Φωτάκης Παναγιώτης - Ξηρουχάκης Αντώνης- Κατσικανδαράκης Α. -Κατσικανδαράκης Ιωάννης -Σκευάκης Νίκος- Χαρχαλάκης -Λαμαζάκης - Παπαδάκης Μιχάλης-Τσουρής- Γεωργιλάκης- Παρτσαλάκης- Νικηφοράκης Νικόλαος- Μαρεντάκης Βαγγέλης -Μουντάκης Στελιος - Δερμιτζάκης Λευτέρης- Σχετάκης Σταύρος και φυσικά το ύφασμα να είναι 3Δ Δημητριάδης.
Όλοι οι ράφτες του παλιού Καστελιού ήταν φραγκοράφτες (έραβαν μόνο αντρικά*) και τα εργαλεία τους εκτός απο τον πάγκο, η μεζούρα, οι ρίγες: μια απλή, η γωνία, η λοξή ή στραβόριγα για να σημαδεύουν το «καμπούρεμα» του πέτου, ο καμπούρης, ξύλο για να σιδερώνονται οι ώμοι, ψαλίδια, βελόνες, καρφίτσες, τα «σαπουνάκια» για να σημαδεύουν το ύφασμα, το σίδερο με κάρβουνα που ζύγιζε περίπου 8 οκάδες και η μηχανή.
Φώτο Σκευάκης Νικόλαος κάπου στην μέση του τσαρσιού ανάμεσα στο κουρείο του Αποστολάκη-Κυριτσάκη και το μπακάλικο του Μυλωνάκη...εκεί που είναι τα σανδάλια του Ξηρουχάκη.
Μετά εμφανίστηκαν οι...μπουτίκ, με τα έτοιμα και τα ραφτάδικα εξαφανίστηκαν....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου