Για τα σημαντικά της ζωής, όλα εκείνα που μπορούν να μας δώσουν δύναμη, αισιοδοξία και διάθεση για δημιουργία σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς, μιλά ο δεξιοτέχνης του βιολιού και δάσκαλος μουσικής Αντώνης Μαρτσάκης, ένας νέος, αλλά παλαιάς κοπής Κρητικός, που έχει στην μορφή και την ψυχή του όλη την αρχοντιά της Κρήτης. "Είναι ωραίο να στηρίζουμε ο ένας τον άλλο, να βοηθάμε ο ένας τον άλλο. Ακόμη και με μια “καλημέρα” ο άνθρωπος αισθάνεται λιγότερο μόνος" λέει.
Παιδί πολύτεκνης οικογένειας, γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Σε ηλικία 6 ετών άρχισε να μαθαίνει κρητικούς χορούς -είναι δεινός χορευτής- και 9 χρονών ήρθε σε επαφή με το βιολί. Στη συνέχεια έμαθε μαντολίνο, λαγούτο, θιαμπόλι, ασκομαντούρα, μπουλγαρί και άλλα.
Δάσκαλοί του ήταν οι Κωστής Παχάκης, Μιχάλης Κουνέλης, Κώστας Παπαδάκης.
Εργάστηκε στην Αθήνα ως ....
“Η Κρήτη είναι ο χτύπος της καρδιάς μου. Η κάθε μου σκέψη και η κάθε μου πράξη .Η Κρήτη είναι αυτή η μαντινάδα, λέει:
“Κρήτη μου με τσ’ Αγίους σου και τους καλούς ανθρώπους σαν την εικόνα προσκυνώ τσι όμορφούς σου τόπους”.
Ο Αντώνης Μαρτσάκης για τον τόπο καταγωγής του, τα Χαρχαλιανά Κισάμου,σημειώνει:
“Εκεί παίρνω δύναμη, δημιουργώ, εκεί είναι τα παιδικά μου βιώματα” και εξηγεί γιατί του αρέσει, να φοράει την κρητική φορεσιά.
“Για εμένα είναι τρόπος ζωής. Είναι το ένδυμα που με εκφράζει” αναφέρει ο Κρητικός καλλιτέχνης που ζει μια ζωή γεμάτη μαζί με την οικογένεια, τους φίλους και τους δικούς του ανθρώπους.
“Όταν δεν ασχολούμαι με την μουσική μ’αρέσει να κάνω αγροτικές εργασίες. Μαζεύω ελιές, μαζευόμαστε όλη η οικογένεια και είναι ωραίο αυτό. Παλαιότερα συμμετείχα στο αλώνισμα, τώρα πηγαίνω και στις κουρές των προβάτων των φίλων μου. Με ευχαριστούσε και με ευχαριστεί όλο αυτό”. “Όλη μέρα γλακούμε (σ.σ. τρέχουμε)” αναφέρει ο Αντώνης, σχολιάζοντας ότι η ζωή είναι ωραία, αρκεί να κάνεις αυτό που αγαπάς.
“Αυτό που κάνω με γεμίζει” αναφέρει. “Ξυπνάω το πρωί και μου αρέσει να μελετάω, να διδάσκω τα παιδιά στην σχολή μουσικών οργάνων που έχω στα Χανιά, να διαβάζω για τον τόπο μου και τις παραδόσεις του. Να συναντάω φίλους, να βγαίνουμε για φαγητό, να κουβεντιάζουμε. Εχω και πολλούς κουμπάρους, αφού έχω βαπτίσει 8 παιδιά κι έχω παντρέψει 5 ζευγάρια και και με όλους κρατάμε επαφή”.
Για τον Αντώνη Μαρτσάκη το πιο σημαντικό πράγμα είναι η οικογένεια. “Είναι το στήριγμα του ανθρώπου” λέει κι αυτό που θέλει είναι τα δύο παιδιά του να μορφωθούν και να γίνουν δίκαιοι και σωστοί άνθρωποι. Μεγάλες αρετές των ανθρώπων θεωρεί την καλοσύνη και τη σοβαρότητα, ενώ λέει ότι η μεγαλύτερη δυστυχία στη ζωή είναι να είσαι μόνος και να μην κάνεις… πράμα. Θέλει ειλικρινείς και γνήσιους ανθρώπους δίπλα του και αναφέρει: “Με την συμπεριφορά του ο καθ’ ένας δημιουργεί τον κύκλο του, χωρίς να μπει στη διαδικασία να διαλέξει”.
Αυτή την περίοδο ετοιμάζει τη νεα δισκογραφική δουλειά του με τίτλο “Μικρή μου λεμονιά μου” που θα κυκλοφορήσει τον Δεκέμβριο.
Επιθυμία του είναι να αφήσει μια συνέχεια, το δικό του αποτύπωμα στην μουσική και τις παραδόσεις, όπως έκαναν και οι παλαιότεροι, ενώ λέει ότι η κρίση που περνάμε δεν πρέπει να μας λυγίζει, αλλά να μας κάνει πιο δυνατούς.
“Γενικά είμαι αισιόδοξος και προσπαθώ να είμαι. Η κατάθλιψη και το να καταθέτεις τα όπλα δεν βοηθούν κανένα. Πολλές φορές μικροί, μεγάλοι με σταματάνε στο δρόμο με χαιρετάνε και με ρωτάνε “Αντώνη ίντα κάνεις;”. “Πάρα πολύ καλά!“ τους απαντάω”.
Αυτό που θέλω, υπογραμμίζει, είναι να τους μεταδώσω μια καλή διάθεση, να τους κάνω να νιώσουν κι εκείνοι καλύτερα. Χαίρομαι που είμαστε μια ανοικτή κοινωνία, είναι ωραίο να μιλάμε ο ένας στον άλλο, να στηρίζουμε ο ένας τον άλλο.
Ακόμη και μια “καλημέρα” που ανταλλάσσουμε είναι πολύ όμορφο πράγμα.
Με μια καλημέρα ο άνθρωπος νιώθει λιγότερο μόνος”.
Ένα απο τα τραγούδια του καινούριου δίσκου του:
Ο μερακλής ο άνθρωπος βασιλικό θυμίζει
γη μαραθεί γη ξεραθεί πάλι μοσχομυρίζει.
Πηγή: ΠΑΤΡΙΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου