απο τον Αντώνη" .."μακρυά μωρέ απο τον Αντώνη". Το 1866 πολιόρκησε το φρούριο του Καστελιού και τον επόμενο χρόνο υπερασπιζόμενος τις Καλάθενες τραυματίστηκε σοβαρά. Όμως δεν σταμάτησε ούτε μετά την ανάρρωση του τις εφόδου του σε πολλά χωριά της επαρχίας. Το 1897 ανατίναξε μαζί με άλλους επαναστάτες τους κουλέδες της Κισάμου, στα Μεσόγεια και στο Κάτω Παλαιόκαστρο. Πέθανε απο την καρδιά του τον Αύγουστο του 1897 και τάφηκε στην εκκλησία της Αναλήψεως στις Λουσακιές που ο ίδιος είχε φτιάξει.
Πληροφορίες απο το βιβλίο του Αντωνίου Αντ. Βερυκάκη.

Δεν υπάρχουν σχόλια: